Inne kwiaty, album ze zdjęciami queerowego dzieciństwa

„Mówią, że istnieje ponad dwieście różnych odmian wiśni i że ich kwiaty nie są

zawsze róże” – czytamy na tylnej okładce „Innych kwiatów”. Nikt nie odważyłby się powiedzieć kwiatowi, kiedy ma wyjść, jak ma się zachowywać lub jakiego koloru ma być; po prostu istnieje i jego piękno i różnorodność czynią ten świat piękniejszym miejscem, różnorodne i ekscytujące.

Czułe słowa dla tych, którzy w dzieciństwie powinni je słyszeć częściej. Potwierdzenie niewinność tych dziecięcych chwil które wielu ludzi pamiętało ze wstydem i gniewem przez tak długi czas. Oto podsumowanie, które zachęca do zagłębienia się w świadectwa siedemdziesiąt pięć osób którzy brali udział w tworzeniu książki.

Xavi Reyes, selekcjoner i redaktor kolekcji, na jednej ze swoich fotografii z dzieciństwa.

ZBIÓR HISTORII Z PRZESZŁOŚCI, ABY UZDROWIĆ TERAŹNIEJSZOŚĆ

opracowany przez Xavi Reyes i ze wstępem Valerie Vegas, Ten album zawiera zdjęcia jego uczestników w młodym wieku, wraz z krótkimi referencjami, które im towarzyszą. Wspomnienia, które czasem są smutne i bolesne, czasem ciepłe, szczęśliwe i zabawne, ale łączy w sobie coś istotnego: że świadomość że nawet wtedy nie było coś w czyimś spojrzeniu, co osądziło i ukarało urocze i niewinne zachowania za niezgodność z normą.

Nasze dzieciństwo jest inne Valeria Vegas opowiada w prologu. „Nasze mają niuans, który je wyróżnia, gdzie jest kolejny pierwszy raz, który może być jak policzek bez rąk. Po raz pierwszy zdajesz sobie sprawę, że jesteś inny bez dalszych wyjaśnień." To spotkanie w młodym wieku z tak trudną rzeczywistością naznaczyło niezliczoną ilość osób i wiele razy trzeba wrócić do tych chwil z dorosłym spojrzeniem, aby uświadomić sobie prawdę. O postaci, która istniała, zanim środowisko zaczęło korygować spontaniczność dzieciństwa.

"Ten brak z filtr jest tym teraz widzimy na wielu zdjęciach ; obrazy, które zostały magicznie zamrożone, uchwycone w jednej chwili, a gest , a ręka umieszczone w określony sposób, blask w oczach czy satysfakcja z noszenia ubrania, które nie należą do ciebie , czując je bardziej niż kiedykolwiek i na długo przed odkryciem pojęcia tabu”.

Andrés Borque w swojej fotografii z dzieciństwa.

Lluís Garau dzieli się tym zdjęciem ze swojego dzieciństwa w „Innych kwiatach”.

Pomysł na tę kompilację zrodził się w Boże Narodzenie podczas pandemii. Po znalezieniu zdjęcia, jednego z wielu, na którym pozował delikatnym gestem, Xavi zaczął myśleć o tym chłopcu, który kochał aparat, w tym nieskrępowana postawa zanim przyszedł sąd zewnętrzny. „Wstydziłem się tej postawy, która zrodziła się tak spontanicznie w przeszłości i była tłumiona z biegiem czasu” – mówi we wstępie.

Kiedy w końcu zdecydował się udostępnić zdjęcie, reakcja była tak pozytywna, że zainspirowało go do zebrania większej ilości zdjęć z towarzyszącymi im doświadczeniami. „Zaryzykowałem zrobienie połączenie z zdjęcia z dzieciństwa queer do moich kontaktów, dziel się nimi i pokaż je światu” – mówi. „Tego dnia i następnych nawiedziło mnie uczucie, którego nigdy wcześniej nie doświadczyłem: uzdrowienie moich lęków było również uzdrowienie czegoś u innych . Idea poszerzenia materiału i opublikowania projektu była organiczną konsekwencją i owocem wszystkich ludzi, którzy wierzyli, że powstaje coś pięknego i wartościowego; prezent".

ale inne kwiaty To nie tylko zbiór Zdjęcia i doświadczenia. „Intencją tej książki jest uczczenie różnorodności, wykrzyczenie tego, czego doświadczyliśmy, ze współczucia i czułości oraz uwidocznienie, że przemoc nadal swobodnie szaleje, podczas gdy niektórzy nalegają na przekonanie nas, że wszystko już zostało zrobione”, mówi Xavi Condé Nast Traveler .

Przypomina nam, jak to jest ważne chronić tych, którzy są teraz bezbronni, tym, którzy nadal dorastają w nierównym i okrutnym świecie, w którym wszystko jest inne. „Żeby nasze dzieci dorastały wolne i szczęśliwe, nie powinno być kwestią szczęścia i przywileju, powinno być priorytetem instytucji aby społeczeństwo rozwijało się zdrowo, wolne od strachu, a co za tym idzie od przemocy i dyskryminacji”.

Adrián Rubio dzieli się swoimi wspomnieniami z tym obrazem.

Isaac Nicolás na obrazie, który pojawia się w kolekcji.

DZIECIŃSTWO QUEER

Mimo drogi, którą przebyliśmy od historii opowiadanych w tym albumie, wciąż jest wiele do zrobienia, a żyjemy w czasach, w których nawet osiągnięte zwycięstwa są zagrożone. Nawet podstawowe prawa, takie jak aborcja, są zagrożone w miejscach, w których są już ustanowione, a te same konserwatywne głosy próbujące je podważyć nadal podsycanie nienawiści wobec społeczności LGTBI+.

Jednym z najczęściej powtarzających się ataków jest przekazać realia queer jako z natury seksualne, nieodpowiednie dla nieletnich, obsceniczne . Instrumentalizuj ochronę dzieciństwa, aby pod pretekstem normalności narażać dzieci tylko na związki monogamiczne i heteroseksualne, podczas gdy wszystkie te doznania, te wątpliwości związane z LGBT, pozostają w szufladzie złych, perwersyjnych.

W tym kontekście równie ważne, jak zawsze było, aby o tym pamiętać dzieciństwo queer istnieć, zawsze istnieli i zawsze będą istnieć, bez względu na to, jak bardzo są ukryte pod warstwami upokorzenia i wstydu. Głosy, które tworzą inne kwiaty To tylko kilka z tysięcy, które zawsze tam były, czekając na odpowiedni moment, aby móc pojawić się bez strachu. I po raz kolejny pamiętają o potrzebie referencji dla najmłodszych, pozytywnych i uspokajających historii, które chronią ich przed wrogością otoczenia.

Alessandra García na zdjęciu z dzieciństwa.

Rubén Gómez Vacas na fotografii, która pojawia się w albumie.

odważne, zabawne, ujmujące historie, pierwsze miłości, wściekłość, niepewność… Każdy może poczuć się zidentyfikowany”.

DWA WĄSY, LITERATURA PRZECIW CISZY

Gonzalo Izquierdo i Alberto Rodriguez stworzył tego niezależnego wydawcę, specjalizuje się w problematyce LGTBI, feminizmie i gender, w 2014 roku. Starają się wyeksponować dzieła, które nie otrzymały zasłużonego rozpowszechnienia, zarówno przez autorów hiszpańskich, jak i zagranicznych, wszystko to w parze z aktywizmem, który nigdy nie przestaje być niezbędny.

„Mamy świadomość, że żyjemy w historycznym momencie, w którym podboje społeczne, o których myśleliśmy, że są zakorzenione, są ponownie zagrożone”, wyjaśniają. „To, co wydarzyło się w Stanach Zjednoczonych z prawem aborcyjnym, jest tylko próbką. The Kolektyw LGTBIQ+ nadal jest celem tych, którzy postrzegają ją jako zagrożenie dla tego, co uważają za „naturalny porządek” rzeczy. Dlatego ważniejsza niż kiedykolwiek jest kontynuacja pracy nad widoczność różnorodności, w oferowaniu referencji i w generowaniu empatii poprzez historie, które mogą nam pomóc postawić się na miejscu innych”.