Het bos
Volgende halte, Het bos. In het midden van de Collserola-gebergte , waar Barcelona zijn naam, asfalt, lawaai en vervuiling verliest, beginnen urbanisaties te ontstaan. Kleine huizen, en niet zo kleine, met min of meer gratie, bevolken deze bergketen, een plaats van vrije tijd waar de mannen en vrouwen van Barcelona kunnen geniet van een beetje zuivere lucht en de natuur.
Van deze ontwikkelingen valt er één op omdat hij erin is geslaagd een ecosysteem op zich te worden: Het bos. Een microkosmos bestaande uit hippies en de Catalaanse burgerij die veel te bieden heeft.
Op slechts een kwartiertje van Barcelona is La Floresta de ideale plek om een zaterdag of zondag door te brengen nu het mooie weer eraan komt. Een charmant pleintje, een paar plaatsen met zelfgemaakte vermout, zon en rust. Wat wil je nog meer?
Een stap verwijderd van Barcelona, een ander universum
EEN BOURGEOIS BUURT
Om te begrijpen waarom La Floresta is geworden wat het is en waarom het zo populair is onder de inwoners van Barcelona, moet je teruggaan naar het begin van de 20e eeuw, toen de de eerste bouwvergunningen verlenen en toen in 1916 het spoorweggedeelte tussen Sarrià en Les Planes werd ingehuldigd (één halte voor La Floresta).
Het treinstation van La Floresta zou in 1925 worden ingehuldigd en de naam krijgen van La Floresta-Pearson, ter ere van de ideoloog-architect van de wijk, van Canadese afkomst, die van plan was een urbanisatie in Engelse stijl te bouwen.
“De Canadese ingenieur F.S. Pearson, (…) bedacht op de kaart een urbanisatie in Engelse stijl die een soort woonhaakje tussen het overvolle Barcelona en het bedrijvige Vallès. Het was niet zonder logica, maar pech zorgde ervoor dat Pearson in 1915 stierf, en de hele logica van het project leek met hem weg te zinken. La Floresta groeide slecht verweesd door stedenbouwkundigen en plannen, in een wat chaotische groei waarin de huizen terrein wonnen van het bos in een vreemd pact zonder regels” , legde de schrijver Xavier Moret uit in een artikel voor El País.
La Floresta groeide slecht verweesd door stedenbouwkundigen en plannen
Al in de Jaren '30 en '40 , het gebied van Les Planes-La Floresta was geworden een zomer- en weekendplaats van aanbidding, ontmoetingsplaats voor families en vriendengroepen, zowel uit Barcelona als het grootstedelijk gebied.
Heel andere oorsprong hadden degenen die zich daar vestigden: Catalaanse burgerij met een verlangen naar rust en natuur , met de mogelijk noodzakelijke om een twee-onder-een-kap woning te bouwen en de grote stad te ontvluchten. Zo werd La Floresta een eersteklas woonwijk, een van de meest gewilde aan de rand van Barcelona.
Moret beschrijft het als geen ander: “Jarenlang was La Floresta zoals die Galicische stad in de roman La saga fuga de J.B., door Gonzalo Torrente Ballester, een bevolking die de merkwaardige eigenschap had om, onder dekking van mist, boven de wolken te zweven en onzichtbaar en zelfs ontoegankelijk te worden voor buitenstaanders. La Floresta, gelegen op een steenworp afstand van Barcelona, verscheen op kaarten en in gesprekken van mensen, maar er waren maar weinig of geen wegen die ernaartoe leidden. Vanwege de labyrintische lay-out en het ontbreken van een gedefinieerd centrum -gevolg van het begin als een idyllische urbanisatie van huizen verloren in een bos van pijnbomen, aardbeibomen en eiken-, La Floresta werd alleen begrijpelijk en zichtbaar gemaakt voor degenen die erin woonden”. Er waren toen nog maar weinigen die er het hele jaar door woonden, maar toen was het zover De eerste winkels gingen open.
"Het Bos werd alleen begrijpelijk en zichtbaar gemaakt voor degenen die erin woonden"
Van de jaren 70 , echter, de bewoners van La Floresta bevonden zich met een horde nieuwe en onverwachte buren: de hippies die massaal uit Barcelona zijn gevlucht. Het was toen dat sommige huizen werden bezet en er ontstond een bezettingscultuur die tot op de dag van vandaag voortduurt. Het bos als levenswijze.
Zij waren het, de hippies van die tijd, die de opvatting van La Floresta veranderden en de buurt (behorend tot Sant Cugat) een nieuwe naam gaven. La Floresta werd bekend als Barcelona's Haight-Ashbury. Om deze ongewone plek te begrijpen, mag u de documentaire La Floresta enCanta niet missen.
Al in 1991 maakte de inhuldiging van de Vallvidrera-tunnels het gebied veel toegankelijker en huizen begonnen zich te vermenigvuldigen, evenals basisvoorzieningen: riolering, elektriciteit of stromend water. De huurprijs, ja, ook vermenigvuldigd. En dat zijn ze tot nu toe gebleven.
In de jaren 70 arriveerden de hippies in La Floresta
**HET CASINO**
Een van de vlaggenschepen van La Floresta is El Casino, ontworpen door Cayetano Tarruell , die zijn fortuin had gemaakt in Cuba. Het was geopend in 1933 door president Lluís Companys en werd al snel een symbool van de Catalaanse bourgeoisie en het sociale epicentrum van de buurt. Het Casino was getuige van: weelderige verbena's en dansen dat duurde tot ver in de ochtend.
Het evolueerde net als de rest van de buurt. Van concerten voor de rijke en elegante Catalanen tot concerten waarin iets meer dan tabak werd ingeademd. María del Mar Bonet of Jaume Sisa zou voorbij komen. De drugs deden de rest en de plek werd een plek waar veel bewoners niet meer heen gingen.
Moe van een onhoudbare situatie kocht de gemeenteraad van Sant Cugat het pand in 1983 en hield het tot 2010 gesloten. Nu werkt het als een gemeentelijk centrum waar activiteiten worden georganiseerd en enkele vieringen worden gehouden.
Casino van La Floresta
ZONDAG IN HET BOS
Een van de epicentra van La Floresta is miquel ros vierkant , naast het treinstation. daar, iedereen zondagen , er is soiree: concerten, debatten en lezingen, uitwisseling van boeken en planten, producten uit biologische tuinen in de omgeving, ambachtelijke markt (beheerd door de vereniging Floresstart), knutselen, kinderactiviteiten, Allemaal georganiseerd door de entiteit Vermuts Florestans, opgericht in 2014 met als doel de buurt te voorzien van culturele activiteiten.
Als je wilt genieten van een goede vermout van het vat in de zon, kan de bezoeker niet anders dan erin zitten het terras van La Floresteca, gelegen op hetzelfde plein. Sfeer, verse producten, ambachtelijke bieren, Mediterrane keuken en heerlijke desserts. Als er geen plaats is, maak je geen zorgen: er zijn andere bars op hetzelfde plein met uitstekende opties en betaalbare prijzen.
De nodige vermout van La Floresta
**GENIET VAN DE NATUUR **
Voor degenen die wat meer beweging willen, zijn er eindeloos routes die vertrekken vanaf het treinstation van La Floresta. Velen van hen gaan langs de Rierada naar Molins de Rey Of tot Sant Vicenç dels Horts . Voor meer informatie raden we aan om de Wikiloc-pagina te bezoeken, waar het aantal kilometers en de moeilijkheidsgraad van elke route worden gespecificeerd.
Een van de meest populaire routes is de volgende: enkele van de meer dan 360 natuurlijke waterbronnen in het Collserola-gebergte of de route die naar het stuwmeer Vallvidrera gaat, gebouwd in 1850 met als doel de bovenwijken van Barcelona van water te voorzien. Het heeft een interpretatiecentrum.
Het is ook erg populair om te doen een excursie naar Santa Creu d'Olorda, waar een hermitage, een kasteel en een steengroeve zijn. allemaal omringd door de heuvels van Puig d'Olorda, Turó Rodó en Turó del Xai. Interessant ook de wandeling naar? de kleine hermitage van La Salud.
La Floresta is veel meer dan een wijk of een urbanisatie, het is een manier van leven, een zondag in de zon, een route midden in de natuur. Als erfgename van de bourgeoisie die haar al snel beu was en van enkele hippies die haar nooit in de steek lieten, is ze erin geslaagd een microwereld te creëren die gewoonlijk niet onverschillig blijft. Een enclave van een andere planeet, origineel en authentiek, slechts één treinrit van het steeds gewoner wordende Barcelona.