Gangi, wat zijn catacomben verbergen?
Gangi werd een paar jaar geleden beroemd vanwege een merkwaardig initiatief. De burgemeester besloot huizen weg te geven om de ontvolking van de gemeente tegen te gaan (in werkelijkheid verkocht hij ze voor één euro).
De respons was overweldigend: duizenden geïnteresseerden van over de hele wereld schreven zich in voor het aanbod. Wat ze misschien niet wisten, is dat er in deze Siciliaanse stad niet alleen een probleem van het verlaten van het platteland (is in tien jaar tijd van ongeveer 7.600 mensen naar 6.700 gegaan), maar is een van de meest sinistere en hypnotiserende plekken ter wereld.
Onder de Sint-Nicolaaskathedraal -bekroning van het hoogste deel, voor het stadhuis- de gemummificeerde lichamen van tientallen priesters die in de 18e en 19e eeuw kerkelijk diende.
Gangi, wat zijn catacomben verbergen?
De print is adembenemend . Deze mummies verschijnen plotseling. Verticaal, met een afgedekt touw aan de muur vastgebonden en in vermoeienis Marktkraam. Ieder draagt een andere pop. Van opluchting, van pijn, van onverschilligheid.
In sommige gevallen bedekt de huid het gezicht perfect met een ongekende levendigheid. In andere kunnen patches worden geraden, gaten die sintels van de kaak laten zien of de lege oogkassen.
De hele visie verdraait het lef, een ervaring worden tussen angst en het spirituele. Zeker als je erbij bent na een wandeling door deze ruimte van enorme schoonheid: met een bevoorrecht panoramisch uitzicht op de Middellandse Zee en bewaakt door de Etna , Gangi pronkt met haar paleizen, zijn geplaveide straten en een kasteel op de top, die meermaals is bekroond met de categorie van mooiste dorp van Italië.
Gangi gemummificeerde priesters
heeft hier niets mee te maken verborgen crypte onder het altaar van de hoofdkerk . De galerij promoot zichzelf in het religieuze gebouw met nauwelijks enige marketing. Dankzij Giuseppe Inguaggiato, 50-jarige restaurator van kunstwerken, dus de kans om het te bezoeken wordt gefaciliteerd.
Een van de galerijmanagers geeft hoffelijk toe na uitleg? de zorg die hij besteedt aan de fresco's en figuren van de basiliek . Het geeft nauwelijks informatie over wat eronder verborgen is: de trap daalt af naar een hel verlicht met fluorescerende lampen. Hij lijkt aan zo'n scenario gewend te zijn. In zijn geval is verdriet gewoon een Spaans woord dat moeilijk uit te spreken is.
Gebruikelijke sensatie, echter, van degenen die toegang hebben tot nieuwe. De plaats maakt vatbaar voor het esoterische , om aan het hiernamaals te denken zonder het credo van de plaats te hoeven delen: de geur van wierook verdampt plotseling en geeft aanleiding tot een aseptische omgeving, met een lagere temperatuur dan die van de begane grond van de tempel. Een laag plafond en verticale sarcofagen verras de onoplettende.
Op een rij, langs de verschillende muren, begroeten deze gehulde lichamen ongewapend. “ Er is een microklimaat dat goede conservering bevordert” , legt de beheerder uit, die via de kaartjes vertelt hoe ze deze 'schat' financieren: "De crypte en de kamers van de Museum van de Duomo ze worden beheerd door de pastoor en een kindervereniging die vrijwillig het loket beheert en de toeristen vergezelt”.
Gemummificeerde priesters: de ongelooflijke crypte van Gangi
“ Het zijn allemaal priesters van Gangi die leefden tussen de 18e en 19e eeuw . Na het edict van Napoleon in de 19e eeuw en de verplichting om begraafplaatsen te bouwen om gezondheidsredenen, werd niemand anders in een kerk begraven. Noch geestelijken, noch burgers ”, wijst de kunstenaar aan Traveller.es.
Inguaggiato leidt de durfal , maar ook voor de verschillende onderzoeken die proberen ontdek het verleden van deze lichamen : Voor de wetenschap zijn mummies biologische en sociologische encyclopedieën die kunnen onthullen wat Sicilianen aten of hoe ze stierven. “De geleerden komen uit veel landen. En de Staat heeft de tacs (computerized axial tomography) op alle mummies uitgevoerd, maar de analyses zijn nog niet vrijgegeven. De gemummificeerde priesters variëren tussen 35 en 97 jaar ’, geeft hij toe.
Er zijn meer omstandigheden op het eiland, zegt hij, die de aanwezigheid van deze unieke hoeken bevorderen. “Sicilië is een regio die bijzonder rijk is aan gemummificeerde menselijke resten. Het heeft te maken met zijn unieke concept van de dood ”, bevestigt Inguaggiato, daarbij verwijzend naar de catacomben van de Kapucijnenklooster in Palermo of de crypten van Savoca, Giarre, Comiso of Fiumedinisi.
"Ons parrini pit (parochiekuil) herbergt priesters en aartspriesters die hier tussen circa 1735 en 1879 hun werk hebben verricht. Het balsemen werd verkregen met een soort van 'drainage' in kerkkelders , waar voornamelijk religieuzen en edelen verblijven, hoewel er nog een groot deel onontgonnen is.
Gangi gemummificeerde priesters
Inguaggiato beschrijft de veranderingen vanaf zijn geboorte tot nu: "De gemeenschappelijke begrafenissen vonden plaats in de twee grote kamers op de bovenverdieping, zeer zonnig en in verbinding met de diepten van de kerk, nu gesloten", merkt hij op.
"In het ondergrondse gedeelte bevond zich de balsemkamer, met het gereedschap en een tafel om vloeistoffen op te zuigen", zegt hij. En hij vervolgt: “Zo is dat indrukwekkende beeld ontstaan: in individuele nissen worden de gebalsemde lichamen gepresenteerd met speciale mummificatietechnieken . En daarboven, op stevige planken, hebben ze de dozen met de stoffelijke overschotten van de pastoors en abten geplaatst, naar de gewoonte van die tijd.
"Bovendien wordt elke nis gedomineerd door een kleine plaquette met" naam, datum van overlijden, functie gehouden en een sonnet die de lof van de overledene bezingt, met waarschuwingen voor het heil van de ziel”, vertelt de deskundige, die erop wijst hoe de kisten zonder deksel bleven, “wachtend op de opstanding”.
“Er was maar één lichaam dat verzegeld werd gevonden met twee hangsloten. Vermoedelijk omdat hij zelfmoord had gepleegd en dan verdiende hij niet nog een leven maar het laatste oordeel voor altijd”, voegt hij eraan toe.
Na deze sterfgevallen, aan het einde van de 19e eeuw, werd de crypte niet meer zo vaak geopend. "Alleen om de zielen van de... dode priesters, en op verzoek van sommige gelovigen ”, betoogt de restaurator, die de beslissing om de toegang te beperken ondersteunt.
“Een culturele waarde zo eigenaardig moet op een meer verantwoorde manier worden gebruikt , op zoek naar het juiste evenwicht tussen de behoeften van natuurbehoud en bescherming en toeristische activiteit”, zegt hij, zonder te zinspelen op het mogelijke opname (gratis) van nieuwe buren.