Selectie van paddenstoelen 'made in Huelva'
Onder onze laarzen zit meer leven dan we denken . Schimmels breiden ondergronds uit en dat merken we pas als hun vruchten aan het licht komen: paddestoelen . In de Natuurpark Sierra de Aracena en Picos de Aroché er zijn veel, veel. Eindeloos. En ze brengen veel verrassingen met zich mee.
De clytocibe odora Het is groenachtig van kleur en zowel de geur als de smaak doen denken aan anijs. De coprine atramentarius Het heeft een lila tint, er kan inkt uit worden gehaald en, hoewel het eetbaar is, wordt het giftig als het wordt gemengd met alcohol. De macrolepiota procera het is wit, lang, slank en gaat wijd open als een parasol. En de vliegenzwam keizersnede , een fel oranje, is een van de meest begeerde door kenners. Dezelfde die voorzichtig met hun verzameling omgaan omdat ze weten dat twee van hun neven, de... amanita phaloides en de vliegenzwam Ze zijn dodelijk.
Huelva, land van mycologische mix
De wereld van paddenstoelen is fantastisch , zeer interessant en even aantrekkelijk als gevaarlijk : je probeert zowel de beste hap van je leven als de laatste. Maar meer dan angst je moet hem respecteren ; laat je gewoon leiden door experts om dit fascinerende universum te betreden. Wij zijn op de juiste plek, de Sierra de Aracena, in het noorden van de provincie Huelva. Een land dat door kleine bergen wordt doorkruist en in het hoogseizoen in de herfst leeft dankzij de hitte en de intense vochtigheid, precies wat de paddenstoelen nodig hebben om te groeien.
Ze zeggen dat een gezond bos een bos met paddenstoelen is: het moet ijzeren gezondheid hebben, want het land waar de zwarte gieren over vliegen, verbergt zich tot 600 soorten schimmels onder het oppervlak, die in paddenstoelvormen iets hoger worden weergegeven, ter hoogte van je schoenen. Van hen, tussen de tien en vijftien procent is eetbaar, 80 procent zal je een slecht gevoel geven en de rest kan je doden : “Daarom gaat het altijd om voorzichtigheid. Kijk goed wat we verzamelen en laat bij twijfel alles op zijn plaats. Anders kun je duur betalen." De woorden zijn van Jorge, een van de promotors van Lynxaia, een jong plattelandsbedrijf dat in het weekend mycologische routes aanbiedt, evenals een breed scala aan activiteiten om tijdens het leren van de omgeving te genieten.
Jorge (met een hoed), onze Lynxaia-gids
Geboren in Huétor Tajar (Granada), kleinzoon van een genezer en bioloog van beroep, Met zijn 38 jaar is Jorge een van de grootste paddenstoelenexperts op dit gebied. Met hem de bergen in gaan is een spannende reis dankzij de passie waarmee hij zijn kennis deelt. En niet alleen over hem schimmels koninkrijk, maar dringt ook hardnekkig aan op het belang van respect voor de natuur en wat deze ons kan bieden. zoals de enorme natuurlijke apotheek die ons omringt gaat wijd open in deze landen : van de antibiotische werking van citroentijm tot lavendel als kalmerend middel, het passeren van de eigenschappen van de muurvaren om koorts te verwijderen, die van de navel van Venus om brandwonden te genezen of de manier waarop we verzadigde vetten kunnen verwijderen dankzij een matulera-infusie. Alles binnen handbereik.
Tijdens de route doet Jorge een onvermoeibare poging om de kenmerken te beschrijven die elk exemplaar door zijn onderdelen definiëren ** (hymenium, sluier, rok, ring, volva, mamelon... de woordenschat is erg breed) **. Het is voldoende om een tijdje met hem te wandelen om de functies van schimmels te begrijpen, waarmee bomen gewoonlijk worden geassocieerd om zich te ontwikkelen, wat hun kwaliteiten zijn en vooral om te ontdekken dat er onder onze voeten veel meer leven is dan het lijkt.
Je moet je ogen scherpen, wennen aan de kleuren van de herfst en de rust om je heen voelen: al snel durf je nauwelijks een stap te zetten zonder bang te zijn om op een paddenstoel te stappen. Elke ochtend kun je vijftig variëteiten van de meest gevarieerde vinden en mee naar huis nemen een mand vol met exemplaren van unieke smaken waarvan de marktprijs je zou laten schrikken . Het is tijd om afscheid te nemen en Jorge doet nog een laatste cadeau: traditionele recepten om te bereiden wat je hebt verzameld. Een San Jacobo waar de kip het vlees vervangt of een absoluut heerlijke tana in carpaccio zijn slechts enkele smaken die even verschillend als aantrekkelijk zijn. Niet te vergeten natuurlijk de klassieke gegrilde boletus.
Tana in carpaccio
De 28 gemeenten van deze regio, van bijna 200.000 hectare, voegen amper iets toe 41.000 inwoners . Ze hebben een uitgesproken bergpersoonlijkheid en kijken met enige tegenzin naar de buitenlander; maar ze weten te waarderen wat hen omringt, wat niet meer of minder is dan een unieke plek, anders en met een speciaal magnetisme. Jorge woont al negen jaar met zijn gezin in Alájar, waar wandelaars hem steeds weer lastig vallen om hem te vragen of de oogst van de dag eetbaar is?.
Daar kent iedereen hem: dit is een klein stadje dat geen 800 inwoners heeft, het heeft geplaveide straten, er heerst stilte en hij zegt nog steeds condios. Mijnbouw was hier erg belangrijk , maar vandaag leven zijn buren van de productie van kastanjes (er zijn meer dan 250.000 kastanjebomen in de regio), kurk, vee, paddenstoelen en, beetje bij beetje, toerisme , net als de rest van de bergsteden, die er met een zeker wantrouwen naar kijken om niet te klagen als het niet langer houdbaar is.
Alajar, Huelva
Alájar is een prachtig startpunt om het hart van deze vochtige bergketen te ontdekken, een taak die gemakkelijker wordt gemaakt door het indrukwekkende netwerk van paden die alle steden in de regio met elkaar verbinden (er zijn natuurlijk ook wegen). Meestal zijn ze kleine wandelingen van twee tot drie uur waar de herfst oneindige tinten geel, rood en groen geeft. Veelkleurige kastanjebomen, eiken vol eikels en kurkeiken Met hun recent afgeworpen huid schitteren ze in de meeste routes die rust uitstralen. Stop gewoon even in elke hoek en begrijp de ware essentie van de omgeving waarin u zich beweegt. Hier worden de geluiden door de roodborstjes in de takken van een boom gezet , vallende kastanjes of de stroming van de vele kleine stroompjes die de grond irrigeren. Water dat ook uit een groot aantal bronnen komt, zoals: La Cagancha, in de buurt van Santa Ana la Real , waar het couplet zegt dat_...
castillejo hieronder
wandelen door grotten
de bramen zijn gevallen
vers water te halen.
Bij de Cagancha-fontein
naast de rivier
ze wasten hun lichaam
zonder dat iemand ze ziet.
In Castillejo, wandelend door grotten, daalden de bramen neer...
Hetzelfde water dat onophoudelijk wrijft tegen de steen van de oude openbare wasserijen en bevloeit de talrijke kleine boomgaarden waarvan de buren zelfvoorzienend zijn. En niet alleen paprika's, tomaten, pompoenen of aubergines: ook tabak, een traditioneel gewas in de omgeving. Natuurlijker, onmogelijk.
Vanuit Alájar is een sterk aanbevolen optie het pad naar Linares de la Sierra, in het oosten, een stad van slechts 300 inwoners gecamoufleerd in een mysterieuze verborgen vallei . Onderweg waarschuwen de sporen van de zwijnen voor hun onzichtbare aanwezigheid, net als de vochtigheid waardoor mos en korstmossen elke rots en boom kunnen overwinnen: de regen bezoekt deze bergen vaak.
Linares van de Sierra
De aankomst in Linares de la Sierra, over een kleine brug, presenteert een prachtige stad die de typische bergarchitectuur behoudt en in wiens straten de zogenaamde vlaktes opvallen, kleine steenmozaïeken als een tapijt dat dient als introductiebrief voor elk gezin voor de deur van het huis. Als je goed kijkt, vind je in een van hen het restaurant Arrieros, een geheim met uitzicht op de bergen waarvan de keukens meesterlijk zijn geregisseerd Luis Miguel Lopez, die de Huelva-keuken al bijna 20 jaar opnieuw uitvindt. Het populairste restaurant in de stad is El Balcón de Linares, dat gasten aantrekt met de zogenaamde tapita, die vanuit Sevilla te zien is: een kleiplaat van bijna een meter doorsnee boordevol aardappelen, wangen, eieren, chorizo en paprika.
Je kunt het altijd laten rusten op de trappen van het centrale plein, dat elke dag als albero is aangekleed tijdens de festiviteiten van de patroonheiligen. 24 juni stierengevecht te vieren. Op de terugweg kunt u door het dorp De Aardbeienbomen , zonder geregistreerde inwoners maar met een paar opgeknapte huizen waar je zeker zou willen wonen en wonen.
kurkeiken pad
Een andere van de meest interessante routes begint vanaf de Pena Arias Montano, die als een dreigende versteende golf honderd meter boven Alájar staat. Het is een suggestieve toevluchtsoord van vrede en rust van maandag tot vrijdag dat muteert in pretpark elke zaterdag en zondag , wanneer talloze wandelaars en gepensioneerden met een Sevilliaanse accent in talloze bussen stoppen. De plaats ontleent zijn naam aan de humanist Benito Arias Montano , die zich hier in de 16e eeuw terugtrok om de heilige geschriften te bestuderen en zelfs deelnam aan het Concilie van Trente.
Daar begint een smal pad richting Castaño de Robledo op een route die afwijkingen toelaat naar gemeenten zoals Fuenteheridos of Galaroza, een stad waar het geluid van de Jabugo Rivier , waaraan de lokale hoofdstad van de ham zijn naam ontleent. Vergeet de mand of het mes niet: De weg staat vol charmante aardbeienbomen, grote walnotenbomen, hoge dennen en oude exemplaren van kastanjebomen aan wiens voeten het mycologische leven meedogenloos explodeert. Hogerop wordt de strijd gewonnen door de enorme steeneiken die het weiland bevolken onder wiens takken de Iberische varkens . Als je durft, kijk dan in de naïeve en volgzame ogen van de biggen, hoewel je het risico loopt je liefde voor ham te heroverwegen. En in dit land worden de beste ter wereld gemaakt. Het is aan u.
In Castaño del Robledo, zoals in de meeste van deze Huelva-gemeenten, moet u de vis vergeten. In ruil daarvoor is interessant gastronomisch aanbod waarmee je de paddenstoelen kunt proberen? en de Iberisch vlees van het land , maar ook de vele tuinproducten die het zo goed doen in de regio. Dit kleine stadje heeft een school met slechts negen kinderen en de enorme onvoltooide kerk zou perfect plaats bieden aan honderd inwoners.
Keuze van de dag
Yolanda Romero woont in een van de prachtige kastanjehuizen voor bijna twee jaar. Ze is geboren in de hoofdstad van Huelva en is de kok van de Inn The Oak , een plek die even gastvrij als onderhoudend is: de karaoke klinkt luider dan verwacht op koude bergnachten. Het is open van vrijdag t/m zondag (maar als je van tevoren belt, is het open wanneer je maar wilt) en het gerecht van de dag is altijd een stoofpotje, een lamsstoofpotje of rijst met champignons. Zijn prijs: een geweldige vier en een halve euro. De tapas zien eruit als porties en de porties zijn direct potten waaruit je jezelf kunt bedienen tot je het zat bent. Een aanrader op het menu is de Iberische hagedis, een delicatessenwinkel die perfect past bij de Bemoles-wijn, van de wijnmakerij Cerro San Cristóbal, in Almonaster la Real, slechts een paar kilometer naar het zuiden.
Het is een goede keuze om je te laten adviseren door Yolanda, die altijd gerechten uitvindt waarbij gebruik wordt gemaakt van lokale bronnen, zoals munt en courgette kroketten . Het sterdessert is een glas kastanjejam en witte chocolade bekroond door een kaste in cognac. Sprakeloos.
Vanuit Castaño de Robledo kun je te voet (of natuurlijk over de weg) naar elke gemeente in de regio, waar ook paddenstoelen de absolute hoofdrolspelers zijn. Als hoogstgelegen gemeente in de provincie, je loopt altijd bergafwaarts : dus de terugkeer naar Alájar wordt comfortabeler naarmate je deze keer het dorp oversteekt Courgette . Het is een kleine schans van hippie-oorsprong bewoond door honderd mensen die een groot deel van de planeet vertegenwoordigen. Ze staan verspreid in prachtige huizen , de meeste zelf gebouwd, altijd met bijbehorende tuinen en grazende ezels of paarden: zij zijn het die helpen de last omhoog en omlaag te brengen omdat je er alleen te voet kunt komen. Ze hebben zelfs een alternatieve school.
Een mix van traditie en moderniteit die beelden genereert zoals een jonge man die op zijn mobiel naar muziek luistert en een muilezel leidt met handwerk of een paar boodschappentassen. Aankoop die je kunt doen in de Kruidenier Saint-Barthélemy , waar ze een interessante variëteit aan ambachtelijke kazen, honing, stuifmeel of Iberisch vlees bieden.
Het plein van Alájar
In Alájar kan dineren een hele belevenis zijn. Een tiental bars en restaurants nodigen u uit om uit te vinden een persoonlijke tapasroute. je kunt beginnen bij Popcorn , bij de ingang van de stad, waar Vicente en zijn vrouw wangen in saus bereiden zoals weinig anderen en gegrilde boletus of roerei met tanas smaken naar de natuur. De volgende stop is etnografisch van aard: La Esquina, waar je de schouders kunt ophalen met de lokale veteranen, veel kunt luisteren en net genoeg kunt praten.
De gastronomische tour moet doorgaan via de Restaurant The Godfather , waar bijna alles wat je wordt geserveerd daar wordt geproduceerd; of door El Molino, waar binnen een enorme watermolen staat en waar je, het wordt tijd, een heerlijke lokale ham kunt proeven die je altijd kunt begeleiden met een zoete, geurige of sinaasappelsmaak Huelva-wijn. Vroeg of laat moet de route door La Plazita gaan, een Vlaamse taverne met een traditionele keramische vloer waar je een Paco de Lucía, een Manolo Caracol of een Bernarda de Utrera, namen waarmee ze hun pizza's hebben gedoopt. "De oorsprong was de rots, maar toen zagen we dat we een niet-vleesalternatief op het menu konden aanbieden", zegt Eli, die deze zaak runt.
Daar bereiden ze momenteel je pizza's in een houtoven die trouwens de sfeer opwarmt en je eetlust opwekt: mis de bietensalmorejo met pistachenoten of de babaganush niet, beide om je hoed af te zetten. Tot slot kun je ook beginnen met een Martes Santo gin, van de nabijgelegen distilleerderijen van Higuera de la Sierra. In La Plazita, ook een vereniging met meer dan honderd leden, zijn er op zondag flamenco-optredens, maar ook jazz, tango of klassieke muziek. Op donderdag geven ze gitaar- en zangles. En elke avond, als je durft, een lange ochtend: al lijkt het misschien niet zo, in deze rustige stad kunnen de nachten langer duren dan verwacht, altijd met flamenco die in een hoekje weerklinkt. Misschien is het dat daar de Vlaamse kobold zijn thuis vindt tussen zoveel paddenstoelen.
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...** - De beste champignongerechten in Madrid
- Mycologische gastro-rally in Soria
- Alles wat je altijd al wilde weten over paddenstoelen en nooit durfde te vragen
- Plannen om al het sap uit de herfst te halen
- Europese steden die erg goed aanvoelen in de herfst
- Paddenstoelenseizoen in de Pyreneeën... en met een hond
Meson El Molino