Jest ukryty Paryż
Na świecie jest gorzej, bo kolejki zalewają stolice, a herkulesowe statki wycieczkowe pożerają historię (to właśnie się dzieje). To jest dokładnie to, na co pozwalamy: świat, który nie należy już do wózka (cudowne słowo) ale dla turysty i rolnika natychmiastowego ; i jest to, że prawie nie ma już miejsca na mistycyzm, lekkość i przyjemność poznania siebie zagubionego, To też było podróżowanie, prawda?
Mistyka flâneura polega na tym, że nomada i wędrowiec ; słowo „piękne” jest związane z Walter Benjamin : “ flânerie jest nie do pogodzenia z turystyką , bo to wymaga uspokoić się a przede wszystkim powtarzanie, bywanie, naleganie na wyjście poza to, co przykuwa uwagę przy pierwszej wizycie. Tak więc, aż powoli doceni się pozornie nieistotne szczegóły, ale które też mają swoją wagę”.
Paryż, przynajmniej Paryż, który kochamy , daje tyle luzu spacerowiczowi, że jak nie szukać zakamarków, pytań, tajnych sklepów i tajemnych knajp, które by tak uszczęśliwiały Jep Gambardella, Hessel czy Wilde , trzech książkowych flâneurów.
Fasada Hotelu Flanelles
** Le Flanelles ** to również butikowy hotel w 17. dzielnica to honoruje to żywy dyletant , wędrując bez celu i świętując na każdym kroku „kruchą wieczność teraźniejszości”.
Rzut kamieniem od Łuku Triumfalnego, z dyskrecją jako flagą i zaprojektowanym przez Pascala Donata (i studio architektoniczne Laurent & Laurence) Le Flanelles to schronienie nomadów : Dlatego jest to hotel dla globtroterów, a nie dla turystów.
Dlatego on przebieralnia (pomieszczenie, w którym można wziąć prysznic i przebrać się, dla tylu wyczerpanych podróżnych między lotami) dlatego szczery bar, gdzie każdy gość korzysta z kuchni i baru tak, jak mu się podoba, a co za tym idzie, jego filozofia hotelu jako spotkania, a nie rutyny.
Siedemnasta dzielnica to dobry punkt wyjścia do życia z taką pewnością ukryty paryż ponieważ żyje nieświadomy hałasu i frazesów, więc pierwsze kroki muszą być przez sąsiedztwo: Muzeum Nissim w Camondo jest to jeden z najbardziej luksusowych zachowanych domów prywatnych z XVIII wieku i oda do codzienności przełomu wieków; dzieła sztuki, obrazy, gobeliny, porcelana i sztućce. Wygląda prawie jak film Luki Guadagnino..
Niezbędne sklepy koncepcyjne? Les Chatelles, Duvelleroy i oczywiście (w Le Marais) Biuro Buly , najpiękniejszy sklep kosmetyczny w Paryżu: nigdy czegoś takiego nie widziałam, ani nie widziałam takiej cukierni Kawa Cytrynowa projektanta Jakuba w tym kącie zalanym światłem w Galeries Lafayette Champs Elysées . Marzenie Instagramera; albo lepiej, marzenie każdego, kto kocha piękno.
Hedonizm i wolny czas na tarasie ogrodu Le Calondo lub w Epicure, restauracji w Le Bristol odpowiedzialny za jeden z najlepszych posiłków w moim życiu; ale jeśli mówimy o przyjemności wózka – to znaczy ciekawskich – trzeba przekroczyć granicę oczywistości i węszyć w poszukiwaniu najlepszej gadki: tych tajne bary koktajlowe bez której można zrozumieć paryską noc, bo noc z pewnością będzie bardziej niezapomniana, jeśli zacznie się od przekroczenia maleńkich czerwonych drzwi Małe czerwone drzwi (60 rue Charlot) Nie tak tajny koktajl bar Rory'ego Shepherda, ulubieniec 50 najlepszych barów na świecie, a także jeden z najlepszych Manhattanów, jakie pamiętam.
Tu trochę pod ziemią i dużo flow
Więcej tajemnicy, nocy i zdrady w Święto Matki Boskiej gromnicznej autorstwa Adama Tsou, Josha Fontaine’a i Cariny Soto Velasquez oraz w Mezcaleria Hotelu Inka (poważnie: niezbędny, ale ten baton jest naprawdę ukryty) ze względu na jego mojito, płynność i smażone skórki wieprzowe — i tak właśnie wyobrażam sobie mój idealny bar koktajlowy: klasyczne drinki, dania z centrum miasta i wszystkie rollazo świata.
Wille z Les Batignolles, La Cite des Fleurs (chyba najpiękniejsza ulica w dzielnicy) i jeden z najbardziej autentycznych targowisk pod gołym niebem w mieście: Rue Poncelet.
Jest ukryty Paryż i cóż za szczęście, że jest tak blisko, co za szczęście, aby podążać za literą Kerouaca: „Nasze poobijane walizki znowu piętrzyły się na chodniku; Przed nami długa droga. Ale to nie ma znaczenia, droga to życie ”.