'Het licht in je schaduw', een artistiek project van Erea Azurmendi.
Nemen die ervaringen, soms pijnlijk, die ons als mensen hebben doen groeien en ontwikkelen en zet ze om in inspirerende foto's. Dit is wat Erea Azurmendi heeft gedaan, co-auteur van het boek Brava en geliefde fotograaf in sociale netwerken
Het project is in maart van dit jaar geboren. “Ik doe al heel lang onderzoek naar persoonlijke groei met kunst als therapie. Als resultaat hiervan heb ik Het licht in je schaduw geschapen, een manier om licht te geven aan onze schaduw, dat deel dat we voor anderen verbergen en zonder welk deel we echter niet zouden zijn wie we nu zijn”.
Het project begon op Vrouwendag en, met de voortzetting op Gay Pride Day, werd het "een levend project", zoals de eigen auteur vertelt. “Vier naaste mensen hebben mij hun verhaal verteld; mijn idee was om het weer te geven met beeld en tekst, hun proces zichtbaar te maken, als therapie voor hen maar ook als inspiratie voor anderen. Het zichtbaar maken van kwetsbaarheid is de sleutel die de deur opent, die verbinding maakt met mensen. Die angsten die zijn overwonnen, zijn een grote kracht geworden voor elk van de mensen die deelnemen."
Sara's angst, onderdeel van het project 'The light in your shadows', om beoordeeld en uitgekozen te worden.
De ontvangst van het initiatief is voor de bedenker “een totale verrassing” geweest, bekent ze ons. “De waarheid is dat ik geen idee had hoe het zou gaan werken en er is een ongelooflijke reactie gekomen. Ik denk dat het feit dat we kwetsbaarheid en angst tonen, wanneer we gewend zijn om alles wat mooi is op sociale netwerken te zien, mensen verbindt. Bovendien genereert het een ongelooflijk identificatiemechanisme. Veel mensen hebben zichzelf weerspiegeld in de verhalen die we hebben verteld en in zekere zin hebben ze hen geïnspireerd om te accepteren dat we allemaal moeilijke tijden doormaken.”
“Het is belangrijk om te begrijpen dat het zijn verhalen met een zeer diepe en zeer gevoelige inhoud van de deelnemers –legt de kunstenaar uit over het meest gecompliceerde deel van het proces–. Daarom moest het met grote zorg en liefde worden behandeld. Voor mij was het een uitdaging om die pijnlijke ervaringen om te zetten in een getrouw en eerlijk visueel beeld. Dat de persoon zich geïdentificeerd, comfortabel en trouw aan de ervaring voelde. Het genereren van de ruimte, met de gekleurde achtergronden, heeft ook inspanning en toewijding gevraagd”.
Edu, ook een van de hoofdrolspelers van het project 'Het licht in je schaduw'.
En de meest lonende? “Als de deelnemers je zelf bedanken voor het met zoveel zorg en verwennerij behandelen van hun ervaringen. Het feit dat je ze licht geeft, helpt hen op de een of andere manier om vrede te sluiten met die ervaring. En het is fijn dat het een connectie genereert met andere mensen die hetzelfde hebben meegemaakt."
DONKERE VERHALEN DIE LICHT werpen
"Elk van de verhalen was erg verrijkend, ik heb er veel van geleerd", legt Erea uit. Misschien was degene die mijn aandacht trok het meest die van Zack, een transman voor wie het moeilijkste was om niet de overstap te maken, maar om openlijk te zeggen dat hij een transman was. terwijl hij fysiek al werd gezien als een cis hetero man. Ik kende een soortgelijk verhaal niet en luisterde ernaar in de eerste persoon en zag alles wat er was gebeurd Het heeft me andere realiteiten doen beseffen. En dat het feit dat je op een bepaalde manier geboren bent of niet openlijk je smaak kunt uiten, maakt je hele universum zeer verschillend".
“Een van de dingen die mijn aandacht hebben getrokken, is dat elke deelnemer een heel persoonlijke kant van zichzelf heeft moeten verbergen. en hij is pas heel laat in staat geweest om echt te zijn wie hij is, en dat is heel moeilijk. Ik ben blij om de moed en kracht van elk van deze mensen te zien, hoe ze hun angsten hebben overwonnen en hoeveel sterker ze nu zijn.”
Persoonlijk was Erea's angst met dit project niet genoeg. “Het zogenaamde bedriegersyndroom klopt van tijd tot tijd op mijn deur, Ik denk dat het veel vrouwen overkomt. Wat betreft de angst die gepaard gaat met de totstandkoming van het project, Ik was bang dat het misschien niet goed zou gaan, dat de deelnemers elkaar niet zouden zien, Het was essentieel voor mij."
Het verhaal van Zack had een grote impact op de fotograaf, Erea Azurmendi.
Net zoals uw arbeid anderen troost kan bieden, Wie of wat inspireert jou als het gaat om het vinden van reliëf in kunst en fotografie? “Er zijn drie dingen die me verlichten en vullen om door te gaan met creëren. aardewerk maken; Ik ontdekte dit een paar jaar geleden, het is net als mediteren, dingen doen met je handen Het vervult me en motiveert me enorm. Ook muziek: het verandert absoluut mijn humeur, ik gebruik het graag als inspiratie bij het maken. En als ik een artiest zou moeten kiezen, zou ik zeker voor Vivian Maier kiezen. Ik ben een grote fan van zijn portretten, van zijn manier van kijken, van hoe zijn verhaal werd gevonden... Als je zijn documentaire kunt zien, Vivian Maier vinden”, raad ik je aan omdat het fascinerend is.
Erea zou dat leuk vinden dit project bleef groeien "een stem geven aan stille realiteiten en licht geven aan de angsten en sterke punten van mensen" in ongelijke situaties. Ik zou het geweldig vinden als het ooit een tentoonstelling of zelfs een boek zou worden, en uiteindelijk een serie portretten zou hebben om de wereld te inspireren."