Bajkowe miejsce na Morawach Południowych
Pomiędzy wzgórzami pokrytymi winnicami wydaje się, że małe miasteczko właśnie wyszło z bajki. Jednak spacerując ulicami Mikulov łatwo zarysować jego barwną powierzchnię, by dostrzec trudną historię, pełną walk o władzę, przymusowych migracji i niechcianych okupacji.
To jest coś, co powinno być zapisane w globalnym podręczniku światowych miast: „Każde miasto, które znajduje się na przejściu granicznym między dwoma zupełnie różnymi narodami, będzie miało trudną egzystencję”.
Być może wtedy wielu mieszkańców Mikulova lepiej by pomyślało o możliwości zamieszkania w nim w przeszłości.
Spacerując ulicami Mikulova, łatwo zarysować jego kolorową powierzchnię, aby dostrzec trudną historię.
Jednak dzisiaj, kiedy wspinam się na szczyt święte wzgórze Mikulov aby odwiedzić kościół San Sebastián - który ma już prawie pięć wieków historii - panorama przedstawiona podróżnikowi to nic innego jak panorama małe i idylliczne miasto w której kopuły kościołów i synagog wznoszą się ku niebu, a legion czerwonawych dachów służy jako osłona dla setek domów z fasadami pomalowanymi na wesoło.
ZAMEK MIKUŁOW ŚWIADECKIEM PRZESZŁOŚCI
Dopełnienie pięknego obrazu, nad wszystkim innym góruje majestatyczny zamek, zwieńczenie wzgórza porośniętego wieczną trawą. Zamek Mikulov jest niewątpliwie jeden z najpiękniejszych w czeskim regionie Moraw Południowych.
Kilkakrotnie niszczona i odnawiana, historia tej twierdzy sięga czasów trzynasty wiek, kiedy czeski monarcha Przemysł Ottokar I zbudował go, by zazdrośnie strzegł granicy z Austrią.
Pod jego murami, które miały znacznie bardziej obronny i groźny wygląd niż obecny, paradował z karawanami, które zapuszczały się wzdłuż lukratywnego Bursztynowego Szlaku aby sprowadzić ten cenny materiał z Bałkanów do centrum kontynentu.
Z biegiem czasu dwie potężne rody środkowoeuropejskie, które przejęły miasto, uczyniły je swoim: najpierw Liechtensteinów, a później Dietrichsteinów.
Nad wszystkim innym góruje majestatyczny zamek
Ci ostatni, którzy rozszerzyli swoje panowanie nad Mikułowem od XVI wieku do końca II wojny światowej, przekształcili zamek w piękną rezydencję pałacową. Jednak zniszczyłby go ogromny pożar, który… przebudowany w stylu barokowym zanim naziści to zniszczą w jego pospiesznym locie z czeskich ziem.
Jego ostatnia głęboka rekonstrukcja pochodzi z 1950. Wewnątrz się wyróżnia jego XVII-wieczna księgarnia, piękne dziedzińce, piwnica z winami – ze swoją stuletnią gigantyczną prasą, której wszyscy mieszkańcy wioski używali do miażdżenia winogron, oraz jedną z największych beczek na wino na świecie – oraz muzeum regionalne w którym doskonale wyjaśniono historię Mikulova i Moraw Południowych.
KRAINA DOBRYCH WIN
Piwnica zamku Mikulov jest wyraźną reprezentacją znaczenie wina w historii miasta.
Może to zabrzmieć dziwnie w kraju takim jak Czechy - znanym w całej Europie z jakości i różnorodności swoich piw - ale historyczny region Moraw Południowych kryje wśród łagodnych wzgórz jedne z najlepszych winnic w Europie Środkowej.
Od nich są uzyskiwane szczególnie dobre wina białe i wina czerwone, które można skosztować w wielu restauracjach w mieście w połączeniu z wspaniałe sery? które również tutaj powstają.
Historyczny region Moraw Południowych kryje wśród łagodnych wzgórz jedne z najlepszych winnic w Europie Środkowej
Jednak najlepszym sposobem na zagłębienie się w tradycję winiarską Mikulova jest wizyta w jednej z jego piwnic. wino silova To bardzo dobra opcja dla poznać historię wina na Morawach, sposób, w jaki winnice są uprawiane i prowadzone, urozmaicona degustacja różnych win czerwonych, różowych i białych.
Cieszyć się festiwal wina w całej swej istocie musi… odwiedzić Mikulov w połowie września, kiedy to nastąpi dożynki. Stare średniowieczne potyczki, koncerty zespołów rockowych i folklorystycznych, bankiety plenerowe, jarmarki rzemieślnicze, przedstawienia teatralne i lalkowe, fajerwerki i oczywiście degustacje rozsiane są po ulicach centrum miasta.
HISTORYCZNE CENTRUM MIKULOWA, OD DUCHOWEGO MIASTA PO LETNISKĄ
To centrum Mikulova nie tylko kipi życiem podczas dożynek, ale jest bardzo zajęty latem, kiedy miejscowi i zagraniczni turyści zapominają o rutynie i zanurzają się w bajkowym miasteczku.
W tych tygodniach główne zabytki Mikulova – takie jak grób Dietrichsteinów, Dom Armaty, zamek, cmentarz żydowski i kościoły św. Wacława, św. Jana Chrzciciela i św. Mikulasza – pełne są gapiów, a lokalne firmy dosłownie zabijają.
Nikt nie narzeka na falę turystyki, Cóż, pochodzą z czasów, kiedy wszystko było zupełnie inne.
Nikt nie narzeka na falę turystyki, bo pochodzą z czasów, kiedy wszystko było zupełnie inne
Po zakończeniu II wojny światowej Czechosłowacja stała się rządem komunistycznym, a Dietrichsteinowie – pochodzenia niemieckiego – zostali wypędzeni z Mikulova. Tak rozpoczął się okres absolutnego zapomnienia, w którym miasto stało się rodzajem miasta duchów.
Jego prawie 7000 mieszkańców przeżyło bez więcej, bez tego, by kolor domów w centrum nie odbijał się w ich duszach, pomalowanych na najbardziej absolutną szarość.
Koniec komunizmu i międzynarodowe otwarcie kraju zmieniły atmosferę Mikulova. To wtedy obudził się z letargu i będąc na obrzeżach kapitalistycznego rozwoju świata, zrobił to, zachowując ten sam wygląd, z jakim upadł przed dziesięcioleciami w głębokim śnie.
DZIEDZICTWO ŻYDOWSKIE
Przez długi czas w Mikulov Żydzi, protestanci, katolicy i prawosławni żyli razem w pokoju. przynosząc dobrobyt miastu.
The społeczność żydowska, konkretnie, stało się to naprawdę znaczące aż do przybycia nazistów, pozostawiając po sobie ważne dziedzictwo kulturowe i ojcowskie.
Wyróżnia się od niego Cmentarz Żydowski w Mikulovie, jeden z najważniejszych w Czechach. Pierwsze pogrzeby żydowskie sięgają XV wieku, a najstarszy grób na tym cmentarzu pochodzi z 1605 roku. Obecnie zamieszkuje go ponad 4000 pięknych grobowców.
Obecnie zamieszkuje go ponad 4000 pięknych grobowców
w ulica Husowa może być widziane stare domy żydowskie do 400 lat, a także synagoga z XVI wieku.
Wreszcie średniowieczne łaźnie żydowskie znajdują się w miejscu stary Lázeňské náměstí (plac Łaźni) . Żydowska mykwa służyła do symbolicznego rytualnego oczyszczenia ortodoksyjnych Żydów przed rozpoczęciem szabatu i innych świąt żydowskich.
Jeszcze jedno oblicze miasta, które mimo swojej wielkości kryje w sobie gęstą i zawiłą historię.