Zwornik Czarnego Diamentu
Najbardziej reprezentacyjny gmach Biblioteki Królewskiej w Kopenhadze – największy w krajach skandynawskich, rozłożony na kilka miejsc i uniwersytetów – popularnie nazywany Czarny Diament , to budynek, którego fasada czarny jak kruk , głęboka, lśniąca czerń polerowanego granitu, odbija fale wody i często zachmurzone niebo miasta.
Gdy zbliżasz się do budynku, położonego na brzegu **Kanału Christianshavn**, jego linie trapezowy stają się mniej oczywiste i wydaje ci się, że stoisz przed mauzoleum ogromnych rozmiarów, które unosi się w powietrzu, co sugerował przezroczysty, szklany cokół, na którym wsparte są sześciany.
Wnętrze z drewna tekowego Black Diamond
Jednak wewnątrz zmienia się radykalnie: światło wdziera się w przestrzeń poprzez przeszklone atrium to się otwiera w kierunku morza i nieba , ze spektakularnymi widokami. Ta hala, stanowiąca kontrapunkt między zewnętrzem a wnętrzem, dzieli budynek na dwie bryły i nadaje mu specyficzny kształt Diament . To z kolei wejście do biblioteki, a od niego zaczynają się kręte korytarze, przez które można dostać się do czytelni i innych usług.
Ten nowoczesny aneks do starej ceglanej biblioteki został oddany do użytku we wrześniu 1999 roku, a autorami projektu byli architekci Schmidt, Hammer & Lassen, którzy otrzymali nominację do głównej nagrody architektonicznej Mies Van del Rohe.
Czarny Diament , który stał się bardzo udanym ośrodkiem kulturalnym, posiada czytelnie, ośrodki poświęcone muzyce, mapom czy teatrowi, audytorium na 600 widzów, Narodowe Muzeum Fotografii, księgarnię, restaurację-kawiarnię i duży taras na dachu.
Zbiór dokumentalny składa się z kilku 250 000 tomów, 8 000 mikrofilmów i ponad 4 000 tytułów czasopism , głównie cudzoziemców. Oto na przykład rękopisy Andersena, Kierkeggard zarówno Karen Blixen . Przygoda biblioteki królewskiej, którą król Fryderyk III rozpoczął w 1653 roku i która trwa do dziś z odnowionym wigorem.
Czarny Diament jest dziełem pracowni architektonicznej Schmidt, Hammer & Lassen