Praia do Forte
REDDER
Maar laten we het over onderdelen hebben. Salvador de Bahia , de eerste hoofdstad van Brazilië, blijft de natuurlijke toegangspoort tot de Kokoskust . Voordat u rechtstreeks naar het paradijs gaat, is het een goed idee om een rondleiding door deze stad te maken, eigenaar van een onbegrijpelijke architecturale rijkdom die niet alleen beperkt is tot de Pelourinho , een historisch-artistiek complex dat door UNESCO tot werelderfgoed is verklaard.
De meeste toeristen wagen zich nauwelijks ver van de barokke kerken en schattige gekleurde huizen, maar slenteren door de 'Zwart Rome' heeft een beloning: de buurt van Santo Antonio Alem do Carmo , bewaart bijvoorbeeld de authenticiteit die in Pelourinho plaatsmaakte voor souvenirwinkels. De hoofdas is Straat Direita do Carmo , wat leidt tot de Fort van Santo Antonio . Het fort, met een fantastisch uitzicht over de All Saints Bay, Het is omgetoverd tot de thuisbasis van capoeira en het is gemakkelijk om een aantal shows te zien of zelfs een paar lessen te volgen.
Pelourinho: de moeite waard om door Bahia te dwalen
Om jezelf verder onder te dompelen in de lokale cultuur, is er niets beters dan een pelgrimstocht te maken naar de Kerk van de Senhor del Bonfim om de beroemde gekleurde linten aan de staven te binden, of dompel jezelf onder in de Sao Joaquim Fair , een populaire markt die niet geschikt is voor gevoelige magen. In dit labyrint van steegjes naar de puurste Arabische souk-stijl Het is net zo gemakkelijk om oog in oog te komen met een stuk vlees dat bloed in de zon druipt als met een ton netjes op elkaar gestapelde ananassen. Het meest interessant zijn de winkels die accessoires verkopen voor de Candomblé-riten; hier zijn ze te vinden vanaf kruiden om de ziel te reinigen tot poeders tegen het boze oog . Niets beter om af te koelen dan de zeebries Rio Vermelho , een charmante wijk aan zee vol met bars die er prachtig uitziet na een grondige stedelijke hervorming. Op het strand brengen elke 2 februari duizenden Bahians hun offers aan Yemanjá, de godin van de zee.
Kerk van de Senhor del Bonfim
EEN HIPPIE LEVEN
toeren door de Costa dos Coqueiros de beste optie is om een auto te huren, hoewel er overal openbare bussen rijden Coco Road , de weg die alle kustplaatsen met elkaar verbindt. Op weg naar het noorden vanuit Salvador, is een van de eerste bezienswaardigheden Arembépe , een rustig vissersdorpje dat nooit bedoeld was om een “charmante stad” . Vervallen huizen die door salpeter zijn aangevreten onthullen de kleren van de buren die in het zand hangen, terwijl vissers bier drinken op het strand in afwachting van het tij.
De stad werd beroemd in de jaren 60 , toen het werd ontdekt door de hippies, die een hoek tussen de duinen en kokospalmen kozen om een dorp van strohutten te bouwen waar ze universele liefde en vrede prediken. Ze kwamen hier voorbij artiesten als Janis Joplin en Mick Jagger , en zelfs vandaag de dag zijn er enkele van die huizen, bewoond door 21e-eeuwse hippies die handwerk verkopen aan de weinige nieuwsgierige mensen die daar langs het strand komen, een van de wildste in de omgeving.
Arembépe
DE VISSERS VAN CAYMMI
Dorival Caymmi, uit Bahia, een van de grootste componisten van Braziliaanse muziek, schreef enkele van de mooiste liederen opgedragen aan de mannen van de zee, zoals de 'Suite dos Pescadores'. Een rustige hoek om je te laten meeslepen door de caymmi-melodieën en nadenken over het leven van de zeelieden is in Itacimirim en heeft een suggestieve naam: de Praia da Espera . Het is vernoemd naar de vrouwen die angstig in het zand wachtten op de terugkeer van hun vissersechtgenoten. Precies daar is nu de Pousada da Espera, een aangenaam hotel dat in de omgeving bekend staat om zijn smakelijke vis moqueca , het stergerecht van de Bahiaanse gastronomie. Vanaf het terras kun je de bijeenkomst bijna delen met de zeeschildpadden , want recht tegenover is er een rif waar ze meestal gaan eten. Als het tij hoog is, is het gemakkelijk om hun hoofden een paar meter van de kust uit de golven te zien steken.
Pousada da Espera
EEN ZEE VAN SCHILDPADDEN
Schildpadden vormen een onlosmakelijk onderdeel van de identiteit van de Costa dos Coqueiros . Alle stranden zijn bedekt met witte palen die aangeven waar een schildpaddennest is. Het beschermings- en bewustwordingswerk is het werk van Projeto Tamar, een organisatie die al sinds de jaren tachtig vecht om deze dieren van uitsterven te redden. Vijf kilometer lopen van de Praia da Espera richting het noorden bereik je Praia do Forte , waar het Tamar Project een compleet conserveringscentrum heeft waar je van dichtbij exemplaren van vier soorten schildpadden kunt zien die aanwezig zijn aan de kust van Bahia. Het bezoek, een aanrader voor gezinnen met kinderen , kan worden aangevuld met een nachtbezoek om te kijken naar het leggen van eieren of een van de lossingen die de leden van de Tamar op tijd doen. Hiervoor raadpleegt u het best vooraf op haar website.
Schildpad in Arembepe
ZOET WATER, ZOUT WATER
Een van de belangrijkste attracties van de Costa dos Coqueiros is de overvloed aan water. Er zijn verschillende rivieren die hier stromen: Joanes, Jacuípe, Pojuca, Imbassaí, Sauípe, Inhambupe en Real zijn de belangrijkste. De klank van hun namen is evenredig met de schoonheid van hun delta's, die kronkelende zandtongen en lagunes vormen waar het mogelijk is om rustig te zwemmen. Onder de tientallen opties valt op Imbassa , een stad met voldoende toeristische infrastructuur die kanotochten op de rivier aanbiedt. Een alternatieve optie is: Jacuípe bar . De monding van de rivier heeft amper twee bescheiden strandtentjes waar de inwoners van het stadje samenkomen om vers gevangen krab te eten.
Imbassa
DE VREDE VAN DROGE MANGUE Aan de noordkant van de kust, langs de grens met de sergipe staat , het is gevonden Droge mango , een magische plek die alleen toegankelijk is met een buggy vanuit de stad Coqueiros, aangezien vanaf dat moment alle wegen (en ook de straten van de dorpen) van zand zijn. De schrijver Jorge Amado zette zijn roman uit 1977 hier neer Tieta do Agreste en de beschrijving die hij van de plaats maakte, is nog steeds geldig: "Stilte en eenzaamheid, de rivier dringt de zee binnen en komt onbeperkt de Atlantische Oceaan binnen, onder de heldere hemel, het einde en het begin. Immense duinen, heldere zandbergen (...) Hier deponeert de wind dagelijks zijn oogst van zand, het witste, het fijnste, opzettelijk gekozen om het unieke strand van Mangue Seco te maken, dat met geen ander wordt vergeleken”.
Het is de moeite waard om minstens één nacht door te brengen in deze oase van rust, die wordt bedreigd door een duin dat elk jaar hoger wordt en die de bewoners trachten in te dammen door kokospalmen te planten. Sommige huizen -allemaal op de begane grond- zijn omgebouwd tot pousada's, hoewel O Forte de enige is op het strand. De volgende dag sta je voor grote existentiële dilemma's: Zwem ik in de rivier of zwem ik in de zee? Zal ik een dutje doen onder de amendementoeira? Of moet ik gaan wandelen met de geiten van deze zeer aardige herder? Het is het ritme van Bahia.
De enige accommodatie op het strand
Volg @joanroyogual
_ Mogelijk bent u ook geïnteresseerd..._*
- Hoe een Parijse fotograaf de koning van candomblé werd
- Bonito: het Brazilië dat geen bijvoeglijk naamwoord nodig heeft
- Overlevingsgids voor carnaval in Rio de Janeiro
- Niet alles is sambodromo: de blocos van Rio
- Favela's van Rio de Janeiro met charme
- Gids voor Rio de Janeiro
- Elf manieren om de stad Rio de Janeiro te leren kennen
- Alles wat je wilt weten over Brazilië