Moulin Rouge: de klassieker onder de klassiekers
Art deco posters met een zwarte kat, mokken met katten, schorten met katten... Maar wat heeft dit arme dier gedaan om dit te verdienen? Dit is de lang herhaalde vraag van de enigszins onwetende toerist tijdens zijn eerste reis naar Parijs. Het antwoord is eenvoudig, maar niet altijd voor de hand liggend: de zwarte, harige kat met een mysterieuze uitstraling is het beeld van 's werelds eerste cabaret, geopend in Parijs in 1881, Le Chat Noir (de zwarte kat). Op een koude nacht in november 1881 werd op boulevard de Rochechouart 84, net onder Montmartre, een nieuw café geopend met een unieke formule voor zijn klanten: voor de prijs van een drankje kon je genieten van een muzikaal optreden. Het doel was om de klant zo lang mogelijk te behouden. Het nieuwe concept is een groot succes: betaalbare prijzen laten een heterogeen publiek toe, kunstenaars vieren deze manier om kunst naar de massa te brengen, strenge sociale regels worden versoepeld: het cabaret is geboren.
Al snel ontstaan overal in de stad gelijkaardige plaatsen tot grote vreugde van arbeiders, bourgeois, intellectuelen en kunstenaars. In 1889 opende de beroemde onder de beroemde Moulin Rouge zijn deuren, het toneel van beroemde avonden van losbandige bals. Na de Tweede Wereldoorlog viert Parijs, dat al hersteld is van zijn verwondingen, de terugkeer naar vrede en welvaart door het oude concept van het cabaret opnieuw uit te vinden met de inhuldiging van het nu klassieke Lido of Crazy Horse. De oude essentie van weleer waarin de interactiviteit tussen de kunstenaar en het publiek totaal was en het wint aan glamour en verfijning: pailletten en veren staan centraal en vrouwelijke schoonheid wordt gesublimeerd door zorgvuldige naaktnummers.
Wat blijft er vandaag in Parijs van dat alles over? Welke waarheid zit er in de can-can-dansen van de huidige Moulin Rouge? Is het zelfs mogelijk om een cabaret te vinden op de manier van Le Chat Noir?
1) MOULIN ROUGE
Het is onvermijdelijk om te beginnen met de kwintessens van de Parijse cabarets. De buitengevel in de vorm van een rode windmolen is een van de meest gefotografeerde beelden van Parijs. De plaats waar de populaire can-can-dans werd geboren en die de schilderijen van de grote Toulouse-Lautrec inspireerde, is vandaag een plaats die uitsluitend door toeristen wordt bezocht , zoals aangekondigd door de lange rij aan de deur, voor aanvang van de show. Van de goedkope sigarettenzware sfeer en artistieke afdruk die we zagen in Woody Allen's Midnight in Parijs, is weinig of niets meer over. Hoe dan ook, deze kamer in art-decostijl blijft een wonder en de dansers die de beroemde can-can uitvoeren , het kenmerk van het huis, uitstekend. Als we een beetje verbeeldingskracht uitoefenen, kunnen we misschien de sfeer van het einde van de eeuw nabootsen.
Adres: 82 boulevard de Clichy, 75018 Parijs Metro: Blanche Dinnershow: verschillende menu's van 125 tot 175 euro per persoon.
Aan de Moulin Rouge met Toulouse Lautrec, Gauguin of Degas.
**2) GEK PAARD **
Mannen en vrouwen in gelijke delen, Franse kliek en toeristen op 50 procent: een goed teken . De kamer is klein, geheel in rood gedecoreerd, met een intieme, bijna familiaire sfeer, ver weg van de grootsheid en spectaculaire natuur van het Lido of de Moulin Rouge. Op het podium treden tien dansers op met hun perfecte lichaam, soms alleen bedekt door de reflecties van de lichteffecten, een repertoire van sensuele en elegante choreografieën. Less is more hier: geen rauwe veren of pailletten , enkel de vorm van bewegende lichamen en een uitgekiend, origineel en verrassend decorontwerp.
The Crazy Horse, geopend in 1951, het wordt beschouwd als het meest avant-garde cabaret in Parijs . Het probeert niet een verloren verleden te herstellen, het evolueert naar de toekomst dankzij de samenwerking van internationaal gerenommeerde decorontwerpers, makers en sterren zoals Dita Von Teese, koningin van de burlesque , die in 2009 als gastster in dit cabaret optrad. Zijn interpretatie van het stuk genaamd "Bath" doodde bijna een paar van een hartaanval. Maar hoewel sensualiteit aan de oppervlakte is en de naakten vaak compleet zijn, overheerst vooral artistieke creatie en de buitengewone esthetiek van ritmes en cadansen. oh! en de prachtige schoenen speciaal ontworpen door Laboutin . Meer dan aanbevolen.
Adres: 12, Avenida de George V. Show plus halve fles champagne: 125 euro per persoon
Een show in de Crazy Horse
**3) LAPIN AGILE **
Geen glamour. Authentieke cabaretsfeer. Het heeft ons wat gekost, maar we hebben het gevonden. Op een steile straat in het Boheemse Montmatre herbergt een roze gebouw een van de oudste cabarets van de stad. In de "Agile Rabbit" (de vertaling ervan in het Spaans) je zult een overwegend Frans publiek vinden plus een paar nogal verbijsterde toeristen . Het is niet voor minder, een volle zaal en enkele parochianen die bereid zijn om de melodieën te begeleiden die op het podium worden gezongen, de pianist aan te moedigen, te lachen om de grappen van de komiek of de accordeonist te fluiten die zich in dat laatste optreden niet heeft laten zien. Hier is geen champagne of dure sterke drank maar kersenwijn van het huis, die de lege glazen keer op keer water geeft. Lawaaierig tot op het schandaal, een oven (essentieel om korte mouwen te dragen), maar op zijn zachtst gezegd leuk en een volwaardige ervaring. In zijn tijd werd het bezocht door Picasso, Utrillo en Toulouse-Lautrec, maar de "Lapin Agile" heeft, niet zonder grote inspanning, de traditie van de authentieke cabaretsfeer en de Boheemse traditie van Montmatre . Het zogenaamde huis van "muziek, humor en poëzie" werd door de schrijfster Patricia Schultz beschouwd als een van de "1000 plaatsen om te bezoeken voordat je sterft".
Adres: 22, rue des Saules Metro: Lamarck-Caulaincourt Show plus drankje: 24 euro per persoon.
Lapin Agile: geen glamour
**4)LIDO **
Ook het beroemde Lido mocht niet ontbreken op onze lijst, midden op de Champs-Elysées Avenue. Geopend in 1946, kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog en de bevrijding van Parijs, in dit cabaret alles is te imposant en overdreven : de zaal, de show met 60 dansers (de zogenaamde "Bluebell Girls") die uitgebreide choreografieën uitvoeren, de 600 jurken, de 23 verschillende decors, tot aan het diner dat chef Philippe Lacroix de aanwezigen voorstelt. Persoonlijk vind ik het nogal smakeloos en “déjà vu”, maar het valt niet te ontkennen dat het Lido niemand onverschillig laat. vervangbaar.
Adres 116 Bis Avenue des Champs Élysées Diner met show: van 160 tot 300 euro Show plus halve fles champagne: 105 euro per persoon
Het Lido: imposant en buitensporig