Galicië door de verzen van Yolanda Castaño
Sinds Shanghai naar Mozambique , wordt met dezelfde intensiteit genoten van zijn poëzie in het Galicisch. We spraken met haar op Kosmopoëtica , de Internationaal Poëziefestival van Córdoba , om in zijn voetsporen te treden door de meest inspirerende en lyrische uithoeken van zijn land.
En hoewel hij verbaasd is dat er nog steeds mensen (in Spanje) zijn die Galicië niet hebben bezocht, erkent hij dat "transportobstakels het niet gemakkelijk maken" en "hoewel dit veel handicaps heeft, heeft het ook enkele voordelen: " We zijn nog een beetje beschermd . Het is nog niet overvol en er is ook niet zoveel uitbuiting.” En het is dat als er iets is dat Galicië vangt, naast zijn verscheidenheid aan landschappen, is de authenticiteit ervan?.
San Simon-eiland
Onder de coördinaten die ons zijn gegeven door de dichter die meer dan 40 landen heeft bezocht, is er natuurlijk San Simon-eiland . “Dit eiland wordt al genoemd in de Middeleeuwse Galicisch-Portugese liedboeken . Die prachtige liedjes van de troubadours. Dit eiland ging door enorme ups en downs. Het was een eiland van opsluiting, van besmettelijke ziekten, het was een weeshuis voor zeewezen en ons concentratiekamp tijdens de Franco-dictatuur”.
Zoals hij het beschrijft, ontsnappen enkele verzen in het Galicisch-Portugees uit het liedboek hem en de stem van Castaño bezorgt hem kippenvel. Sterker nog, tijdens deze dagen in deze klein eilandje van 250 meter breed en 84 lang gelegen in de Ría de Vigo vindt plaats jouw Internationale poëtische vertaalworkshop met Barqueira e Remador , een soort bijeenkomst in het plan Toren van Babel waar vertalers en dichters uit verschillende talen van de wereld zich een week lang opsluiten en als ze rusten korte tochtjes met de boot maken.
Een andere plaats die hij noemt als een van zijn favorieten zijn de wilde kliffen van de Kaap Ortegal of Kaap Vilano “een van de kapen met een prachtige vuurtoren aan de Costa da Morte”. Is dit “een perfecte setting voor een shelley declamatie ”. Romantisch tevergeefs.
Ook het gebied van San Andrés de Teixido dat, in de woorden van de dichter, "een magisch heiligdom is dat altijd vol geheimen en fascinaties is". De kliffen van dit vissersdorpje Cedeira ze geven de stad een unieke sfeer.
Een literair hotel ontworpen om literatuur te lezen en ervan te genieten
En als we op zoek zijn naar een toevluchtsoord met uitzicht op zee, dan is uw favoriete rustplaats het ** Bela Fisterra hotel **. "Het is een literair hotel , heel bijzonder, met een schitterend studiedesign CreuseCarrasco , die de leidende architecten van de jonge generatie in Galicië zijn.
"Ze hebben een structuur gebruikt zoals de oude gezouten vleeswaren die in het gebied waren, waardoor het een vleugje absolute moderniteit kreeg", legt Castaño uit. Bovendien sluipt de zee ook dit hotel binnen, omdat het is geïnspireerd door de universele literatuur van alle tijden gewijd aan de zee. De essentie van auteurs zoals Hemingway, Luis de Camoes of Stevenson woont binnen de muren van Bela Fisterra. Elke kamer is een eerbetoon aan grote schrijvers die in hun werken het thema van de zee hebben behandeld. “Er is maar één kamer gewijd aan een levende auteur, die hem vorig jaar aan mij opdroeg. Het was een van de eer van mijn leven ”.
Een van de beste uitzichten in heel Finisterre
In de buurt, het restaurant ** O' Fragón ** waar Castaño zou "teruglopen" heeft een van de beste uitzichten over de hele Finisterre kust. Maar als we het hebben over de avant-garde Galicische keuken “ er is een chef-kok genaamd **Carlos Pérez, uit Taberna Hokuto (A Coruña)**, die Japanse en Galicische gastronomie combineert met meesterschap”.
En wat betreft de traditionele Galicische keuken het **A Penela restaurant** behoort tot zijn favorieten. “Je moet de proberen omelet wat geweldig is en gebraden kalfsvlees Zeer mals met zijn geroosterde aardappelen die gekarameliseerd lijken”.
Je moet ook door Naar Cunquina , een taverne in de Plaza del Humor, in A Coruña , waar je nog wijn kunt drinken in een witte keramieken beker, zoals vroeger. Een plek die hij veel bezoekt, want heel dichtbij, in de water irrigatie straat , wordt gevonden Schrijvers Residence 1863, die ze zelf heeft opgericht zodat "dichters zich 24 uur per dag schrijvers kunnen voelen, weg van zorgen", en waar Galicische schrijvers uitwisselen met andere buitenlandse auteurs.
Naar Cunquina, in A Coruña
Maar niet alle schoonheid bevindt zich aan de Galicische kust. Yolanda Castaño nodigt ons uit om het binnenland te bezoeken, plaatsen zoals Allariz . “Het is een ware droom, een kleine stad die het hof was van de Koning Alfonso X de Wijze . Edel, doorkruist door steen, met Romeinse bruggen…” en dat is in de ruimtes hersteld van de arnoia rivier een van zijn grote attracties. Daar woonde hij ook Vincent Risco , een van de grote Galicische auteurs van de vorige eeuw,
We raden ook aan Ribadavia , een stad in Ourense ook "gemaakt van steen, vol charme, verankerd in het verleden, waar er is" de grootste Joodse wijk in Galicië en waar kun je ze krijgen kleine Hebreeuwse snoepjes gemaakt door mevrouw Herminia volgens het traditionele recept.
Zelfs de dames van Ribadavia gaan naar de Festa da Istoria
Haar bakkerij is verborgen in een klein straatje waar deze dame snoep maakt volgens de regels van de kosher eten: Notenmamuls en oranjebloesemwater, hazelnootmeel ghoryebah, walnoot kamischbroit of amandelkupferlin zijn enkele van de specialiteiten.
En tot slot, mis het niet naar fervenza do Ezaro . "Het boeit me nog steeds." De kracht van het water, de spectaculaire val direct in de zee en de nachtverlichting (alleen in de zomermaanden) heeft ze tot een essentiële plek aan de Costa da Morte gemaakt.
Fervenza do Ezaro, A Coruna