De chacacha van de trein
1) Zoek urenlang op forums en webpagina's , tips en aanbevolen routes. Eindig met je hoofd verzadigd met informatie over Ljubljana-Zagreb treinen en veerboten tussen Italië en Athene.
2) Bespreek de route eindeloos met medereizigers . Met grote droefheid een bestemming verlaten waarvan je echt wilt denken "de volgende keer zal ik gaan". Sindsdien ben je niet binnen 100 kilometer van die plek geweest.
3)Haat opwekken bij reizigers die een rij achter je hebben gevormd terwijl je je eindeloze lijst met vragen aan een Renfe-venster stelt.
4) Snel de rugzak inpakken, passen, schrikken van het gewicht, uitpakken en de helft van de spullen thuis laten.
5) Koop meerdere reisgidsen vol met informatie om uiteindelijk gekreukelde fotokopieën van de belangrijkste bestemmingen mee te nemen die met het verstrijken van de tijd onleesbaar worden door zoveel te worden behandeld.
6) Bereid wat albalpapierpakketten voor met diverse worstjes om de eerste reisdagen door te komen. Dat, bijgevolg, de kleren ruiken naar chorizo en Manchego-kaas.
7)De zenuwen van het begin die ertoe leiden dat je duizend keer moet controleren of je op het juiste perron staat en dat je dat opnieuw moet doen door de conducteur naar de bestemming van de trein te vragen.
Je zult uiteindelijk verslagen worden. EN ZO GELUKKIG.
8) Bewaar en wees je bewust van het ticket alsof het leven erin zit . Iemand ontmoeten die het tijdens de reis is kwijtgeraakt en het gevoel hebben dat het leven er echt van afhangt.
9) Maak een boot met vrienden om de kosten te delen en dat het aan het einde van de ervaring verzadigd is met valuta uit verschillende landen en in gewicht wedijvert met de rugzak.
10) Was sokken en ondergoed met de hand met een stuk Lagarto-zeep in de toiletten van het hostel of het station.
elf) Dat diezelfde sokken en ondergoed niet op tijd drogen en draag ze vastgebonden aan de rugzak met bizarre technieken te ventileren tijdens het lopen.
12) Woedende haat hoe het voelt om te ontdekken dat de toiletten in een station betaald zijn.
In de kunst van het maken van je tas zal je triomf of je mislukking zijn
13) De vreemde blik mensen ouder dan 30 jaar (altijd buitenlanders) ontmoeten die ook Interrail doen.
14) Sta op als een popster van de Europese tourwereld: In welk land zijn we vandaag? En hier is euro?
vijftien) iemand lijdt het drama van de fles gel die opengaat en doordringt een halve rugzak. Vloeken en lijden, maar les geleerd voor de overblijfselen.
16) In de war raken met valutawissels opeenvolgende. Zegen mentaal het bestaan van de euro en vraag je af hoe mensen die in de jaren 90 dezelfde reis maakten, erin slaagden.
17) Slaap in nachttreinen om een nacht in hostel te redden. In het begin wakker worden als uit een van die plastic ballen die de heuvels af worden gegooid met gekke mensen erin en aan het einde van de reis de stal op de stoel opzetten met de ervaring van een zwerver uit de Grote Depressie.
Slaap in nachttreinen: waar mogelijk
18) Om met grote droefheid te ontdekken dat jij en die goede jeugdvriend heel verschillende visies hebben op wat een reis zou moeten zijn.
19) Ontdek met veel plezier dat die kennis waar je geen zin in had om je aan te melden voor de reis en je perfect met elkaar kunt opschieten.
20) Identificeer elke stad met de ervaring die werd beleefd in haar. Ergo, als het vreselijk regende in Gent of het moeilijk was om accommodatie te vinden in Dresden, dan herinner je je ze niet met plezier.
eenentwintig) Dat het improvisatieplan om niet met een reservering te gaan, maar onderweg aan te komen en onderdak te zoeken altijd goed gaat tot de laatste etappe van de reis eindigt in een stad die in volle gang is. In geen enkele hoek een onderdak of een vrij bed vinden en loop hardop vloekend door het centrum met de rugzak op sleeptouw.
22) Draag een muziekrepertoire (op tape, cd of mp3, afhankelijk van de tijd) die overvloedig en gevarieerd zou moeten zijn. Eindig met een hekel aan elk van die nummers.
23) Gevangene van het spaarzame verlangen, slapend in seizoenen . Ik herinner me veel van dat opblaasbare nekkussen dat je ouders je aanspoorden om mee te nemen en je weigerde.
24) doen alsof je geen idee hebt sluipen in de eerste klas auto.
De chacacha van de trein
25) Eten delen en snacks met medepassagiers. Afgunstig kijken naar degenen die iets eten dat er heerlijk uitziet en niet delen.
26) Ga een radslag maken met een fles van twee liter dat wordt met ongelijke resultaten gevuld in openbare fonteinen en kranen van de accommodaties.
27) Ontmoet andere Spaanse reizigers die tot in het kleinste detail hun psychedelische / stoner-ervaring in Amsterdam vertellen.
28) Wees een van hen.
29) dat de slogans van de stations word je veilige, beste hulpbron en goede vrienden.
30) Realiseer je dat het onmogelijk is om door Europa te reizen zonder taferelen uit de Tweede Wereldoorlog te bezoeken.
31) Maak een lijst met gratis toegangsdagen bij je favoriete musea die je wilt bezoeken en stem ze af op je reisschema.
32) Als je alleen reist, geniet dan veel van de ervaring tot de langste treinreizen of diners in hostels aankomen, op welk punt je menselijke interactie een beetje mist en profiteert van gezelligheid.
33) Let op het verschil tussen de eerste keer reiziger en de expert : als de eerste in een trein stapt die zo vol is dat je op de grond moet zitten of uren in het gangpad moet staan, lastert en protesteert hij; de expert zucht berustend en begint sudoku te doen.
34) Tijdens de reis vaak dezelfde grappen beluisteren over de Trans-Siberische, Murder on the Orient Express en het lied El chacachá del tren de El Consorcio.
35) De opgeslagen foto's in de pauzes bekijken en het gevoel hebben dat de foto's die een week geleden voor het Louvre zijn gemaakt van eeuwen geleden zijn.
36) Het bevrijdende gevoel van het weggooien van gebruikte en oude kleren naarmate de reis vordert.
37) Als de laatste terugreis per vliegtuig wordt gemaakt, heb je ineens het gevoel alsof je in de toekomst bent aangekomen en snak je heel erg naar het Europese spoorwegnet.
38) Zoveel avonturen en avonturen toevoegen in 20 dagen reizen dat wanneer je terugkeert het lijkt alsof er een heel leven voorbij is.
Een reis die meer verspreidt dan een leven
_ Oorspronkelijk gepubliceerd op 24 maart 2014 en bijgewerkt op 9 januari 2019_*