Berlin, jeden z początkowych (i końcowych) punktów na niemieckim szlaku projektowym
mogę zostać oskarżony o chaotyczny podróżnik -co jest prawdą, jeśli tylko moje kroki są wytyczone orografią mapy-, ale moje pozorne wędrówki przestają być, gdy zrozumie się, jak apetyczne jest ciesz się i wydłużaj , tak daleko jak to możliwe, osiągnięcie ostatecznego celu.
Tak narysowałem moje ekscentryczna podróż przez niemiecki design . Śladami tego rodzaju gymkhany są: Schwäbisch Gmünd, Frankfurt, Weimar i Berlin.
Dwa z nich są obowiązkowymi celami w tej dyscyplinie, jeden jest przypadkowy, a ostatni jest ciekawym wielokropkiem, aby cel końcowy był bardziej pożądany i odległy. Nie obawiaj się, identyfikacja jest łatwa...
Proces tworzenia Qlocktwo
Zdaniem ekspertów panorama niemieckiego designu, jaką znamy dzisiaj, opiera się na trzech głównych filarach: Niemieckie Stowarzyszenie Architektów, Projektantów i Przemysłowców , założony na początku XX wieku; ten Szkoła Projektowania Uniwersytetu Ulm odpowiedzialny za szkolenie wielkich twórców niemieckich w okresie powojennym; i Szkoła Bauhausu , pierwsze na świecie centrum edukacji projektowej założone w 1919 roku.
Postulaty tego ostatniego – najbardziej spopularyzował się jego słynny "mniej znaczy więcej" - wyrażają się w rzeczywistości tego narodu, który widział narodziny zegary tak proste, jak oryginalne w wyrazie upływu godzin .
Z **Qlocktwo (2009) **, niemieckim duetem projektantów Biegert i Funk osiągnął światowy sukces i kilka nagród za genialny pomysł, tak prosty, jak innowacyjny: zegary, które dosłownie podają czas. To znaczy: „jest wpół do siódmej” w 20 językach.
Godziny w ten sposób „zwerbalizowane” stają się widoczne dzięki systemowi oświetlenia z światła ledowe . Rezultatem są autentyczne minimalistyczne dzieła sztuki z szeroką gamą wykończeń i frontów; autentyczne obrazy różnej wielkości, które od zeszłego roku zostały zredukowane do formatu zegarków na rękę.
qlockdwa
SCHWĘBISCH GMÜND: GODZINY MÓWIONE
Twórcy Andreas Funk i Marco Biegert stworzył swoją firmę w Schwäbisch Gmünd , około 50 kilometrów od Stuttgartu. I to tam kierujemy nasze kroki, aby odbyć alternatywną wycieczkę po zawsze prostym i funkcjonalnym, ale ekscytującym, niemieckim designie.
Z tego małego miasteczka przeskoczymy do ** Frankfurtu (lub Frankfurtu) ** a następnie do Weimaru, historycznej kolebki krzyżackiego designu i siedziba Muzeum Historycznego Bauhausu , aby zakończyć w Archiwum Bauhausu / Berlin Design Museum , gdzie znajduje się największa kolekcja w historii tej szkoły.
The „Lampa Bauhausu” , krzesło z rur stalowych autorstwa Marcela Breuera albo „Tapeta Bauhaus " są już współczesnymi klasykami. Bauhaus wpłynął na kształtowanie naszego codziennego życia i jest najbardziej udaną niemiecką firmą eksportową w kraju.
Dzięki wyraźnym liniom i kształtom zmienił design na świecie . Mózg ruchu Walter Gropius , przybył do Nowego Jorku w 1937 roku, po krótkim pobycie w Londynie, gdzie został przyjęty na czerwonym dywanie. Migracja gwiazd Bauhausu umożliwiła światu poznanie niemieckiego designu.
Wzór, który był stosowany w całej swojej historii we wszelkiego rodzaju przedmiotach codziennego użytku do domu lub, nie wchodząc dalej, w słynny Adidas z początku lat 70. , "but z trzema paskami", który każdy chciał nosić i który do dziś jest fetyszem wśród młodych pokoleń.
Schwäbisch Gmünd Jest to największe miasto regionu Remstal, zarówno pod względem liczby ludności, jak i powierzchni, a na terenie gminy znajdują się cztery rezerwaty przyrody.
Od średniowiecznego **placu (Marktplaz)** do **Katedry Świętego Krzyża (Heilig-Kreuz-Münster) , ulice zatrzymują nas jak w podróży do bardzo odległej epoki, której obce są ich obecne lokale rozrywkowe: od restauracji z egzotyczną kuchnią na tych szerokościach geograficznych, jak kuchnia meksykańska, po irlandzką tawernę czy niektóre bary i kluby nocne w trudno dostępnych miejscach. katalog, np. ** Le Clochard Schwäbisch Gmünd, M7 lub 7grad Schwäbisch Gmund.
Wiadomo, że dotarliśmy do tej miejscowości przez Stuttgart , gdzie nie zatrzymujemy się na tej trasie. Zostawiamy to raczej dla miłośników prędkości, którzy mają w tym mieście **Muzeum Mercedes-Benz i Muzeum Porsche**.
Chociaż jest poza naszym torem, to jednak zawsze będzie miał bardzo drogie miejsce w moim sercu, ponieważ tam poznałem Michaela Schumachera, ale to już inna historia…
Katedra Świętego Krzyża, Schwäbisch Gmünd
FRANKFURT NAD MENEM, MIĘDZY GOETHE A MANHATTANEM
Frankfurt to finansowa stolica Niemiec i brama do Europy, przez którego lotnisko wielokrotnie podróżowaliśmy w drodze na kontynent azjatycki, szczególnie w moim przypadku.
I to właśnie w tym mieście, oprócz Hala wystawowa samochodów (znowu pojawia się prędkość) , gdzie odbywają się największe targi książki na świecie; wydarzenie, które w połowie października gromadzi najlepszych w świecie wydawniczym z całej planety.
Postój w tym mieście nie jest przypadkowy; Nie mogliśmy przestać się interesować literatura, film lub sztuki plastyczne i znacznie mniej niż tawerny z cydrem lub przez Piąta Aleja Niemiec , którego nazwa, choć ma „komiczne” imperialne rezonanse, nie robi nic innego, jak dosłownie odwzorowuje niemieckie to, co możemy znaleźć na autentycznej i nowojorskiej alei.
Ten deptak jest ożywiony obecnością modnych butików i głównych sieci i sklepów, a także dziesięciopiętrowego centrum handlowego, Galeria Zeil . Nowoczesna sceneria, która podkreśla kontrastującą osobowość tego wspaniałego miasta, które skrywa tak wiele i tak różnorodnych scenerii.
Ale we Frankfurcie znajdziesz również dom pisarza Goethego i nabrzeże składające się z wielkich muzeów. Chociaż miejsce urodzenia Goethego zostało zniszczone podczas II wojny światowej, później zostało całkowicie odrestaurowane z oryginalnymi meblami, obrazami i książkami rodziny Goethego.
Fetyszyści listów mogą zainspirować się biurkiem, na którym pisał Goethe Nieszczęścia młodego Wertera . Wybitny pisarz kształcił się tam u własnego ojca, aż w wieku 16 lat opuścił dom, by studiować prawo w Lipsku.
Dom Goethego we Frankfurcie
The wizyta w domu Goethego obejmuje cztery kondygnacje: piętro wejściowe, ze starą kuchnią i salonami; pierwsza, do której prowadzą (i do pozostałych) duże barokowe schody z inicjałami rodziców w żeliwnej dekoracji i która prowadzi do wielkiej sali i sali muzycznej z meblami z epoki i niektórymi oryginalnymi częściami.
Na drugim piętrze znajdują się sypialnie rodziców, biblioteka i gabinet, ozdobione dużym regałem i tradycyjnym piecem ceramicznym; i ostatni eksponuje oryginalne dokumenty twórczości Goethego.
W Ribera de los museos można znaleźć m.in Niemieckie Muzeum Filmu i Muzeum Sztuk Pięknych Städel , w którym znajduje się 3000 obrazów od średniowiecza do współczesności, 1000 z nich na stałej ekspozycji, 100 000 rysunków i grafik z kolekcji rysunków, 4000 fotografii, 600 rzeźb i 115 000 książek.
Niemieckie Muzeum Filmu lub Niemieckie Muzeum Filmowe To przestrzeń poświęcona siódmej sztuce. Został otwarty w latach 1983-1984, aby rozszerzyć działalność frankfurckiego kina miejskiego, ale udało mu się stworzyć jedną z najciekawszych wystaw poświęconych sztuce siódmej.
Posiada kilka prywatnych kolekcji z różnych epok kina, wiele z nich posiada kopie do wypożyczenia.
Nie zapomnij Muzeum Sztuki Nowoczesnej słynie z bogatej kolekcji sztuki, w skład której wchodzą m.in Roy Lichtenstein, Joseph Beuys, Andy Warhol i Richter Gerhardt, i za śmiałą architekturę.
Zaprojektowane przez wiedeńskiego architekta Hansa Holleringa muzeum ma trójkątny kształt i jest powszechnie nazywane przez miejscowych „kawałkiem ciasta”.
Muzeum Sztuki Nowoczesnej we Frankfurcie
We Frankfurcie lokalnym napojem par excellence jest Apfelwein lub Ebbelwoi, łagodny alkoholowy napój jabłkowy co dzieje się w całym mieście.
Niektóre z najstarszych i najlepszych tawern z cydrem znajdują się na brukowanych ulicach miasta Dzielnica Sachsenhausen , na południe od Starego Miasta.
W Apfelwein Wagner musicie spróbować tego, co najbardziej autentyczne we Frankfurcie: Milanese z zielonym sosem, przygotowanym z siedmioma ziołami (ogórecznik, trybula, rukiew wodna, pietruszka, pieprzyk, szczypiorek i szczaw), czy typowy serek śmietankowy z papryką podawany jako przystawka.
A wszystko popijane cydrem podawanym w dzbankach każdej wielkości . Jako akompaniament możesz mieć trochę „frankfurtu” w rynek kleinmarkthalle a potem kawa i deser czekoladowy w Gorzki & Zart.
Przed przejściem do kolejnego etapu możemy odpocząć w Hotel Villa Kennedy **(Kennedyallee 70) ** , pięciogwiazdkowy luksusowy neogotycki obiekt z 1904 roku, położony wokół pięknej zabytkowej willi.
Hotel posiada 163 pokoje w nowoczesnym stylu plus luksusowe spa o powierzchni 1000 metrów kwadratowych i malowniczy centralny ogród.
Jeśli wolisz coś bardziej funkcjonalnego i z lepszymi widokami na miasto, wybierzemy Hotel Innside Frankfurt Eurotheum , imponujący i ekstrawagancki lokal usytuowany między 22. a 29. piętrem wieżowca zlokalizowanego w Neue Mainzer Straße 66-68.
Posiada 74 pokoje urządzone w różnych stylach, które mają duże okna, idealne do podziwiania uprzywilejowanych widoków na miasto.
W końcu specyfiką Frankfurtu jest koncentracja drapaczy chmur, które należą do najwyższych budynków w Europie, dzięki czemu miasto zyskało przydomek Mainhattan.
Imponujący loft hotelu Innside Frankfurt Eurotheum
WEIMAR: Kolebka Bauhausu z rezonansami do historii i klasy literatury
podróż do Weimar Można to zrobić autostradą lub pociągiem w niecałe trzy godziny. Położona w Turyngii, geograficznym centrum kraju, stanowi istotny etap naszej podróży w kierunku niemieckiego designu. Wielu pozna ją ze szkoły pod jej przydomkiem „Republika Weimarska”.
Spędziliśmy więc dzień w Weimarze, jednym z najstarszych miast w Niemczech, aby odwiedzić dom Goethego Schillera i Franciszka Liszta, gdzie budynki szkoły Bauhaus zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1996 roku.
The Barokowy dom Goethego w Frauenplan , gdzie poeta mieszkał przez prawie 50 lat, od 1782 roku do dnia śmierci w 1832 roku, widać dokładnie tak, jak pozostawił go pisarz w ostatnich latach swojego życia.
Dom z ogrodem położony w parku nad brzegiem Ilm , był darem księcia Karola Augusta Saxe-Weimar-Eisenach, aby połączyć Goethego z Weimarem, stając się jego schronieniem blisko natury.
Dary goethe jako kierownik robót został wcielony w Casa Romana, wzniesiony jako pierwszy klasycystyczny budynek w Weimarze.
Warta odwiedzenia jest także karczma **Zum weißen Schwan**, znajdująca się naprzeciwko domu Goethego, gdzie poeta prawdopodobnie od czasu do czasu delektował się kieliszkiem wina.
Ta przytulna stara karczma, choć doskonale odrestaurowana? , oferuje nam wszystkie specjały Turyngii przygotowane z trzeźwością.
W związku z postacią literacką mamy te dwie restauracje znajdujące się w pobliżu muzeum:
Restauracja Bettina Von Arnim _(Beethovenpl. 1-2) _
Bettina była niemiecką pisarką i powieściopisarzem romantycznym, siostra poety Clemensa Brentano i żona poety Achima von Arni . Ta restauracja przypomina nam pisarza, współczesnego i przyjaciela Goethego.
Mieszczący się w Hotelu Dorint, oferuje pyszne typowe dania z regionu (mięsa, sery i bajeczne desery), jednocześnie ciesząc się widokiem na ogród Goethego, popijany szerokim wyborem doskonałych roczników.
** Restauracja Anastasia _(Goetheplatz 2) _**
„Dworska atmosfera, dostojna elegancja w klasycznym stylu” – tak krytycy kulinarni opisują tę restaurację Gault i Millau – słynie z popularyzacji nouvelle cuisine lat 60. i 70.
Kreatywne potrawy, takie jak Bouillabaisse ze smażonymi kostkami rybnymi zarówno Krem z białych pomidorów z krewetkami – chorizo – szaszłyk i zielony sos . Oferuje zróżnicowane menu i bogatą kartę win.
Chociaż Goethe jest zdecydowanie kwintesencją postaci narodowej, są inni nie mniej wybitni artyści związani z tym miastem.
Schiller spędził ostatnie lata swojego życia w mieszczańskim domu znajduje się na ówczesnej esplanadzie.
Obecnie jest ozdobiony stylem swoich czasów i wieloma oryginalnymi kawałkami; Również wystawa stała Schiller w Turyngii Pozwala nam zagłębić się w jego życie i pracę.
Również Franciszka Liszta, wielki wirtuoz, o ile jego długie podróże na to pozwoliły, wybierał Weimar na miejsce zamieszkania.
Liszt mieszkał w starym Hofgartnerei, przy wejściu do parku, który dziś jest domem-muzeum Liszta.
W końcu musieliśmy Bauhaus-Muzeum który z ponad 300 pracami na wystawie pozwala nam zapoznać się z produkcją Szkoły Bauhaus, której prace nie straciły swojego ponadczasowego i prostego piękna.
Muzeum powstało wiosną 1919 roku, witając w swoich początkach międzynarodowych artystów na miarę Kandinsky'ego czy Paula Klee. Dzięki wystawom, które można tam oglądać, ewolucja szkoły Bauhaus jest wyraźnie doceniana.
Wśród obiektów znajdziemy kołyskę niemieckiego grafika Petera Kelera, lampę stołową autorstwa projektanta przemysłowego, urodzonego w Brema, Wilhelm Wagenfeld, lub czajniczki kombinowane, należące do niemieckiego garncarza Teodora Boglera.
Do tego dochodzą różne wystawy malarskie artystów takich jak Paul Klee lub Feininger.
Jeśli odwiedzasz miasto w październiku, co jest bardzo polecane, musisz odwiedzić legendarne Targ Cebulowy (Zwiebelmarkt), która pochodzi z 1653 roku i każdego roku przyciąga do zabytkowej starówki około 400 000 odwiedzających.
Tutaj wszystko kręci się wokół cebuli: zupy, typowego miejskiego ciasta, słynnych warkoczyków czy serwetek.
Na licznych scenach tego targowego festiwalu ponad 500 artystów daje z siebie wszystko, a prawie tyle samo stoisk zaprasza do zabawy i kupowania.
Targ Cebulowy (Zwiebelmarkt)
** BERLIN : ARTYSTYCZNE I KULINARNE GORĄCE **
Dotarliśmy w ciągu zaledwie dwóch godzin - dzięki szybkiemu pociągowi ICE - na ostatnim etapie naszej podróży.
Wprawdzie tym razem nie będziemy podążać za układem jego złowieszczej (ale także historycznej i oczywiście kreatywnej) ściany, ale przejdziemy bezpośrednio do jej artystycznego otoczenia.
Są nawet 450 galerii w mieście (najbardziej ugruntowane są Sprüth Magers , ** Eigen + Sztuka ** lub Aurel Scheibler ) oraz około 200 niekomercyjnych i alternatywnych sal prezentujących próbki młodych twórców krajowych i zagranicznych.
Berlin, który ma swój własny tydzień sztuki, berliński tydzień artystyczny, stała się stolicą nowoczesnego designu od czasu zjednoczenia – ogłosiło to UNESCO Miasto Designu w 2006 roku - dlatego co roku emigrują tam tysiące ludzi w poszukiwaniu inspiracji artystycznych.
Eksperci twierdzą, że to najlepsze miejsce na świecie do bycia artystą, do czego bardzo przyczynia się fakt, że rząd reguluje podatki od dochodu.
The Archiwum Bauhausu lub Berlin Design Museum _(Klingelhöferstraße 14, Tiergarten) _ zajmuje się badaniami naukowymi i wpływem na szkołę.
Jest to najobszerniejszy istniejący zbiór, skupiający się na historii i wszystkich aspektach jego twórczości, i jest dostępny dla wszystkich.
Budynek muzeum jest późnym dziełem Waltera Groppiusa, założyciel Bauhausu. Został zaplanowany w 1964 roku dla miasta Darmstadt i został zbudowany w latach 1976-1979 - z pewnymi modyfikacjami - w Berlinie.
Jego charakterystyczna sylwetka to znak rozpoznawczy stolicy Niemiec.
Berlińskie Muzeum Designu, znane również jako Archiwum Bauhausu
W dużej nawie prezentowane jest archiwum Bauhausu: architektura, meble, ceramika, metal, fotografia, dekoracje i dzieła, a także prace znanych profesorów Walter Gropius, Johannes Itten, Paul Klee, Lyonel Feininger, Wassily Kandinsky, Josef Albers, Oskar Schlemmer, László Moholy-Nagy i Ludwig Mies van der Rohe.
Znajduje się w okolicy mało odwiedzanej przez turystów, około czterech kilometrów od Bramy Brandenburskiej.
Roczny program muzeum obejmuje wystawy specjalne, konferencje, okrągłe stoły, warsztaty, odczyty i koncerty tak
Oczywiście archiwum-muzeum ma Kawa a także ze sklepem, w którym można kupić między innymi lampy, naczynia, artykuły papiernicze, zegary, książki i plakaty.
Przed wyjazdem nawiązujemy kontakt z codziennym życiem berlińczyków. The Clarchens Ballhaus de Mitte _(Auguststrasse 24) _ to spore odkrycie i idealne miejsce zarówno w dzień jak iw nocy.
Ta dwupiętrowa sala balowa powstała w 1913 roku i od tego czasu wydaje się, że się nie zmieniła.
Każdego wieczoru zależy to od innego stylu tańca a wieczorami parkiet wypełniony jest profesjonalnymi tancerzami gotowymi na każdy rytm.
Jeśli nie lubisz tańczyć, zawsze możesz zamówić talerz Käse Spätzle i dzban piwa.
przytulny Hotel Das _(Marinnenstrasse 26ª) _ to jeden z najlepszych barów w Dzielnica Kreuzberg gdzie spokojnie wypić kilka drinków.
Musisz spróbować ich szczególnej wersji klasycznego ginu z tonikiem, ciesząc się muzyką na żywo, jej dekoracją shabby chic i bezkonkurencyjna lokalizacja do obserwowania ludzi. Sam bar jest malutki, ale to część jego uroku.
Reinharda _(Poststraße 28) _ Jest to restauracja położona w przepięknej dzielnicy San Nicolás.
Odwiedzane i chwalone przez berlińczyków, występują m.in wyrafinowana kuchnia niemiecka dzięki czemu od wielu lat jest jedną z najlepszych restauracji w stolicy Niemiec.
Hiszpanie też mają wiele do powiedzenia w tym mieście, jeśli nie o designie, to o gastronomii.
Kataloński Paco Perez zrewolucjonizował smak Krzyżaków pod parasolem gastronomicznej awangardy, czyniąc omlet w syfonie modnym w jego restauracja FIVE by Paco Pérez , mieszczący się w pięciogwiazdkowym hotelu Das Stue.
Ponadto hiszpański aktor Daniel Brühl otworzył bar z atmosferą Barcelony o nazwie Raval, a ostatnio Gracia Bar.
Nazywają tego ostatniego „synem utalentowanej pary kuchennej utworzonej przez Bar Raval i La Pepita, kulinarny fenomen Boixeta i szefa kuchni Sergio Andreu z siedzibą w samym sercu Barcelony”. będę musiał spróbować...
Reinhard's pozostaje jedną z najlepszych restauracji w stolicy Niemiec
DODATEK
I żeby nie wydawało się, że ostatecznie cel pozostał w uczcie gastronomicznej, a nie artystycznej, załączamy lista kluczowych marek wielkich niemieckich domów projektowych.
Biegert i Funk: studio projektantów, twórców zegarków Qlocktwo, które dosłownie podają czas. Występują w rozmiarach ścian lub ramek o różnych wymiarach i wykończeniach oraz w formacie bransoletki.
Wystrój Walther : Dom specjalizujący się w akcesoriach łazienkowych z siedzibą we Frankfurcie. Jego prace są doskonałym przykładem na to, jak Niemcy podchodzą do projektowania: prostota linii, a także wyraźne nawiązania do szkoły Bauhaus.
Kahla: Od 1884 roku produkuje porcelanową zastawę stołową przeznaczoną do codziennego użytku. Marka produkuje współczesne wyroby projektowe przy użyciu technik stosowanych od kilku stuleci.
Reisenthel: Założona w 1971 roku marka projektuje przedmioty codziennego użytku - torby na zakupy czy przedmioty do przechowywania - jakby były prawdziwymi manifestami estetycznymi.
Rosenthal : Z ponad 130-letnią historią, jej porcelanowe elementy są bardzo pożądane przez kolekcjonerów. Chociaż firma nadal tworzy wiele swoich tradycyjnych projektów, co roku wypuszcza współczesne linie.
WMF: luksusowe elementy ze stali do produktów codziennego użytku, zwłaszcza przyborów kuchennych i produktów na stół.
Zastawa stołowa Kahla: współczesny design i techniki stosowane od kilku stuleci