Ulice tego małego miasteczka w Kadyksie zbierają pamięć o tragicznych wydarzeniach z 1933 roku
Chociaż znak przy wjeździe do miasta bardzo jasno wskazuje, gdzie jesteśmy, w rzeczywistości jest to Benalup-Stare domy Zmieniał swoją nazwę niezliczoną ilość razy. W rzeczywistości niespełna 30 lat temu udało mu się oderwać od sąsiada Medina Sidonia , co daje nam pierwszą ciekawostkę tego artykułu: Właśnie dotarliśmy do jednej z najmłodszych gmin w Hiszpanii.
Powiedziawszy to, musimy wyjaśnić inny aspekt: miasto położone jest w sercu regionu La Janda, wśród wspaniałych atrakcji Kadyksu, takich jak Vejer de la Frontera, Barbate czy Park Narodowy Los Alcornocales.
Niecałe 30 lat temu zdołał rozpaść się od sąsiada Mediny Sidonia
Sąsiedzi gromadzą tak wiele atrakcji, że czasami nasze przeznaczenie przychodzi niezauważenie. Z tego powodu ci, którzy do niego przychodzą, robią to sumiennie: przychodzą z chęcią cieszenia się otoczeniem, wiedząc, że ma ono ofertę, która jest prawdziwym świętem aktywności na świeżym powietrzu; prawo Słyszeli o tych historycznych wydarzeniach, które miały miejsce w mieście w pierwszej połowie XX wieku i chcą poznać więcej szczegółów. W naszym przypadku zdecydowaliśmy się na to drugie.
TRAGEDIA, KTÓRA LUDZI ZASOKOWAŁA
Więc bądźmy poważni. Czas opowiedzieć o odcinku, który niestety rozsławił to miejsce: znany jako Wydarzenia Casas Viejas. Tak to się nazywa anarchistyczne powstanie chłopskie, które wybuchło w styczniu 1933 r. —w środku II Rzeczypospolitej i w kontekście strajku generalnego, który w wielkich miastach zakończył się fiaskiem — i że został uduszony przez siły porządkowe w wyniku 22 zgonów. Ogłosili to chłopi, napędzani nędzą, która spustoszyła andaluzyjską wieś anarchizm wolnościowy. To, co się stamtąd wydarzyło, było tak znaczące, że wiadomość ostatecznie przekroczyła nasze granice.
Aby poznać szczegóły wydarzeń, cała trasa jest oznaczona tablicami informacyjnymi i starymi fotografiami -istnieje również trasa online - która podkreśla kluczowe miejsca tych wydarzeń i biegnące ulicami Benalup.
Stawiamy na inną opcję: że z zapisać się na jedną z wycieczek z przewodnikiem prowadzonych przez Rubéna, jedna z osób odpowiedzialnych za Biuro Turystyczne, które jest odpowiedzialne za dodanie do trasy o wiele przyjemniejszą, bliższą i bardziej emocjonalną narrację.
Układ i niektóre emblematyczne budynki miasta są łatwo rozpoznawalne
Wizyta rozpoczyna się na szczycie miasta. Ze świetnego punktu widokowego porównujemy panoramę, która rozciąga się u naszych stóp, z tą odbitą na starej czarno-białej fotografii: chociaż różnice są zauważalne — populacja 33 liczyła około 2500 osób; dziś jest 7000—, esencja pozostaje: łatwo rozpoznawalny układ i niektóre emblematyczne budynki miasta.
Po zejściu z kilku wzniesień przekroczyliśmy wyimaginowaną granicę tego, co w tamtym czasie stanowiło wejście do miasta. W pobliżu znajduje się niewielki plac z uroczą fontanną pośrodku: Związek, liczący około 550 członków, mieścił się w tym miejscu, gdzie toczyła się duża część powstania. Nieco później ulice San Elias i San Juan, gdzie skupione były domy najbogatszych rodzin i znajdowały się w centrum miasta, są one również częścią naszego szlaku.
W stare koszary Gwardii Cywilnej, dom przed kościołem Matki Bożej z Socorro, zatrzymujemy się. Dziś w niej Katarzyna żyje, ujmującą panią, z którą wpadliśmy przy wejściu i która nie waha się powiedzieć nam - nam i każdemu, kto chce pogadać - że urodziła się 33 lutego i dlatego nic nie pamięta z tego, co się wydarzyło. Dopóki Covid nie pojawił się w naszym życiu, zapraszał nawet turystów do swojego domu, aby… zobacz na własne oczy szafę, w której strażnicy cywilni zrobili dziurę, aby umożliwić ich rodzinom ucieczkę z koszar w środku buntu. Obok fasady jego domu przedstawia go fotografia.
Catalina mieszka w dawnych koszarach Gwardii Cywilnej
Ten stary Pensjonat San Raphael, Dwa kroki dalej, dziś został przekształcony w restaurację: zainstalowano tam tymczasowe koszary, w których ustanowiono oficjalne posiłki wysłane przez rząd – duży kontyngent Gwardii Cywilnej i Szturmowej – w celu stłumienia buntu. Wśród nich był kapitan Rojas, odpowiedzialny za masakrę, która miała mieć miejsce później.
Ciekawe, że przebywali tu także dziennikarze, którzy przybyli, aby relacjonować wydarzenia, jak Ramón J. Sender. Faktycznie, To dzięki świetnemu przekazowi medialnemu archiwum fotograficzne tej małej wioski w Kadyksie, nawet z lat 30. XX wieku, jest tak bogate.
Ruben dołącza do nas do miejsca, gdzie kiedyś znajdował się cmentarz: tam, gdzie spora część tych rozstrzelanych chłopów leżała całymi dniami, Dziś jest plac zabaw.
Nieco wyżej, w miejscu, w którym był chata sąsiada znana jako Seisdedos które Gwardia Szturmowa podpaliła - zginęło w nim ośmiu rewolucjonistów, którzy byli w środku uchodźcami i buntownikami - dziś jest Przestrzeń Pamiątkowa Casas Viejas 1933, obowiązkowy przystanek i koniec trasy.
Miasto stało się symbolem wolności anarchistycznych na całym świecie
W podniosłości jego wnętrza można poznać szczegóły tej niefortunnej historii, zrozumieć, dlaczego wydarzenia miały miejsce i przyczyny, które je motywowały. Jest to również możliwe 22 ofiarom przypisać imię, nazwiska i historię. Dokumentację na temat różnych wystawców uzupełnia kompilacja artykułów i raportów publikowanych w ówczesnej prasie. Na ścianie ekran z emocjonalnym filmem podsumowuje większość tego odcinka.
Te dni zamieszania i konfrontacji nie tylko spowodowały, że Benalup-Casas Viejas skupił wszystkie oczy: spowodowało również, że miasto stało się symbolem wolności anarchistycznych na całym świecie.
POZA FAKTY
Jednak oprócz poznania faktów historycznych, krótki spacer po Benalup pozwala odkryć tę drugą twarz, którą ma też miasto. Jak zawsze, kluczem do zanurzenia się w esencji tego miejsca jest przy kościele: Tam, na placu, starsi rozmawiają w cieniu drzew o przyziemności i boskości, podczas gdy dzieci biegają i śmieją się bez przerwy. W międzyczasie dzwony ogłaszają ze szczytu wieży i bezwzględnie punktualnie co kwadrans po półtorej.
Patrzymy na dzwonnicę, nowszą niż reszta budynku: poprzednia padła z powodu silnych wiatrów wschodnich, tak typowych dla tych części. Styl? Najbardziej eklektyczny: Neoklasyczny wygląd, z cegłami i kolumnami inspirowanymi stylem mudejar, przywodzącymi na myśl Rzym. Wewnątrz więcej połączenia: jego trzeźwość przypomina kościoły protestanckie.
W powstaniu zginęło 22 osób.
Aby dotrzeć do kościoła, trzeba wspiąć się na niewielkie wzgórze idealne miejsce na dobry talerz ciecierzycy z tagarninami: La Fábrica, jedna z najbardziej charakterystycznych restauracji w Benalup, sprawi, że odzyskamy siły.
Spacer i wędrówka po starych ulicach, docierając do najwyższej części miasta, daje nam doświadczenie wpadania na stare domy, których drzwi zasługiwałyby na dobry reportaż fotograficzny. W rzeczywistości istnieje nawet trasa internetowa, która zaprasza do zatrzymania się na niektórych z nich.
Warto też zbliżyć się do rynek żywności, dziś prawie opuszczony, i kontempluj ciekawe malowidła ścienne które wypełniają fasady okolicy życiem — i inne sceny kostiumowe.
Na zakończenie naszego szczególnego spaceru, z innym, bardziej aktualnym spojrzeniem na gminę, ostatnia niespodzianka: Centrum Kultury Jerome R. Mintza, amerykański profesor uniwersytecki, który zainteresowany wydarzeniami w Casas Viejas poświęcił dużą część swojego życia na zwiedzanie gminy i badanie wydarzeń. Hala montażowa budynku posiada: wspaniała wystawa fotograficzna, która pokazuje najbardziej autentyczny Benalup: ten, który nieznajomy zdołał uchwycić swoim aparatem, oparty na podróżach, porach roku w mieście i zaufaniu sąsiadów przez całe lata 80-te.
Poznaj szczegóły tej niefortunnej historii, zrozum, dlaczego wydarzenia miały miejsce i przyczyny, które je motywowały