Taüll, in een bocht van Vall de Boí
Hij was een van de beste artiesten van zijn tijd, maar zijn naam is niet bekend. Hij bedekte een apsis met muurschilderingen met een perfect ruimteconcept, een levendig kleurengamma en een stilering in de figuren die zijn werk tot iets nooit eerder maakten. De Meester van Taull verbond voor altijd zijn mysterieuze identiteit aan de afbeelding van zijn Pantocrator , de onverzoenlijke God van het Laatste Oordeel, geladen met alle middeleeuwse religieuze symbolen - alfa en omega, begin en einde, (het) licht van de wereld – en ontworpen om 12e-eeuwse parochianen te laten zien wat ze van zichzelf en al het andere zouden moeten denken.
Het maakt vandaag nog steeds indruk, ook al weten we hoe we moeten lezen en schrijven, voor die mix van didactische vindingrijkheid en woedende expressie door middel van kleuren die Picasso verbaasden en een oorlog ontketenden om het bezit van schilderijen aan het begin van de 20e eeuw . De herontdekking van de romaanse kunst rond 1900 en de belangstelling van Amerikaanse verzamelaars leidden in veel delen van Europa tot controversiële plunderingen, maar niet hier. In het geval van Sant Climent de Taüll , de hele stad kwam in zijn verdediging en de schilderijen bleven , om later te worden overgebracht naar de Nationaal kunstmuseum van Catalonië om ze te beschermen. Ter plaatse is een exacte kopie gemaakt, die nu is verwijderd om enkele eerdere schilderijen aan het licht te brengen die een team van restaurateurs en archeologen heeft hersteld en geduldig aan de steen krabt.
Kerk van Santa María de Taüll
De Romaanse is de spirituele en artistieke uitdrukking van de plattelandsleven in de middeleeuwen , van geïsoleerde gemeenschappen vóór het verschijnen van steden, van a feodale samenleving met veel schaduwen die ook wat licht produceerde. Een van die gelukkige momenten vond plaats in de Vallei van Boi tijdens de 11e en 12e eeuw met intense bouwactiviteit die samenbracht architecten, schilders, steenhouwers en ambachtslieden , velen komen uit Italië, om de Lombardische stijl tot kerken met een basiliekplan, versierd met banden van blinde bogen en bekroond door hoge klokkentorens die werden gebruikt als uitkijktorens om het gebied te communiceren en te beheersen.
VALL DE BOÍ: DE ROMAANSE WORDT STERK
Tegenwoordig concentreert de opeenvolging van kleine steden ingebed in de Vall de Boí zich de beste weergave van Lombard Romaanse in Catalonië , door acht kerken en een hermitage die door Unesco tot werelderfgoed is verklaard. Een goede manier om aan deze reis te beginnen is door naar de Romaans centrum van de Boí-vallei , gesitueerd in Erill de vallei , waar alle informatie over het complex wordt aangeboden en rondleidingen worden georganiseerd. Van daaruit kan de afzinking zo elastisch zijn als gewenst, rekening houdend met het feit dat alle steden verbonden zijn door dezelfde rondrit.
Toch is het de moeite waard om enkele essentiële namen te noemen : Sant Climent de Taüll en Santa María de Taüll , gescheiden door een kleine wandeling tussen stenen en leistenen huizen met een spectaculair uitzicht op de omgeving, en Sant Joan de Boic , met overblijfselen van muurschilderingen met de profetieën van Daniël en enkele fascinerende wezens uit het middeleeuwse bestiarium.
Klokkentoren van Eulàlia d'Erill la Vall
Romaans betekent onder meer versmelting met het territorium. En het Romaanse is de kunst van de Pyreneeën, een theatrale setting, een buitengewone container waarin de natuur een soort overgave afdwingt , of je nu wel of niet gepassioneerd bent door groen. Kilometers verderop, vanuit het zuiden, doemen de besneeuwde toppen op als de belofte van een andere wereld in wat een onoverkomelijke barrière lijkt, in een opeenvolging van steeds hogere bergen en steeds smallere valleien.
Onderweg improviseren de springende rivieren watervallen en stromen met het smeltende ijs en schitteren de weilanden in de zon tussen de roodharige koeien, in een landschap dat in enkele seconden van landelijk naar wild verandert . Dat gezicht van vee en vredig land, naast het omgekeerde, graniet en uitdagend, maak de Pyreneeën een even mooi als raadselachtig gebergte , een plek die respect afdwingt voor de aardkorst, die uitnodigt tot zowel contemplatie als meedogenloze activiteit.
VERHALEN ONDER DE SNEEUW IN VAL D'ARAN
Leven met de Pyreneeën was niet altijd gemakkelijk, zoals de oude verhalen van de bewoners van de Val d'Aran , die tot ver in de 20e eeuw zeer lange winters geïsoleerd bleef. Dat waren de tijden dat deze vallei leefde in wezen van vee en brandhout , essentieel om haarden altijd brandend te houden.
Nu is het scenario heel anders: de sneeuw dat voorheen een barrière van isolatie was werd de gans die de gouden eieren legt dankzij het skigebied Baqueira-baret, een van de beste van het schiereiland vanwege zijn uitgestrektheid, landschappelijke schoonheid, sneeuwkwaliteit en fantastische gastronomie voor een après-ski in stijl.
Station Baqueira-Beret
En als het geen winter is... Wat gedaan kan worden? Het antwoord is simpel: allemaal . De wandelroutes en tours in MTB- let behalve op het asfalt en de pistes op het ** Aran Bike Park **, met verschillende niveaus en circuits – dit zijn de grote klassiekers van het actieve toerisme, waaraan de paardenpaden , wildwaterraften en kanoën, hydrospeed op de rivier de Garonne, de afdaling van het Bausenravijn , de via ferrata van Les en de muur klimmen van verschillende moeilijkheidsgraden met verschillende open routes, zoals de Pui d'Unha (Hier kunt u meer informatie krijgen om de activiteiten te organiseren). zonder te vergeten het nieuwste op het gebied van persoonlijke training , de trailrunning of off-piste races in ruig terrein, dat in deze vallei een unieke omgeving heeft om te oefenen.
De rivier de Garonne bij het passeren van Vielha
Voor een rustiger verblijf is de Val d'Aran biedt ook straten om rustig te wandelen, van de oude stad van Vielha naar een rozenkrans van kleine steden waar niemand hem zal vinden - Arties, Unha, Bagergue... ontvouw de kaart en kies–, waarin ook overvloedige voorbeelden zijn van Lombardisch Romaans, in dit geval gekenmerkt door torens met puntdaken en enkele interessante gravures, zoals de Christus van Mijaran, in Vielha, en degene die bewaakt wordt in de kerk van Sant Andreu, in Salardu.
Dak van de kerk van Sant Andreu de Salardú
NATIONAAL PARK AIGÜESTORTES: MET DE HUIDIGE
Zowel vanuit de Val d'Aran als vanuit de Vall de Boí heb je toegang tot het hoofdgerecht van de Pyreneeën van Lleida Wat natuurlijke omgevingen betreft: de Nationaal park Aigüestortes Y Estany de Sant Maurici. De naam verwijst naar de hoge bergmeanders (aigüestortes) en de meer dan 200 meren (estanys) ingebed tussen de kliffen.
Nationaal park Aigüestortes
Het is duidelijk dat water is het belangrijkste kenmerk en een van de grote natuurlijke rijkdommen van dit nationale park, het enige in Catalonië, dat aan het einde van de lente en de zomer de alpenweiden verandert in een bloemenvitrine van gentianen, lelies, orchideeën en sleutelbloemen . De herfst is de tijd van totale weergave van bossen van sparren, zwarte en wilde dennen, berken en beuken, meerjarige en bladverliezende soorten die zorgen voor een spectaculaire chromatische ervaring.
Er zijn veel routes van verschillende duur en moeilijkheidsgraad die te raadplegen zijn in de informatiecentra van het park; Als je niet weet welke route je moet kiezen, geven we je een hint: een van de routes die naar de Estany de Sant Maurici , hetzij in de jeep-taxi die naar het meer gaat van Plek, of het pad volgen naar Uitzichtpunt Sant Maurici na het parkeren van de auto op de parkeerplaats Prat de Pierró (een wandeling van 2.30 uur met een lage moeilijkheidsgraad op een cirkelvormig pad). Het beeld van het meer als een spiegel die de besneeuwde toppen weerkaatst, is er een die je dwingt om te doen een mentale foto van het moment zodat het niet ontsnapt. En wie weet... sluipt er een hert over de weg. Je bent tenslotte thuis.
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- Delta del Ebro: de hoofdstraat in het zuiden van Catalonië
- De Solsonès: droom van Hobbits
- Monografie van Catalonië
- Alle 'Natuurlijke' artikelen
Val d'Aran vanuit Vielha, omhoog naar het station Baqueira Beret