Tak przeżywamy (surrealistyczną) noc przesilenia letniego w Stonehenge
„Świętujemy unię między Ziemią a Słońcem, świętujemy unię między Ziemią a Słońcem” . To zdanie i inne prośby o pokój lub przywoływanie przodków powtarzane są w kółko, chórem, wśród zatłoczonego tłumu. Jest popołudnie 20 czerwca, najdłuższy dzień w roku , a tysiące ludzi przyjechało do **Stonehenge (Wiltshire, Anglia)** z różnych krajów, by pożegnać się z wiosną i powitać lato, świętując przesilenie.
polecenia tradycji . Choć nie wiadomo, kto umieścił tam kamienie tworząc koncentryczne kręgi iz jaką intencją, ich pochodzenie sięga neolitu i ich związek z astronomią jest ewidentny. zarówno w przesilenie zimowe i przesilenie letnie, kiedy słońce osiągnie najwyższy punkt na niebie , dokładnie przecina oś konstrukcji, prześlizgując się między jej kamieniami. I to jest scena, której tysiące ludzi przyszło być świadkami jeszcze jeden rok. A może nadszedł czas, aby otwarcie przyznać, że większość jest tutaj, aby uchwycić to za pomocą telefonu komórkowego?
Fani Stonehenge
świątynia słońca zbudowana przez druidów jest wersją jej historii, która zdobywa coraz więcej zwolenników. Kiedy więc w końcu przejdę przez wejście do pomnika po prawie trzech godzinach podróży - Pochodzę z Bristolu i żeby się tam dostać pojechałem pociągiem , dzieliłem taksówkę z pięcioma osobami i szedłem prawie pół godziny przez pola - nie mogę się doczekać, aby wpaść na jednego z tych, którzy co roku uczestniczą w uroczystości. Zdarza się.
Widzę druida w czerwonej pelerynie i koszu kwiatów wysiadającego z autobusu, który przygotowali wyłącznie dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej. Razem z grupą znajomych, których poznałem na stacji, podążam za nim, aż widzę kamienie.
To jedyny dzień w roku, w którym można w nie grać. Ci, którzy przyjechali z wizytą, mówią, że podczas zwykłej wycieczki prawie nie widać ich z bliska. ludzie, którzy ich przytulają kto siedzi, aby nad nimi medytować lub który dotyka ich próbując je rozszyfrować i zarażać się energią to scena, która będzie się powtarzać nieprzerwanie od siódmej wieczorem, kiedy pomnik został otwarty, do popołudnia następnego dnia , gdy się zamknie, aby powrócić do normy.
Szaman Stonehenge
Rytuały zaczynają się . Kobiety, które ustawiły ołtarz z naturalnymi elementami i plastikowymi świecami (ze względu na ograniczenia bezpieczeństwa kosmicznego). Różne grupy druidów, którzy zdobywają ziemię wśród kamieni lub rodzin i grupy przyjaciół, którzy zabierają instrumenty i jedzenie. Nagle zamieszanie . W kręgu i przy kamieniu ołtarzowym druidzi zaczęli śpiewać. Rodzinnie lub w grupach, z peleryną, gałęziami i kwiatami na głowach i bez wypuszczania drewnianych patyków , odprawiają swoją pogańską ceremonię. Wszyscy są zaproszeni do powtarzania swoich piosenek i podążania za bębnami.
Kiedy kapłan odpowiedzialny za obrzęd (ten sam, za którym idziemy po przybyciu) ma „zamknąć swój krąg pokoju”, przerwa. Kobieta ubrana w całości na czerwono, która z kolei prowadzi całą grupę kobiet również ubranych w ten kolor, oznacza coś: „Przodkowie, zamierzamy zaśpiewać pieśń przodkom. Ważne jest, aby byli obecni”..
Druidzi patrzą na siebie i uczucie jest jasne: pomysł nie jest mile widziany. Ale kobiety w czerwieni idą dalej, mistrz druidów zostaje pośrodku, a ci z nas, którzy widzieli tę scenę, nie przypisują sobie zasług. Wszyscy z wyjątkiem pary, która była przy mnie przez cały czas, robiąc bezpośredni kontakt na Facebooku i witając się tam ze swoimi przyjaciółmi, którzy wpadli w pułapkę rzeczywistości swoich ekranów.
Kobiety w czerwieni podczas przesilenia
Zachód słońca nadchodzi z bębnami i od tego czasu nie przestają grać, są wszędzie. Wśród najbardziej hałaśliwych tych z prawie dziesięcioosobowej grupy mężczyzn o wyglądzie Wikingów. Rzecz zaczyna się dzielić . Z jednej strony ci, którzy pozostaną w kręgu tańcząc do tysiąca, z drugiej ci z nas, którzy zdecydują się rzucić na koce. Ludzie palący, rozmawiający, bawiący się lub śpiący w ciepłych ubraniach, ponieważ temperatura nagle spadła o dziesięć stopni. Prawie wszyscy dopiero się poznali i firma jest mile widziana. Tetris i łyżki wśród nieznajomych na rozgrzewkę i kilka kiepsko spędzonych godzin snu na oczekiwanie na przesilenie, które nadejdzie o świcie.
Trochę po trzeciej budzi mnie dźwięk cymbałów i jakiś śpiew. Ja i wielu innych. Czy Zając Kryszna zwiedzanie całego obszaru, aby ostrzec, że się zaczyna. Krok po kroku wszyscy szukamy lokalizacji, aby dobrze to zobaczyć. Teraz jest to zewnętrzna część kręgu, w której gromadzi się więcej osób, aby dobrze zobaczyć, jak światło słoneczne wpada między kamienie, lepiej zrobić mały dystans. „Mój telefon mówi, że świta o 4:51 rano.”, słyszę tam. Wiem, bo też to widziałem. Nic ze skomplikowanych obliczeń matematycznych jak poprzednio, pielgrzymi z 2018 roku nie mają tak wielu zasług.
Słońce zachodzi... i zaczynają się trzaski
„Siedem minut, trzy, jedna!” słuchający. Nie czas jeść winogrona, chociaż na to wygląda. Czas zrobić zdjęcie, aby zrobić najlepsze zdjęcie, takie, któremu udaje się uniknąć zakradania się na oświetlone ekrany innych i uchwyci blask słońca wschodzącego między kamieniami. Ale świt nie jest natychmiastowy, dotarcie na miejsce zajmuje trochę czasu, a ramy czasowe na ujęcie to około pięciu minut . Jest dużo „kliknięć” i nagle coś całkiem się rozproszyło. - Gdzie poszli ludzie? -.
Pierwsze autobusy z powrotem już odjechały, ale w kręgu są jeszcze różne sceny do powitania Hel. Ludzie razem w koncentrycznych kręgach trzymający się za ręce z uszami zakrytymi hełmami, kobiety wspinające się po kamieniach, by tańczyć z perspektywy, więcej bębnów (bo nie, nigdy nie przestali grać).
Niepowstrzymany mężczyzna ubrany w cekiny strząsa blask z twarzy, młodzi ludzie z rozwianymi szczękami chodzą wyjąc, najbardziej mistyczni zaczęli medytować lub ćwiczyć jogę w środku biesiady i są matki karmiące piersią. Magia Stonehenge polega na tym, że na zaledwie 30 metrach średnicy jest miejsce na wszystko.
witaj helio