Madrid voor Madrilenen
Twee steden, twee persoonlijkheden: de ene die zich kleedt voor de toerist en de andere, de authentieke — de stad gecamoufleerd voor nieuwsgierige blikken. Misschien is Madrid de meest gecompliceerde stad om in tweeën te splitsen, om te splitsen tussen "het authentieke" en "de toerist"; want in Madrid komen we allemaal uit Madrid en zijn we allemaal toeristen. Want Madrid is een beetje van iedereen en een beetje van niemand en want wie heeft er nu geen liefdesrelatie met deze onverklaarbare stad... Met Sevilla is het makkelijk te doen; het is ook makkelijk te doen met Donosti, Barcelona of Valladolid, maar Madrid? Onmogelijk . Hier gaan we:
VOOR ONTBIJT: TORTILLA EN KOFFIE
Drie basics: de aardappelomelet Sylkar of El Borbollón, de Condumios-muffin - en elke sandwich met ham, die door Sebastián López Robledo is uitgeroepen tot "Beste Hamsnijder", en de koffie van Super8 Cine y Café; goede films en heerlijke koffie, wie geeft er meer? In het geval van inslapen voor een tweede ontbijt (Madrid gaat toch heel erg over twee keer ontbijten, nietwaar, Anabel?) Dan zou je deze Ambassadegids kunnen binnenglippen. En het is die Ambassade, die weet waarom (en ondanks dat het een historisch icoon is ter hoogte van Gijón of Cock) onzichtbaar blijft voor de toerist, en ik hoop dat dat zo blijft.
De perfecte omelet?
BOEKWINKELS
Vandaag zullen we het niet hebben over tweedehands boekwinkels of de Moyano-heuvel of de Barrio de las Letras; nerd. Het is tijd om zwart op wit te zetten rond de boekwinkels die we daadwerkelijk gebruiken: een van de redenen waarom ik verliefd werd op Madrid (er zijn er een miljoen) is Panta Rhei (“Alles verandert”); sinds tweeduizend toegewijd aan ontwerp, fotografie, illustratie, architectuur en dat intacte vermogen om je bij elk bezoek te verbazen: er is altijd wel iets dat je verrast. Meer gericht op de wereld van kunst en interieurdesign , een andere klassieker: de Gaudí-boekhandel in Argensola; Meer klassiekers waar het onmogelijk is dat je niet bent binnengekomen? Kaartjes , de internationale boekhandel in Genua.
ASTUREN EN SANTCELONI
Ja, je hebt het goed gelezen. Asturiërs en Santceloni, de ying en de yang. De meest rustieke en de meest gracieuze: maar Madrid is zowel - even chaotisch en triviaal als elegant en jondo: Madrid is als een bel. Asturiërs omdat het de meest traditionele en ondergrondse Chamberí . vertegenwoordigt , en voor die bonenstoofpot en die eiervlaai en dat brood en dat menu voor dertien dollar en die chorizo dat is wel een potosí waard. Santceloni omdat het het meest elegante restaurant van Spanje is en een van de beste kamers ter wereld. Een Zwitserse klok op het geluid van matre Abel Valverde, chef Óscar Velasco en sommelier David Robledo; een tempel, een ode aan de goede smaak en aan een uit elkaar vallende wereld: die van absolute uitmuntendheid. Een van de dingen die goed zijn gedaan.
En als cadeau een extra bolletje: het broodje inktvis van de Postas-bar.
de elegantie
DE VILLAMAGNA-BAR
Hier is een kop: Madrid is de stad met de beste drankgelegenheden in Spanje. Hoe is het universum van cocktails in Madrid, moeder van God; hoe gaat het met Macera, Salmón Gurú of de Matador-bar. Maar feit is dat de **Magnum Bar (en zijn terras)** dat je ne sais quoi heeft dat voor de modieuze interieurontwerper onmogelijk te codificeren is: het wordt soul genoemd. Een no-nonsense bar. Een bar waar vluchtige gasten en bewoners van de wijk Salamanca verblijven, die een rustig drankje willen (achter de bar, Belen Larroy ) in deze club die zo New York is en toch zo Madrid. Een hint: het is heerlijk ouderwets.
magnum bar
MARKERING
Het huis in Doctor Castelo waar David Marcano en Patricia Valdez Ze hebben al een snoek geplant in onze Restaurants zonder Ster in Madrid; En het is dat Marcano misschien wel het verborgen juweel is (niet zo veel meer, ben ik bang) van de Retiro-buurt en dat komt door de manier waarop David kookt: klassiekers zijn zijn schenkel, de rode baby-inktvis, de zelfgemaakte gezouten bocarte en de foie gras met zelfgemaakte rabarberjam. Ook natuurlijk de zeebaars ceviche, gekonfijte zoete aardappel en cancha maïs. Ik praat met ze, ik wil dat ze het me vertellen zijn Madrid , waarom Madrid? “We vinden het geweldig dat de buurten zo verschillend zijn, dat je er bijna een kunt kiezen op basis van je stemming. Soms zijn we erg bezig met onze eigen bubbel, het dagelijkse werk achter de bar en vergeten we hoe mooi deze stad is. Het mooiste is als een vriend uit het buitenland komt en je moet optreden als gids, daar herontdek je Madrid . Een Man Ray-nummer parafraseren: Hoe goed is het om een toerist te zijn in Madrid”.
Ceviche Corvina
SACHA
Slijterij en Fornuis . Wat ga ik op dit punt zeggen over Sacha, huh; Ik zeg je: niets. "Sachismo" is een stroming die groeit en groeit onder de gastronomen van Madrid (en daarbuiten), meer dan een stroming: een religie. Die van de gelovigen van de goede tafel. Sacha is hier om ons eraan te herinneren dat gastronomie niet over trompe l'oeil gaat , geen houding of stijldansen; om ons eraan te herinneren dat we hier zijn gekomen om te eten en te leven — voor het leven van een herberg, voor de eindeloze namaaltijden en de gerechten die bij "die andere dingen" horen: het gesprek en de blik. Gastronomie is altijd het excuus, maar wat een excuus, die van jou : lasagne van zee-egels, cocochas to the important, spinkrab cannelloni, gerookte sardine met witte knoflook of die vage omelet die nu al een klassieker is . Sachisme of barbaarsheid!
ALLEEN JIJ
Moeilijk, om te spreken van een hotel dat "Madrid is". We hebben de twee grote totems (Palace en Ritz, een stuk steen uit Madrid uit het begin van de eeuw), we hebben ook de Malasaña hostels en natuurlijk ook het Hotel de las Letras (met dat oneindige raam waar het leven niet passeren: het is voorbij; pure elektriciteit op de Gran Vía) maar mijn gok is anders. Mijn gok is dit hotel en deze bar die al de hoofdrolspeler is van Barquillo Street? , en het is precies nu: ze hebben net El Padrino geopend, de nieuwe bar geïnspireerd op de traditionele tavernes van het begin van de eeuw: sociale bijeenkomsten, Iberisch vlees, cultuur, kazen en wijnflats. Het oude Madrid en het nieuwe Madrid, oog in oog; en het is dat ondanks dat het een nieuwkomer is, de Only You is al pure Madrid - en misschien is niets zo Madrid als een nieuwkomer, vind je niet?
Only You Boutique Hotel, Madrid
moloko
Ik aarzelde, om deze traditionele dag af te sluiten, tussen de Melkweg, de Tupperware of, wat maakt het uit, de Palentino; maar waarom niet dit? Moloko waar Sabi (in de cabine) en Rocío hun klanten ontmoeten , ze schenken goede drankjes en ze knoeien niet met onzin of folkloristische vergissingen met de muziek: Wilco, The Stone Roses of The Red Room in dit kleine thuisland van muzikanten (na elk concert), garant voor de Mod spirit en ziel van Malasaña van voor de hipsters. We maken ook van de gelegenheid gebruik om onze oprechte deelneming te betuigen aan de familie van Sonia van de Meester, onlangs overleden; alma mater van Tupperware en oprichter van de Association of Hoteliers of Malasaña (AHM) blijven we achter met deze woorden gegraveerd op de sluiter van de Tupper: _ “Bedankt voor de muziek en voor het laten groeien van Malasaña. Tot ziens, Sonya”. _
Moloko
Volg @nothingimporta