De terugkeer naar de stad
Het is goedkoper. Alles is goedkoper, van de (slecht geplaatste) gin-tonic aan de bar tot volpension, dat wordt betaald met kussen aan de oudtante en met burgerlijk gedrag en respect voor religieuze festivals. Ze kijken elkaar aan, maar raken elkaar niet aan.
Familie liefde. In 74,3% van de gevallen een bezoek aan de stad op tijd vermijdt een traumatische onterving . Je ouders zien je weer als dat onschuldige en onverschrokken kind dat als Butragueño wilde zijn en die tweede tantes zonder erfgenamen in één adem de slechte referenties uit de grote stad uitwissen. De stad betekent verlossing , keer terug als een verloren zoon naar de voorouderlijke schoot.
Nachtleven. Het komt neer op een bar met de jaloezieën naar beneden, een tv waarop Eurosport/Teledeporte/LaSexta3 zonder volume te zien is, een paar lamme krukken en Boom 99 speelt in een lus . Het levendige beeld van een afstotend hol waar men gewoonlijk dagelijks naar terugkeert “als er iets gebeurt”. Verdomme die onzekerheid.
De festiviteiten. Pasodobles, draagbare bars, vaarzen, schietattracties, dronken romances... zonder deze elementen van deze vieringen zou het leven absurder zijn.
Er gaat niets boven een goed patronaatsfeest
Sporten is gratis. Geen skipassen, geen greenfees, geen paddle baan reservering, geen Bikram Yoga, niets. Hier hoef je niet te betalen, alles is eenvoudiger en volledig geïmproviseerd. Je kunt een voetbal pachanga met alleen een bierweddenschap en een fronton-spel waarbij een racket en een bal worden geleend (die zeker verloren zullen gaan). Oh, en we moeten die sport niet vergeten die de verbeelding van kinderen en zomerverveling uitvindt en die typerend is voor elke stad.
de fiets . En dan komen we bij de fiets, dat skelet voertuig , ooit de beste vriend van elk kind. Een van de grootste hobby's is het vinden in de diepten van een garage en proberen het te repareren met een handmatig "bricomanisch" complex. Vijftien lekke banden en drie in vet verscheurde T-shirts later eindigt deze meestal zo. Dus op dat moment speelt The Dynamic Duo in je hoofd en is de zomer voorbij.
De fietsen en de vrienden van de stad: een klassieker
Alles is nieuws. De film die Het sociale netwerk telt alleen milonga's. De realiteit is dat Mark Zuckerberg in de zomer van 2005 Facebook heeft gemaakt toen hij verdwaalde tijdens een backpacktocht terwijl hij probeerde te liften van Cuenca naar Motril. In een stad aan de Meseta ontdekte hij het vermogen van de huisvrouw om elk nieuws in slechts enkele minuten te verzenden en de overdrijving van elke nieuwigheid. Een profiel maken op de Facebook van het leven is veel gemakkelijker dan op internet, hoewel hier wordt 'vind ik leuk' vervangen door 'je weet niet hoe gelijk je hebt' of een 'als het zou komen'.
Alles is nieuws. ALLEMAAL.
Het zwembad. Voor de bescheiden prijs van € 20,- de hele zomer heb je een plek om op gemaaid gras te liggen. Een bad nemen? Denk er niet eens aan! Het water is meestal zo koud dat er trekvogelkolonies pinguïns zijn gezien in het kinderbad. De meer landelijke versie is het zwembad/reservoir , veel avontuurlijker en dat staat meestal garant voor twee of drie verpletterde falanxen per zomer. Hoe belachelijk het ook mag lijken, deze zogenaamde krabschoenen redden kreten, krachttermen en godslasteringen.
Het zwembad/reservoir is de meest landelijke (en ijzige) versie van het zwembad
De radicalisering van de sociale klasse . In de steden zijn er twee merkwaardige verschijnselen die het mogelijk maken om de ene van de andere te onderscheiden volgens de bevolking. Degenen die in de winter niet meer dan 500 inwoners hebben, hebben geen sociale klasse, wat betekent dat de stedeling niet toegeeft aan eenvoudig opscheppen en zich kleedt zonder enig complex met het eerste wat hij vangt. In de grootste is er maar één sociale klasse: de hogere klasse. Er is geen grotere houding dan op de Calle Mayor op een zaterdagmiddag . Iedereen wil eruit zien alsof ze nagemaakte vlooienmarktmerken dragen en een trui om hun borst gebonden. In beide gevallen heeft een stedeling veel terrein gewonnen, ook al is de bijnaam 'city chic' een reële en latente dreiging.
Nieuwe oude vrienden. De afwezigheid van lessen brengt meestal de hereniging met die levenslange vriend uit de stad, meestal een verre neef. De vertrouwdheid, het ontbreken van waardeoordelen en het verlangen om samen te genieten maken hem tot een soort kampmaatje. Een intense, mooie, maar tijdelijke relatie. voeg hem nooit toe op facebook want je zult onoverkomelijke verschillen ontdekken met zijn "stadszelf".
De stad ernaast. Tijdens de eerste helft van de zomer wordt het gehaat. Tijdens de tweede, benijd.
Zomer liefde. Ja, hier gebeurt het ook heel snel en omvat ploeteren in de boomgaard en hooiberg. Het verschil met strandliefde is dat het personeel hun sociale status kwijtraakt om liefdesaffaires aan te gaan die hun familie/vrienden zouden verwijten. Kom op, je kunt flirten met dat meisje dat je in de stad pompoenen zou geven of minachtend naar je zou kijken. Een prestatie die alleen wordt bereikt door wrijving , alleen voor het delen van één voorwaarde: uit dezelfde stad komen.
Een klassieker: zomerliefdes
Bordspellen. Het ontbreken van een luidruchtig vrijetijdsbestedingsalternatief zorgt ervoor dat het stof wordt afgestoft de mus, het monopolie, de brisca en zelfs de ouija . En stof ook oude familievetes af. Dus wees voorzichtig…
Neem de koelte. Er wordt gezegd van de activiteit die bestaat uit het 's nachts met klapstoelen de straat op gaan, naar de lucht kijken, verbaasd zijn over het aantal sterren dat je kunt zien en zinloze intergenerationele gesprekken voeren. Laat af en toe een los 'Als dit het leven is'.
Umberto Eco weet heel goed wat het is om vers te nemen
Geen 3G. Soms is er Twitter, soms wordt Whatsapp weggegooid... er zijn zelfs mensen die zeggen dat de batterij een hele dag meegaat! Magie.
'De dekking'. Dit is de plek met volledige dekking en sinds de komst van de mobiele telefoon in ons leven, is het een nieuwe sociale ruimte geworden waar je comfortabel kunt chatten en naar de gesprekken van andere mensen kunt luisteren. En vertel het dan aan het dorp Maruja . En we hebben het al verpest.
Het zondagse aperitief. Het is niet dat er de rest van de week geen aperitief is, het is dat de zondag in de stad weer is de dag des Heren en ga naar boven om de vermout te nemen Het is het wekelijkse evenement. Absoluut niet te missen, al was het maar om te zien hoe het begrip elegantie in elk huis wordt begrepen.
De echte biologische gastronomie. Laten we naar een van de belangrijkste redenen gaan (waarvoor je dik wordt): direct contact met de grondstof . Dat wil zeggen, de eieren van het veld, het zachte brood en de bloedworst die in de voorraadkast zijn uitgehard. Noch foodies rolls noch herinterpretaties noch blah blah blah . Keer terug naar de eenvoudige keuken op basis van natuurlijke ingrediënten en aarden pot. Dat betekent ook weer thuiskomen met een koffer vol boodschappen.
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- Hoe kom je levend uit de festiviteiten van de patroonheiligen?
- Alle artikelen van Javier Zori del Amo
Terug, naar oma's eten