De West Side Story (Theatrale release 22 december) van Steven Spielberg Het begint en eindigt bijna hetzelfde. En nee, ik verklap geen spoilers. De openings- en eindcredits lopen door de overblijfselen, puin en ruïnes van wat een buurt, een huis, een huis was. Die close-up eindigt in een bordje: “Eigendom gekocht door de autoriteit van New York”. Leden van de Jets-bende komen dan uit gaten in de grond en uit bouwmachines.
Later beginnen ze door de omliggende straten te lopen, waar nog steeds leven is, veel leven. het ritme van Puerto Ricaanse bedrijven en buren waarmee deze Jets, blanken, zeker de tweede of derde generatie Europese immigranten, worden geconfronteerd.
Spielberg en Rita Moreno, ster van beide 'West Side Story'.
Het epicentrum van de actie, van de buurt, is het snijpunt van 68th Street en Broadway. We zijn in de hoek van Manhattan dat in de middelste decennia van de vorige eeuw heette Sint Jan Heuvel. Eerst bewoond door de Afro-Amerikaanse bevolking, later door Puerto Ricaanse immigranten. waren allemaal verdreven tussen 1956 en de vroege jaren 1960 voor de ambitieuze plannen van een van de meest controversiële stedenbouwkundige figuren: Robert Mozes, de zogenaamde bouwmeester van New York.
Zijn plan was om van San Juan Hill het hoofdkwartier van de Amerikaanse cultuur te maken lincoln centrum, waar het ballet, de opera, het theater, de Juilliard-acteerschool, een bibliotheek zouden worden geconcentreerd. Alles wat we vandaag weten. En dat wordt zo gevierd.
Maar om daar te komen, vielen velen onderweg. “Een uitgestrekte woestenij van puin, gesloopte of half afgebroken huurkazernes, doorkruist door straten naar de Hudson River” , zo beschreef hij de buurt Tony Kushner in het script voor zijn West Side Story, de versie van de originele musical die hij voor Steven Spielberg heeft geschreven. En dat was het gebied rond de eeuwwisseling in het midden van de eeuw.
De Jets.
Als in de originele Broadway-musical, en de film van RobertWijs, winnaar van 10 Oscars, was het gebied het decor en ook de reden voor de groeiende raciale spanningen, in de nieuwe versie van Spielberg en Kushner is het bovendien deel van het verhaal. Er wordt veel meer uitgelegd over wat er is gebeurd, waarom de rellen zijn gegroeid, wat er met deze mensen is gebeurd en wat ze vroeger deden relevantie en tijdigheid winnen vergelijken met de huidige raciale en immigratiecrises.
"Het is een romeo en juliet maar ook een relevante allegorie van wat er gebeurt aan onze grenzen en met systemen in dit land die iedereen afwijzen die niet blank is,” zegt Spielberg.
De Puerto Ricaanse gemeenschap geportretteerd in zijn film Hij woonde tussen de 64e en 72e straat, aan de Upper West Side. Toen Moses zijn renovatieproject voor de wijk presenteerde, had de stad jaren geleden de sociale woningen die deze straten vormden aan hun lot overgelaten. Die verlatenheid, met huizen in erbarmelijke omstandigheden, bewoond door lage-inkomensklassen, was het perfecte excuus om te zeggen dat ze werden weggegooid en dat ze zouden bouwen en ze nieuwe en betere huizen zouden geven in andere gebieden.
Anita en Bernardo, de haaien.
Natuurlijk werd het eerste deel van de overeenkomst, de bouw van het Lincoln Center, gerealiseerd en wordt vandaag nog steeds toegejuicht. Het tweede deel is er nooit van gekomen. Beetje bij beetje schopten ze alle inwoners van San Juan Hill eruit, dat ze een nieuw huis moesten zoeken in Harlem of de Bronx.
Volgens de New York Times, zo'n 7.000 gezinnen en 800 bedrijven werden uitgezet, verdreven uit hun gemeenschap. "Je kunt geen stad herbouwen zonder mensen te verplaatsen, zoals je geen omelet kunt bakken zonder eieren te breken." zei Robert Moses blij in 1959 tijdens de lanceringsceremonie van het project, voor een menigte van 12.000 mensen volgens de kronieken van die tijd. want er was tot Eisenhower zelf.
Lincoln Center for the Performing Arts symboliseert Amerika's groeiende interesse in culturele kwesties evenals de stimulerende aanpak van een van de meest urgente problemen: de bacterievuur", zei de president en bleef kalm ondanks wat zich daar onder zijn neus afspeelde.
In het midden Tony en Maria.
West Side Story is een geweldig liefdesverhaal, een Romeo en Julia, tussen een jonge blanke man, Tony, en een jonge Latina, Maria. Tegengestelde bendes, tegengestelde groepen. En geweldige muziek. Indrukwekkende choreografie. Spielberg heeft de teksten bijgewerkt. En het heeft het protagonistenpaar en al hun vrienden meer historische context gegeven, zodat we begrijpen wat er in 1957 in die straten in New York gebeurde.
De aftiteling rolt terwijl de camera door een longitudinale snede van klassieke huurkazernes in New York draait, de huurkazernes, ontruimd, allemaal verlaten. Voor ons om dat te begrijpen er waren huizen, huizen, een buurt, een gemeenschap. Dat was het echte verhaal achter West Side Story.
Zie meer verhalen:
- Carrie Bradshaws appartement in New York.
- Durf jij een wolkenkrabber in New York te beklimmen?
- 'Buurten, Blokken en Garbage': The Alternative Guide to New York.
- Waar is 'In een buurt in New York' gefilmd?
ABONNEER HIER op onze nieuwsbrief en ontvang al het nieuws van Condé Nast Traveler #YoSoyTraveler