"Het lichaam is als een leeg canvas, en als je je aankleedt, is het alsof je jezelf schildert." zijn woorden van Ako Zazarashvili (Georgia, 1989), de vroegrijpe ontwerper die veroverde Eugenio Recuenco en dat heeft met succes een eerste collectie vol vakmanschap, durf en empowerment gepresenteerd in het Four Seasons Madrid hotel. Het lijkt erop dat Ako ons wilde schilderen met delicate zijde, bambulagaas, geplooid gaas, gecombineerd met edele materialen die een koningin waardig zijn... krijger.
"Ik voel me heel blij en enigszins opgelucht", zegt Ako tegen Condé Nast Traveler. "Is geweest een moeilijk jaar, met veel druk, veel werk en obstakels. Toen de parade eindigde, had ik het gevoel gewonnen te hebben, al die moeilijkheden te hebben overwonnen, ik voelde me zelfs meer dan ooit verbonden met de collectie die ik zojuist had gepresenteerd, die precies weerspiegelt kracht en gevoeligheid in een enkel kledingstuk”.
Ako Zazarashvili presenteerde haar eerste collectie op de Four Seasons Madrid.
Silk Blacksmith is de titel van deze collectie, waarin de Georgiër c . heeft opgenomen oraza's en harnassen (met echo's van Rabanne), een eerbetoon aan de ambachten en de vrouwen die hem in zijn leven hebben omringd. het uniform voor een krijger van de 21e eeuw? “Ik denk dat het publiek mijn intentie om iets nieuws te creëren perfect heeft kunnen vastleggen tussen tegengestelde werelden zoals de fragiele en de sterke”, vertel ons.
En hij vervolgt: “Ik krijg nog steeds zeer positieve berichten over de presentatie van mijn eerste collectie en Ik ben blij te weten dat mode nog steeds op een positieve manier kan verrassen en dat mensen kleding kunnen zien als iets meer dan het bedekken van hun lichaam, maar iets dat een karakter of een gemoedstoestand kan overbrengen, en om je even mee te nemen naar een fantasiewereld”.
Op welk type vrouw richt je je met je creaties? "Zijdesmid is een eerbetoon aan de vrouwen die mij hebben geïnspireerd met hun kwetsbaarheid en hun kracht. Het karakter van een persoon kan iets abstracts zijn om te ontwerpen, maar tegelijkertijd heel inspirerend. Ik wilde beginnen met deze collectie op te dragen aan die vechtende vrouwen, die een sterk en krachtig karakter hebben, een uitgesproken persoonlijkheid, maar zonder de kwetsbaarheid te verliezen die we allemaal vaak achter een schelp proberen te verbergen”, antwoordt Ako, die bekent een groot bewonderaar van Monsieur Christian Dior te zijn.
Ako Zazarashvili in haar atelier.
“Die fixatie – verduidelijkt hij – bracht mij er ook toe om door te gaan het werk van John Galliano voor het huis van Dior, een fantasiewereld vol details, volumes en kleuren die me collectie na collectie blijven verbazen…”.
Als we hem vragen hoe hij de Spaanse cliënt zou omschrijven en als hij een meer internationale vrouw aanspreekt, is hij duidelijk: “Ik spreek vrouwen aan die dapper en gedurfd zijn in elke hoek van de wereld. Creativiteit, mode, kent geen grenzen, het is iets dat stroomt, dat komt en gaat. Ik kon niet iemand in het bijzonder kiezen, We hebben allemaal iets uit te drukken."
“Gelukkig hebben we in Spanje geweldige voorbeelden van vrouwen die dapperheid en vechtlust perfect vertegenwoordigen die ik probeer over te brengen via de Herrero de seda-collectie”, voegt hij eraan toe.
Ako Zazarashvili in Georgië.
HAAR OORSPRONG EN INVLOED
Ako verhuisde op 13-jarige leeftijd met haar familie naar Spanje en het was hier dat zijn fascinatie voor design en kunst werd gewekt. Op slechts 18-jarige leeftijd hield hij zijn eerste parade, zonder enige opleiding in naaien, smeden al vanaf zeer jonge leeftijd zijn eigen creatieve universum, met een artistieke visie op mode, die hij opvat als een plastische en sculpturale expressie.
Na het voltooien van zijn Bachelor of Art-studies, verhuisde hij vanuit de provincie Alicante naar Madrid om een opleiding tot modeontwerper te volgen. Zonder haar diploma Fashion Design te hebben afgerond, kreeg ze de mogelijkheid om stage te lopen bij het bedrijf Juanjo Oliva, een emblematisch Spaans modehuis waar hij al jaren aan verbonden is.
Zijn vroegrijpheid en talent overwonnen ook een van de belangrijkste fotografen van ons land, Eugenio Recuenco, die een van de meest iconische jurken in haar afstudeercollectie vereeuwigde.
Detail van de Silk Blacksmith collectie van Ako Zazarashvili.
Voor hem is het ambachtelijke deel essentieel, maar hij beschouwt zichzelf als een ontwerper en vervolgens een naaister. "Er moet een nauwe relatie zijn tussen de hand en de geest. Als ontwerpers bijna we hebben de plicht om met onze eigen handen te kunnen doen wat nog niet bestaat maar het spookt door je hoofd. In deze eerste collectie die we hebben gemaakt een volledig Artis manusstof, 100% met de hand gemaakt, waarin we meer dan 300 uur hebben geïnvesteerd”, legt het ons uit.
Ako maakte ook deel uit van het team van de Pierre Bergé-Yves Saint Laurent Foundation om de retrospectieve gewijd aan de legendarische ontwerper in Stichting Mapfre, waar hij opnieuw samenwerkte ter gelegenheid van de tentoonstelling gewijd aan Jean Paul Gaultier. Degenen die hem kennen, zeggen dat zijn karakter is gesmeed door discipline en werk, zelfs beschreven door Vogue Spain als “de nieuwe Alexander McQueen”, voor zijn obsessie met detail, experiment, weelde en barokstijl.
Maar pas op, we hebben het niet over een gekwelde ontwerper. Gevraagd naar zijn creatieve proces, zegt hij dat het is, vooral gezellig. “Elk detail dat ik vind op reizen, in mensen, in een melodie… geeft me een rijker gevoel, inspireert me en maakt me beter in staat om een ontwerp te maken met een lang recept, vol gevarieerde referenties, Het stelt me in staat om een nieuwe harmonie te creëren.”
Model uit de zijde Herrero-collectie van Ako Zazarashvili, gepresenteerd op het Four Seasons Madrid.
“Prototypes maken is als een beeldhouwer die met klei aan het gieten is en het kiezen van de kleuren zijn de laatste penseelstreken om de kunst van het creëren af te maken”.
Is de mode volgens jou nu meer geglobaliseerd en neigt het naar uniformiteit of? mensen de meest exclusieve kledingstukken opwaarderen? “Ik denk dat we in een tijd leven waarin individualisme de boventoon voert, waar Uniek zijn wordt steeds waardevoller. Hoewel veel mensen zich graag vrij willen kleden, hebben ze nog niet dat punt van moed bereikt als om de vrijheid te genieten om dat te doen”.
OVER GEORGI… EN EEN GEORGISCH RESTAURANT IN MADRID
De invloed van zijn afkomst op zijn werk is duidelijk. "Ik was een jaar of zes. toen ik mijn eerste jurk maakte voor de pop van mijn buurman, ik woonde toen nog in Georgië en ging altijd met mijn moeder mee naar haar naaister. Ik bleef in een hoek kijken De hele test in stilte, terwijl ik mijn verlangen verborg om mezelf in de stof te storten”, herinnert hij zich.
“Aan de andere kant, Georgië voor de nabijheid van Constantinopel Het wordt nog steeds gedomineerd door de kunst van het Byzantijnse rijk, zonder twijfel is mijn liefde voor metaal, goud en barok geworteld in mijn jeugd in Georgië,” Toevoegen.
Tbilisi, Georgië).
Het is jaren geleden dat hij naar zijn geboorteland is gereisd, maar als hij gaat, gaat hij graag op bezoek landelijke steden zoals Tusheti of Svaneti, beide gelegen op het noordwesten en volledig omgeven door de natuur, “waar het beste is” berijd de bergen te paard om te genieten van de ongewone uitzichten van afgelegen dorpen.
“De mensen zijn meestal heel gastvrij, je voelt je er meteen welkom. doen. Het is gebruikelijk om de gast te vermaken met goed en overvloedig eten. Ik ben dankbaar dat ik in het hart van Madrid een restaurant genaamd Kinza heb gevonden dat de Georgische keuken en zijn delicatessen perfect samenvat, wat me meteen opvrolijkt die mooie herinneringen aan de reizen naar mijn land van herkomst”.
Svaneti, Georgië.
ZIJN LEVEN IN NEW YORK
Ako woont tussen Madrid en New York en heeft vele uithoeken van de wereld bezocht: "Ik hou van reizen door Spanje, ik denk dat er maar weinig landen zijn met zoveel soorten architectuur soortgelijk. Hoewel de stad die de meeste indruk op me heeft gemaakt New York was. Bij mijn eerste bezoek voelde ik me alsof ik in het centrum van alles was, een enorme en levendige stad waar je jezelf kunt verliezen en jezelf kunt vinden, een stad die je voortdurend kan verrassen”.
Uw Amerikaanse thuis is in Brighton Beach, Brooklyn, op steenworp afstand van het strand: "Bijna elke ochtend kan ik de dag beginnen met een lange wandeling met uitzicht op de Atlantische Oceaan", vertelt hij.
“Ik heb ontdekt dat Mijn favoriete buurt is Soho waar ik me zeer welkom heb gevoeld en ik heb zelfs een favoriete cafetaria, La Colombe, een ruime en zeer aangename plek waar je een goede kop koffie kunt drinken om te ontspannen of je batterijen op te laden blijf genieten van New York City.”
“Het restaurant dat nooit teleurstelt, noch met zijn uitzicht noch met zijn voortreffelijke gerechten, is NOMO Soho, het is bijna een bevlieging dat Ik voel het elke keer als ik in de buurt ben."
Georgische ontwerper Ako Zazarashvili op de Brooklyn Bridge.
EEN MOMENT VAN VERANDERING
"Als branche kan ik niet zeggen dat mode, zoals veel andere sectoren, zijn beste tijd heeft", bekent Ako. "Alles verandert fel en ik denk dat het eerste dat we moeten veranderen de reden van kopen is."
"Je kleedt je niet beter omdat je meer kleren hebt, Ik denk dat we de kleding moeten kopen die ons echt identificeert, die we voelen en leuk vinden, anders zullen we zeker niet eens het label verwijderen, zelfs als ze onze kasten bereiken”.
Heb je ooit in de voetsporen van een ontwerper gereisd? “Ik kan me niet herinneren dat ik uitdrukkelijk een reis heb gemaakt om een enkele ontwerper te volgen, In elke stad waar ik heen ga, zoek ik naar een kledingmuseum, een tentoonstelling of iets dat met mode te maken heeft”.
“Ik krijg veel aandacht streekkostuums en historische kledingstukken. Ik had het geluk dat ik werd geselecteerd om deel uit te maken van het stichtingsteam van Pierre Bergé-Yves Saint Laurent voor de tentoonstelling die in 2011 door de stichting Mapfre werd georganiseerd".
"Ik kon met mijn eigen handen voelen" het begin van een heel tijdperk, ik heb genoten van elk van de 150 modellen die werden tentoongesteld en werkte hand in hand met het team om de volumes opnieuw te maken, de banden te strikken en opnieuw te creëren de looks die de modewereld hadden veranderd. Ik kon niet geloven dat ik alle kleren aanraakte die ik als kind had gezien in de parades, vastgelijmd aan de televisie, uit Georgië”.
Ons We zullen vanaf nu in zijn voetsporen treden.