De metro is een doos met muzikale verrassingen
Iedereen regelt het reizen met de metro zo goed mogelijk: met humor, met filosofie of constant klagen.
Sommigen lezen boeken, anderen lezen Twitter en anderen het mobiele scherm van de buren –Ja, beken, er gebeurt niets, jij hebt het ook wel eens gedaan–.
Anderen spelen Candy Crush, gaan de Instagram-muur op en neer, luisteren naar muziek of richten al hun inspanningen direct op houd je ogen open.
Plots gaan de deuren van de auto open en klinkt een gitaar. "Niets nieuws, gewoon een andere muzikant", denk je. Maar het ritme begint je te infecteren en Ben jij dat of is die man die tegen je aan het zingen is?
Inderdaad, je kwam net Adam en Peter tegen, of wat hetzelfde is, Urban Awareness, een Canarisch duo dat zich toelegt op het rondgaan in de metro van Madrid, improviserend met hun teksten en mensen aanmoedigen.
Jouw motto? "Glimlachen maken"
HET BEGON ALLEMAAL IN DE SUBWAY
Adán Latino en Pedro Aldimayo wijdden zich afzonderlijk aan muziek en vulden het aan door ook in de metro van Madrid te spelen. Op een mooie dag wilde het toeval dat ze elkaar zouden ontmoeten.
“Ze hadden me verteld dat er nog een kanarie in de metro aan het spelen was, en toen ik het zag, kwam ik dichterbij”, herinnert Adán zich.
"Hij vertelde me 'Chacho, ben je een Canariër?', Hij gaf me een knuffel en vroeg me om samen te spelen –zegt Pedro–. Niets meer dan de goede vibes die hij me gaf, ik zei hem ja, maar ik wist niet wat hij deed; Dus ik vroeg het hem en hij zei: 'Je speelt wat je wilt en laat me een gat om te zingen'"
Pedro dacht dat Adán gek was, maar hij begon te spelen en toen Adán begon te improviseren, viel zijn mond open. "We hadden het zo naar onze zin dat we de hele trein hebben afgemaakt en vergeten de hoed door te geven", zegt hij geamuseerd.
'Toen we klaar waren, zei Adan gewoon tegen me: 'Hoe laat hebben we elkaar morgen?' En tja, daar kwam het vandaan... ik ben het geweten omdat ik de oudste ben, en hij is de stadsmens omdat hij de rapper is", legt Pedro uit aan Traveler.es
Pedro Aldimayo, uit Sabinosa (El Hierro)
KANARIE RITME IN DE ONDERGROND
**Adán komt uit Maspalomas (Gran Canaria) ** en is altijd toegewijd geweest aan muziek. “Het was iets waar ik niet mee kon stoppen. Ik kwam zelfs naar Madrid voor een muziekcontract dat nooit werd afgesloten en ik bleef hier om muziek te maken”, legt hij uit.
Pedro komt van het eiland El Hierro, van Sabinosa en hij heeft zich ook zijn hele leven aan muziek gewijd. “Ik heb zelfs een aantal albums opgenomen voor Conciencia Urbana, en ik heb zelfs op Cadena Dial gespeeld. Maar dit is het project waar ik het meeste aan heb gehad”, zegt hij trots.
Hun eerste concert, dat spontaan ontstond in de metro op de dag dat ze elkaar ontmoetten, gaf ook aanleiding tot hun motto.
“Ik vroeg Pedro wat het doel was van wat we gingen doen en we wisten allebei dat het was een glimlach bij anderen opwekken, tart de ernst om een glimlach te creëren. Daar kwam ons motto vandaan, en een van onze liedjes, Lachen maken” , vertelt Adam aan Traveler.es
Later, in El Hormiguero, kregen ze de kans om dat nummer in première te brengen voor een publiek buiten de metro, "met zijn 'improvisatie', zoals altijd, en sindsdien spelen we het altijd in onze concerten en evenementen”, besluit hij.
Adam Latino, uit Maspalomas (Gran Canaria)
IMPROVISEREN EN GLIMLACHEN
Wat proberen je teksten over te brengen? “Eerst en vooral moet je lachen. Hoe moeilijk de weg ook lijkt, reizen is verplicht, En waarom zou je het niet beter doen met een glimlach?”, zegt Pedro.
"Elk nummer dat we maken heeft een positief bericht we willen het vooral op een simpele en leuke manier geven”, vervolgt hij.
Een passagier plaatste de video van een van zijn optredens op YouTube en had binnen een week al 300.000 views. Korte tijd later waren ze twee miljoen geworden.
“Het was echt te gek. Het was slechts een week nadat we elkaar ontmoetten en samen begonnen te spelen. Adan vertelde het me en ik dacht dat het een grap was, maar daarna... het was een non-stop van emoties; radio’s, tv’s en mensen die met ons op de foto wilden”, zegt Pedro opgewonden.
“Over het algemeen hadden we het gevoel dat wat we deden logisch was en dat we op de goede weg waren”, besluit hij.
DE REACTIES VAN DE REIZIGERS
Adam bekent dat hij veel in de energieën gelooft en laat je bij het improviseren door iedereen inspireren. “Ik ben geïnspireerd door zijn wereld, door wat hij uitzendt. Ik kijk om me heen en probeer van iedereen de hoofdpersoon van ons lied te maken”, legt hij uit.
Pedro is zijn handlanger en hij kent hem, “Hij weet wanneer ik de frase ga uitbrengen die die emotie zal opwekken en hij ondersteunt het met zijn akkoorden, dus laten we ons gewoon gaan”, besluit hij.
Wat betreft anekdotes die hen zijn overkomen in de metro's, "velen, van mensen die emotioneel werden en huilden, tot mensen die slechte gebaren naar je maakten en door aan te dringen, gaven ze je na verloop van tijd hun beste glimlach… sommigen met een lange tijd”, zegt Pedro.
“Een heel aardige was een meisje dat ons zag en toen ze net op het moment dat we dat deden uit de trein stapte, vertelde ze ons dat ze iets heel moeilijks doormaakte, maar dat Om ons te horen, had ik besloten sterk te zijn en te glimlachen. We gaven hem een van die knuffels die je ziel bereiken”, Peter herinnert zich liefdevol.
Natuurlijk zijn er ook oprolmechanismen en mensen die stoer spelen. “Je moet begrijpen dat je niet iedereen tevreden kunt stellen. Het is onmogelijk om iedereen tevreden te stellen maar over het algemeen slagen we erin om die emotie op te wekken en die glimlach te starten”, zegt Adán.
Een van de momenten die ze zich altijd zullen herinneren, was toen een jongen hen zag en zei: "Ik kan niet geloven dat ik naar je kijk, je bent een legende." “Het passeerde drie steden, maar we vonden het geweldig. Kom op, hij maakte ons aan het lachen", zegt Pedro.
WAAR KAN JE ZE VINDEN?
Na het behaalde succes is de waarheid dat nu ze gaan veel minder vaak naar de metro, Nou, ze claimen ze in heel Spanje!
“We zijn erg betrokken bij de evenementenwereld en we gaan daar pushen om te kijken of we naast de concerten ook ons album kunnen opnemen. Maar als het kan, gaan we naar de metro, zonder plannen… we improviseren zelfs naar welke lijn we gaan”, zegt Adán.
In feite zijn ze dat nu album opnemen, nieuwe concerten voorbereiden en zelfs een documentaire maken –“Er is iets grappigs aan alles wat ons is overkomen, maar we geven er beetje bij beetje vorm aan”, zegt Pedro–.
En natuurlijk zijn ze altijd betrokken bij alle sociale doelen die ze kunnen. "Anders zouden we onszelf geen Urban Awareness noemen."