Gasten van het Grand Hotel des Bains, in Lido
Een deur die midden in de nacht dichtgaat, een ruzie in de kamer ernaast, een verdacht uitziende klant die ons vanaf de receptie in de gaten houdt... Een hotel is zoiets als een paradijs voor een schrijver: een min of meer gesloten omgeving waar reizigers van over de hele wereld elkaar ontmoeten die elkaar anders waarschijnlijk niet zouden kennen, die gerelateerd zijn in de lounges, in de eetkamers of in het zwembad, maar ook via subtielere manieren zoals een blik, een lach of een afgebroken gesprek. Terwijl ik The Merchant of Death aan het schrijven was, dat zich grotendeels afspeelt in het Hôtel de Paris in Monte Carlo, las ik veel romans die zich afspelen in hotels – sommige echt, andere verzonnen – en ik maakte deze gevarieerde en onvolledige lijst die ik hoop zal als leidraad dienen voor degenen die een voorliefde voor reizen en literatuur delen.
De gokker, Dostojevski
De gokker van Fjodor Dostojevski. Voor degenen die de auteur in verband hebben gebracht met de smerige escapades van de moordenaar Raskolnikov of de filosofische verhandelingen van The Brothers Karamazov, zal deze roman een ontdekking zijn voor het gevoel voor humor waarmee het de buitensporige voorliefde van de Russen voor het spel verbeeldt. Hoewel het hoofdpodium van het stuk de spa is van een fictieve Duitse stad met de toepasselijke naam Roulettenbourg, werd Dostojevski ** geïnspireerd door het Nassauer Hof hotel in Wiesbaden, een van de mekka's van romantisch gokken in de 19e eeuw in wiens zalen hij verloor zijn shirt meer dan eens. **Zowel de stad, die weinig schade heeft opgelopen tijdens de Tweede Wereldoorlog, als het hotel, dat nog steeds in gebruik is, behouden die sfeer van warmwaterbronnen en groen tapijt uit de roman.
Een heer in Moskou, Love Towles
Een heer in Moskou, door Amor Towles. Terwijl bij andere werken die in hotels plaatsvinden, vindt een deel van het perceel meestal buiten het etablissement plaats, In deze roman die een wereldwijde bestseller is geworden – met meer dan anderhalf miljoen verkochte boeken – gebeurt werkelijk alles in de metropool Moskou. Graaf Rostov wordt door de bolsjewieken ter dood veroordeeld, maar dankzij enkele revolutionaire gedichten die jaren eerder zijn geschreven, verandert de regering het vuurpeloton voor levenslange gevangenisstraf in zo'n emblematisch hotel. Ja, de laars is enigszins onwaarschijnlijk, maar haken. Wat betreft de Metropol, naast het feit dat het op een steenworp afstand van het Rode Plein ligt, heeft het die sfeer van comfortabele decadentie uit andere tijden die een bezoek aan Moskou veel suggestiever maakt.
Dood in Venetië, Thomas Mann
Dood in Venetië, door Thomas Mann. We hebben allemaal op ons netvlies de beelden van Dirk Bogarde die de ephebe in Visconti's mythische film bespioneert, maar het is de moeite waard om eens te kijken naar een roman die bij de publicatie in 1912 voor veel opschudding zorgde... en dat meer dan honderd jaren later nog steeds het morbide. Het toneel van deze verboden en onbeleden passie is het Grand Hotel des Bains aan het Lido in Venetië, waar ook Diaghilev, de beroemde balletimpresario, stierf. Het etablissement was, als een grote walvis gestrand op het strand, jarenlang verlaten geweest, maar de verbouwingswerkzaamheden, die als alles goed gaat in 2021 voltooid zullen zijn, zullen het weer tot leven brengen als een oase in dat gemartelde Lido van overtoerisme in trainingspakken.
Grand Hotel, Vicki Baum
Grand Hotel, door Vicky Baum. Het is vooral bekend om zijn verfilming en om de beroemde (en onheilspellende) zin van Greta Garbo: "I want you to leave me alone", het vat perfect de zorgeloze en frivole sfeer van een hotel in Berlijn uit de jaren dertig. Alle personages zijn er: de decadente diva, de witteboordendief, de rijke man uit de provincie, de ondeugende secretaresse, de failliete baron... Het werk is geïnspireerd op de Excelsior, de meest modieuze van die tijd, en de beroemde Adlon. Terwijl geallieerde bombardementen de Excelsior tot een puinhoop reduceerden, kunnen we ons de actie in de tweede voorstellen, die ook tijdens het conflict werd vernietigd maar na de val van de Muur in zijn glans werd hersteld.
Hotel Savoy, Josep Roth
Hotel Savoye, door Joseph Roth. Niet alle geweldige romans gaan over geweldige hotels. Hoewel het Savoy in Lodz, Polen, ver verwijderd is van het Ritz en enigszins deprimerend is, is Roth's een van de beste portretten van de periode direct na de Eerste Wereldoorlog. Soldaten die terugkeren van het front of in gevangenschap, min of meer opgewekte dansers, revolutionairen, rijke mensen die op de benedenverdiepingen wonen en gasten op de bovenverdiepingen die hun rekeningen niet kunnen betalen, vormen een mozaïek van wanhoop en chaos dat een soort metafoor voor wat er in die tijd op het continent gebeurde.
De koopman van de dood, Gervasio Posadas
. De koopman van de dood, Gervasio Posadas. Hoewel het lelijk is om over jezelf te praten, zal ik de kans niet missen om over mijn nieuwe roman te praten. Een historische thriller gebaseerd op het leven van Sir Basil Zaharoff, 's werelds meest beruchte wapenhandelaar in zijn tijd en eigenaar van het Hôtel de Paris in Monte Carlo in de jaren twintig en dertig. Een fascinerende plek die ik je ten zeerste aanbeveel om minstens één keer in je leven te bezoeken om je als Churchill, Cary Grant of Grace Kelly te voelen. Of gewoon om een paar spelletjes te spelen in het casino, op slechts een steenworp afstand van het hotel. Rien ne va plus!
Hotel de Paris, Monte Carlo