Inle Lake-visser aan het begin van zijn voorouderlijke dans.
De kleuren van de vlag van Myanmar zijn geen anekdote in de geschiedenis , maar de mantel die stroomt en zijn anatomie vormt. Drie gekleurde strepen – rood, groen en geel – en een witte ster in het midden. Het is de inerte kalk die oprijst tussen de speelgoedtempels van Mingun , en die vermiljoen van de pittige peulen die bedwelmen bij het oversteken Inle drijvende tuinen . Het is het vochtige groen dat zich vormt tussen de opiumvelden die tijdens de Anglo-Birmese oorlog door Shan-soldaten zijn aangelegd, en de hete bol die zich verbergt elke zonsondergang bij de pagodes van Bagan.
Een chromatisch spoor dat je begeleidt tijdens het reizen dit uitgestrekte gebied in Zuidoost-Azië , waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan alsof hij nog steeds verstrikt was in de Britse vechtpartijen van Daniel Manson's roman, The Piano Tuner. In haar, toen het nog de naam Birma droeg , de zware reizen tijdens het droge seizoen werden gemaakt op de rug van een olifant en de nachten werden doorgebracht tussen eindeloze pwés, straattheaters en poppenspel die de legendes van hun voorouders bij kaarslicht interpreteerden.
Beginnende monniken rennen naar de Soon OoPon Nya Shin-pagode.
Als de westerse figuur van die tijd beperkt was tot het Britse koloniale leger en de troepen van Franse soldaten en wetenschappers die gefascineerd waren door zijn unieke botanie, kunnen we zeggen dat de globalisering die voortkomt uit een beginnend toerisme heeft nog geen deuk gemaakt . Een militaire dictatuur die pas in 2011 eindigde, betekende dat de Republiek Myanmar een maagd bleef voor buitenlandse contacten, ondanks dat een van de meest begeerde gebieden op het continent.
De vruchtbare opiumoogst en een strategische positie grenzend aan India, Bangladesh, Thailand, Laos, China in het noorden en de Golf van Bengalen in het zuiden, zijn het onderwerp geweest van voortdurende oorlogen vanwege hun dominantie. Deze, samen met zijn rijkdom aan jades en olie , waardoor het Britse rijk strak aan het grondgebied bleef tot de onafhankelijkheid in 1948.
De volgende decennia stortten het land in een continue evolutie van burgerconflicten, veranderingen van administratief kapitaal en militaire staatsgrepen tot de opening naar de nieuwe democratie. Gaandeweg heeft de strijd voor de autonomie van de talrijke etnische groepen om hun cultuur en economie niet te verdoven, aanleiding gegeven tot een smeltkroes van talen bevorderd door de bergformaties en de schaarse komen en gaan van Engels tussen hun bevolking.
Een Bagan van bovenaf.
Mingala ba, de populaire Birmese begroeting die alle etnische groepen verenigt , begeleidt ons vanuit onze aankomst in mandalay . De verstikkende hitte die heerst in deze voormalige koninklijke hoofdstad is vermengd met de hoorn van de kleurrijke tuk–tuks die op straat circuleren. Dat chaotisch harmonieuze verkeer dat Aziatische steden kenmerkt verwelkomt ons samen met de lachende gezichten geschilderd met thanaka, een lichte, gele crème gemaakt door de bast van de boom te vermalen met dezelfde naam en dat dagelijks het geslacht onder zijn inwoners vervaagt.
De eerste zonnestralen vormen de perfecte setting voor bezoek de Mahamuni-pagode, ten zuiden van de stad . Duizenden parochianen gaan naar haar toe, sinds de oprichting in 1785 , om te zien hoe het lichaam van de beroemdste Boeddha van het land wordt gewassen en geparfumeerd met rozenwater. Hun toewijding is zo groot dat de handdoeken die worden aangebracht om het met grote zorg te drogen, later aan bezoekers worden gegeven. Dit beeldhouwwerk van Gautama Boeddha, bedekt met goud in zijn bijna vier meter hoog , is een van de oudste bekende voorstellingen sinds de oprichting ervan.
Meer dan duizend stoepa's slingeren door de glorieuze Shwe Inn Thein Paya.
Maar dit is niet het enige record in de regio. Niet ver hiervandaan staat de Kuthodaw-pagode, waarvan 729 witte stoepa's bewaken alsof ze de Warriors of Xian waren, de pagina's van de Tripitaka, het grootste boek ter wereld . Elk van hen heeft zich geregistreerd in gouden inkt op een marmeren grafsteen Ze werden in 1885 door de Britten geplunderd.
Het precieze ontwerp, alleen waarneembaar vanuit de lucht, toont de gehechtheid aan geometrische constructie in tempels en kloosters , evenals op de top van Mandalay Hill. Op deze heuvel, volgens de legende, Boeddha voorspelde de oprichting van de stad.
Beklim de 1.729 treden die leiden naar de Taung Pyamerecen-pagode Ze zijn de moeite waard - ook bereikbaar met de lift - als u op zoek bent naar het beste panoramische uitzicht over de stad, bezaaid met tempels tussen de grachten en eindeloze bloemenweiden, als voorbeeld het Lwin Flower-festival elk jaar in december.
Deze opvatting van ruimte alsof het een schaakbord is, lijkt hebzuchtig en bijna postmodernistisch in Saaga, een van de vier koningssteden rond Mandalay . De voormalige hoofdstad van het land tussen 1760 en 1764 heeft een niet te overzien netwerk van kloosters en was lange tijd het bedevaartsoord voor monniken proberen zichzelf te onderwijzen in de leer van het boeddhisme.
Waterbuffels bewaken de graslanden van Kalaw.
We doen onze schoenen uit en bedekken onze benen met een longyi, een bijna mechanisch gebaar bij de ingang van een klooster, om het pad te volgen van de roze, mintgroene en babyblauwe tegels die ze brengen ons naar de pagode Binnenkort Oo Pon Nya Shin . Een bijna 'religieuze' ervaring die zal culmineren bij de U Min Tounzeh-tempel , waarvan de cirkelvormige galerij gevormd door onbewogen Boeddha's tussen smaragden ons verbluft met zijn glanzende bladgoud en verse bloemen op de altaren.
Om de middaghitte te kalmeren, is er niets beters dan toevlucht te nemen tot een rotanhoed en een limoenthee die ze je op de hellingen van de heuvel zullen aanbieden, voordat we naar Mingun . gaan in een buggy die bij elke hobbel de lucht in lijkt te springen. Reeds aan de oever van de rivieroever, bamboevlotten dwalen in beide richtingen van de Ayeyarwady-rivier . We nemen een van de boten om deze oude koninklijke hoofdstad te bereiken, waar halfverwoeste pagodes en de op één na grootste klok ter wereld op ons wachten.
In de verte zien we de Hsinbyume tempel , een besneeuwd stipje ter ere van zijn naam, White Elephant, tussen de dikke bakstenen jungle die het omringt. De concentrische vorm werd geïnspireerd op de terrassen van de mythische berg Meru , en werd opgericht ter nagedachtenis aan prinses Hsinbyume, die stierf bij de geboorte van haar eerstgeborene. Voor de rivieroever wachten ze ons onverstoorbaar op de inwa-ruïnes . De pracht van deze koninklijke metropool blijft alleen in de herinnering door de aardbeving van 1839.
Maar door die verwaarloosde schoonheid die voortkomt uit archeologische rampen, voel je je in de schoenen van een negentiende-eeuwse ontdekkingsreiziger wanneer je door zijn skelet van baksteen, as en kronkelend mos loopt. Een soortgelijk gevoel manifesteert zich bij het voelen van het kraken van het teakhout over de U Bein-brug.
Voorbeeld van de textielfolklore die de Kalaw-uniformen omarmt.
Deze constructie uit 1851 is de grootste toeristische attractie in Amarapura, de vierde en laatste keizerlijke stad die we bezochten in Mandalay . De vereiste selfie maken zonder mensen om je heen is een onmogelijke taak, aangezien de 1,2 kilometer van de langste teakhouten brug ter wereld vol zit.
DE STAD VAN 2000 TEMPELS
"De bergen van Shan verrezen uit de vlakte, voorbij de tempels die als soldaten in formatie stonden en in de lucht leken te zweven." De eerste zonsondergang bij onze aankomst in Bagan is zo overweldigend zoals die wordt verteld door de hoofdpersoon van de roman van Daniel Manson. Het is moeilijk voor te stellen dat het majestueuze Mandalay slechts vier uur rijden is over de weg, acht als je besluit de 145 km af te leggen die scheid beide steden door de rivier de Ayeyarwady per boot over te steken.
Werelderfgoed sinds 2019, Bagan concentreert het grootste aantal toeristische bezoeken in de regio . Die vrijheid waarmee de militairen hun pagodes beklommen tijdens het Victoriaanse tijdperk is slechts een anekdote van uitwisseling tussen de gidsen, hoewel het nog steeds is toegestaan om enkele ruïnes te beklimmen om het meest emblematische beeld van het land te zien.
Degene waar Myanmar en Birma hetzelfde lijken te betekenen , het verdrijven van de geschiedenis en de politieke ups en downs tussen de 2000 tempels die er nog staan , bijna een vijfde van de gebouwen die in de jaren vijftig in de regio werden gebouwd. XII. De lijst is eindeloos: Thatbyinnyu, bekend als de 'Alwetende' , de hoogste van heel het oude Bagan met zijn kruisplan en de vele fresco's op de koepels; Gubyaukgyi, exotisch en leerling van de Indiase Shikhara-stijl , met banyanbladeren en hakenkruizen; Gaw Daw Palin Phaya, die mystiek oplicht bij zonsondergang…
Om het oude Bagan te ontdekken zoals je voorouders het hebben getraceerd, niets beters dan huur een fiets, doe zonder plannen en sla de snelkoppelingen op die de dorpen verbinden. Misschien kom je het dorp Pwa Swa tegen, herkenbaar aan zijn weefgetouwen en katoenvelden, of steek je de sesamplantages over waar Minnanthu woont. En als de vermoeidheid nog steeds niet verschijnt, je kunt naar het dorp Zee fietsen en naar een van de tamarindebomen kijken oudste ter wereld. Ze zeggen dat de nats hier blijven, geesten die de lokale bevolking beschermen tegen hun heilige bos.
Een paar kilometer verderop, in het nieuwe Bagan, verdwijnen de legendes en wordt het tempo hoger wanneer het leven doorgaat tussen backpackers, eetstalletjes en buggy's die lopen met een militaire pols. Aan de andere kant van de stad, in Nyaung-U komt het voorstel van de mediatic Mr. Sharky naar voren , zoals Ye Htut Win, een rechter op de Birmese editie van Masterchef, in de volksmond bekend staat.
Afkomstig uit een familie van diplomaten, besloot zijn wereldreiziger leven over te brengen naar de keuken nadat hij zijn fortuin had verdiend in Zwitserland met het runnen van verschillende cocktailbars. Sharky's, zoals Win uitlegt, is een restaurantketen in Bagan en Yangon die is geboren om versterking van de lokale gastronomie, vernieuwd met moderne technieken verworven tijdens zijn lange reis rond de wereld.
Sobere luxe in de kamers van het Kalaw Hill hotel.
De verpakking is wat je zou verwachten: een oud theater omgebouwd tot een hipsterbar? waar houten banken, Vichy-tafelkleden en glazen potten in de vorm van lampen elkaar opvolgen. Gevatte moderniteit waar u nieuwsgierige sandwiches, glutenvrije salades en . kunt proberen een van zijn stergerechten, de ravioli met ricotta en pompoen . De Chileense wijnen zijn zeker een drankje waard en zullen een goede opkikker zijn voordat je naar je volgende bestemming gaat.
In slechts vijf uur reizen over de weg zijn we er naar het hart van het Shan-gebergte om de stad Kalaw te bereiken, een plaats van aangename doorgang waar u kunt uitrusten voordat u begint de drukste trekkingroute in Myanmar. De drukte van de lokale handelaren contrasteert met de rust van de resorts op zijn hoogtepunt, meer dan 1500 meter boven de zeespiegel.
De katholieke kerk van Christus de Koning, Beroemd om het feit dat hij al zeven decennia dezelfde priester heeft, lijkt het ons uit te nodigen om een kopje thee te drinken van zijn witte bakstenen façade. Vrucht van de Britse kolonisatie, het was ook de vestiging van een gemeenschap van moslim-indianen en hun moskee, hun moskee , geschilderd in mintwater uit de jaren 1950. Deze vreedzame coëxistentie tussen sekten lijkt zich niet bewust van de spanningen van de Rohingya-moslimminderheid in het noorden van het land.
Kruis de rijstvelden, theevelden en berghellingen die Kalaw scheiden van Inle Lake Het vereist geduld, goed schoeisel en een stevige glimlach op je gezicht. Vooral als we het in het regenseizoen ondernemen, wanneer de modder een andere reisgenoot is. Beetje bij beetje zullen we opgaan in het terracotta gordijn dat zich op ons pad vormt en dat uitoefent van het immense contrast met de chlorofylvelden.
Als u het pad oversteekt dat lokale boeren te voet leidt, loopt u tegen aan majestueuze waterbuffel die de oogst draagt en overnachten in de dorpen. Net als in andere regio's van het land fungeren de bergen niet alleen als een geografische scheidingslijn, maar behouden ze ook de gewoonten van elke gemeenschap. Ja inderdaad, het gebruik van 4G-technologie, motorritten en een passie voor voetbal Ze verenigen het landschap, waar je ook gaat.
Na lange dagen wandelen zul je in staat zijn om te zien de dorpen Pe Tu Pork, Paw Ke of Khone Hla en de routine van de weinige gezinnen die hen ondersteunen. Het Westen is ver weg in het geheugen; geen elektriciteit of warme douches , ontspannen betekent genieten van een eenvoudig diner met rijst en theebladeren voordat u in slaap valt in de gemeenschappelijke slaapkamers die door de familiehuizen worden aangeboden.
Een ideaal moment om te praten met de Danu en Pao-O , de dominante etnische groepen van de regio die overschaduwen door hun kleding en hoofddeksels. Al in het laatste deel van de afdaling overweldigt de tropische hitte ons voordat we een boot nemen tussen stromen oranje water om het Inlemeer te bereiken.
Al dente gerechten met een bepaalde lokale nasmaak op de Sharky's menukaart.
Een mantel van drijvende steden is geweven over het ecosysteem van deze massa van 12.000 ha zoet water, bewaakt door het Shan-gebergte. bescheiden metalen en bamboe constructies, Nyaung Swe is de meest bevolkte . Een primitief Venetië waar de vaporetto's worden vervangen door boten die de vissers beschermen met hun voorouderlijke eenbenige dans.
Hier fantaseert de landbouw ook over zijn eigen code: veelheid aan tuinen en boomgaarden in de watervoorziening van de gemeenschap tussen het geluid van de roeispanen. Tempels zijn ook niet schaars; een bezoek waard Phaung Daw Oo-pagode verblind worden door het bladgoud waarmee de goden worden ingewreven . Zoals op veel andere heilige plaatsen, mogen vrouwen niet deelnemen.
De sigaren die in het dorp Nampan worden geperst en de weefgetouwen van In Phaw Khone strijden om de belangstelling van de toerist. Authenticiteit is geconcentreerd op de Taunggyi-markt in Ywana , een betrouwbaar beeld van het racket verteld door Manson. Tussen de plassen verdwalen we in hun eerder genoemde bakken van betelnoten en lindetakken ; messenslijpers, verkopers van valse tanden en religieuze iconen; sandalen, spiegels, gedroogde vis en krab, rijst , trappen, paraplu's...
Apparaten en etenswaren die te zien zijn de gebruiken van de intha-stam . We zien hoe ze hun haar laten knippen bij een straatkraam of eindeloos kauwen kun ja ballen van tabak… Alleen een rondleiding door het decadente Inthein kan zoveel schokken als dit sociologische portret. Een tumult van eeuwenoude pagodes zal je tegemoet komen zodat je je even Lara Croft voelt.
Het half verwoeste landschap van kalk, baksteen en kopergroen van Nyaung Ohak, bewaakt door deva's en chinthe, de mythologische dieren uitgehouwen in stucwerk, zal ons leiden naar de glorieuze Shwe Inn Thein Paya, met meer dan duizend stoepa's verweerd. Het is tijd om afscheid te nemen van het meer vanuit het leistenen zwembad van het Sanctum Inle, een oud klooster omgebouwd tot een luxe hotel waar lichaam en geest worden beloond.
Het koloniale gezicht van Yangon, de grootste stad van het land , is bezaaid met pagodes en wolkenkrabbers. Het is een verplichte stap om de kuststeden van de Golf van Bengalen te bereiken. Daar staat Ngwe Saung, wiens korte bestaan - het werd opgericht in 2000 - maakt dat toeristische uitbuiting nog niet berucht is. Vijftien kilometer strand tussen bossen en resorts nagenoeg intact in aanbouw, kleine hostels en verlaten villa's.
Er zijn nauwelijks souvenirwinkels of massagecentra. Het gehemelte zal echter niet lijden bij aankomst op Tazin, het nabijgelegen vissersdorpje waar u verse zeevruchten kunt proberen en schreeuwen naar de top van hun longen in hun KTV's een of andere Bonnie Tyler-hit. De thanaka-gezichten die deze karaokes uitvoeren, zullen de finishing touch geven aan een reis die hier niet eindigt.
De herinnering aan Myanmar groeit na de wedstrijd , zoals het gerucht van een oude wereld die ons meesleurt naar een vorig leven, vol riten en waarin de tijd traag voortschrijdt.
*Dit rapport is gepubliceerd in de nummer 139 van het Condé Nast Traveler Magazine. Abonneer u op de gedrukte editie (11 gedrukte nummers en een digitale versie voor € 24,75, door te bellen naar 902 53 55 57 of via onze website). Het nummer van Condé Nast Traveler voor mei en juni is beschikbaar in ** de digitale versie om ervan te genieten op uw favoriete apparaat. **
Volg het pad van pasteltegels bij de Soon Oo Pon Nya Shin-pagode.