Śladami kultury Castro w Asturii
The forty na wzgórzu są częścią bogactwo kulturowe zachodniej Asturii , a także północno-zachodniej Hiszpanii i północnej Portugalii. Z historią poprzedzającą przybycie Rzymian do na północ od Półwyspu Iberyjskiego i że archeolodzy umieszczają w pierwszym tysiącleciu przed Chrystusem, między końcem Epoka brązu i wczesna epoka żelaza , strony te oferują wyjątkową okazję do wyobrażenia sobie, jak wyglądało wtedy życie.
The kultura castro charakteryzuje się eksploatacją zasobów naturalnych dostępnych w okolicy, od polowania po grunty orne . W wielu przypadkach obecne miejsca obejmują ufortyfikowane przestrzenie, które ci mieszkańcy zbudowali żyj i chroń się przed możliwymi atakami ze strony innych rywalizujących miast . Wiele z kabiny miały okrągły plan piętra bronione były monumentalnymi murami lub bardzo głębokimi fosami, wykorzystując zasoby topograficzne i orografię miejsca do organizowania obrony swojej osady. Dzięki wykopaliskom odkryto, że mieszkańcy castrosów posiadali umiejętności garncarskie i metalurgiczne.
Ponadto wiele z nich depozyty , niektóre wydobyte w ostatnich dziesięcioleciach, położone w naturalnych przestrzeniach o niezwykłej urodzie, na cyplach lub na szczytach gór, oferują imponujące widoki.
FORT COANA
Jednym z najlepiej zachowanych fortów w północnej Hiszpanii jest fort Coaña , który znajduje się bardzo blisko Navii, nieco ponad godzinę drogi od Oviedo. Piękne wzgórze, na którym opiera się ta zgoda, znajduje się na lewy brzeg ujścia Navi , i pierwsze dane, które mamy Wykopaliska na nim pochodzą z końca XIX wieku. . Fort podzielony jest na kilka części, akropol, który ma rzut trójkąta i uważa się, że nie był przeznaczony do celów mieszkalnych, był otoczony murem. północna dzielnica , który był zamieszkałym obszarem fortu, posiada kabiny na planie koła, a w jego obrębie znajduje się święte ogrodzenie, w którym, jak się uważa, znajdowały się rustykalne sauny.
Castro de Coaña
CASTRO DEL CHAO SAMARTÍN
Położony na obrzeżach miasta granaty z solą , Wschód fort obronny pochodzi z IV wieku p.n.e. . i jest zachowany w bardzo dobrym stanie, więc bardzo łatwo jest docenić szczegóły organizacyjne tego, co kiedyś było miastem o nieudokumentowanym wcześniej na owe czasy wyrafinowaniu urbanistycznym.
Imponująca fosa, a za nią okazały mur sprawił, że wjazd możliwy był tylko od południowej strony miasta, gdzie znajdowała się brama. Prawie wszystkie chaty były na planie koła i miały zielony dach. Ich mieszkańcy zajmowali się rolnictwem , a w nowoczesnym muzeum, które ma przestrzeń, można zobaczyć pozostałości użytej przez nich ceramiki - stworzonej bez koła - oraz naczynia żelazne i miedziane.
Po drugie, przybycie Rzymian i przyłączenie miasta do Cesarstwa Rzymskiego Była to ważna zmiana, gdyż miasto, ze względu na uprzywilejowaną pozycję w stosunku do kopalń złota w regionie, miało od tego czasu bogate życie handlowe. Trzęsienie ziemi w II wieku spowodowało znaczne zniszczenia fortu, który od tego czasu nie był zamieszkany.
Wartość zarezerwować czas wizyty na zwiedzanie muzeum skąd wyruszają wszystkie wycieczki z przewodnikiem po forcie i gdzie kupuje się bilety.
Castro del Chao Samartin
PENDIA FORT
Ten castro, którego początki znajdują się w Epoka żelaza, między IV a I wiekiem p.n.e. i który pozostał zamieszkany do II wne , ma dwie różne przestrzenie, akropol i miasto, oddzielone murem, którego zwieńczeniem była wieża, która umożliwiała nadzór nad całym kompleksem. Zlokalizowany w Rada Boala , zaledwie 7 kilometrów od stolicy, wizyta jest bezpłatna, a budynki są zarówno okrągłe, jak i prostokątne, z których jeden jest zamknięty systemem fałszywej kopuły.
Castro de Pendia
FORT SAN ISIDR I PICO DE LA MINA
Znajduje się na wyimaginowanej linii podziału, która oddziela rady Pesoz i San Martin de Oscos , w samym sercu południowo-zachodniej Asturii, do tego Castro można łatwo dojechać samochodem wzdłuż trasy, która prowadzi do Bousono , oraz pieszo od** wiosek Lixou i Brañavella**. Wykorzystując stromą orografię na swoją korzyść jako metodę obrony, te castros, położone na pięknej wysokości zaledwie 200 metrów od siebie, oferują spektakularne widoki na wszystkie otaczające je szczyty.
Wykopaliska archeologiczne obu miały miejsce w połowie lat 80. XX w., a ich największą osobliwością jest to, że podczas fortyfikacji castro zainstalowano ustawione kamienie – zwane też konie fryzyjskie - między parapetami oddzielającymi fosy. To jedyne istniejące obecnie przykłady w regionie. Obecnie interpretuje się, że oba były częścią rzymskich parkingów wojskowych obecnych na tym obszarze w I wieku naszej ery i były związane z eksploatacją wydobycia złota na tym obszarze.
Obecnie można zwiedzać swobodnie, ale nie ma wycieczek z przewodnikiem.
Castro de Pendia