Pierwszy raz w Hawanie
– Czy mógłbyś się trochę mniej uśmiechać? Tak mówi urzędnik imigracyjny, który sprawdza mój paszport na lotnisku José Martí, powstrzymując uśmiech, po wylądowaniu w ** Hawanie . Łatwo o to, kto pierwszy raz jedzie na ** Kubę , uśmiech umyka mu, gdy tylko przybywa, bo ten kraj nigdy nie jest drugą opcją.
Chętnie przyjeżdżasz na Kubę; ani przez przypadek, ani przez odrzucenie. Kto tam podróżuje, jest, bo naprawdę tego chce. Ten karaibski kraj jest kontrowersyjny i niezwykle fascynujące. Mogłoby się wydawać, że dzieląc się językiem i historią zrozumiemy to, co widzimy i słyszymy.
Nie będziemy; ani jego mieszkańcy. Po pokonaniu tej logicznej próby zrozumienia miejsca, do którego przybywa, zrelaksujemy się i rozpocznie się prawdziwa podróż.
Alejo Carpentier, jeden z wielkich kubańskich głosów , napisał: „Chociaż Hawana ma niewątpliwą fizjonomię, kolor i atmosferę, czasami oferuje nam, skręcanie za róg, wychylanie się z bocznej ulicy, niepokojące ewokacje odległych miasteczek. Kadyks, Almería, Ondarroa, Bayonne, Morlais, Perpignan, Nicea, Walencja… mają w naszym mieście niesamowite ambasady, nie wspominając o miastach, które jak Paryż, Nowy Jork czy Madryt mają je w każdym mieście na świecie”.
Napisał to w swojej książce Konferencje , który, nawiasem mówiąc, jest doskonały przewodnik turystyczny do przeczytania przed, w trakcie i po podróży. Nie rozpraszajmy się. Carpentier ma absolutną rację: w Hawanie rozbrzmiewa wiele znanych miejsc; jednak ma wyjątkowa charyzma, sylwetka i światło. W ciągu pół godziny od przybycia jest to już jasne. Resztę podróży spędzimy na potwierdzaniu tego.
Możesz pojechać na Kubę na dzień lub miesiąc; nie ma znaczenia. To jest niewyczerpane. Spacer dowolną ulicą w Centralnej Hawanie może trwać sześć godzin, jeśli zatrzymamy się ze wszystkimi ludźmi, którzy nawiążą rozmowę, jeśli zajrzymy do wszystkich portali, na których pojawi się muzyka.
Kuba jest niewyczerpana
Podczas pierwszej podróży do Hawany szybko odkryliśmy, że Poznawanie miasta polega na rozmowie z jego mieszkańcami i słuchaniu jego muzyki, która atakuje wszystko. To będzie pejzaż tła podróży.
Szczegóły to te, które zakłada się w tak potężnym mieście jak to: muzea, wyjątkowe dzielnice, miejsca do jedzenia i picia, emblematyczna architektura...
16 listopada tego miesiąca Hawana kończy 500 lat. Wszystkie one, jeden po drugim, są w nim obecne. Tutaj, waga przeszłości w teraźniejszości jest ogromna; zwłaszcza ostatni.
Pamiątkami w sklepach są zdjęcia Che i Fidela Castro propaganda wkrada się w każdy zakamarek, a oficjalne listy nadal datowane są na dzień, miesiąc i rok Rewolucji. To sprawia, że kraj jest anomalią. Podróżujemy, by być wzburzonym i Kuba to robi.
16 listopada tego miesiąca Hawana kończy 500 lat
Pierwsza wycieczka do Hawany obejmuje spacer Stara Hawana. Ta okolica została przywrócona od 1993 roku, kiedy państwo kubańskie wydało dekret uznający ją za priorytetowy obszar ochrony.
Wynik to monumentalny kompleks łączący barok, art-deco i neoklasycyzm i gdzie widzimy budynki takie jak ten w szkoła baletowa , stara księgarnia poezja współczesna , przestrzenie kulturowe, takie jak Fundacja Stolarska (zawsze obecny), podniebienia lubią Dona Eutymia kościoły takie jak ten Duch Święty , najstarsze na Kubie, klasztory takie jak ten w Święta Klara lub ciekawe miejsca, takie jak Apteka Sarria.
Słynna Calle del Obispo skupia całą turystykę. Przejdziemy przez to szybko i zatrzymamy się w okolicy, zawsze ciekawiej. Jest ** El Café , na Calle Amargura**, gdzie serwują pyszne to samo w przestrzeni, która, jak wszystko w Hawanie, jest czysto fotogeniczny . W Starej Hawanie przetrwały pozostałości jej literackiej przeszłości i teraźniejszości, takie jak obmacywane, ale pełne wdzięku, Środkowa winiarnia . Cień Hemingwaya jest długi i udać się do jego pokoju w Hotel Oba światy jest kolejka
Spacer po Starej Hawanie
Carpentier wspomina w swoich _Konferencjach_ zdanie o Andrzej Demaison który stwierdził, że „Hawana to miasto na świecie, w którym pije się najlepiej” . Gastronomicznie to prawda, ale kultura koktajli jest wysublimowana. Jedzenie jest drogie, dobre picie już nie. Nie ma złego daiquiri. w stały bar , przed Floriditą, nazwaną na cześć „wynalazcy” daiquiri, robią to według przepisu Hemingwaya, który miał cukrzycę i zamienił cukier na grejpfrut. Nie ma też nudnego popołudnia w Floridita.
The Narodowe Muzeum Sztuk Pięknych warte odwiedzenia. W tym miesiącu, z okazji V Stulecia, m.in Autoportret Goi z 1815 r. należący do Muzeum Prado . Kolejnym nieuniknionym muzeum jest Muzeum Rewolucji . Poza oczekiwanymi pamiątkami (beret Che, kapelusz Camilo Cienfuegosa, lalka, z którą przekazywali informacje) rozkoszuje się historią, która wciąż jest obecna. Jeździmy, by być zachwyconym.
Constant Bar, Kempinski Big Apple Hotel
Na granicy Starej Hawany i Centralnej Hawany znajduje się Paseo del Prado. Na tym bulwarze z hiszpańskim posmakiem i Karaibami w tle jest Iberostar Grand Packard , Packard dla każdego . Ten hotel był już hotelem w latach 30. i wszyscy, którzy przejeżdżali przez miasto, zatrzymywali się w nim, wśród nich niejaki Marlon Brando . W zeszłym roku hotel został ponownie otwarty i przekształcony w wielki hotel (pod względem wielkości i ambicji). To oaza spokoju w środku bardzo intensywnego miasta.
Jest wygodny, jasny i ma wspaniałe widoki na połowę Hawany. Jego taras jest interesujący, ponieważ wita nie tylko turystów i emigrantów (przy okazji wielu Hiszpanów), ale także kubańską wyższą klasę średnią (są tacy), którzy przyjeżdżają do Niech daiquiri spojrzy na Morro. Basen to nie tylko rarytas, bo jest duży i nowoczesny, to także prezent w mieście, w którym jest bardzo, bardzo gorąco.
Spanie w tym hotelu również stawia nas na skraju Malecón , przez który będziemy musieli przejść, aby w pełni zrozumieć rytmy miasta i bez ludzi. I nie, nie damy rady pływać w morzu: do tego musimy podróżować pół godziny. Nie przegapimy tego: Hawana uprowadza do tego stopnia, że nikt nie przeoczy kąpieli. Oto jak potężny jest.
Spać w tym hotelu to zrobić to prawie na Malecón
Stara Hawana ma urok i blask hiszpańskiej przeszłości, ale Centro Habana to najbardziej intensywna dzielnica i ta, która najlepiej odpowiada wyobrażeniu, jakie mamy na myśli. To właśnie to miejsce, które widzimy wraz z ruinami domów, z pozostałościami majestatycznej przeszłości.
Antonio José Ponte w swojej książce La Fiesta Vigilada, kluczem do zrozumienia dzisiejszej Hawany, pisze o męczeńskim pięknie Hawany i „cudowna statyczność” ich domów , które przeczą najbardziej elementarnym prawom fizycznym.
napisz to „każdy ruinolog praktykuje skrzyżowaną kontemplację wyrzutów”. Ta okolica to plac zabaw dla ruinologów. Tam są podniebienia, o których wszyscy mówią, jak San Cristóbal i La Guarida.
Są filmy powiązane z ich miastami i Truskawka i Czekolada jest jedną z niej. Film Tomása Gutiérreza Alei i Juana Carlosa Tabío zmodyfikował część historii miasta i do dziś jest obecny w rozmowach. „Witamy w La Guarida” – powiedział bohater. Dziś jego schody to fotokomórka; piękna fotokomórka.
Centro Habana to także mekka dla fetyszystów architektury, podobnie jak całe miasto. Teatr America to nietknięta perełka Art Deco. Został otwarty w 1941 roku i obejmował budynek mieszkalny, teatr, kino i kawiarnię. Jeśli zatrzymamy się na jego ulicy, zobaczymy jak Chevrolety przejeżdżają przed nim i wydaje się, że jesteśmy na planie filmowym.
Ta retrosensacja jest w Hawanie permanentna. Są przestrzenie, które przypominają nam rok, w którym się znajdujemy, nieśmiałe ćwiczenia, by uciec od tej nostalgii. Czy sklepy takie jak Clandestina czy Malecón 663, w których znajdziemy współczesny design i lokalne produkty chcąc pozbyć się przeszłości.
W centralnej Hawanie, Granicząca z Chinatown jest Galleria Continua. Stare kino z lat 50., złoty Orzeł , z zadowoleniem przyjmuje nieoczekiwaną propozycję artystyczną. Ta galeria, z siedzibą w San Gimignano, Moulins i Pekinie, została otwarta w 2015 roku w kraju, w którym kupowanie sztuki nie jest powszechne; ta przestrzeń działa jak miejsce spotkań Kubańczyków z międzynarodowymi artystami, takimi jak Anish Kapoor czy Daniel Buren. Witamy na wejściu mural Agnes Varda . Hawana też jest tym.
Wiele przestrzeni próbuje uciec od nostalgii minionych czasów
Kina są powszechne w mieście, w którym kultura jest bogata, żywa i bardzo przystępna cenowo dla mieszkańców. Obszar Vedado skupia kina, które wydają się być zaczerpnięte z książki o architekturze z lat 50-tych. Miejsca jak Yara, Acapulco, Rampa lub 23 i 12 Nadal są aktywni i wspominają czasy, kiedy Hawana była miastem z największą liczbą kin w Ameryce.
Ta okolica to absolutny raj dla miłośników architektury i fundamentalne w pierwszej (oraz drugiej i trzeciej) wizycie w Hawanie. Jest Narodowy , jeden z tych hoteli, które, jak La Mamounia w Marrakeszu czy Raffles w Singapurze, znacznie więcej niż hotele: są część kultury i historii miasta.
Przy pierwszej wizycie poczujemy się jak w jasnym klasycznym kabriolecie i zwiedzaniu miasta. To nie jest takie straszne: To dobry sposób, aby w krótkim czasie zobaczyć odległe dzielnice, takie jak Miramar czy Siboney lub zbliżyć się do Plaza de la Revolución , gdzie jest przedawkowanie rewolucyjnych symboli i gdzie trudno nie zrobić setki zdjęć. Co więcej, na Chevroletach pozują nawet influencerzy.
Nie sposób nie pomyśleć, że jesteśmy w filmie z tym obrazem
Kontynuujmy w Vedado. Jest Lodziarnia Coppelia gdzie pojedziemy na nasz debiut w Hawanie. Poza pojawianiem się w niewysłowionym Truskawka i Czekolada , To jest klejnot architektury z 1966 roku i jedno z tych miejsc, które dają wskazówki na temat tego, czym jest Hawana? , z jego różnicami między turystami a mieszkańcami i prostotą, a nie prostotą, wypoczynku.
W Vedado nie wszystko jest nostalgią; tam powstają miejsca przywiązane do teraźniejszości, takie jak eklektyczna włoska restauracja. Tutaj ręcznie gotuje makaron, a wieczorami słucha muzyki na żywo. To nic dziwnego: w Hawanie muzyka zajmuje wszystko. O ile ostrzegali cię, że dzieje się tak, dopóki tego nie sprawdzisz, nie wierzysz w to.
W Hawanie muzyka opanowuje wszystko
Muzyka jest w centrum Kubańska Fabryka Sztuki (FAC). Nie jesteśmy tu po to, żeby cokolwiek na siłę, ale to miejsce trzeba odwiedzić. To najlepszy plan na noc i wszyscy mówią „jak fajnie”, kiedy mówisz, że planujesz iść. Jest to kompleks życia nocnego, który łączy muzykę, sztukę i restauracje, a magazyn Time wybrał jako jedno ze 100 najlepszych miejsc na świecie.
FAC wygląda jak kolejna przestrzeń kulturowa: tak nie jest. Na początek dlatego, że jest wyjątkowy na Kubie i zapełnia się co noc od czwartku do niedzieli i od 8 do 4 rano. do naśladowania jego propozycja koncertowa na najwyższym poziomie i ponieważ sale wystawowe są pełne o północy.
Twój kierownik ds. komunikacji i koordynacji artystycznej, Iwan Wergara relacja: „Nikt na świecie, kto pracuje ze sztuką, nie robi tego tak, jak my ją projektujemy. Pracujemy w nocy i dajemy możliwość wypoczynku”. FAC otwiera trzy miesiące i zamyka jeden. Zaplanujmy wyjazd do Hawany, kiedy będzie otwarta.
Kubańska Fabryka Sztuki (FAC)
Podczas pierwszej wycieczki **wyjdziemy również na taras Saratogi**, aby wygrzewać się w bajecznym świetle Hawany; Również będziemy jeść stare ubrania w każdym podniebieniu przeczytamy wszystkie plakaty, które znajdziemy na ulicach („Nikt tu się nie poddaje”) i Porozmawiamy z mieszkańcami i nieznajomymi.
Podróżujemy do powrotu inaczej niż opuściliśmy dom, a Hawana wraca do ciebie w ten sposób. Trudno ją zrozumieć i łatwo dać się jej uwieść. To wspaniałe miasto, jedno z największych na świecie. I, jak pisze o niej Ponte: „Nigdy nie byłeś sam w mieście. Jaka była zgubna”. Z tego powodu droga powrotna na lotnisko odbywa się w ciszy między palmami i autostopowiczami.
Kubańska Fabryka Sztuki (FAC)