Gloria Fuertes, vandaag meer dan ooit
In 2021 ligt het voor de hand om te zeggen dat de gezonde de prinsen van het geluk zijn. Wist je dat glorie sterk nog zo gezond als een appel? ziedaar zeven redenen (poëtisch en vitaal) waarvoor in dit jaar dat wordt gespeculeerd (weer) moeilijk en wild zullen we het nodig hebben.
1. VOOR UW LUCIDE EN SPEELSE HOOP:
Dat vertellen ze ons in 2021 We zullen het begin van het einde van de coronaviruspandemie beleven , maar om elk geloof te temperen, waarschuwen ze ons ook dat de maskers zijn hier om te blijven, dat er nieuwe soorten zijn, dat de derde golf eraan komt en dat elk moment in de toekomst niet altijd beter is. Geconfronteerd met de eeuwige vraag of een pessimist gewoon een goed geïnformeerde optimist is, antwoordt Gloria Fuertes ons: "Het leven is een koeienstront waar we een appeltaart van moeten maken" . En dat is het. Laten we koken.
2. VOOR UW EMPATHIE
Trump is niet alleen een etterende puistjes in de geopolitiek van de wereld en in het huis van de democratie maar vooral een symptoom van deze tijd. De waarheid is dat we in een steeds meer gepolariseerd tijdperk leven waarin netwerken als klankbord fungeren en knuppelen van Goya's zwarte schilderijen zijn onze tweets elke dag. Meer en meer afstandelijk, intoleranter, blinder voor de Ander (en de anderen), alsof de interjectie van verzamelingen (die grafiek van EGB-wiskunde) een hersenschim was in de 21e eeuw. Glorie zei dat " met een glimlach worden zelfs de zuren en de kiekendieven verslagen ”. Een tegengif voor extremisme kan worden gevonden in zijn gedicht 'echte pacifist' , die hij ondertitelde '(iemand die wil aankomen)'.
- laten we de buurman niet doden
- Laten we hem trakteren op spek.
- Zet geen barricades op
- kus je dierbaren.
- Denk niet aan de doden
- samen slapen!
3. VANWEGE ZIJN MANIER VAN LIEFHEBBEN (MET TEDERHEID)
“Toen ik ontdekte dat je van iemand kon houden die niet van je familie was en ik verliefd werd, begon ik te schrijven” . Dat was toen ze 14 was en sindsdien is Gloria Fuertes nooit gestopt met het hebben van vriendjes en vriendinnetjes en vooral, teder liefhebben en met gedichten . Zijn langste relatie was met zijn leraar Engels, Phyllis Turnbull , die hij in 1955 ontmoette.
Gloria en Phyllis richtten een mobiele bibliotheek op in een Castiliaanse stad en deelden een liefde voor kinderliteratuur. Elke ochtend nam de schrijfster haar Vespa mee en bezorgde iedereen die erom vroeg een boek. Maar rondreizende literatuur was niet het enige dat ze samen ontwikkelden . Phyllis hielp Gloria Fuertes om de Fulbright-beurs die haar ertoe bracht drie jaar naar de Verenigde Staten te verhuizen.
In El Rastro (Piquer-galerijen)
in 2021, tijd van vloeiende liefdes (dat wil zeggen, onthecht) , van ghosting, breadcrumbing en gaslighting van de neus ... de enige kruimels die Gloria Fuertes ons onderweg achterlaat, zijn de kruimels die direct leiden naar de frontale, oprechte en zonder cynisme levering aan wie je liefhebt . Om lief te hebben, niet perfect, geen romantische komedie, niet zonder jou ben ik niets, noch uit de tijd van cholera, maar sterk, genereus en eerlijk. Een liefde die je evenzeer uitkleedt als je omhult. De liefde van “Je ziet wat een onzin”, uit het boek Alles schrikt uit 1958, een gedicht waarin zonder haar te noemen alles leidt naar Phyllis**.
- Zie je wat een onzin,
- Ik schrijf graag je naam
- vul papieren in met uw naam,
- vul de lucht met je naam,
- vertel de kinderen hoe je heet,
- schrijf naar mijn overleden vader
- en zeg hem dat je naam zo is.
- Ik denk dat je me hoort als ik het zeg.
- Ik denk dat het geluk brengt.
- Ik loop zo blij door de straten
- En ik heb niets bij me behalve je naam.
4.VOOR ZIJN FEMINISME:
Gloria Fuertes heeft nooit van zichzelf gezegd dat ze een feministe was. Was het nodig? In 2021 raken we te gemakkelijk verstrikt in het activisme van woorden, labels en rode lijnen, vergetend dat we in het feminisme waarschijnlijk in dat van de feiten zouden moeten zijn.
De dichter hield nooit op te zijn wie ze wilde en te houden van wie ze wilde op een moment dat om dat te doen de gevangenis riskeerde. Hij richtte de groep Versos con faldas op, waardoor hij poëzievoordrachten organiseert en meewerkt aan verschillende tijdschriften. “ We hadden genoeg van zoveel mensen die niet eens wisten hoe ze moesten schrijven en die ons niet lieten lezen tijdens recitals. . Als hij mij in plaats van Gloria Glorio had genoemd, had een andere haan gezongen”, merkte de dichter op.
In 1980, in een kerstavondspecial, werd hij gecensureerd om een gedicht voor te lezen: 'God is naakt' . Kort daarvoor leidde een andere lezing waarin ze zei dat ze ellebogen had gewreven met "hoeren" en aborteurs haar naar het hoofdkwartier.
In dit gedicht zegt en ziet hij wat voor anderen en anderen, ook in 2021, onzichtbaar blijft.
'De sekte van bedelaars'
- In Madrid zijn er veel.
- (Nu noemen ze ze dakloos).
- Er zijn vierduizend bedelaars,
- er zijn ook bedelaars.
- Ze vragen er niet eens meer naar.
- Ze hebben geen familie
- Ze hebben geen vrienden
- ze hebben niets.
- Sommigen hebben hun verstand verloren
- anderen hebben alles verloren behalve de rede.
In de taverne van Antonio Sánchez (Mesón de Paredes)
5.VOOR ZIJN GEVOEL VOOR HUMOR
Woody Allen zei in Misdrijven en overtredingen Dat komedie is langer tragedie . Maar de dichter wist dat al in de jaren 1930. Gloria Fuertes lachte zelfs om alles wat haar pijn deed. Hij lachte om de oorlog, hij lachte om armoede, om zijn weeskind, om het gebrek aan vrijheid, om liefdesverdriet, om zijn slechte gezondheid, om zijn voorliefde voor drinken, om zijn koketterie, om zijn geesten en om zijn eenzaamheid. . En natuurlijk lachte ze overal om, altijd en zonder wreedheid tegen zichzelf.
In Gloria Fuertes boek die Blackie Books in 2017 publiceerde, George van Cascante herinnert zich een hilarische anekdote: “In het midden van de jaren negentig bladerde Gloria, toen ze met Francisco Nieva per trein naar een conferentie in Albacete reisde, door een nummer van het tijdschrift parijs wedstrijd . Plots laat hij een 'neuk!' en Snow vraagt wat er aan de hand is. Gloria laat hem een pagina van het tijdschrift zien waarop een foto van haar staat met meer mensen bij de ingang van een restaurant. 'Paco, vertel me wie deze persoon is,' snauwt hij terwijl hij het bijschrift met één hand bedekt. 'Jij bent het, dochter, die het wordt,' zegt hij. "Nou, nee, ik ben het niet", zegt Gloria, terwijl ze het bijschrift onthult waarin je kunt lezen 'Marlon Brando met vrienden' . Iemand heeft een bestandsfoto gemaakt van Gloria, denkend dat het de acteur is. Sneeuw stikt van het lachen.” Reciteer je gedicht tegen chaos en duisternis 'Het gaat goed met ons'.
- De ochtend is verloren in de wirwar.
- 's Middags straatkinderen.
- 's Avonds de radio van de buren.
- Door het kantoor ga ik bijna dood.
- Stilte verbergt zich op de richel.
- Ik kan geen roman lezen
- en de kat die stopt in de gang
- en mijn broer die geen baan heeft
- en het meisje dat in de hoek huilt,
- mijn schoonzus vraagt me om een ui;
- aan de deur, die degene met de bon belt.
- Er is niemand die comfortabel kan leven.
- De tram komt bijna nooit aan
- en het komt ook niet met het salaris;
- de snack vervaagd uit het huis;
- de krant vertelt ons het nieuws;
- dreigend, de klauw van de oorlog,
- en ik zeg: Nou ja, wat ontbrak!
'Het boek van Gloria Fuertes'
6. OMDAT HIJ LEEFDE EN SCHREEF ALSOF KINDEREN BESTAAN (EN ZE WAREN BELANGRIJK)
Anno 2021 werkt de wereld van het werk alsof er geen kinderen bestaan en niemand voor iemand hoeft te zorgen. In de opsluiting van maart tot juni, ze hebben de speeltuinen afgesloten en zij waren de enige mensen ze hadden niet het recht om naar buiten te gaan of de hond uit te laten . Op straat werd een kind met argwaan gezien en op tv (of in de selfie) als huisdier. Voor de "pocoyos" van de jaren 80 maakte Gloria Fuertes ons een beetje bang vanwege haar jachtstem en haar vreemde uiterlijk, maar de waarheid is dat ze ons wel zag en haar blik was niet gek of neerbuigend.
In Mijn baard groeit. Gedichten voor jong en oud , gepubliceerd door Reservoirboeken en met een uitgave onder de hoede van Paloma Porpetta wordt dit prachtige gedicht voor kinderen verzameld ( 'met een nul' ). En nee.
- Toch kan er iets aan gedaan worden.
- Zelfs met een nul
- -wat waardeloos lijkt-:
- Aarde kan gemaakt worden
- een wiel,
- een appel,
- een maan,
- een watermeloen,
- een hazelnoot
- met twee nullen
- glazen kunnen worden gemaakt.
- Met drie nullen,
- Het kan worden geschreven:
- 'Ik houd van je'.
'Mijn baard groeit', door Gloria Fuertes
7. OMDAT ZE EEN SCHRIJVER WIL ZIJN EN ZE WAS
In 2021, een jaar nog steeds pandemie en vooral bloedarmoede , worden de geesteswetenschappen tegen een zeer lage prijs genoteerd op de titelmarkt en zijn holle weerspiegeling op de arbeidsmarkt. Willen schrijven is geen liefde voor ellende, hoewel het soms erg duur is.
Gloria Fuertes studeerde nauwelijks en de eerste keer dat ze voet aan wal zette op een universiteit was om les te geven in Michigan. Ze werd in armoede geboren, maar ze was slim en gedurfd , en op 14-jarige leeftijd vergezelde hij zijn moeder 's nachts om de redactie van een tijdschrift schoon te maken en liet hij een gedicht van hem achter op de tafel van de directeur. het heette Jeugd, jeugd, ouderdom en een week later werd het gepubliceerd. Als ze kon, tegen alle verwachtingen in, Wie gaat ons vertellen dat een dichter van dienst minder nodig is dan een burgerlijk ingenieur? Waarom rouwen om onze onbeduidendheid dat we gloeiend kunnen zijn. Zoals Gloria zei: "Dichters, laten we geen tijd verspillen, laten we werken, / dat beetje bloed bereikt het hart".
'Ik maak verzen, heren'
- Ik maak verzen heren, ik maak verzen,
- Maar ik hou er niet van om een dichter genoemd te worden,
- Ik hou van wijn zoals metselaars
- En ik heb een assistent die tegen zichzelf praat.
- Deze wereld is leuk
- heren dingen gebeuren die ik niet blootleg,
- er zijn gevallen, hoewel er nooit huizen zijn
- aan de armen die niet kunnen overdragen.
- Er zijn nog steeds alleenstaande vrouwen met hun hond,
- er zijn nog steeds getrouwd met schat,
- niemand zegt iets tegen stoere despoten,
- en we lezen dat er doden zijn en we slaan de bladzijde om,
- en ze trappen op onze nek en niemand staat op,
- en mensen haten ons en we zeggen: leven!
- Dit gebeurt heren en ik moet het zeggen.