Nie wszystkie filmy, z wyjątkiem czasów pandemii, mogą odbyć prawdziwą podróż, którą podejmują bohaterowie opowieści. Ale Jorge Corira (Żelazo) było jasne, że Kod cesarza (Premiera kinowa 18 marca) Musi być w tych miejscach, o których mówili.
„Pomysł polegał na tym, aby móc tworzyć szereg miejsc, które przyczyniły się do powstania historii, że miały sens i że mówiły o pracy naszego bohatera, m.in Jan (Luis Tosar), agent tajnych służb, który musi zajmować się kilkoma sprawami jednocześnie, co zmusza go do przemieszczania się po różnych częściach świata – wyjaśnia reżyser. „Każde z tych miejsc musiało wnieść coś innego, musiało przynosić kontrasty i nie chcieliśmy, żeby to były frazesy”.
Luis Tosar i María Botto w Świątyni Debod.
Juan jest agentem usługi specjalne Narodowego Centrum Wywiadu. Kogoś, kto zwykle zajmuje się likwidacją ruchu wrażliwych materiałów, aby chronić kraj. Ale coraz częściej zlecają mu inne rodzaje prac, w których „granica między dobrem a złem, między etyką a nieetycznym” nie jest tak wyraźna. Postać grana przez Luisa Tosara popada w kryzys pracy i tożsamości, który nasila się, gdy spotyka Wendy (Alexandra Masangkay).
Kod cesarza to thriller akcji, szpieg, ale bardzo prawdziwi szpiedzy, nie ma z tym nic wspólnego świat Jamesa Bonda. „Obecna rzeczywistość agentów informacyjnych jest bardzo fascynująca, ponieważ angażują się oni w niezwykle złożone kwestie prawne. Moralnie muszą dużo żyć na granicy” – twierdzi Coira, który właśnie kończy swoją ostatnią serię, rapa, w którym wrócił do rodzinnej Galicji. „The szpiegowski świat jest to jeden z najpotężniejszych i najbardziej owocnych kontekstów do odkrywania ekstremalnych konfliktów”.
W Madrycie władza nie jest ukryta.
To także świat oferuje wiele możliwości podróżowania. Do bohaterów i ekip filmowych. Biorąc Madryt jako bazę operacyjną, ostatecznie zdefiniowali mapę podróży, która odpowiadała potrzebom historii i możliwościom logistycznym.
Film przenosi się do trzech miast poza Madrytem. Po pierwsze, będą Bilbao, gdzie handlarze będą dostarczać bardzo niebezpieczne materiały. „Wybraliśmy to, ponieważ ma to siła przemysłu Cora wyjaśnia. W rzeczywistości kręcili w porcie i obszarach, które transmitują potężne Bilbao, a także coś szarego.
Później szukali miasta, w którym mogliby połączyć się z handlarzem narkotyków, wykluczając najpopularniejsze opcje, o których myśleli Budapeszt. „Miał ten element Środkowoeuropejska Elegancja, mniej powiązane z handlem narkotykami, chociaż wszystkie kraje świata są. Pomysł kręcenie meczu na środku Dunaju było jak sen”, oni się liczą. I zrobili.
W Budapeszcie.
I wreszcie, Juan musi odbyć szybką podróż do Miasto Panama, który pokazuje trochę więcej tych tak zwanych „kanałów państwa”, w które zagłębia się film. „Chcieliśmy obszaru Karaibów, Ameryki Środkowej i po obejrzeniu kilku krajów pomyśleliśmy, że Panama wniosła duży wkład. Samo nazwanie go budzi rzeczy ze względu na Panama Papers i bycie rajem podatkowym; a ponadto jest miejsce silnych kontrastów, między drapaczami chmur, architekturą pieniądza a skrajną biedą i nędzą”.
Przeprowadzka z ograniczonym zespołem, tylko aktorami i liderami zespołów oraz wydłużenie czasu produkcji w celu przestrzegania kwarantanny, udało im się dotrzeć do wszystkich miejsc. „Strzelanie trwało dłużej niż powinno, było trochę uciążliwe, ale wydawało nam się, że To była zasadnicza wartość filmu.”
POTĘŻNY MADRYT
W Madrycie też nie byli. Juan jest postacią zdolną do poruszania się „wszędzie i na wszystkich poziomach, od środowiska władzy i pieniędzy do środowiska przestępczego”. To wygląda La Moraleja, Los Peñotes, Świątynia Debod, okolice Azca...
W centrum Madrytu.
„Widzimy kilka różnych Madrytów. Z jednej strony, Madryt luksusu i zabawy. Inny centrum Madrytu, kiedy widzimy, jak Juan spotyka się ze swoim szefem Galán (Miguel Rellan) czy Madryt Marta (Georgina Amorós) że choć pochodzi z pieniędzy, bo jego ojciec jest znanym aktorem, chce żyć swoim życiem i dzieli studenckie mieszkanie w Malasanie. Jest również widywana na jednym z modnych dachów, w In Zjadacz jaszczurek.
„Im większa złożoność, tym bogatszy film”, mówi Coira. I dobrze o tym wie. Mów, kto osiągnął co żelazna wyspa być bardzo atrakcyjną destynacją od czasu premiery nagradzanego serialu Candeli Peña. „Nie wiem, czy ma to związek z Żelazem, czy z nagromadzonym doświadczeniem, ale to prawda Bardzo zależy mi na lokalizacjach Zależy mi na tym, aby wnosili wkład w historię – wyjaśnia.
Georgina Amorós w Picalagarto.
„Lubię podróżować, lubię różne kultury, różnorodność, jest coś w odkrywaniu różnych miejsc i wykorzystać tę zdolność, jaką ma kino do podróżowania, zarówno mentalnie, jak i dosłownie zabierając nas w różne miejsca. Nie interesuje mnie nic o kinie krajobrazowym, o robieniu pocztówek, ale o przeniesieniu poczucia bycia gdzie indziej, które wydaje mi się bardzo atrakcyjne i mocne”.