Uitzicht op Écija vanaf het paleis van Benamejí
Er is geen twijfel dat Ecija het is een monumentale stad. Het staat vol met paleizen, kerken, adellijke gebouwen en familiewapens die gevels en arcades sieren. Het is ook een stad van blauwe potten die kleur geven aan smalle witte straatjes die ruiken naar stamppot, geroosterde pepers en wierook. Met Geplaveide straten waar autobanden krijsen dankzij het opspatten van duizenden wasdruppels tijdens de processies. Ecija heeft schoenenwinkels met borden die je eraan herinneren dat werk wordt betaald als je het bestelt, bloemisten die met een papiertje op de deur laten weten dat hun verantwoordelijke de kerk aan het repareren is _(sorry voor het ongemak) _ of boodschappen waar enkele grote letters, met de hand, waarschuwen dat het een winkel is "voor het leven" waar de winkelier zijn klant kent. Écija is voor bier en heren, van bescheiden mensen, traditionele keuken en veel geschiedenis. Ook van koele nachten en drukkende zomers. Daarom gaan we haar bezoeken wanneer lente klopt op de deur.
Het bloemenseizoen is op het platteland. gedemonstreerd de miljoenen gele bloemen die de omgeving van Écija bekleden. De koolzaadteelt Het lijkt erop dat het is gekomen om te blijven en meer traditionele zoals tarwe of zonnebloem te vervangen. Naast de vele toepassingen (zelfs voor biodiesel), geeft deze plant een ongelooflijke kleur aan een gemeente die sinds het begin der tijden is toegewijd aan landbouw dankzij de schaarste aan bergen. Terwijl, paardebloemen , verre neven van koolzaad op het eerste gezicht, veroveren met hun lichtgele elke hoek van de weg, enorme verlaten weiden en zelfs de daken van de Ecijan huizen.
koolzaad veld
Een goede plek om het bezoek aan de stad te beginnen is de Spanje Plein , eeuwig startpunt van Écija en in de volksmond bekend als de woonkamer, misschien omdat het dienst doet als deze kamer in de stad en dat het zelfs een oude Romeinse vijver . Een enorme esplanade waar de winterzon opwarmt tot meer dan 20 graden, wat betekent dat de bars en terrassen overdag een levendig leven hebben (helemaal het tegenovergestelde van het hoogtepunt van de zomer wanneer het aantal verdubbelt). In een van de hoeken -degene die haakt met de Meer en Prat Street en je blik naar de lucht richtend, ontdek je het verrassende balkons van het Silk Guild House . Omhoog kijken in Écija is geen slecht idee: waar je ook kijkt, er is er overal een die opvalt, het wordt ook wel De stad van torens.
Toren van de kerk van San Juan vanaf de Plaza de España
Een paar meter verderop is de voedselmarkt , een plek die even bescheiden als perfect is om de essentie van de ** Andalusische steden ** te leren kennen. De traditionele Ecijan-spinazie concurreert in kleur met andere groenten uit de regio, die de vele slakken lijken te willen bereiken die erin passen een gaas dat het voor vijf euro verkoopt. Dit is precies een van de lokale hapjes die geproefd kunnen worden in de Juan Manuel brouwerij , op de binnenplaats van de markt. **Flamenquines, ossenstaart of babyinktvis** in groene saus maken ook deel uit van het culinaire aanbod dat genoten wordt door diegenen die hun dagelijkse verplichtingen al hebben vervuld samen met een toerist die eruitziet alsof ze de weg kwijt zijn. Viskraampjes, slagers, bloemisten en zelfs aardewerk van La Rambla delen ruimte op de voedselmarkt, waar ook een kantoor is voor de Bakkerij La Conchi , beroemd om zijn muffins .
de steegjes Slavische en Zayas kom dan aan bij de Plein van Onze Lieve Vrouw van de Vallei , met de enorme Iglesia Mayor de Santa Cruz, met de oudste overblijfselen uit de Visigotische periode en waarvan de fundamenten hebben geleden tijdens de aardbeving van Lissabon van 1755. Bovendien is het de laatste stop van de Officiële race in de Goede Week van Ecijan . Tegenover is het Palacio de los Palma, privé zoals bijna alle die in de gemeente maar die bezocht kunnen worden: het is verrassend om door een interieur met luxe meubels te lopen waar lijsten met historische en actuele foto's van de familie rusten bij bruiloften, doopfeesten en communies .
Voedselmarkt
Terug op de Plaza de España kunnen we verdwalen in de Plaza de Santa María en de straten Conde, La Marquesa, Santa Ángela de la Cruz en Cánovas del Castillo , die ons blijven helpen om te weten waar Écija voor staat. En het gaat van ontelbare opmerkelijke gebouwen zoals de gerechtsgebouw , in de volksmond bekend als Huis van de Tomases, met prachtig Sevillaans tegelwerk en verbazingwekkende bogen in historistische stijl in het beeld en de gelijkenis van het Alhambra in Granada. Onderweg leiden religieuze gebouwen (zoals de kerk van Santiago, op het gelijknamige plein) naar een van de interessantste plekken in de stad, de Paleis van Benameji . Daar is de Gemeentelijk Historisch Museum , a VVV, een restaurant en een aantal mooie stallen: een perfecte ruimte om nu volledig te begrijpen waar we zijn.
Paleis Penaflor
Verschillende kamers van het gebouw - dat een kazerne was tijdens de Napoleontische invasie - stellen ons in staat om naar de wortel te gaan van wat vandaag Écija is maar ooit was Astigi . Van de Iberisch-Romeinse necropolis van Cerro de Bowling aan de voet van de Tartessiaanse cultuur, maar ontdek vooral de sporen van het Romeinse Rijk. Miljoenen amforen vertrokken toen naar de Genil rivier naar Rome vol met olie (die tegenwoordig deel uitmaken van de Mount Testaccio in de Italiaanse hoofdstad), waardoor gewicht en belang werd gehecht aan de kolonie Astigi, wiens gemeentelijke termijn Martos (Jaén) bereikte en steden omvatte zoals Granada, Antequera en Osuna. De kracht van de Ecijano tijdens de Romeinse tijd blijkt uit de enorme mozaïeken die te zien zijn in dit museum, dat ook gaat over de Visigotische cultuur, Al Andalus of de christelijke overname van de stad tot op de dag van vandaag. Een recensie die kort is en kan worden vervolgd met de bezoek aan de gewonde Amazone , een beeldhouwwerk dat 15 jaar geleden werd ontdekt en van groot belang is, met slechts drie andere soortgelijke die te zien zijn in Kopenhagen, New York en Berlijn. Om te eindigen is het raadzaam om een van de uitkijktorens van het museum te beklimmen via een wenteltrap. Omhoog, een prachtig 360-graden panoramisch uitzicht over de stad vertelt ons dat we nog veel te zien hebben.
De gewonde Amazone, in het paleis van Benajemí
Ook vanaf de Plaza de España komen we snel bij de Emilio Castelar-straat, waar een van de meest verbazingwekkende Ecijan-paleizen staat: die van Penaflor , met meer dan 60 meter ongelooflijke balkons en steigers die een groot deel van de fresco's op de gevels bedekken voor restauratie in een poging om dit 7.000 vierkante meter grote gebouw van de ** Rode Lijst van Erfgoed ** te verwijderen. Bovendien, in de hoek, als je naar het zuiden kijkt, kom je de toren van de kerk van tegen San Gil, zeer dicht bij de Plaza de Armas waar minder dan twee jaar geleden National Geographic c De ontdekking van een uniek nieuw Romeins mozaïek wachtte. In het noorden zie je de toren van de kerk van San Juan.
de van San Juan Het is precies een van de tempels die je aandacht kan trekken, zelfs als die van jou niet de broederschappen of de Goede Week zijn. Een deel van het hoofdgebouw stortte in tijdens de grote aardbeving van Lissabon van 1755 en hoewel de edelen van Ecija het later wilden herbouwen, hebben ze het nooit afgemaakt. Tegenwoordig is dat gebied buiten en wordt het gebruikt als amfitheater voor concerten en evenementen . Wat wel bleef staan is de sacrament kapel , dat tegenwoordig een groot aantal christelijke gravures van grote artistieke waarde herbergt. Aan de deur staat Salvador klaar om uit te leggen wat je nodig hebt, die zijn uiterste best doet om ervoor te zorgen dat de bezoeker de beste informatie heeft over de kerk en overigens over Écija. Datums en auteurs van elk element van de tempel zijn slechts een deel van de grote wijsheid van deze man, die je ook uitnodigt om naar de klokkentoren om een ander panoramisch uitzicht op de stad te observeren. Nog een geweldige plek om de 26 kerken, 11 torens, 29 belforten en 30 paleizen van Écija te zien.
Kerk van Sint Jan
Degenen die vanaf de hoogte niet zo gemakkelijk te zien zijn, zijn de bars en restaurants, die in deze stad maar weinig zijn. Een paar meter van de ingang van de kerk van San Juan bevindt zich de Bar La Reja , een van de grote Ecijan-klassiekers. Vanuit de bar zal Manolo je vragen stellen zodra je vragen invoert zoals: 'Een biertje, familie?' , om u vervolgens als een van de hoofdrolspelers een menu vol lokale voorstellen en vlees aan te bieden. Iberische lendenen, speenlamskoteletten of knoflookkip concurreren met de artisjokken met Iberische ham. De ham is er een die je je altijd zult herinneren? en, ook, begeleidt de prachtige Salmorejo van La Reja. Het is de moeite waard om alles rustig te proeven en de verhalen achter de barokke inrichting van deze taverne te kennen aan de hand van illustraties van hoeken van de stad, hammen die aan het plafond hangen en foto's en stierenvechtdoeken, waaronder Curro Romero zwaaien naar de lijn
Naast hem is de Taverne met stijve haren , een andere bekende plaats waar ze je wat slakken geven, evenals een stoofpot, wat migas of bloed met uien. Iets wat lijkt op Four Doors Taverne , naast de Plaza de España, op een route die ons naar ** Hispania ** kan brengen, met een lang menu vol vlees, vis, rijst, roerei, salades en zijn voorstellen genaamd nieuwe sensaties, die variëren van een burrito Iberisch varkensvlees met garnalensuikergoed en romige kaas. En in 30 seconden kun je terug naar de Paleis van Benameji , waarbinnen de Het Nimfen-restaurant.
Geheime Muffin bij Las Ninfas
Op het terras, de eigen ingang van het gebouw, voel je je als de adel die de rijke keuken van deze plek opeet. Sommige hartvormige broodjes dienen om de saus in te dippen als je de heerlijke gehaktballetjes van inktvis op hebt, maar je kunt ook kiezen voor een Iberische muffin met varkensvlees en gekarameliseerde uien of een heerlijke gesneden spinazie. Dit zijn slechts drie van de vele heerlijke snacks die worden aangeboden in dit restaurant, waar tal van wijnproeverijen worden georganiseerd en waar u een van de beste biologische oliën kunt proberen in de stad genaamd 1948 Olie . Als je nog steeds honger hebt, biedt de taverne voor het paleis ook, in een ander tempo, veel lokale gerechten. Of je kunt ook langskomen bij het restaurant van de Pirula Hotel om een heerlijke rijst met patrijs te proeven of voor de Hotel Campina del Rey om de stoofpot van gestoofde bonen met chorizo en bloedworst te proberen. Als toetje wat dooiers El Ecijano of een paar Marokkaanse koekjes die traditioneel gemaakt worden door de nonnen van de Klooster van Franciscaanse Conceptionisten maar wat doen de zusters van het klooster van? Heilige Florentijn. Wat maakt het uit, ze zijn nog steeds net zo rijk.
Teleclub Alley
Om te eindigen, niets beter dan wandelen langs de r Iberische rivier Genil langs de Saint Paul's Park , met bijna dagelijks een levendig leven en een fietspad. Of ontdek de ijzeren spoorbrug, gesmeed in de ateliers van Eiffel in Parijs aan het einde van de 19e eeuw. Zonder te vergeten dat er buiten de Plaza de España en het historische centrum, buiten de stadsmuren, nog veel Écija te vinden is , veel paleizen en veel kerken om te bezoeken.
Huis van Ecija