Er wordt weinig gezegd over Galicië en zijn kastelen
Er wordt weinig over gezegd Galicië Het is ook een land van ** middeleeuwse kastelen ** en van rellen en verhalen die smaken naar bloed, modder, gegist bier en gerookt vlees. Ik ontdekte die wereld toen ik acht jaar oud was.
Mijn zus, die precies tien jaar ouder is dan ik, nam me altijd mee op autoritjes met haar vrienden toen ze naar de universiteit ging. De eerste herinnering was Het kasteel van Moche , zittend op de randen van de verdedigingsmuren, met hun benen bungelend naar de binnenplaats, kijken naar de zonsondergang.
Moeche en zijn kasteel
Misschien hebben die reizen naar het verleden ergens bij geholpen, het hielp me om me voor te stellen. Dus daar gaat een eerbetoon aan een van de minder bekende verhalen van de barbaarse Gallische dorpen waar je als een kind van kunt genieten met een houten zwaard en een plastic schild.
De Kasteel van Moche -14e eeuw- staat bekend als getuige van een van de bloedigste burgeroorlogen van de Middeleeuwen. Het is in Ferrol en nu behoort het tot het Huis van Alba, maar vroeger -in de 15e eeuw- Het was de thuisbasis van de Andrade, de hoge klasse van die tijd. Zoals velen waren het uiteindelijk geen schone tarwe.
De Irmandiña Opstand het was een opeenstapeling van slechte oogsten, honger en verduistering van de feodale heren die het geduld van de boeren uitputten. Ze zijn uiteindelijk verdreven Nuno Freire de Andrade , die naar peteneras vertrok naar zijn kasteel van Pontedeume. Het einde is triest om te huilen omdat de opstand werd verslagen door de tegenaanval van de feodale troepen, beter voorbereid en met meer wapens.
Deze gebeurtenis wordt herinnerd tijdens de derde week van augustus als Irmandiño-festival , met recreatie van de aanval inbegrepen. Het is een goede manier om geniet van de middeleeuwse sfeer omgeven door stenen muren, muziek, dans en de geur van brandend hout. Van de barbecues natuurlijk.
Na Nuno's ontsnapping, het kasteel van Nogueirossa -Pontedeume, 13e eeuw- is een must-see want het staat in hetzelfde centrum van de Fragas del Eume. Deze natuurlijke enclave is een bron van biodiversiteit zoals weinig andere, ingestort uit eiken en varens.
Kasteel van La Palma
Gelegen aan de de berg Pena Laboreira, Op 309 meter boven de zeespiegel ligt dit kasteel Het werd gedeeltelijk verwoest na de rellen. Sinds 1994 is het een Site van Cultureel Belang en kan het bezocht worden. Perfect als finishing touch voor een wandeling door het magische bos.
Heel dichtbij is er de defensieve triade van de Ferrol-estuarium. Gaat over de kastelen van San Martín, San Felipe en La Palma -eeuwse XVI-. Ze zijn bedacht als militaire maritieme bewakingsconstructies. Er zijn nog maar een paar ruïnes over van de voormalige, hoewel het uitzicht vanaf de vuurtoren is spectaculair. De andere twee staan nog ze kunnen worden bezocht.
Het kasteel van La Palma is zeer goed bewaard gebleven in vergelijking met dat van San Felipe, maar in elk van de twee is het gemakkelijk voor te stellen hoe waarnemer van een strijd tegen de Engelsen of de Fransen. Want hier was ook jarana. Zowel Engelsen als Fransen probeerden de stad te veroveren en werden afgewezen dankzij de verdediging van deze drie kastelen, maar de bekendste slag is die van Brión.
Het was in 1800 en de Engelsen kwamen met het gezicht dat ze ons wilden hebben. ze noemden hem 'De Ferrol-expeditie' en het idee was vernietig het Arsenaal en de schepen.
Interieur van het kasteel van San Felipe met La Palma op de achtergrond
Honderd schepen en ongeveer 15.000 man onder bevel van vice-admiraal Sir John Borlase Warren probeerden de stad binnen te vallen door het estuarium aan de ene en de andere kant over te steken en hun troepen te laten landen door de stranden van Doniños en San Xurxo. Ze moesten naar huis.
de veldmaarschalk Vincent Maria de Quesada en luitenant-generaal van het leger Juan Joaquin Moreno, commandant van de gestationeerde vloot, verzamelden alles wat ze bij de hand hadden: van kanonneerboten tot dezelfde boerenmilities. Twee dagen. Een slagerij. Er wordt gezegd dat zelfs Napoleon het vierde: "voor de dappere ferrolanos". Nu je weet wat er is gebeurd, is er geen excuus meer om jezelf niet in de situatie te brengen.
In Een Coruna , uit de 16e eeuw is er nog een defensieve triade. zij vormen het de kastelen van San Antón, Santa Cruz en San Diego. Het kasteel van San Diego is het enige dat niet meer bestaat, het werd in de jaren 60 afgebroken als gevolg van de uitbreiding van de handelshaven.
Het kasteel van San Antón is tegenwoordig te bezoeken, omdat het een archeologisch museum is. steeg in wat was een klein eilandje vlakbij de baai, waarin een hermitage was gewijd aan San Antón. Het kasteel werd aangevallen door piraten en zeerovers en bekend gemaakt aan een heldin die vocht tegen een schurk.
Kasteel van San Antón, in A Coruña
De beroemdste van de schurken was Francis Drake: zeerover, slavenhandelaar, ontdekkingsreiziger en Engelse vice-admiraal en de tweede die in één expeditie de wereld rondging -de eerste was Juan Sebastián Elcano-. Hier werd hij beroemd om proberen om samen met generaal Sir John Norreys de stad binnen te vallen en worden verbrand. Het was kort nadat de Grote en Gelukkige Armada bij de Engelsen bekend werd als de Onoverwinnelijke Armada.
Na de absolute mislukking de Britten besloten terug te vechten Denkend dat we in de hoeken zouden huilen Ze slaagden erin om van boord te gaan en hun ding te doen tot ze de stadsmuren bereikten, waar een vrouw, María Mayor Fernández de la Cámara y Pita, of nu bekend als María Pita, gooide een snoek in haar hand naar een officier toen ze haar overleden echtgenoot zag. Het moreel bereikte een dieptepunt en keerde terug naar huis terwijl de geweldige María Pita haar zonnebril opzette met een 'thug life'-pose.
Het kasteel van Santa Cruz ligt in Oleiros, op een eilandje in het midden van de baai, een perfecte enclave voor een rustig weekendje weg. Het werd de vakantieverblijf van de schrijver Emilia Pardo Bazán. Na zijn dood werd het geschonken aan het leger, die dit kasteel heeft gemaakt een verblijfplaats voor militaire wezen. Vandaag kunt u op bezoek. Het behoort tot het gemeentehuis en het is gebruikelijk om te zien rondleidingen, tentoonstellingen en conferenties. Het heeft een permanente collectie werken en een bibliotheek.
De Vimianzo kasteel, of ook wel bekend als Martelo-torens, -Vimianzo, 12e eeuw- werd gebouwd aan de kust om controle over de handelsroutes van de Noordzee, waar sardinetrawlers en koopvaardijschepen doorheen voeren. Het bouwjaar is niet precies bekend, aangezien onder de patio resten zijn gevonden van een andere vorige toren.
Kasteel van Santa Cruz, in A Coruña
Ondanks de vele verhalen die hij heeft gezien, het is in een zeer goede staat van instandhouding, omdat je de drie torens en de eerbetoontoren kunt zien rondom het paradeterrein. Ze zijn zelfs bewaard gebleven vanaf de toppen van de kantelen in de toren tot aan de toegangspoort of de gracht.
Het werd vernietigd in de opstand van irmandiña en werd de gevangenis van een aartsbisschop, Alonso II de Fonseca en Acevedo, dat tussen het een en het ander, hij het uiteindelijk zo verpestte met zijn oom, Alonso I, dat hij in een uitwisseling van locaties die van "Degene die naar Sevilla ging, verloor zijn stoel". Kortom, ze veranderden van stad omdat de ene de boel moest kalmeren in Galicië en toen hij terug wilde keren, antwoordde de ander dat Nanai, dat vond hij leuk Sevilla en dat hij niet van plan was te vertrekken.
Het Vimianzo-kasteel behoort tot de Diputación de A Coruña, het kan bezocht worden sinds Het is een interpretatiecentrum van de Costa da Morte en bevat ook een aantal populaire ambachten.
Een van de andere kastelen die door de irmandiños werden verwoest, was de kasteel van A Rocha Forte -Conxo, XIII eeuw-. Het is wat verder naar binnen in de buurt van Santiago de Compostella, op een kaap 185 meter boven de zeespiegel.
Vandaag Het is een archeologische vindplaats en kan bezocht worden. Overblijfselen van een fort uit de bronstijd zijn gevonden, en als een kasteel was het getuige bloedige gevechten en vooral bloedige historische gebeurtenissen in de 14e en 15e eeuw.
Kasteel van Vimianzo
Alsof ze het Game of Thrones-script gingen doen, dit kasteel had al zijn rode bruiloft. Het was 13 september 1320 en staat bekend als de Dag van de toorn. Enige problemen tegen de aartsbisschop en de daaropvolgende gewapende opstand leidden tot de organisatie diner met een glas voor een burgerlijke ambassade die kwam onderhandelen. Hierbij sluiten de soldaten van de aartsbisschop de deuren van het kasteel en doden ze allemaal.
Dit kasteel staat ook wel bekend als kasteel van de churruchaos , een bende dieven en moordenaars die opereerde onder de bescherming van de aartsbisschop. De legende gaat dat toen de kapitein dit ontdekte, hij... ging voor de aartsbisschop om hem te executeren en onmiddellijk daarna ging hij naar het kasteel om hetzelfde te doen met de leden van de band. Jaren later ervoer het kasteel in zijn vlees de boerenopstanden en werd vernietigd in 1467 , zoals vandaag te zien is.
De zuidelijk kasteel , -Soutomaior, 12e eeuw- is een paar kilometer van Vigo en het is een goed excuus om je in een ander tijdperk te wanen. Het is 119 meter boven de zeespiegel, waardoor de controle van: de hele vallei van de rivier de Verdugo, die uitmondt in de baai van San Simón, in Arcade, waar de beste oesters van Galicië worden gegeten.
Het is een van de best bewaard gebleven en heeft een spectaculaire tuin. Meer dan 15.000 vierkante meter botanische tuin met boomsoorten van meer dan acht eeuwen leven en een verzameling van driehonderd camelia's van 22 verschillende soorten.
Soutomaior-kasteel
Het had zijn hoogtepunt in de vijftiende eeuw als eigenaar Pedro lvarez de Sotomayor , bekend als Pieter Vroeg. Het kasteel was getuige van opstanden tegen de edelen en gevangenis van de bisschop van Tui. ik word de residentie van Maria Vinyals in 1908, een voorloper van suffragisme en feminisme in Galicië samen met Emilia Pardo Bazán, die vrienden waren. Vandaag de dag behoort tot de Provinciale Raad van Pontevedra Het is een museum en je kunt het bezoeken.
De monterreal kasteel -Baiona, 12e eeuw- is in het schiereiland Monte Boi. Vandaag is een fort-parador met veel verhalen. De belangrijkste: gesticht door de Romeinen, het was een schat van de Visigoten, moslims en christenen; het was de gevangenis van Afonso Enríques, een Portugese prins -in de Toren van de Prins, vandaar de naam-; hij was getuige van talloze gevechten en veldslagen, waaronder die van Pedro Madruga, die niet eens rustte om te eten, die hem overwon door hem te verslaan; Dat Het was het eerste punt op het Europese continent dat wist dat de Nieuwe Wereld bestond, aangezien het in maart 1493 de komst zag van de karveel La Pinta met een van de vinkbroers aan boord, Martín Alonso Pinzón, een paar dagen voordat Columbus dat deed in Lissabon; Y verzette zich ook tegen de aanval van Francis Drake . Het fort is het hele jaar door open voor publiek en de parador is ideaal voor een weekendje weg.
De kasteel van Sobroso-Mondariz , XII eeuw - was de plaats van opsluiting van Urraca I van León, bekend als La roekeloos, die aan het beleg ontsnapte via een verborgen doorgang waardoor ze León kon bereiken. Dit kasteel was ook het toneel van veldslagen en plunderingen, zoals die gepleegd door Almanzor in de tijd van Alfonso V, en ook in de opstanden van de irmandiñas, die het uiteindelijk bijna vernietigden. Pedro Madruga herbouwde het.
Het is momenteel een museum van interpretatie en conservatie van de gemeente Pontereas: er zijn tentoonstellingen en conferenties over traditionele ambachten zoals die van de zoquero of mandenmaker of het maken van linnen, en een klederdracht collectie uit het zuidelijke deel van de provincie Pontevedra.
Monterreal-kasteel, in Baiona
Twee stappen van Portugal is een van de vorstelijke wonderen die tot op de dag van vandaag vrijwel onveranderd zijn gebleven. Het kasteel van Monterrei-Verin , 12e eeuw - het is een paleis en ook een fort waarvan er al documenten zijn in de 10e eeuw die spreken over de nederzetting, gebouwd op een heuvel om de Portugese buurman in de gaten te houden.
Het is een geweldig complex. Het werd uitgeroepen tot nationaal monument en een troef van cultureel belang. Vanuit zijn positie kun je de hele vallei zien en binnen zijn muren voel je je een edelman. Het was de plaats waar de eerste incunabel in Galicië werd gedrukt en het huis van talloze edelen. Het bewaart het oude ziekenhuis voor pelgrims, de kerk van Santa María de Gracia, het huis van de graven en het kasteel, allemaal ommuurd en intact. Momenteel kunt u bezoeken en het paleis is een parador.
De castro caldelas kasteel -Castro Caldelas, XIV eeuw- werd gebouwd door de Tellingen van Lemos om het land te verdedigen, hoewel er overblijfselen van nederzettingen van 4.500 jaar geleden. Het had zijn oorlogszuchtige episode tijdens de opstanden van de irmandiñas.
Toen deze faalden, dwong de graaf van Lemos de bevolking om het kasteel te herbouwen. Zo was de woede van de bevolking die hem aanklaagde voor het hof van Valladolid die hen de reden gaf. Het duurde 100 jaar voordat de wederopbouw begon.
Kasteel van Castro Caldelas
Opgegroeid op een voorgebergte, de top van Vila , van waaruit je het hele gebied kunt zien, is dit kasteel zeer goed bewaard gebleven - het is verklaard Historisch-artistiek monument in 1949- en momenteel Het is een archeologisch en etnografisch museum die op zijn naam staat objecten gevonden tijdens de restauratie: draaiende wielen, keramische weefgetouwen of munten. Alleen al daarom, en om je een edelman te voelen, is het een bezoek waard.
De kasteel van sint vincent -Monforte de Lemos, 10e eeuw- werd geboren op de Castro Dactonio , hoofdstad van de pre-Romeinse stad Lemavos, en naast de Benedictijner klooster van San Vicente del Pino, van de 10e eeuw, die aanleiding gaf tot wat we vandaag kennen als Monforte de Lemos. Gebouwd op een heuvel, de berg van San Vicente, en opgevat als een strategisch fort dat het hele gebied domineerde, De bouw begon in de 10e eeuw en het werd gerenoveerd tot de 16e eeuw.
Het heeft ook zijn legende, bekend als De kroon van vuur. Volgens het verhaal was er een geheime doorgang tussen het kasteel en de kerk van San Vicente del Pino. In de, de abt en de dochter van de graaf van Lemos hadden een affaire met geheime kussen. Bij terugkomst van de graaf nodigt hij hem uit in een gigantisch pausdom. Bij het dessert plaatst een van de bedienden de abt een gloeiend hete ijzeren kroon en doodt hem.
Het leed onder irmandiñas-opstanden en een vreselijke brand in 1672. Door de restauratie van de 30 meter hoge toren kan deze vandaag worden bezocht, en het klooster is vandaag een parador die bezocht moet worden.
De kasteel van Maceda -Maceda, 11e eeuw- is een zeer goed bewaard gebleven complex dat eerst een fort was en in de loop der jaren werd aangepast aan het vorstelijke leven. Alfonso X van Castilië kwam binnen zijn muren wonen . Een andere bekende uit die tijd werd daar geboren. Joao da Nova hij werd vanwege de opstanden als jonge man naar Portugal gestuurd en in 1496 werd hij burgemeester van Lissabon. Daarna werd hij ontdekkingsreiziger en ontdekte hij het eiland Sint-Helena (dat eiland dat de gevangenis van Napoleon was) en de Ascension-eilanden. Tegenwoordig kan het worden bezocht sinds het in de 20e eeuw werd gerestaureerd en het is een hotel.
De pambre kasteel -Palas de Rei, XIV eeuw- is een van de weinige complexen die de opstanden van de irmandiñas sindsdien hebben overleefd Hij kreeg een leger van 3.500 soldaten en weerstond allerlei aanvallen, steeds een agrarische referentie van de tijd. Veel families van edelen en minder edelen zijn verwant aan dit kasteel, zoals de al genoemde Churruchaos.
Het is in de franse weg, op een steile klif aan de oevers van de rivier de Pambre, het werd drie jaar geleden gerestaureerd en is perfect voor een weekendbezoek.
In het hart van de Ancares staat ook een kasteel. Het gaat over kasteel van Doiras-Cervantes , XV eeuw-, en ligt in het midden van de berg, 748 meter boven de zeespiegel. Het is een lust voor het oog de uitzichten zullen u niet onverschillig laten, perfect voor een middagje wandelen.
Er is veel te ontdekken, want Er is heel weinig bekend over dit onneembare kasteel. Het was een vijftiende-eeuws fort, gebouwd op een Keltisch fort en herbouwd na de opstanden van de irmandiñas. Het is indrukwekkend om de acht meter hoge muren en de donjon en de hoogte van 14 meter te zien.
Tussen de muren hoor je de legende die aan dit fort wordt toegeschreven. Dit is de doe-vrouw. aldar, dochter van Froiaz, ging trouwen met haar geliefde Aras , maar voor de bruiloft verdween hij in de bush. Na een vruchteloze zoektocht, zijn broer Egas jaagde op een wit hert. Omdat het erg zwaar was, sneed hij zijn poot af om het aan iedereen te laten zien en zo te laten zien dat hij verantwoordelijk was voor het dier. Maar wat Egas uit de zak haalde was geen hertenpoot, maar een vrouwenarm, met een ring in haar hand . Toen ze het dier gingen zoeken, vonden ze het verminkte lichaam van Aldara. Heks spul.
Kasteel Pambre, in Palas del Rey