Luangua del Sur, de rustige safari
De dag wordt vroeg wakker in het nationale park van South Luangua, zuidoost Zambia . De verlegen helderheid brengt een frisse bries die slechts een vroege ochtendillusie is voor de hitte zweep. De lucht breekt met een zon die nog voor zes uur 's ochtends wakker wordt.
De safari Het begint bij het ochtendgloren en haast zich om het ontbijt af te maken. De herinnering aan de gelach van hyena's en de brullen van de nijlpaarden ze resoneren nog steeds in een dorstige natuurlijke omgeving.
Het droge seizoen is de beste uitnodiging om te zien hoe de dieren zijn geconcentreerd rond de rivier de Luangua , die in de afvoer verdwijnt. Het park schreeuwt om regen die het stof doet neerdalen en het gebarsten land nat maakt.
Nijlpaard in Luangua del Sur
De SUV komt naar buiten, onbedekt, en via Mfuwe , de hoofdingang van het park. Een pure bureaucratische procedure, waarbij vijfentwintig dollar wordt betaald, sinds het natuurgebied heeft geen prikkeldraad.
De dieren zijn de eigenaren van het territorium hoewel voor de rust van de bezoekers, de meeste beesten liever aan de andere kant van de rivier zwerven. Het nationale park nodigt uit om te ontspannen en het geluid van de motor stoort nauwelijks.
Dankzij meer dan 9000 km2 oppervlakte voertuigen kunnen op avontuur gaan niet nodig om af te spreken . De safari's zijn dan één publieksvrije ervaring waar de bezoeker getuige is van honderden soorten zonder enige afleiding.
De grote open ruimtes zijn perfect voor het bekijken van zebra's en Thornicroft-giraffen. Luangua del Sur is de enige plek ter wereld waar je deze prachtige " kamelen met luipaardprint ” waarvan de vormen zachter van kleur zijn dan die van hun verwanten.
Deze functie, samen met zijn witte enkels en zwarte knieën , is een kenmerk van a endemische giraf in Zambia en wiens eigenaardigheid ervoor zorgde dat het reservaat in 1904 een nationaal park werd.
Giraffen Thornicroft
In de gebieden die het dichtst bij de rivieroever liggen, olifanten slaan mopanes neer , lokale bomen, om toegang te krijgen tot de nog groene bladeren die zich in het bovenste deel van hun kronen bevinden. Na het aperitief is de uitrusten in de schaduw of een zandbad insectenbeten vermijden is de traditie.
Terwijl, antilope en fecocera ze grazen door de uitgestrekte landschappen die hen behoeden voor elk gevaar. sommigen vergezellen hen bedoeïenen en veel parelhoenders die naast hen rennen en alert blijven in aanwezigheid van een roofdier.
De leeuwen , waarvan de grootste kudde in de Mfuwe-gebied , vermaken zich met de overblijfselen van een buffel de avond ervoor gejaagd. Om hem heen, attent, een legioen gieren ongeduldig wachten om op het aas te duiken.
De wagen stopt in de buurt van de katachtigen. De mannetjes zorgen voor veiligheid en de leeuwinnen zorgen voor de speelse welpen. Het is het hoogtepunt van een ochtendsafari die eindigt met een café op een verloren plek in het park . Het blijft alleen om uit te rusten en na de lunch wacht de siësta.
Terwijl de zon ondergaat, bereidt alles zich voor op een tweede safari. De temperaturen geven een wapenstilstand en het park keert terug naar het racket. De dieren die 's ochtends worden gezien, keren terug naar hun schuilplaats en vele anderen komen opdagen. De avond valt en er is nog een prioriteit.
Zonsondergang boven Luangua del Sur
De waarneming van een nieuw roofdier geeft de adrenaline die nodig is om door de borstel te zoeken, je ogen te sluiten en verder te kijken het licht van de gids door een draagbare schijnwerper . De antilopen ze zijn nerveus, je kunt hun signaal horen dat waarschuwt voor gevaar.
Achter de berg droge struiken worden gele, fluorescerende ogen weerspiegeld. Het licht onthult het. De gevlekte figuur van de luipaard of hij lijkt elegant met zijn wandeling vastgelijmd aan de grond. Geërgerd verdwijnt hij op zoek naar een andere plek om zijn nieuwe jachtplan uit te werken. De nacht is rustig. De hyena's maken weer de ronde en Het is tijd voor het avondeten voordat je naar bed gaat.
EEN LEVEND Lijk
de luangua-rivier, met meer dan 700 kilometer lengte is de hoofdslagader van dit ecosysteem die uitdroogt van augustus tot begin december.
De energieke torrent verliest het spel ten gunste van zand en het water wordt gereduceerd tot een rottende draad gedeeld door de grootste gemeenschap van nijlpaarden ter wereld . En de krokodillen. De strijd om water stelt de dieren bloot aan een voortdurende dreiging.
De rivierbedding zou een spookachtig landschap zijn, ware het niet dat de dag helder was. De zon brandt energetisch terwijl de afdaling van de stroming een boom kerkhof . Het abrupte spel van kronkelende takken en bezweken stammen verandert in kleur met de bijeneters.
Luangua del Sur, de grootste gemeenschap van nijlpaarden ter wereld
Deze karmozijnrode vogels profiteren van de droge seizoen om te nestelen op de zandige oevers van de rivier. Klein, als ze in formatie vliegen, gooien ze rode flitsen in een verdampte stroom.
In de zijrivieren van het park neemt het water ook af en worden het groene snelwegen die de antilopen, zebra's en nijlpaarden ze gebruiken om te bewegen.
Ondanks de natuurlijke barrière van de droge bedding van de Luangua-rivier, is het niet moeilijk te zien hoe in de omgeving van de verschillende accommodaties , Sommige olifanten en bavianen nieuwsgierige mensen maken zich het land eigen voor de ogen van de gasten.
Het blijft alleen om afstand te houden respecteer ze en laat los voor de natuurlijke diversiteit en rust van een van de tuinen van Afrika.
Olifanten in Luangua del Sur