Popayán, wit en imposant
Toen ze me vertelden dat mijn volgende bestemming was Colombia ,Ik paste niet in mijn emotie. Na een paar dagen in de hoofdstad te hebben doorgebracht, Bogota , met een beetje "soroche" -hoogteziekte- en door de stad van boven naar beneden te toeren, was het tijd om door te gaan naar de volgende bestemming: Popayan.
En wat had ik in Popayan verloren? Ik deed mijn onderzoek voordat ik aankwam en zag dat, sinds enige tijd, 16 jaar , er was een gastronomisch congres die de samenbracht beste koks uit het land. in zo'n stad klein ? Ja, en later zou hij erachter komen waarom. Hier is alles wat ik heb geleerd en geleefd in mijn dagen waarin ze noemen 'de witte stad van Colombia'.
onvergetelijke straten
Popayan is verbonden met de rest van het land met een paar dagelijkse vluchten vanaf Bogota , aan boord van een ATR -ja, die vliegtuigen met propellers en speelgoed- - en het is de hoofdstad van de vallei -of departement- van Cauca . Terug in 1536 , kwamen de Spanjaarden aan en koloniseerden het, onderwierp de inheemse en inheemse volkeren die het bewoonden.
Met hen kwam de Koloniale architectuur , die tot op de dag van vandaag voortduurt. In tegenstelling tot veel andere steden van dit type, werd het hier geschilderd alles in het wit met limoen vanwege een epidemie veroorzaakt door een parasiet genaamd "chigger" ", die zich hield aan de voeten van de autochtonen. Natuurlijk zijn een groot deel van wat we vandaag zien niet de originele constructies: na een verwoestende aardbeving in 1983 , moest de stad haar zaakjes op orde krijgen en terugkeren naar herbouwen Veel van wat beschadigd was.
Een ander ding dat de Colombianen in het gebied van de Spanjaarden hebben overgenomen, naast hun architectuur, was de goede week , die al snel een van de meest bekend uit heel Zuid-Amerika. Sinds 461 jaar , van Vrijdag van Smarten tot Stille Zaterdag, toont de hele stad haar passie en traditie in een wereldberoemde Heilige Week die ademt kunst, geschiedenis en traditie.
Uitzicht over de gereconstrueerde Popayan
De Goede Week is daarom een van de dingen die hebben gemaakt Popayan . En de tweede? De gastronomie , vooral omdat UNESCO in 2005 Popayán de eerste noemde 'Voedselstad' van het netwerk van creatieve steden . Stel je voor wat dat betekende. veranderde haar in een model om te volgen , effectief bijgedragen aan het geven van nieuwe vormen aan zijn eigen vooruitgang, bevorderde de creativiteit van zijn koks en koks en versterkte de immateriële culturele waarden van de keuken, om ze om te zetten in krachtige motoren van economische ontwikkeling.
HET GASTRONOMISCHE CONGRES POPAYÁN
Nou, ga met Popayan! Het is om al deze redenen dat ze dit jaar de **XVI editie van hun Gastronomisch Congres** hebben gevierd, een evenement dat interessante voorstellen en debatten, zoals de conferentie voorgesteld door de chef Sumito Estevez met hun ' 12 stappen om een landmerk te creëren '. Of de interessante chat' Colombia, op weg naar gastronomische kracht ', die experts en de meest interessante projecten samenbracht.
Onder hen was bijvoorbeeld die van de chef-kok en onderzoeker Carlos Gaviria , die in een boek als geen ander de Colombiaanse kooktechnieken , waarmee hij de prijs voor beste kookboek won bij de ** Gourmand World Cookbook Awards in 2017**, Jaime Rodríguez en Sebastián Pinzón uit Caribisch project , die zich ontwikkelen pop-up evenementen in het Colombiaanse Caribische gebied om zijn eigen gastronomie te promoten.
Tijdens het congres was er een debat over de weg die Colombia moet bewandelen zodat zijn keuken zou zijn wereldwijd erkend, net als de Peruaanse en Mexicaanse. En ik vraag me af hoe dat op dit moment niet is? Het gaat over op een na meest biodiverse land ter wereld . Aan de grenzen zijn er alle mogelijke klimaten en landschappen , ze hebben hun eigen producten ( wat een fruit! De 'lulo' zal voor altijd in mijn hart blijven) en een manier van koken die niet te vergelijken is met een andere... Let's put Colombia in de plek die je verdient !
DE GASTRONOMIE VAN POPAYAN
Na lang nadenken over de culinaire toekomst van het land, maakten we van de gelegenheid gebruik om meer te weten te komen over wat deze stad zo speciaal maakte: zijn eigen gastronomie.
pipian empanadas, Baudilia salpicon , carantanta, paila-ijs, shampoo's , ironed, pipián tamales... Het is waarschijnlijk de eerste keer dat je zoiets leest, maar dit zijn de typische gerechten van Popayan . De pipian is gemaakt van rode aardappel uit Cauca , met pinda's en achiote, en wordt gegeten in kleine empanadas of in Tamales . De carantanta is een afgeleide van de vervaardiging van maïstortilla's; eenmaal gedaan, wat blijft er over? vastgelopen onder van het gebruiksvoorwerp, het rijst, het is gebakken en van daaruit komt dit heerlijk krokant die vergezeld gaat van hogao, een saus van tomaat en ui.
De "lulo", de rijkste vrucht in Popayán
Veel van de typische drankjes worden gedeeld met de Departement Valle en Nariño omdat deze gebieden vroeger één waren. Bijvoorbeeld, de lulada, de shampoos en de salpicón van Baudilia , de laatste de meest bekende, die werd bereid met het ijs dat door de inheemse bevolking uit de vulkaan werd neergelaten, die later schraapte, vermengd met bramen uit Castilië, lulo en zuurzak. Vandaag is het nog steeds belangrijk, en we zouden kunnen zeggen dat het dat is de voorouder van de vallei cholados , een geschoren ijsdrank, fruit en voedselkleuring.
Om alles te ontdekken wat Popayan te bieden heeft, ontstond RouteT , een opererend bureau dat hand in hand werkt met verschillende stadsinstellingen om de bezoeker aan te bieden gastronomische routes , van culinaire rondleidingen door de stad tot eetervaringen met de hulp van een "traditiedrager", die een workshop geeft over taart voorbereiding. De meeste tours worden gedaan via de historisch centrum , waarbij het culturele deel wordt gecombineerd met gastronomie en haar geschiedenis.
De gastronomie van Popayan, ook op straat
RESTAURANTS WAAR JE KUNT GENIETEN VAN DE GASTRONOMIE VAN POPAYÁN
Een van de plaatsen bij uitstek om alle tradities van Popayán te eten is MoraCastilië . Het werd in 2010 geboren als een van de referenties waar te vinden echte keuken , huisgemaakt, met voorouderlijke en typische recepten van het gebied.
Het is absoluut noodzakelijk om uw pipian knoedels gemaakt met oud deeg; de pipián tamale gewikkeld in geroosterd bananenblad; de carantanta met hogao; payanés salpicon; de lulada en de Eduardo Santos-dessert . Het ontstond toen ze tijdens een banket ter ere van president Eduardo Santos een dessert moesten improviseren op basis van melkroom, noten en een mix van fruit . De president was natuurlijk... verheugd en daarom werd het een van de typische zoetigheden van het gebied?
De vruchten van het land zijn een belangrijk onderdeel van het MoraCastilla kookboek
Traditie, ja. Maar een twist ? Dat is wat ze doen in qaray , een bescheiden restaurant twee broers dat ze zes jaar geleden alles hebben geïnvesteerd om een eigen vestiging in Popayán te openen. Met mario holguin voor de keuken zijn ze erin geslaagd om te geven nieuw leven in de traditionele keuken van het gebied en ga verder, door het te voorzien van een de aanraking van de auteur dat varieert van gerechten die typisch zijn voor de stad en Cauca, tot Caribische invloeden uit de Stille Oceaan.
Hier kunt u echte creaties proberen, zoals: chontanada's, het eerste gerecht uitgevonden door de chef, dat bestaat uit a chontaduro empanada , een typische vrucht van het gebied. of zoals de eend kip , waarin twee van de belangrijkste producten van de Popayán-gastronomie samenkomen, de pipián en de carantanta . De triple Pacific is ook een genot, met t drie voorbereidingen uit het Caribisch gebied , waarvan zijn grootmoeder was mama Cecilia, en die bestaat uit krab carimañola , een piangua ceviche -een zwarte schelp uit de Pacific- en knoflookgarnalen. Het klinkt -en smaakt- allemaal heerlijk! En over sonar gesproken: "qaray", in het Quechua, betekent 'serveer rechtstreeks uit de pot'.
Lekkernijen en nieuwigheid komen samen in Qaray
Van zijn kant, in Incaland , de chef Pablo Guzman het is gestart Colombiaanse keuken combineren met Peruaanse , kreeg een tijd een opleiding in Lima. Maar na verloop van tijd realiseerde hij zich dat heel Zuid-Amerika dezelfde ingrediënten gebruikte: bakbananen, koriander, aardappelen, maïs ... Maar iedereen deed het anders, en dat is hoe de magie van het creëren van een restaurant met invloeden van overal van de zuidelijke kegel. Deze meervoudige magie is vooral duidelijk in zijn forel ceviche , in rundvleespersen of in mannelijke vis.
Speciale vermelding verdient het werk van de Workshopscholen van Colombia , organisaties die zijn opgericht om kansen te geven aan jongeren uit conflictgebieden, guerrilla- of drugshandel en dat ze werden opgericht als vredesinstrumenten . Daar leren ze een vak onder het motto 'Leren door te doen ', en in de Popayán-school staan ze bekend om hun restaurant met traditionele keuken.
EEN WANDELING DOOR POPAYAN
Een wandeling daarna zoveel eetbuien ? De groep jongeren die deel uitmaakt van ** Sta op en ga Colombia ** biedt elke dag om 10:00 en 16:00 uur. gratis rondleidingen door de stad die vertrekken van de Caldas Park VVV-kantoor. Ze zullen je mythische gebouwen laten zien zoals de klokkentoren , de kathedraal, de Humilladero-brug en de neus , een kunstmatige verhoging van waaruit u de hele stad kunt zien.
Y Waar te slapen in Popayán? Hier zijn de beste opties: Royal Road Hotel , een constructie van 1591 koloniale stijl , dat het eerste centrum was van onderwijs voor vrouwen in Nieuw-Granada. Het hotel, opgericht in 1982 , heeft ook een restaurant waar u lokale delicatessen kunt proberen en waar bovendien iets uw aandacht zal trekken: wat doet een foto van ** Martín Berasategui en David de Jorge** hier? Ja, de Spanjaarden kwamen hier op bezoek aan het land.
Hotel Camino Real, accommodatie met geschiedenis
Nog een optie om te rusten is de Hotel Dann Monasterio , een andere schoonheid van het koloniale type, met een indrukwekkende Spaanse binnenplaats en een buitenzwembad. Het was ooit een Franciscaans klooster en College van missies van Onze-Lieve-Vrouw van Genade, totdat het onderdeel werd van de erfenis van de staat en werd een hotel. Ze zeggen dat er dwaalt een Franciscaner monnik zonder hoofd totdat ze zijn mama vonden en hem gaven christelijke begrafenis ... Een accommodatie die niet geschikt is voor timide!