Gastronomiczny Kadyks dla początkujących
kto właśnie wybrał Kadyks jako hiszpańska prowincja, którą musisz odwiedzić w 2019 roku według The New York Times, już to wiedzieliśmy; chłopiec czy wiedzieliśmy. Wiedzieliśmy o jego skurczu, jego niemożliwych plażach i jego ogromie? dziedzictwo emocjonalne (Nie wyobrażam sobie bardziej wartościowego dziedzictwa): Nie można tu nie być szczęśliwym.
Znaliśmy każdy cal Okolica winnic , zachody słońca przed La Caleta i najstarszą dzielnicą w Europie; białe wioski, ponadczasowe piękno ** Vejer, La Erizada Popular, przepływ Caños** i bieg kwiaciarnia każdy wiosenny poranek, który nadejdzie; tu zawsze jest wiosna.
Mówią w wyborze 52 miejsca do odwiedzenia co ma Cai? „atmosfera bardziej podobna do tej w Hawanie niż w Madrycie” ale jest odwrotnie: to Hawana wygląda jak Kadyks . Ponieważ Kadyks tylko wygląda jak on sam i nie ma innych środków niż miłość. Zjedzmy Kadyks.
To jest Kadyks
NAJLEPSZE SMAŻENIE W KADIZ
** Bodeguita El Adobo **, tajemnica poliszynela w całości ulica różańcowa co już nie jest tajemnicą, bo, powiedzmy to jasno, jest to jedna z najlepszych tawern w Andaluzji, ze wszystkimi literami.
Opowiadam anegdotę, aby zrozumieć jego elfa; Stało się to trzy lub cztery lata temu, po opublikowaniu zdjęcia Paquito w Vogue, „Co to jest w Vogue, Jesú?”. Mój Boże, co za sztuka , ponieważ dziś ta strona przewodniczy jedynej wolnej ścianie w bodeguicie.
Więcej smażenia, bo do Cai nie można przyjechać i nie zjeść nawet smażonej ryby papo , to ** Bar Navarro w Sanlúcar **, gdzie haftuje się marynowanego kolenia, smażone krewetki i acedy; fala Peña Bética „Doñana” Carlosa Jueza w Callejón de Guía, rów przeciwko nudzie.
WIN SHERRY
To nie jest biuro wina ani nawet bar vins , ponieważ ** Taberna Der Guerrita w Barrio Bajo ** (która, nawiasem mówiąc, skończyła właśnie 40 lat jako bar i 10 lat jako zaplecze) już dawno przestała być fizyczną przestrzenią, by stać się symbolem , sposób liczenia Marco de Jerez i ta „moc kwiatów” to doprowadza tak wielu z nas do szaleństwa; To wina wojna zbrojna i jego mityczne letnie degustacje, a faktem jest, że przyjeżdżają tu najlepsi winiarze i wina na świecie, bez przesady.
W porcie Santa María, historyczna winnica, w której można skosztować dobrego Sherry
Trasę uzupełniają dwie zabytkowe winnice, Tabanco (co za miłe słowo, huh) **El Pasaje w Jerez** i Bodegas Obregón w Puerto de Santa María.
NIECH ŻYJE TUŃCZYK!
Nie można zrozumieć gastronomii Kadyksu bez oddania hołdu tuńczykowi błękitnopłetwemu z almadraby, nie jest to możliwe; nie ma mowy Świątynie thunnus? Restauracja ** Antonio , który obejmuje jeden z najlepszych tatarów, jakie kiedykolwiek próbowałem, ** La Sorpresa de Juan Carlos Borrell (i rodzinę) w małej uliczce ulica drzew obok targu kwiatowego i **Atunante** w Royal Hideway Sancti Petri, która nie kryje swojego pięknego hołdu dla obecności srebrnej ryby w literaturze.
Na przykład, jak na stronach Martin Sarmiento : „Tuńczyk nie ma ojczyzny ani stałego miejsca zamieszkania; całe morze jest dla nich Ojczyzną. To wędrujące ryby i włóczęgi, które czasami są tutaj, a czasami są.
Tuńczyk błękitnopłetwy Almadraba to nasza religia
BARY NA PLAŻY
Trudne, bardzo trudne do wyboru najlepszy bar na plaży? ojczyzny tak oddanej saletrom (zachodni wiatr pieścił cię / zabierał w piasek skąpany w saletry) i hedonizmowi bez tylu filtrów na Instagramie i tylu bzdur.
Bo lato jest solą na skórze albo nie; lato w Kadyksie musi być równoznaczne z odpuszczeniem, Zapach grilla, świeżego tuńczyka, dotyk świeżo wypranej bawełny i skrzypienie drewna na pokładzie.
Lato to zapach skórki pomarańczy, głazy, palec na kropli spadającej ze szkła i możliwe sny — To moment życia, który eksploduje w piersi , z tylu historii miłosnych, które się rodzą (moje, nie idąc dalej) iz pulsu nieuniknionego: tego teraźniejszości, która tyle razy pozostawia nas, nie zauważając go.
Dlatego trzeba znów zakasać rękawy, zostawić buty w bagażniku i zgubić się w El Refugio w Zahara de los Atunes („rybki i widok na morze”), Los Corrales w Chipiona i El Castillito w El Puerto.
Zahara z Tuńczyka
BARY, JAK LUBIMY BAR
Andaluzja to jej tapas i jej bary? ; co do diabła, Hiszpania jako całość to jej bary i to życie więc nasze przyklejone do brawa i przedostatni kieliszek wina, bo inaczej nie sposób zorientować się, dlaczego my (właśnie my, tak ukarani najbardziej wulgarnymi przyjemnościami) przeżyjemy kilka lat dłużej niż Marie Kondo, ze wszystkimi jej miskami na ryż i nadąsaną kuchnią : bo żyjemy , kurwa. Ale naprawdę.
I sprawa jest jasna: na świecie nie ma takiego baru Latarnia — które, nawiasem mówiąc, właśnie zrobili całkiem piękne — rodowód krewetek w Casa Bigote (Bajo de Guía) lub smażone drżenie od Pedro Hidalgo Angelína w Casa Perico.
„Zachowaj tylko to, co cię uszczęśliwia” – mówi Kondo. Jak jasne mamy to w Kadyksie, kochanie.
Polędwica z dorsza na kremie kukurydzianym i konfiturze z czerwonej papryki
OMLET Z KREWETKAMI
A skoro chodzimy z barami i rzeczami, które nas uszczęśliwiają, czy możesz pomyśleć o lepszym symbolu szczęścia dla omlet z krewetkami ? Dlaczego nie? Oprócz El Faro (gdzie je haftują) mityczne tortille Ventorrillo del Chato, Las Rejas na plaży Bolonia i ikona, która jest już katedrą Kadyksu, czując się w zgiełku Plaza Cabildo: Casa Balbino.
Omlet z krewetkami od Casa Balbino
DLA Wtajemniczonych
W Kadyksie każdy znajdzie coś dla siebie, ale jest taki, który ukrywa się przed radarem turysty i miłośnika niedzieli spędzających kilka „di-i-tas” na południu; Mówię o tellurycznej, cygańskiej i niepodważalnej Kadyksie , który doprowadza mnie do szału.
Zrozumiałem to, kiedy się poznałem Don Alejandro Cortés i jego „Alfonsito” w Bajo de Guía , najlepsze zwierzaki przywiezione własnoręcznie z barek Sanlúcar, ziemniaki aliñás, koncerty na piasku, bingo sąsiadów i zachód słońca nad Doñaną za Gwadalkiwirem, tak ładna, że aż boli.
To jest Kadyks. To jest stary i czysty Cai, taki jak ten z Rolnicy w Barrio Alto w Sanlúcar, ten Drozdy Blanca Buzón na sprzedaż Las Marismas i Frytki z El Corralón de la Viña.
GASTRONOMICZNY
Kto nie tak dawno miał nam powiedzieć, że prawowitą spadkobierczynią San Sebastián i Katalonii rodzin Adrià, Santamaría i Roca będzie Andaluzja, z której będzie pochodził najbardziej olśniewający szef kuchni na planecie gastronomicznej Jerez de la Frontera i który podbiłby świat od starożytnych Młyn pływowy z XIX wieku w Puerto de Santa María.
Aponiente, nadszedł twój czas
Kto chciał nam nie tak dawno powiedzieć, że „ci Andaluzyjczycy” (ci z czapkami) zasadzą szczupaka na łamach Wall Street Journal lub New York Times; albo że ten słony szaleniec postawi audytorium na Harvardzie, czyniąc światło morza jadalnym.
Ángel Leon i jego załoga in aponiente nie są już nasze, są uniwersalne, a ich kuchnia zdaje się nie mieć końca; Jaka będzie przyjemność towarzyszyć Ci w tej podróży.
Ale jest coś więcej, jak propozycje jego byłego szefa kuchni Juanlu Fernándeza w LÚ Cocina y Alma (Jerez) czy mała ojczyzna Aponiente w Sancti Petri: Alevante.
BAR
Ponieważ jest tylko jeden i jest w żałobie, i to jest to, że bezmiar… Don Miguel Garcia; wielki mistrz zakonu rumianku z Sanlúcar.
Zostawia nam swój spokojny uśmiech i bycie tak spokojnym i tak ciepłym: to jest barman.
La Manzanilla, w Feduchy 19 , będzie nadal witał dłoń Pepe w jego niekończących się spotkaniach, małych chwilach (które są największe) i wszystkich kwiatach w każdej trzcinie rumianku. Dziękuję ci za bardzo, Don Miguel; ponieważ u twego boku (nie wiedziałeś o tym, po prostu towarzyszyłeś mi swoimi lekturami i naszymi pięknymi wspólnymi milczeniami) mogłem wydostać się ze studni w tym roku tak smutny i taki szary. Tam, w twoim domu, nauczyłam się, że życie idzie i że droga serca jest jedyną, która nigdy się nie myli.
Wrócić do Kadyksu? Jak nie wracać (zawsze) do tej ojczyzny uprzejmości, która rozświetla swoje ulice wszystkimi kolorami świata.