Mausoleum van Khoja Ahmad Yasawi
Wees eerlijk : kun je maar twee attracties noemen -slechts twee, hè?- van degene die je voor geen geld ter wereld mag missen Kazachstan ? Kom op, we geven je nog even de tijd om erover na te denken... Ahem... niets? Maak je geen zorgen, je bent niet de enige.
Ondanks Kazachstan Het is het negende grootste land ter wereld en als gevolg daarvan neemt het een aanzienlijke ruimte in op de wereldkaart, het zicht van de meeste stervelingen heeft de neiging het over te slaan wanneer ze het doorbladeren op zoek naar een bestemming voor hun volgende reis. De reden? Nou, eerlijk gezegd begrijpen we het niet, want Kazachstan is, mijn vriend, een echte ruwe diamant.
Zonder hebzuchtig te willen zijn - dit Centraal-Aziatische land heeft een oppervlakte van bijna drie miljoen km² -, we hebben besloten het rustig aan te doen en het beste van het beste te behouden. Dus begonnen we met een technische stop bij Astana , hoofdstad sinds 1997, alvorens verder te gaan met de echt sappige van het land.
Astana
EEN OASE IN DE WOESTIJN
Gelegen in het noorden van Kazachstan, Astana heeft alle uitstraling van een futuristische stad waarin zo alleen de vliegende schotels ontbreken om het landschap te animeren . Omringd door de breedste halfwoestijn steppe -het landschap dat in het hele land het meest wordt herhaald-, de stad werd gebouwd dankzij de inkomsten uit fossiele bronnen, de belangrijkste basis van de nationale economie.
We lopen door hun enorme wegen en we ontmoeten elkaar het meest immense monumenten die we ons kunnen voorstellen, elk nog verrassender, die ons eraan herinneren dat we ons in een relatief nieuwe stad bevinden.
De Bayterek-toren 97 meter hoog en bekroond door een monumentale glazen bol, het is het symbool van de onafhankelijkheid van het land.
Nog een voorbeeld van de pracht van de hoofdstad? Het Paleis van Vrede en Verzoening, of Nur Alem , 's werelds grootste bolvormige gebouw, bevindt zich hier ook. De laatste is gebouwd voor de Astana Expo 2017 en het is nogal een claim onder de weinige toeristen - buitenlanders, van wie er meer dan één onderdaan is - die de stad bezoeken.
Bayterek-toren
HET HART VAN KAZACHSTAN IS IN HET ZUIDEN
We reizen duizend kilometer naar het zuiden voordat we Almaty , de voormalige hoofdstad van het land en het financiële, culturele en toeristische centrum van Kazachstan.
Oude overheidsgebouwen in Sovjet-stijl - dat wil zeggen, enorm, sober en saai - worden afgewisseld met woonblokken, gebouwen in tsaristische stijl , winkelcentra en parken, veel parken. Allemaal omringd door het alomtegenwoordige Tian Shan –de “hemelse bergen”-, die met hun altijd besneeuwde toppen de stad de mooiste omgeving geven. Het eeuwige steppelandschap is voorbij!
Maar wat is er echt? in Almaty is veel leven . De straten zijn vol met mensen die van de ene naar de andere kant lopen en hun terrassen vol jonge mensen die lachen en waterpijp roken . Winkels zien klanten non-stop komen en gaan. In de openbare bussen is geen plaats meer voor een enkele ziel. En zij zijn het precies Kazachen , nog een van de verrassingen die het land koestert.
Hemelvaartkathedraal in Almaty
En hier is een subsectie: wat bedoelen we? Welnu, wat de hoek van Kazachstan ook is, we zullen geen stap zetten zonder paden met mensen te kruisen vriendelijk, gastvrij, altijd glimlachend en bereid om ons thuis te laten voelen? , ondanks het feit dat ik - over het algemeen - geen enkel woord van een andere taal dan het Russisch versta. Hoe kunnen we niet verliefd worden op dit land?
We vermaken ons niet meer en besluiten onszelf op straat te werpen om neem de pols van de stad . Maar welke van hen? In Almaty is er geen historisch centrum als zodanig, dus hebben we besloten om de Panfilov Heldenpark, waar is de Hemelvaart Kathedraal . In de tsaristische stijl en geheel van blauw sparrenhout gebouwd zonder een enkele spijker te gebruiken - of zo zeggen ze - is het een authentiek moeten.
Twee stappen verder sieren immense sculpturen van krijgers een hele esplanade: het is de... overwinning plein, waar hulde te brengen aan degenen die in de oorlog zijn gesneuveld.
Na het bekijken van Groene markt , waar je duidelijk de grote rassenvermenging van de Kazachen kunt zien - winkeliers met oosterse trekken praten met klanten uit Oost-Europese facties, iets dat ons eraan herinnert dat tot 1991 maakte het land deel uit van de Sovjet-Unie -, we maken een essentiële stop bij een van de traditionele eetstalletjes. Noedels, dumplings, lamsspiesjes… Gewoon door je brieven te vertalen – want ja, ze zijn in het Cyrillisch! - het water loopt ons in de mond.
Wij hebben de kers op de taart Kok Tobe , een kleine heuvel naast Almaty die we met de kabelbaan bereikten. Tussen kermisattracties en loterijen door kunnen we de mooiste zonsondergang over de stad aanschouwen.
Halfwoestijnsteppe aan de rand van Almaty
KAINDY, HET ONDERWATERBOS
En de tijd is gekomen om de stad opzij te zetten om de ware schatten van dit land te ontdekken: zijn landschappen, waarin we ook de groenste bergen tegenkomen die we ons ooit hebben voorgesteld - Het staat niet voor niets bekend als het Zwitserland van Centraal-Azië. dan met abrupte en onaangename kanonnen.
We trekken onze trekkingschoenen aan en rijden zes uur naar het magische Kaindy Meer, een begraafplaats van sparren -of valse sparren- ondergedompeld in een meer van turquoise wateren dat we zouden kunnen omschrijven als een absoluut natuurwonder. Een van de mooiste prints ter wereld? Bijna zeker.
De reden is dat in 1911 er was een aardbeving die het gebied deed schudden en ervoor zorgde dat het riviertje van ijskoud water dat door het sparrenbos liep, verstopt raakte. De rivier werd uiteindelijk een meer , dezelfde die we vandaag zien, waardoor tientallen bomen vastzitten in het water.
Door de lage temperaturen stierven de sparren, maar om de een of andere vreemde reden bleven hun stammen wit geverfd, ons een prachtige ansichtkaart geven.
kaindy meer
Maar het aanbod van vrije tijd en natuur houdt hier niet op. Op slechts 11 kilometer afstand ligt de Nationaal park Kolsai-meren . Door de opeenvolging van de drie gletsjermeren waaruit het bestaat, met een verval van 1200 meter tussen de eerste (op 1800 meter hoogte) en de derde (op 3000 meter), is onze volgende taak.
Een goede fysieke achtergrond en voldoende kracht om ons niet voor de gek te laten houden door de landschap bij elke stap - zo niet, dan bereiken we nooit onze bestemming -, ze zijn nodig voordat de route begint.
En wat een traject! Van het zuiverste turkooisblauw van de wateren van Kolsai 1 we passeerden de groene weiden geverfd door de bloemen violet.
Ups en downs zullen onze benen op de proef stellen totdat we ons volledig onderdompelen in het weelderige bos waar we om de paar minuten worden gedwongen om ontwijk de paarden die op en neer gaan met wandelaars die iets minder onverschrokken zijn dan wij.
Over 3 uur en 8 kilometer na de start bereiken we de kolasai 2 en alle inspanningen zullen de moeite waard zijn geweest. Het bereiken van de laatste van hen, de nacht doorbrengen met kamperen of omkeren om terug te keren, hangt af van het verlangen - en de energie - van iedereen.
Nationaal park Kolsai-meren
EEN LAND VOL CONTRASTEN
A priori is het moeilijk voor te stellen dat een paar kilometer van deze paradijselijke plek het spectaculaire is Charyn Canyon . Wild, droog en met uitzichten die je sprakeloos maken, degene die het ooit beschreef als het kleine broertje van de Californische Grand Canyon Hij vergiste zich niet: met zijn 156 kilometer lange en, in bepaalde gebieden, 300 meter diepte, vertoont het een zekere gelijkenis.
De zone die voor toerisme is ingeschakeld, wordt teruggebracht tot ongeveer twee kilometer waarin een goed gemarkeerd pad ons naar de charyn rivier, waarvan de bron in het Tian Shan-gebergte ligt en verantwoordelijk is voor de orografie van dit landschap. Een duik in het koude water is het ideale plan voordat je naar het westen gaat.
Charyn Canyon
REIS NAAR HET HART VAN DE ZIJDEROAD
We namen de nachttrein om er te komen Shimkent , 600 kilometer van Almaty en een verplichte stop om te bereiken Turkistan , onze volgende bestemming.
Beschouwd als een van de meest welvarende steden in de Zijderoute , deze prachtige enclave van het Kazachse zuidoosten behoudt in zijn omgeving nog steeds de sfeer van die tijd. Het is een bedevaartsoord voor de inboorlingen en hier is hij begraven Khoja Ahmad Yasawi, soefi-meester en dichter geboren in Turkestan en vereerd in heel Centraal-Azië.
We twijfelen er niet aan en we benaderen uw mausoleum , besteld om te worden gebouwd door Tamerlane in de veertiende eeuw, om het ware wonder dat het is -ondanks het feit dat het nooit werd voltooid- van dichtbij te bewonderen. Van dichtbij bevestigen we het: het is een van de mooiste constructies in heel Kazachstan - het is niet voor niets UNESCO Werelderfgoed sinds 2003 -.
De ruïnes van Sauran
Na een bezoek aan het complex waarin het mausoleum zich bevindt, waar ook de ingang van de half begraven moskee van Hilvet of naar enkele 15e-eeuwse baden, we stoppen om het typische lokale ontbijt te proeven: wat samsa, broodjes gemaakt in een houtgestookte oven gevuld met lamsvlees en kruiden, zullen ons de nodige energie geven om de rest van de dag te doorstaan.
Omdat Turkestan weinig anders te bieden heeft, waarom zou u dan niet van de gelegenheid gebruik maken om de omgeving te ontdekken?
De ruïnes van Sauran , op slechts 45 kilometer afstand, toont de overblijfselen van wat de grootste stad van het hele land was. en we gaan ze door praktisch alleen : Hoewel ze worden gerestaureerd, zul je zelden archeologen of bezoekers tegenkomen.
Aksu-Zhabagly-reservaat
Na het inspecteren van het gebied breekt het gevreesde moment aan: het is tijd om naar huis terug te keren. Hoewel, als er iemand is die zin heeft in meer avonturen, nog een laatste suggestie: in de Aksu-Zhabagly-natuurreservaat , op anderhalf uur rijden van Shimkent, kun je genieten van een paar dagen loskoppelen tijdens een paardrijtocht door de prachtige bergen.
Een punt en meer dan verdiend aan deze route door het verrassende en onbekende Kazachstan.
Mausoleum van Khoja Ahmad Yasawi