Most El Ferdan, w pobliżu Ismailia
Egipt zawsze reprezentował swoją sytuację skrzyżowanie kultur. Ale jeśli w kraju jest miejsce, które symbolizuje tę aspirację, to właśnie Kanał Sueski: miejsce styku Afryki i Azji, gdzie łączą się wody Morza Śródziemnego i Morza Czerwonego.
Chociaż istniały starożytne prekursory, które łączyły dwa morza przez Nil, współczesne marzenie o kanale pojawiło się dopiero podczas kampanii wojskowej Napoleona Bonaparte w Egipcie pod koniec XVIII i na początku XIX wieku. W szczególności była to grupa francuskich entuzjastów, w tym dyplomata Ferdynand de Lesseps -kto w końcu zostanie jego promotorem - tych, którzy przekonali władze do wyczynu, który miałby zakończyć się odległym 17 listopada 1869 po ogromnych egipskich ofiarach.
Prace nad otwarciem Kanału Sueskiego nadzorowane przez Lesseps
Oprócz koncesji na Kanał De Lesseps i jego zespół otrzymali pozwolenie na wzniesienie osady, które ułatwiły i promowały projekt. I tak oto miasta Port Said, Ismailia i współczesny Suez, trzy miasta, które często wymykają się radarowi tych, którzy odwiedzają Egipt, pomimo ich historycznego znaczenia dla kraju arabskiego.
Niestety wszystkie szczególnie dotknęły wojny między Egiptem a Izraelem od 1956 roku, rok, w którym nowy egipski reżim wojskowy również znacjonalizował Kanał. Największe zniszczenia miały miejsce w latach 1967-1973, kiedy trzy miasta były ewakuowane w tym samym czasie. Ale mimo to trzy nadal mam relikwie które pozwalają nam wejść w czas tak chwalebny, jak dramatyczny w historii Egiptu.
Fakt, że do tej pory Egipt nie rozwinął Kanału Sueskiego z turystycznego punktu widzenia sprawia, że trasa jest nieco trudna, zwłaszcza jeśli wliczony jest Suez. Więc dla tych, którzy nie mają kilku dni, które byłyby wymagane, aby to zrobić, jednodniowa wycieczka do Ismailii lub przede wszystkim do Port Saidu, Są wystarczającą alternatywą.
Wyjeżdżając z Kairu, najbliższym miastem jest Suez, około dwóch godzin od stolicy. Jest to jedyny z trzech, który już czekał na przybycie Kanału, ale jego ewolucja jest z nim ściśle związana. Niestety jest to również ta, która najbardziej ucierpiała na wojnach z Izraelem, a dziś ma niewiele do zaoferowania tym, którzy go odwiedzają.
Z okolic Puerto Tawfik widać Canal
Jeśli nadal zdecydujesz się przez to przejść, najlepszą opcją jest przejście bezpośrednio do Okolice Portu Tawfik, który spoczywa na samym końcu, gdzie wody Morza Czerwonego wpływają do Kanału.
Dobrym sposobem na obserwację tego jest jeden z nieformalne kawiarnie, które działają jako mimowolne punkty widzenia , i wskazane jest, aby pieczęć na siatkówce pozostała od tego czasu na pozostałych odcinkach nie ma zbyt wielu okazji do fizycznego zobaczenia Kanału, ze względu na wieczną podejrzliwość, z jaką strzegą go siły bezpieczeństwa.
Ponadto w Puerto Tawfik niektóre przetwory dawne rezydencje brytyjskiej epoki kolonialnej warto zobaczyć przed wyruszeniem do następnego miasta nad Kanałem.
Ismailía to pierwszy przystanek, który będzie wart zachodu dla tych, którym nie przeszkadza brak symboliki kontemplacji przybycia Kanału do Portu Tawfik. Założona pod tą nazwą w 1863 na cześć ówczesnego egipskiego wicekróla Ismaila Paszy znajdowało się w tym kolonialnym mieście nad brzegiem jeziora Timsah gdzie miałby powstać De Lesseps i administracja kanału.
Ismailía, pierwszy przystanek, który będzie wart Twojej wycieczki
Serce miasta i jego najważniejsze miejsca znajdują się w Zabytkowa dzielnica nad jeziorem zaprojektowana we Francji. Jego plan urbanistyczny, sporządzony na podstawie pięciu równych, podzielonych na siatkę części, nadal można zobaczyć spacerując ulicami otaczającymi wysadzany drzewami place republik i Mustafę Kemala.
Ponadto to między tymi ulicami domek, który gościł De Lessepsa, Choć nie można go zwiedzać, warto go podziwiać z daleka, gdyż jest jedyna struktura tych cech, która pozostaje w mieście. Właśnie w następnym bloku powinien wkrótce otworzyć swoje podwoje dla publiczności Międzynarodowe Muzeum Kanału Sueskiego.
Przed domkiem De Lessepsa robi się ścieżka wspaniały, krajobrazowy chodnik wzdłuż małego kanału słodkowodnego który biegnie przez historyczną dzielnicę poniżej i prowadzi do Muzeum Ismailii , założony w 1934 roku przez inżynierów Urzędu Kanału Sueskiego w celu wystawiania starożytne przedmioty, które zostały znalezione podczas jego budowy.
Chociaż muzeum można poświęcić dla tych, którzy są przesiąknięci starożytnością, spokojne ulice wokół niego kryją się eleganckie wille z końca XIX wieku które rysują obraz epoki kolonialnej, przez który warto wędrować.
Pamiętaj, aby podziwiać budynki w stylu kolonialnym Ismailia
Za zgodą Ismailíi, trzeciego miasta Kanału, Port Said , to wisienka na torcie. Założony w 1859 przez wicekróla Mohammada Saida, od którego imienia został nazwany, kosmopolityczny Port Said szybko stał się drugi najważniejszy port w Egipcie.
Jednak miasto nigdy nie rozkwitło, jak początkowo przewidywano, i więcej niż tygiel kultur, stał się wielkim ośrodkiem tranzytowym, jak widać z pierwszych ilustracji przygód Tintina w albumie Cygar Faraona.
Niemniej jednak, miasto ma swój własny charakter, w którym można się zanurzyć. Podobnie jak w Ismailii, najbardziej znamienitą częścią Port Saidu jest in ulice jego starego miasta, dla których łatwo się pogubić obserwując liczne budynki z przełomu XIX i XX wieku. Niektóre są ładnie odnowione, jak wspaniały **Hotel de la Poste**, ale większość jest widocznie noszone przez upływ czasu i brak opieki.
Tutaj się wyróżniają dwa rodzaje fasad emblematycznych podziwiać. Te pierwsze, z których zachowało się kilka egzemplarzy, mają drewniane werandy do trzech i czterech pięter uważane za unikatowe w skali światowej. Te drugie, które rozprzestrzeniły się po zakazie tych pierwszych, arkadowe fasady inspirowane paryską Rue de Rivoli.
Port Said również ma długi spacer przed Kanałem która pozwala wędrować z odpoczynkiem podczas kontemplacji Najlepsze widoki czego można oczekiwać od powyższego oraz licznych zabytkowych budowli i pomników.
Na jednym końcu przejażdżki stoi solidna podstawa podtrzymująca posąg autorstwa De Lesseps aż do jego rozbiórki w 1956 roku. Później stoi osobliwy budynek Simona Arzta, pierwsze domy towarowe w mieście, a na drugim końcu spoczywa spektakularny budynek administracyjny Urzędu Kanału.
Stamtąd, można również przepłynąć kanałem bezpłatnym promem na przedmieścia Puerto Fuad. Rejs statkiem, który symbolicznie łączy Afrykę i Azję, to nie tylko niepowtarzalna okazja do: kontempluj Kanał od wewnątrz, ale w tym samym czasie uprzywilejowana perspektywa domu Zarządu Kanału i jego słynnych zielonkawych kopuł.
Wysadzane drzewami ulice, które przechodzą za meczetem, który przyjmuje pasażerów promu w Puerto Fuad, również eksponują linie wille inspirowane stylem francuskim które dają dobry obraz minionych czasów, którymi można zamknąć trasę.
Budynek administracyjny Zarządu Kanału w Port Saidzie