Een metrokaart van Madrid redt het LGBTIQ-geheugen
Het idee ontstond uit zo'n dagelijks gebaar als het kijken naar de metrokaart. "Het drong tot me door dat Ik kon geen enkele verwijzing vinden naar mijn gemeenschap, de LGBTI- en queergemeenschap . Ondanks dat ik honderden kraampjes voor me zag staan, was er geen LHBTI-persoon of referentie”, schrijft Javier Sáez op zijn blog.
“Laten we zeggen dat ik me in een zeer heterocentrisch gebied voelde, dat wil zeggen, in wat ik gewoonlijk een 'hetterritorium' noem. En ik denk: Wat als we flikker, bollerized, transgender, queerized de Metro? ", zin.
Zijn kaart is een persoonlijke representatie, een topologie van affecten. Jouw manier van zeggen wij zijn en wij zijn . “We hebben geen openbare ruimtes waar de LHBTI-strijd wordt besproken, van mensen die al 30 jaar of langer vechten, vechten, worden vervolgd of risico's nemen voor gelijkheid . Er wordt niet over ons gesproken in het onderwijssysteem, noch in de media, noch in de geschiedenisboeken. Y het is belangrijk dat LHBT-jongeren zien dat ze niet alleen zijn , laat ze zien dat seksuele diversiteit een realiteit is en altijd is geweest”, legt Sáez uit aan Traveller.
Elke halte, elke naam maakt deel uit van zijn persoonlijke geschiedenis, een eerbetoon aan de mensen van wie hij "bijna alles wat hij weet" heeft geleerd na 30 jaar activisme . En hoewel hij erkent dat zijn generatie hem heeft getekend, is hij geboren in Burgos in 1965, maar verzamelt hij ook het werk van jonge activisten.
Bars, fanzines, plaatsen waar deze activisten elkaar ontmoetten, "vrienden" die zijn gestorven aan aids of transfoob geweld, verschijnen in elk station.
LGBTIQ-metrokaart
ONDERWIJS IN DIVERSITEIT
Zijn kaart is politieke genealogie. Denk je dat deze kaart op scholen zou kunnen worden onderwezen? "Ja absoluut. Ik denk dat het een zeer nuttig en leuk leermiddel : afhankelijk van welke lijnen of haltes je kiest, kun je de homobeweging, de aids-crisis, lesbienne-, zigeuner- of transactivisme, de jaren 80 of 90 of het heden uitleggen, de LGBT-intellectuele referenties van de westerse geschiedenis (Wilde, Tsjaikovski, Barthes, Foucault, Djuna Barnes, Monique Wittig, Chavela Vargas, enz.)”, antwoordt hij zonder aarzelen.
Na tientallen jaren inzet als activist en technisch expert in het Departement Gelijkheid en Bestrijding van Discriminatie van het Fundación-secretariaat Gitano, richt Javier Sáez zijn blik op de huidige en toekomstige generaties.
“ Er is een gebrek aan voorlichting over seksuele diversiteit op scholen , en bovendien konden homoseksuele, lesbische, transjongens en meisjes referenten kennen, zie dat ze niet alleen zijn, maar dat we duizenden, miljoenen zijn . En heterojongens en -meisjes zouden beter begrijpen wat diversiteit en de rijkdom ervan is", voegt hij eraan toe.
LGBTIQ-metrokaart
DE NAMEN DIE (DE) GESCHIEDENIS MAKEN
We vragen je om ons drie van je hoofdrolspelers voor te stellen en waarom je voor hen hebt gekozen:
- “ Paco Vidarte : Hij was een briljant denker en een geweldig persoon, hij was mijn beste vriend, en helaas stierf hij 9 jaar geleden aan aids. Het was een enorm verlies voor mij, voor LHBT-activisme en voor filosofie. Hun queer ethiek Het is het beste boek ooit geschreven over LHBT-politiek.”
- “ Fefa Villa , omdat ze een zeer toegewijde feministische, lesbische en queer activist is, iemand van onvergankelijke eerlijkheid en een referentie voor de lesbische beweging sinds de jaren 90. Ook omdat leert me elke dag de noodzaak om het feminisme te steunen en een feministe te zijn ”.
- “ Sonia Rescalvo , transseksuele vrouw die in 1991 door een groep nazi's werd vermoord. Het is essentieel om de slachtoffers van transfobie te gedenken , en de moeilijke situatie dat transseksuelen nog steeds in ons land leven”.
LGBTIQ-metrokaart
De kaart is op groot formaat te zien in CentroCentro _(Plaza de Cibeles) _ van 22 juni 2017 tot 1 oktober , als onderdeel van het #elporvenirdelarevuelta-project en zal verkrijgbaar zijn in de Berkana-boekhandel _(Calle de Hortaleza, 62; Madrid) _ zolang de voorraad strekt.
Download hier de volledige kaart.
TRANSSEXUALITEIT: VOORUITGANG EN UITDAGINGEN
“Ik denk dat het belangrijkste dat is gebeurd, is dat de opkomst van een groeiend sociaal bewustzijn , steeds talrijker, dat mensen verdienen seksuele en reproductieve rechten . Transseksualiteit wordt steeds zichtbaarder, en vooral, discriminatie van LHBTQ's is verkeerd, achterhaald en een misdaad ”, vertelt Traveler, een van de hoofdrolspelers van de kaart, Lucas Platero , doctor in de politieke wetenschappen en sociologie, graad in psychologie. “Ik zie dat jongere mensen weten wat de niet-binaire identiteit , Dat leef met andere lesbiennes, biseksuelen, trans... en dat we aan hun behoeften moeten voldoen”, voegt hij eraan toe.
de auteur van Queer barbaarsheden en andere esdrújulas is van mening dat de belangrijkste eisen van de transseksuele groep in Spanje de depathologisering van transseksualiteit zijn: “het is de belangrijkste eis om te kunnen sociale, gezondheids- en educatieve ondersteuning krijgen die ons leven mogelijk maakt, zonder ons te stigmatiseren of in een 'rampenla' te plaatsen”.
Ondanks zijn optimistische toon, benadrukt het de weg die nog moet worden afgelegd: in de arbeidsinschakeling en bescherming van de jongsten. “We hebben in afwachting dat we durven te hebben actief werkgelegenheidsbeleid voor degenen die moeite hebben om voortijdig van school te gaan, die moeite hebben gehad om op school te blijven arbeidsmarkt wegens transseksueel zijn, het hebben van een pen of om andere redenen die verband houden met sociale discriminatie ”, legt Lucas Platero, hoogleraar sociaal-maatschappelijke interventie, uit.
En hij voegt eraan toe dat pesten nog steeds een hangende kwestie is, "op gelijke voet met ernstige sociale problemen zoals geweld tegen vrouwen, die niet worden aangepakt en een zeer belangrijke impact hebben op LGTBQ-mensen."
Volg @merinoticias