Zeldzame John
Pizzeria's, cafés, wijnbars en zelfs gloednieuwe designlocaties zijn druk in de driehoek gevormd door het gebied van de **Rastro, Tirso de Molina en het Reina Sofía Museum**. Het beste is dat deze nieuwe buren harmonieus samenleven met de meer klassieke, degenen die zich nooit hebben laten verleiden door de felle neonlichten van de moderniteit en toch mensen naar hun bar zijn blijven trekken.
de opening van NuBel , dat wonder gelegen in de vergroting van de Reina Sofia-museum (Jean Nouvel-gebouw), heeft Lavapiés opnieuw in de spotlights van de stad gezet . Het is imposant in ruimte -zeer hoge plafonds, ruim en met verschillende omgevingen-, in decoratie, in de puurste jaren zestig stijl en met Scandinavisch meubilair; Het is ook indrukwekkend in de tijd, de hele dag open, van ontbijt tot zonsopgang ; en natuurlijk in gastronomische voorstellen, van ontbijt tot brunch, tapasmenu, maaltijden, signature cocktails... Wow, er zijn zelfs DJ-sessies.
NuBel
DE EERSTE KOFFIE
Lavapiés is aan het veranderen, daar bestaat geen twijfel over, maar kalmeer, want hoewel de esthetiek verandert, veranderen goede gebruiken niet. juist om die reden de koffie blijft de hoofdrolspeler van 's morgens vroeg, met het verschil dat ervan kan worden genoten op plaatsen zoals cafelito , een pionier hierin derde generatie koffie sinds hij in de buurt is aangekomen - ga niet weg zonder zijn koude koffie 'Cafelito' te proberen.
cafelito
of in Boom Boom Koffie , een plek die, naast het aanbidden van goede koffie, biedt biologische en gezonde gerechten. Salades, sandwiches en meer dan een gezonde gerechtsbrunch of je nu vegetariër bent of niet. mag niet over het hoofd worden gezien Mandarijn China , dat café dat eruitziet als een restaurant aan de? Cascorro-plein , waar je ook kunt ontbijten of snacken, en heel goed.
ALTIJD PIZZA
Goede pizza's zijn ook verleid door de buurt. Als vers uit de oven -en zonder de 'like'- **ze zijn NAP , honderd procent pizza's gemaakt in de Napolitaanse stijl, vandaar het acroniem van de naam ( Napolitaanse authentieke pizza ) : dun en elastisch deeg, niet te knapperig en niet te zacht. Maar ze zijn niet de enige vertegenwoordigers van de meest internationale Italiaanse keuken. Vroeger kwamen de pizza's van ** López y López, in zijn Romeinse versie -dun en knapperig deeg-, door de hand van Raquel , een Madrileense die verliefd is op de keukens van de wereld en die haar algemene (gastronomische) hoofdkwartier heeft gevonden in Lavapiés.
In de oven gebakken dunne pizza's
MEXICO IN LAVAPIÉS
Naast de Italiaanse Raquel geeft zich over aan de charmes van de Mexicaanse keuken ; in feite is de jouwe De oude Taqueria , een plaats naast de pizzeria en die al een paar jaar enkele van de beste taco's in de stad serveert - talloze levens zijn gered op een katerzondag...-.
En als we het hebben over azteeks eten , ondenkbaar om nog maar te zwijgen van enkele goede nacho's, zoals degene die hij momenteel bereidt met zelfgemaakte guacamole en gesmolten kaas Cutzamala , a Mexicaanse straatkraam op de begane grond van Anton Martin Markt , een verplichte stop voor wie voor het eerst naar de wijk gaat voor een gastronomisch uitzicht. In feite is deze markt begonnen te ontstaan gastro-niveau, en momenteel bestaan de groente-, vlees- en visstalletjes naast interessante voorstellen voor een keuken van essentie straatvoedsel.
Birria De Res
AZI OOK IN LAVAPIÉS
Dit is waar zonder twijfel **de vers gemaakte sushi bij Yoka Loka** of de krachtige baos de Broodjes en botten , de eerste plaats in de stad gespecialiseerd in Chinese gestoomde broodmuffins. Elk in hun eigen stijl hebben ze een eenvoudige marktkraam weten om te toveren tot een kwaliteitsvol straatrestaurant. Hetzelfde gebeurt met de San Fernando-markt , met een meer alternatieve snit in zijn keukenweddenschap om de markt zelf in te nemen. Hoewel als ik er een moet houden, zonder twijfel de ** Yan Ken Pon Washoku ** sushi natuurlijk op bestelling gemaakt.
Broodjes en botten
SMAKEN VAN GRIEKENLAND
Als je weer de straat op gaat, loop je gemakkelijk nieuwe straatvoedselvoorstellen tegen het lijf, zoals de suvlaki's, een paar vreemden in de stad totdat Zanasis Skopelitis hij heeft ze uit zijn geboorteland Griekenland meegebracht. Het is de basis van suvlakería Egeïsche, een taverne die gespecialiseerd is in een van de meest typische Griekse gerechten - ergens tussen een kebab en een broodje -.
Grieks streetfood: dit is Lavapiés suvlaki
DE TAVERNS VAN ALTIJD
In de buurt nog steeds staan Wijnmakerijen van Alfaro , een van die traditionele tavernes waar in het verleden wijn in bulk werd geserveerd en die vandaag de dag nog steeds wordt geserveerd goede wijn -unieke referenties uit heel Spanje- en goed geschoten hengels vergezeld van mojama's, salmorejo en andere tapas uit het zuiden. En het zijn niet de enige wijnhuizen die nog overeind staan; Wijnhuizen The Maximum ze blijven ook oorlog voeren, hoewel de eigenaren niet meer dezelfde zijn, maar de plaats behoudt zoals altijd die geest van een buurtbar? en. Voor de meest nostalgische still, de ansjovis , de typische bar waar de obers nog witte jasjes dragen en heerlijke ansjovis als tapa serveren. Of de **Achuri**, de bar waar je naartoe gaat als je herinneringen op wilt halen aan je studententijd en kalimocho-jaren.
Alfaro Tavern in zijn oorsprong
HET MENU VAN DE DAG IN DE BUURT
In de menu's van de dagsectie zijn verrassingen constant. En zo niet, probeer dan een tafel te bemachtigen bij de chuchi's, dat ze sinds hun aankomst een paar jaar geleden niet zijn gestopt met een rij voor de deur om plaats te maken voor zichzelf, hoe laat het ook is . Het geheim zit in de Brits geïnspireerde thuisgerechten voorbereidingen treffen Scott Preston dagelijks.
Chuchis en troostmaaltijden
Een andere optie is om de extravagante wereld van Zeldzame John , niet om excentriek te zijn, maar voor het ongewone en eclectische van zijn toewijding aan het menu, waarin hij exotische ingrediënten combineert met lepelschotels en zeer traditionele tradities. Het is het beste om het te gaan proberen. Traditioneler is Badila , een eetcafé dat al meer dan tien jaar in de buurt serveert interessante zelfgemaakte gerechten (casserole van cocido madrileño met consommé, ravioli gevuld met champignons of runderstoofpot met doperwten) in hun geciteerde menu van de dag -ze hebben ook menu's in het weekend-. Degene die het minst open is geweest, **hoewel er veel geschiedenis achter zit, is Café Pavón, een cafetaria dat is teruggevonden op de begane grond van het Pavón-theater (nu het Kamikaze-theater) ** en dat zijn traditie van sandwiches en porties naar de bar heel vanaf hier, zoals de Russische salade.
Is Lavapiés zoet of zout?
CAPRICHO'S EN SNACKS VOOR DE MIDDAG
Als je midden in de middag zin hebt in iets zoets, moet je even langskomen tulup , a Mexicaanse ijssalon die ijsjes op een stokje weer op de voorgrond heeft gebracht, maar geen ijs, maar vers geperst fruit. Maar als je iets zouts wilt, kun je het beste naar plaatsen gaan zoals de? Melo's , een van de klassieke en beroemde voor zijn schoenen (toast) van lacón met tetilla-kaas, evenals kroketten en padrón-pepers. Of de Benteveo , een cafetaria uit de jaren 70 hersteld met al zijn essentie; zo erg dat het lijkt alsof het uit een hoofdstuk van Zeg eens (hoewel hij in werkelijkheid al in verschillende scènes van de prachtige televisieserie heeft gespeeld) Het Ministerie van Tijd ), en probeer hun zelfgemaakte hummus of hun lomito (broodje kalfsvlees). Of als je wilt, en het weer is goed, kun je het beste naar die promenade gaan die Calle Argumosa is en een van de terrassen kiezen, zoals de automatisch , een van de referenten sindsdien.
DE KRUIDIGE NACHT
Vooruitkijkend naar de nacht is er ook nieuws. Het is het geval van de onbevooroordeelde, een café-restaurant-galerij geopend in het voormalige hoofdkantoor van de gelijknamige krant en dat heeft het de glamour gegeven dat het gebied van de bovenste lavapie . Voor degenen die de voorkeur geven aan iets eenvoudigers, ** La Fisna, ** een wijnkelder die niet meer alleen een gastronomische winkel is om een taverne te worden die gespecialiseerd is in wijnen (wees voorzichtig, want het zijn echte zeldzaamheden die afkomstig zijn van kleine wijnhuizen) en een menu met gerechten van zeer zelfgemaakte snit tot aan elke slok iets te knabbelen. Y Rok , a grotere taverne-restaurant , waarin een stevige verbintenis wordt aangegaan met Galicische wijnen. Voor degenen die van bier houden, en dan bedoel ik ambachtelijke bieren, De mis van 8:00 , een taverne die al enkele jaren zijn trouwe klanten verkoopt, waarvan er al heel wat zijn. En van daaruit, om te dansen De 80 of de jongleur, veteranen van de lavapiesera-nacht; of probeer nieuwe, zoals De kelder -Bekijk voor je verder gaat hun programmering, want die gaat meer over concerten- of de Club 33 , een van de meest ondergrondse kamers. En zo verder tot het lichaam het volhoudt of ze sluiten rond zes uur 's ochtends.
Volg @\_noeliasantos
Naast restaurant, winkel en cultureel centrum