Oaxaca wordt uitgesproken als "uajaca"
1) SPREEK GOED!
Ibero-Amerika, Zuid-Amerika, Hispano-Amerika is niet hetzelfde als Latijns-Amerika of Latijns-Amerika. Hier betreden we een belangrijke taalkundige en geopolitieke tuin . Bij twijfel is het beter om te praten over de specifieke bestemming, José Ignacio, Bogotá, Búzios of het Hotel Escondido; als we ons pedant voelen, kunnen we aan vrienden aankondigen dat we een pan-amerikaanse reis . Dus iedereen rustig aan.
**2) DE TAAL. AH, DE TAAL (I) **
Een van de grote wonderen van elke reis naar dat deel van de wereld is het Castiliaans of Spaans delen; nog een kleine tuin deze trouwens. Dan zullen we merken dat andere reizen net zoiets zijn als op hakken lopen. Daar reizen en kunnen communiceren is als blootsvoets reizen. Dit zorgt voor vrijheid, nuances, gepakte grappen en emoties. En we gaan door naar het volgende punt.
verborgen hotel
3) **TAAL. AH, DE TAAL (II) **
Het kan vriend en vijand zijn. Wanneer we op die landen stappen, zullen we ons realiseren hoeveel woorden we niet kennen . We zullen eerst veel lachen als we Mexicanen Bueno horen zeggen als ze de telefoon opnemen. Ook wanneer Peruanen de badkuip een badkuip noemen, alsof ze Extremaduranen uit de 17e eeuw zijn en wanneer we Argentijnen hun eindeloze snaren horen spuiten die bijna altijd de woorden asado of Borges bevatten. En, zeker, we zullen een neerbuigende lach laten horen als de Chilenen het werkwoord_pololear_ zeggen en ons uitnodigen om te taxiën. Natuurlijk wordt chela in elk land begrepen. Ze lachen waarschijnlijk de hele tijd om ons en onze Z's, C's en S'en ook. . We moeten weten dat hetzelfde woord in verschillende landen heel verschillende dingen betekent. "Qué arrecho" in Nicaragua is bijvoorbeeld anders dan "estar arrecho" in Peru. En dus alles. We zullen leren door te blozen.
4) OAXACA.
Oaxaca wordt uitgesproken als "uajaca". Laten we het leren voordat we op het vliegtuig stappen.
5) SPANJAAREN ZIJN RUDE
We praten alsof we boos zijn. De meeste inwoners zijn er zacht en formeel. Laten we proberen ze te imiteren, iedereen die ons pad kruist te benaderen zoals ze dat met ons doen. Ook is het voor ons niet nodig om de Colombiaan 'zijn barmhartigheid' op de eerste dag toe te eigenen. In het begin zullen we voelen dat we handelen, maar We zullen zien dat alles zo beter gaat. We kunnen ze ook uitleggen dat we ruw zijn omdat de wereld (en leven in een rommelig Europa) ons zo heeft gemaakt. Maar we zijn aardig.
We missen veel eten.
6) GEVOEL EN GEVOELIGHEID
Er is altijd wel iemand, die er normaal niet is geweest, die ons waarschuwt voor hoe gevaarlijk "dat" is. Alsof "dat" een homogene ruimte is en niet veel landen met hun vele verschillen . Alsof we ons bij een bende zouden aansluiten. We gaan niet bij zonsopgang door een aantal wijken van Guatemala-Stad lopen, maar we gaan uit eten, dus kalm in Antigua en we keren terug onder het genot van de sterren naar ons, zeker, mooie hotel. We gaan niet naar het hart van Tepito in DF, 's nachts met de Cartier en het verstrooide gezicht, maar we gaan uit om te drinken mezcal en tonijntaco's van Condesa , in dezelfde stad, met onze zo knap mogelijke vrienden. Op sommige plaatsen zullen we concepten zoals "site-taxi's" leren en zullen we met gezond verstand gaan wandelen. We zullen heel blij zijn.
7) WE VERLIEZEN VEEL VOEDSEL
We zullen verifiëren dat we leven en wonderen negeren. Wij eten niet maïstortilla's, we koken witte rijst dodelijk, we gebruiken maar tien of twaalf vruchten , we kopen nauwelijks rode uien en we voegen nergens chili aan toe. We zullen ontdekken dat in het gemiddelde Spaanse huis de maaltijden allemaal in bruine tinten zijn, daar zijn ze gekleurd. Dit alles is een ramp. We hebben al opgenomen ceviche, limoen, havana alfajores, tequila en taco's maar we hebben nog een lange weg te gaan. Laat ze ons gastrokoloniseren. We zijn het aan hen verplicht.
8) FRIDA IS FRIDA KAHLO
Niemand gebruikt de achternaam. Mensen praten over haar alsof ze een exotische verre tante is.
Frida is Frida Kahlo
9) DE LIEFDE
In Buenos Aires vind je mensen die al vijftig jaar in de schaduw van de Obelisk wonen en je met klem zeggen: “Ik ben Spaans”. Met dit voordeel reis je nooit naar een plek waar je aankomt, ook al begrijp je het niet. Ook niet waar ze je standaard met goede ogen aankijken. Jij begrijpt dit ook niet. Je dacht dat warmte een postkoloniaal onderwerp was. Je dacht erover na tot je terugkeerde naar Spanje nadat je was uitgenodigd voor een diner en lunch bij vreemden en vele knuffels waar je niet op had gerekend.
10) DE HAAST
Wij Spanjaarden zijn overrevolutionair. De meest madrileños . We zullen zenuwachtig worden als de obers ons de rekening niet binnen een minuut komen brengen, te benauwde protocollen maken ons ziek. Het is waar dat zijn “momentico” anders is dan de onze: lakser, maar ook dat we ongeduldig zijn. Kortom, jij bent het niet, ik ben het.
Worstelmaskers, je zult er uiteindelijk een kopen
11) VAKMANSCHAP
We weten niet alles wat we leuk vinden. Wat een wereld zo oneindig. Dat er zoveel manieren zijn om te weven, manden te maken en op oneindig veel manieren te werken met keramiek in zoveel kleuren en houtsoorten. Wat willen we kopen? worstelaarmaskers en versierde schedels op de markt van La Ciudadela en vicuña-sjaals in Peru. Daar wist je niets van. Noch dat ambachten zowel verleden als toekomst kunnen zijn. Maar wees voorzichtig: alles, dat in onze huizen in Malasañeras wordt gedecontextualiseerd, verandert van betekenis. Slechter. Beheers de emotie, wat veel zal zijn.
12 ) SERRAT
We wisten dat de Nano geweldig was, maar niet dat het een god was totdat we voet aan wal zetten in Argentinië of Mexico. Serrat is niet van ons, hij is van jou . Ze respecteren ons onder meer omdat hij Spaans is. Hetzelfde geldt voor Sabine. Alle Spaanse vrouwen moeten weten voordat ze gaan dat sommige Argentijnen graag Sabina-liedjes voor ons zingen. Dit moet sterk worden gewaarschuwd voordat u op reis gaat. Anderen neuriën ook graag "Er is niets mooiers dan wat ik nog nooit heb meegemaakt"; dan worden we zacht. Ook daar zullen we andere Pan-Amerikaanse idolen (her)ontdekken, zoals Fito Páez, Vicentic, Café Tacuba of Charlie García . Daar zijn reizen voor: nieuwe liedjes leren en mee naar huis nemen in onze koffer.
Sabina en Serrat, ze zijn niet van ons
Misschien ben je ook geïnteresseerd...
- De mooiste buurten van Latijns-Amerika
- 25 plaatsen om te bezoeken vóór 30
- De zes lotgevallen van Frida-Kahlo
- Vijf plannen om het meeste uit Lima te halen
- Nieuwe uitzendingen om te eten in Lima
- 20 redenen om alles achter te laten en naar Buenos Aires te gaan
- Alle artikelen van Anabel Vázquez