Waarom de schoonheidsnorm van luchtvaartmaatschappijen hetzelfde blijft als in het verleden
in het begin van het jaar, Aer Lingus en Virgin Atlantic kondigden aan dat ze hun kledingvoorschriften zouden wijzigen en stewardessen niet langer zouden verplichten om make-up te dragen. . Broeken, die voorheen alleen op uitdrukkelijk verzoek waren toegestaan, zouden aan iedereen worden aangeboden als een standaard uniformoptie. Virgin Atlantic noemde deze stappen in een verklaring een 'belangrijke game changer voor de luchtvaartindustrie'. Maar hoe belangrijk zijn schone gezichten en broeken? Het antwoord hangt af van waar je bent - en aan wie je het vraagt.
In de Verenigde Staten is de norm voor stewardessen aanzienlijk geëvolueerd, aangezien de geschiktheid voor een baan werd beperkt door leeftijd, geslacht en burgerlijke staat in de jaren 1940 en 1950. John Hill, adjunct-directeur Luchtvaart bij het Museum of San Francisco International Airport, zegt dat de Civil Rights Act van 1964 onder titel VII vrouwen hielp om beginnen met het uitdagen (en langzaam ongedaan maken van) beperkingen op basis van discriminatie op grond van geslacht.
"Door jouw inspanningen de luchtvaartindustrie was in de voorhoede van veel van de sociale veranderingen van het tijdperk "zegt Hill, daarbij verwijzend naar gelijke beloning, geslacht, ras, leeftijd en gewicht als problemen waarmee de industrie te maken had. Maar qua uiterlijk en uniform is de verschuiving naar functionaliteit boven sexappeal traag verlopen." Vereisten met betrekking tot uiterlijke kenmerken of verzorging bestaan nog steeds, maar zijn onderworpen aan juridische strijd, vooral als kan worden gezien dat ze ongelijk aan mannen en vrouwen zijn opgelegd, "zegt hij.
In hoeverre zijn de schoonheidsnormen voor stewardessen veranderd?
De meeste Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen hebben nu vergelijkbare uniform- en uiterlijkvereisten voor mannelijk en vrouwelijk cabinepersoneel. Southwest, dat zijn stewardessen in de jaren 70 in korte broeken kleedde, biedt nu lange broeken aan als een uniforme optie. Make-up is niet vereist, maar als het wordt gedragen, "moet het professioneel en conservatief zijn en een aanvulling vormen op het uniform en de teint van de werknemer." (Mannelijke stewardessen mogen alleen bronzer of concealer gebruiken). JetBlue heeft ook geen make-up nodig.
Delta, United en American hebben ook vergelijkbare "schoonheids"-normen, gebaseerd op: een schoon en presentabel uiterlijk bieden . “We hebben geen make-upvereisten. Over het algemeen vragen we onze teamleden alleen om zich netjes, verzorgd, netjes en professioneel te presenteren", zegt een woordvoerder van American Airlines. De boodschap van United is hetzelfde, hoewel de normen aangeven dat "extreme" kapsels niet zijn toegestaan .Delta heeft geen make-up nodig en zegt dat staat mannen toe om een vrouwelijk uniform te dragen, en vice versa , zolang alle items uit hetzelfde outfitpakket komen.
Buiten de VS hebben luchtvaartmaatschappijen zoals KLM, Ethiopian Airlines, Alitalia, Air India en Bangkok Airways de afgelopen vijf jaar uniformen geïntroduceerd met broekopties voor iedereen; ze zijn nu ook te bestellen bij British Airways. Maar ondanks deze toenemende verandering, verschillende internationale luchtvaartmaatschappijen hebben nog steeds strengere normen voor schoonheid en persoonlijke verzorging, ofwel omdat ze een look en levensstijl proberen te verkopen of omdat ze om culturele redenen voorzichtig te werk gaan.
Het Southwest-uniform in de jaren 70
Een van die vervoerders? Singapore Airlines, dat sinds het begin een merk is dat grotendeels verbonden is met het imago van een schijnbaar onberispelijke stewardess . Lees maar eens de specifieke achtergrond van het "Singapore Girl" van de luchtvaartmaatschappij: "Ze werd geboren in de jaren 70. Een tijd van mode, uitvindingen en transformatie. Toch blijft ze generaties lang tijdloos. Haar schoonheid, onwankelbaar. Haar elegantie Gekleed in haar kenmerkende sarong kebaya-pak, ze is het symbool van Aziatische gastvrijheid dat over de hele wereld wordt erkend. En het wordt alleen maar beter met de leeftijd", leest haar beschrijving op de website van de luchtvaartmaatschappij.
Toen, net als nu, is een "Singapore Girl" altijd gekleed in een Pierre Balmain sarong kebaya, een traditionele rok en blouse tot op de grond, en heeft ze een van de vijf door luchtvaartmaatschappijen goedgekeurde kapsels: een pixie, een bob, een knot en een knot of Franse vlecht. En, zoals gezegd, vrouwen worden geïnformeerd over welk kapsel het beste bij hen past: "Het gaat erom het meisje zo aantrekkelijk mogelijk te maken en haar gebreken minder zichtbaar te maken", vertelde Amy Ling, de verzorgingsconsulent van de luchtvaartmaatschappij, in 2017 aan Australian Business Traveler.
De oogschaduw moet passen bij het uniform, waarvan de kleur indicatief is voor rang: blauw voor cabinepersoneel; groen voor cabinepersoneel; rood voor cabinemanagers en paars voor stewardessen. Voor mannelijke stewardessen is het ook niet zo dat ze kunnen gaan zoals ze willen, en ze hebben regels met betrekking tot haar, dat het om de drie weken moet worden geknipt en dat het niet meer dan 0,3 centimeter op de rug mag vallen. Ook vingernagels moeten kort worden gehouden (maximaal 0,2 centimeter) en baarden en snorren zijn volgens ABT niet toegestaan.
De luchtvaartmaatschappij beschouwt het "Singapore Girl" zo basaal aan haar imago dat het, ondanks kritiek, zijn figuur intact zal houden, zelfs als het dit jaar een merkupdate lanceert. "Tijdens onze beoordeling werd het duidelijk dat onze onderliggende merkbenadering, bestaande uit het iconische Singapore Girl en de nadruk op klantenservice als cruciale onderscheidende factor, actueel blijft en ons blijft onderscheiden in onze branche." luchtvaartmaatschappij in februari 2019 Het bedrijf heeft iets goed gedaan: het is uitgeroepen tot de beste internationale luchtvaartmaatschappij ter wereld voor op één na alle van de afgelopen 30 jaar in onze jaarlijkse Readers' Choice Awards.
Vanaf links de 'vintage' uniformen van respectievelijk British Airways en Singapore Airlines
Singapore is niet de enige bekroonde luchtvaartmaatschappij die centraal staat in het debat over haar regels van de vorige eeuw. In 2918 gaf het in Hong Kong gevestigde Cathay Pacific haar vrouwelijke stewardessen toestemming om broeken te gaan dragen na klachten dat: rokken waren te kort en maakten het moeilijk om bepaalde taken uit te voeren, zoals het plaatsen van bagage in bagagebakken.
Het beleid van de luchtvaartmaatschappij om alleen rokken te dragen was van kracht sinds de oprichting in 1946. “Het stereotype van de stewardess is heel oud: proberen er mooi uit te zien, bedekt met make-up en een rok dragen. Het is een goed moment om ons imago te vernieuwen”, zegt Vera Wu Yee-mei, voorzitter van de Cathay Pacific Flight Attendants Union. Toch heeft de verandering niet onmiddellijk plaatsgevonden: het kan drie jaar duren voordat de luchtvaartmaatschappij uw uniform heeft bijgewerkt, volgens de South China Morning Post.
Het in Dubai gevestigde Emirates, ook een bekroond bedrijf, houdt ook nauwlettend toezicht op haarstijlen (of het nu Franse knotjes of chignons zijn), vereist dat stewardessen "Emirates rode" lippenstift met lipvoering dragen en stelt richtlijnen op voor de schaduw van de ogen en de kleur van de nagels, die licht of rood gelakt moeten worden, of een french manicure hebben. De iconische rode hoed van Emirates, die door de bemanning wordt gedragen sinds de oprichting van de luchtvaartmaatschappij in 1985, bevat een witte zijden sjaal die doet denken aan een sluier, gedragen door veel moslimvrouwen voor religieuze doeleinden. Een woordvoerder van het bedrijf zegt: "We zijn een internationale luchtvaartmaatschappij gevestigd in het Midden-Oosten en we verwachten dat ons uniform conservatief is en respect heeft voor het gebied waar we wonen."
Het in Abu Dhabi gevestigde Etihad heeft ook specifieke kleurenpaletten voor make-up goedgekeurd, die bedoeld zijn om bij huidtinten te passen en de paarse Ettore Bilotta-uniformen van de luchtvaartmaatschappij aan te vullen. Zoals het in Doha gevestigde Qatar Airways, dat de afgelopen jaren de krantenkoppen haalde een onderzoek ontdekte dat hij een stewardess had ontslagen die zwanger was geworden . (Sindsdien heeft Qatar Airways zijn beleid gewijzigd en stewardessen die zwanger worden, krijgen nu tijdelijk werk op de grond.)
Maar zoals vaak het geval is, gaat het bij schoonheidsnormen en uniformen voor stewardessen niet alleen om uiterlijk. Ze kunnen niet worden besproken zonder vele andere culturele en sociale normen te onderzoeken, zegt dr. Sylvia Maier, hoogleraar wereldwijde genderstudies aan de NYU.
“Het debat over stewardessenuniformen brengt naar mijn mening vier even legitieme kwesties samen: het recht van een vrouw (of man) om zich op het werk te kleden zoals zij wil, het beginsel van non-discriminatie tussen mannelijke en vrouwelijke bemanningsleden, de wens van een bedrijf om zijn merk te verkopen en een bepaald imago uit te stralen, en veiligheids- en beveiligingsbehoeften", zegt Maier.
Hoewel Maier erop wijst dat alle bedrijven, inclusief luchtvaartmaatschappijen, het recht hebben om hun merkimago te bepalen binnen de grenzen van de wet, zegt ze dat de sleutel is om een evenwicht te vinden tussen het handhaven van een consistent merkimago, het vermogen van stewardessen om zichzelf uit te drukken als individuen, en hun recht op niet onderworpen zijn aan willekeurige regels met betrekking tot het uiterlijk. Wel is hij van mening dat er wereldwijd een grote verandering nodig is.
"Uiteindelijk is het echter wat we echt moeten doen" een fundamentele heroverweging van hoe de samenleving en bedrijven naar vrouwen en vrouwenlichamen kijken : niet als koopwaar, maar als mensen die gewaardeerd moeten worden om wie ze zijn, om hun talenten en prestaties", zegt hij.
*** Rapport oorspronkelijk gepubliceerd in de Amerikaanse versie van Condé Nast Traveler **