Fabada: de must van de Asturische kachel
Met een kustlijn van ongeveer 350 kilometer is Asturië een bergachtig gebied dat wordt doorkruist door machtige rivieren die bekkens hebben afgebakend met hun eigen gastronomische cultuur. Dorpsrecepten, doorgegeven van generatie op generatie , zijn het configureren van een rijke lepel keuken en gecertificeerd Asturische.
VOORBIJ FABADAS OM TE LEVITEREN ster gerecht, de stoofpot , laat wat de 'compango' betreft lokale varianten toe, zoals de fariñón de Candás, inheemse worst gemaakt van bloed en maïsmeel . Fabes met mosselen, in vinaigrette, met patrijs, met konijn, met 'pixín' (zeeduivel) of met spinkrab... zijn slechts enkele van de vele mogelijke variaties van deze peulvrucht met oorsprongsbenaming. Maar terug naar de hit, er zijn fabadas zonder meer en fabadas om te zweven en we hebben ontdekt waar we van de laatste kunnen genieten.
Opgericht in 1882, Gerard Huis , in Prendes (9 km van Gijón en 11 km van Avilés), wordt nu gerund door de vijfde generatie van de familie. De vaste gasten van Casa Gerardo zijn het erover eens dat ze de drie klassiekers van het restaurant aanbevelen: de consommé van krabcrème, de bonenstoofpot en de room van rijst met verbrande melk. Het huisgeheim om de bonenstoofpot te "lighten" zonder de smaak op te offeren, is om de compango twintig minuten apart te koken voordat je hem toevoegt aan 'les fabes'. Hoe dan ook, Mark Moran , "cook before chef", is vandaag in de keuken geplaatst met als doel de familietraditie te actualiseren met een avant-garde keukenvoorstel.
Pedro en Marcos Morán, twee generaties chef-koks bij Casa Gerardo
Een andere "dappere en eeuwige" bonenstoofpot is die van La Pondala in Somió (Gijón), een referentie voor de Asturische keuken sinds 1891. Hoewel zijn rosbief, het recept van Doña Nieves, vierde familiegeneratie, verdient een alinea. Filets van zeer zacht Asturisch rundvlees omringen de gegratineerde ribbetjes met aardappelpuree en gesausd met zijn eigen sap.
Doña Nieves' beroemde rosbief, La Pondala
Mino Huis , genesteld in het natuurpark Somiedo, door UNESCO uitgeroepen tot biosfeerreservaat, is een andere hit. Zijn fabada wedijvert met de pot kool. Dan kun je de 'fartura' altijd laten zakken door de berg- en wandelpaden in de omgeving.
De Eutimio-restaurant behoort ook tot de geprezen specialiteiten met de traditionele voorgerechten van de Asturische keuken: bonenstoofpot en pot Maar het familiebedrijf is uitgebreid door het herstellen van de laatste inblikken traditie . Hun ansjovis Ze hebben een wachtlijst, dus wie ongeduldig is, kan zijn honger stillen met hun mul, champignon en 'oricios'-taart.
Ansjovis uit Casa Eutimio: conserventraditie
PITU VAN CALEYA, BOVEN LANGZAAM VUUR Een ander typisch Asturisch product is de 'pitu de caleya', die het heeft niets te maken met conventionele kip . Vanaf zijn geboorte en tot zijn verkoop, ongeveer twaalf maanden, voedt hij zich met maïs, tarwe en wormen, in een 100% landelijke omgeving en in totale vrijheid, wat een intensere smaak geeft aan zijn rode en bruine vlees.
Gijón viert jaarlijks zijn gastronomische rijstdagen met Pitu de Caleya. Maar er lijkt een consensus te zijn dat jagen De molen van Mingo, in Peruyes, Het is het best bewaarde geheim van dat Asturië voor 'ingewijden'. Snelwegen, wegen, omwegen... En na het doorkruisen van dorpen, beekjes en valleien, wanneer de weg smaller wordt en je denkt dat je de weg kwijt bent, ben je precies op de goede weg. Binnenkort verschijnt die oude molen, die hórreo en die stal die is omgebouwd tot eetkamer die de typische quintana vormt. Voor de heerlijke 'pitu' met rijst, gekookt door de twee Dulces, moeder en dochter, een zachte crème van Gamoneu-kaas en als toetje 'frixuelos' gevuld met chocolade of kastanje. De reis zal de moeite waard zijn geweest!
Pitu de caleya
Frixuelos, of pannenkoeken, of pannenkoeken... maar Asturische stijl
GEVULDE UIEN, EEN GEWELDIG UIT 'LES CUENQUES' El Entrego heeft nog een aantrekkelijke claim naast het **Museum voor Mijnbouw en Industrie . Elke 30 november viert de Gastronomische dagen van gevulde uien, uitgeroepen tot Festival van Regionaal Gastronomisch Belang. De traditie dateert uit de late jaren 1930, toen twee lokale koks bekend als "La Conda" en "La Nina" begonnen het populaire gerecht te bereiden om hun patroonheilige, San Andrés, te vieren. Ze worden nog steeds heerlijk geserveerd in verschillende restaurants in de omgeving, zoals ** La Laguna, Concheso of Casa La Conda.
Gevulde uien uit Asturië hebben hun eigen festival