Salzburg: Mozart of Julie Andrews?
“Do(n) wordt behandeld als een man, Re(s) jungle animal…”. De chiripitiflautische vertaling van het originele lied blijft in ons hoofd gegrift en we garanderen dat het na een bezoek aan Salzburg lang zal duren om op gang te komen. Onder zijn soberheid, het resultaat van vele eeuwen aartsbisschoppelijk bestuur, verbergt Salzburg een speelse en onbevooroordeelde kant die we je willen leren ontdekken en ervan te genieten.
Eén ding is duidelijk: hun meest illustere buurman is Mozart (die zich daarentegen hier uitgebuit voelde werkend onder het bevel van de prins-aartsbisschop en zodra hij in staat was om naar grotere bestemmingen te vluchten, zagen ze zijn haarpruik nooit opnieuw) en ze weten hoe ze hem moeten eren. **Zijn naam staat overal, chocolaatjes met zijn gezicht worden verkocht** -ze zijn niet bijzonder lekker, hoewel het een leuk souvenir is- en je kunt zijn twee huizen bezoeken: zijn geboorteplaats, met verschillende relikwieën van de universele God van de Muziek en een andere ruimte waarin het genie enkele van zijn eerste partituren componeerde. Er zijn het hele jaar door concerten en uitvoeringen van zijn werken, maar het hoogtepunt van het Mozartisme is de Mozartweek, die in januari wordt gevierd die samenviel met de verjaardag van zijn geboorte. Alles heeft een grens: het zingen van "Rock me Amadeus" is misschien niet op zijn plaats.
Bij een andere extreme muziekliefhebber vinden we de film die nazi's, nonnen en Oostenrijks nationalisme vermengt: "Glimlach en tranen". Het behoort tot het subgenre van films waarin jurken worden gemaakt met gordijnen (waarvan "Gone with the Wind" de grootste exponent is) en is een van de meest universeel geliefde en nog steeds uitgevoerde musicals over de hele wereld. Een rondleiding langs de filmlocaties brengt ons naar wat ook de belangrijkste bezienswaardigheden in de omgeving zijn:
De Festung Hohensalzburg , bovenaan, is vanuit de hele stad te zien en vormt de achtergrond van veel scènes in de film. Het is het fort van de prins-aartsbisschoppen die de regio tot de 19e eeuw domineerden. Je kunt een hele dag doorbrengen op de goed bewaarde muren en kijken naar middeleeuwse parafernalia, inclusief kuisheidsgordels.
Door Getreidegasse , de meest herkenbare straat van de stad dankzij de smeedijzeren winkelborden, jogde Julie Andrews op de melodie van "Do, re, mi." De hele oude binnenstad van Salzburg staat op de werelderfgoedlijst en het is essentieel om er doorheen te wandelen, ook al is het niet per paard en wagen zoals zuster Maria deed met de kinderen van Von Trapp.
Getreidegasse: doe-re-mi
De perfecte plek om de hoofdrolspelers te imiteren zonder te lijden onder afkeurende blikken is de Mirabell Gardens . Rond hun Pegasus-fontein bereikten ze de top do-re-miesco. Het aangrenzende paleis is zeker een bezoek waard. We mogen niet vergeten dat "Smiles and Tears" is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van een novice, Maria, die uit de abdij van Nonnberg kwam. Nadat ze Kapitein Von Trapp had ontmoet, nam Maria een pad dat haar naar een andere kerk bracht, Mondsee, maar deze keer als bruid.
Liesl, de oudste van de Von Trapps, zingt "I'm zestien going on zeventien" in koor met haar blonde postbode in het prieel van het charmante kasteel Hellbrunn, vier kilometer van Salzburg. Dit alles natuurlijk voordat de jongeman haar en haar hele familie vervolgt met niet bepaald liefdevolle bedoelingen. Moreel? Pas op op wie je verliefd wordt, want hij kan een nazi worden.
De liefdesscène aan het meer tussen Julie Andrews en Christopher Plummer kon niet op een meer passende locatie worden gefilmd dan het **Rococopaleis van Leopoldskron**. Zittend op de balustrade of een sachertorte op het terras met uitzicht op de Alpentoppen is Pure Austria.
En als je even wilt ontsnappen aan de clichés, kan Salzburg ook genieten van doen tot ja (en opnieuw te doen) door een bezoek te brengen aan het uitstekende museum voor hedendaagse kunst, prachtige restaurants, talloze brouwerijen en omliggende landschappen die er serieus tegen zijn om de meest spectaculaire in Europa.