Hieronymus Bosch „Tryptyk z sianem”
Jeśli gość zbliży się do pracy Boscha, która wisi obok ogród rozkoszy w Muzeum Prado odkryjesz, że na wózku z sianem siedzi para. Gra na lutni. Ubrany jest na biało. Jej nogi są rozłożone na sukience kochanka. Obaj patrzą na nuty. Prawdopodobnie zaśpiewają piosenkę.
Jego postawa jest nieobecna. Nie zwracają na to uwagi niebieski demon z pawim ogonem grający na flecie i co to symbolizuje próżność ani anioła, który patrzy w kierunku, postać Chrystusa który wygląda z chmury, ani do sowa, która reprezentuje ślepotę, ani chłopów, którzy za nimi obejmują.
„Wszelkie ciało to siano, a wszelka chwała jak kwiaty polne”
Nie są też tego świadomi zajmują środek kompozycji. Byliby zaskoczeni, gdyby wiedzieli ucieleśniają grzech pożądania. Nie ma pracy Boscha, która nie wspomina o tym braku, a zatem To nie przypadek, że to oni jeżdżą wozem z sianem, które jest niczym innym jak życiem.
Powiedział prorok Izajasz: „Wszelkie ciało jest sianem, a wszelka chwała jak kwiaty polne”, to znaczy efemeryczne i skazane na uschnięcie. „Świat jest jak wóz z sianem i każdy bierze, co może” , mówi przysłowie flamandzkie.
Młodzi dworzanie śpiewają, nie wiedząc o tym przyjemność inspirowana muzyką świecką, nie oddany boskości, jest także grzechem. Pod nimi tłum chłopi próbujący wyrywać garście słomy . Oni używają narzędzia rolnicze i drabiny.
Walka spowodowała spory i kłótnie nawet morderstwo. Kontemplują scenę skorumpowane religijne, cudzołożne matki i zabójczy dentysta. Cesarz, papież i król podążają za procesją jak w procesji.
niebo kontra Piekło
Scena ma sens, jeśli myślimy, że podróż rydwanu ciągniętego przez potwory i diabły, częścią raju i prowadzi do piekła. Wskazuje na to tryptyk, którego jest częścią. Pedlar zagrożony przez złodziei i dzikiego psa który pojawia się po zamknięciu skrzydeł utworu nalega na niebezpieczeństwa na drodze.
Boscha, plaga przywar, Wierzyłem, że piekło zaczęło się na ziemi, iz tego powodu zaludnił go istotami, które wyrosły z średniowieczne wyobrażenie i stał się jego fantazją.
Kochankowie to ignorują ich grzech został już popełniony przez Adama i Ewę, i że są ich odbiciem na wozie z sianem. Na to zwraca uwagę El Bosco, a za to reprezentuje jego upadek i wygnanie po jego prawej stronie, na stole raju.
Chętnie ci pokażę w Edenie zamieszkał już zalążek grzechu, artysta pokrył niebo owadami i upuścił niepokojąca bestia, między rybą a gadem, na trawie. Bez wątpienia drzewo liściaste, które rośnie za młodymi, to drzewo dobra i zła, z którego Bosch pomija dobro.
Pedlar
I śpiewają, bo pochodzą z innego miejsca A kogo obchodzi piekło? Jak wynika z rękopisu, w którym znalazł je malarz, para zagrała w Roman de la Rose, jednym z najpoczytniejszych wierszy XV wieku. Zielony ogród, w którym się spotkali, miał niewiele wspólnego z tym samochodem.
Tam Williamie, tak to się nazywało, przestrzegał zasad miłości dworskiej . Nauczył się, że sztuka kochania polega na dyskrecji, cierpliwości, oddaniu i hojności. Aby dotrzeć do Róży, otrzymał pomoc Nadziei, Przyjemnej Myśli i Słodkiego Słowa.
Nic dziwnego, że spędzał czas śpiewając. Nie jest też dziwne, że Bosch, kiedy znalazł scenę w bibliotece hrabiego Nassau, zabierz jego bohaterów na szczyt wozu z sianem, ponieważ wszystko w tym ogrodzie mówiło o przyjemności życia.
Rękopis, na którym inspirował się Bosch, należący do „Roman de la Rose”, Guillaume de Lorris, 1490