Birma: podróż życia
Kipling już powiedział „To Birma, kraj bardzo różny od wszystkich, które znasz ”. A zapalony podróżnik i słynny angielski pisarz nie mógł mieć więcej racji, ponieważ chociaż graniczy z Chinami, Tajlandią, Laosem, Indiami i Bangladeszem, a zatem jest podobny pod pewnymi względami do swoich sąsiadów, Birma , jak to było znane, zanim junta wojskowa, która przejęła władzę w 1989 roku, przywróciła pierwotną nazwę Myanmar sprzed okupacji brytyjskiej, jest czymś wyjątkowym.
Tak wyjątkowy i nieporównywalny jest Droga do Mandalaj , statek wycieczkowy firmy Belmond, który pokonuje gęste i ciemne wody rzeki Ayeyarwady , który dzieli kraj na dwie części. W przypadku braku autostrad funkcjonuje jako podstawowa arteria komunikacyjna i handlowa o długości ponad 2000 km, tak jak wtedy, gdy George Orwell opisał to w swojej niezastąpionej powieści Dni birmańskie, z łodziami i promami płynącymi nieustannie w górę i w dół wraz z delikatnymi łodziami rybaków, którzy zamieszkują wioski na jego brzegach.
Szczęśliwym pasażerom tego cudu, który jest tu od 17 lat, nawet jeśli zaczął płynąć bardzo daleko, a konkretnie po Renie, wystarczy kilka minut na pokładzie, aby zdać sobie sprawę, że nawet najdrobniejszy szczegół został wzięty pod uwagę, aby zagwarantować że ich pobyt będzie wysublimowane doświadczenie.
Droga do Mandalaj
Tym bardziej, że cały statek musiał zostać odnowiony z konieczności po poważnym uszkodzeniu przez cyklon Nargis w 2008 roku, który został również wykorzystany do zwiększenia wielkości kabin i zmniejszenia maksymalnej liczby pasażerów do łącznie 82, idealny tak, aby od razu pojawiły się okazje do rozmowy, dzielenia się wrażeniami i, jeśli to konieczne, nawiązywania dobrych przyjaźni. w Droga do Mandalaj wszyscy są na dobry humor i panuje atmosfera iluzji ogólny.
I nie może być inaczej, mieć przed sobą podróż, która jest równie ekscytująca, co zrelaksowana, ponieważ tak naprawdę chodzi o to, by dać się ponieść niesamowite miejsce na kolejne jeszcze bardziej spektakularne? , od czterech do jedenastu nocy, w zależności od wybranej trasy. A po drodze, aby cieszyć się wszystkimi możliwymi wygodami luksusowy rejs : wspaniały basen na pokładzie otoczony wygodnymi hamakami, spa do regeneracji z masażami i zabiegami na bazie naturalnych produktów po intensywnym dzień zwiedzania świątyni po świątyni , biblioteka zaopatrzona w najlepsze książki o kulturze i historii Myanmar lub piano-bar owinięty drewnem tekowym i ozdobiony starymi czarno-białymi zdjęciami, gdzie można odwiedzić przed lub po, aby zaostrzyć apetyt lub zakończyć obiad godny najlepszych francuskie restauracje z koktajlem idealny podczas udziału w recitalu muzyki tradycyjnej.
wnętrze łodzi
Bardzo cenione jest to, że na pokładzie są przewodnicy, którzy zawsze towarzyszą pasażerom podczas wszystkich wycieczek, niezależnie od tego, czy chcą uczestniczyć w ofiara, którą mieszkańcy wioski składają mnichom z klasztoru z samego rana lub zwiedzić lokalne targi i odwiedzić warsztaty rzemieślników, którzy rzeźbią marmurowi buddowie albo tkają w małych miasteczkach delikatne kawałki jedwabiu, które od czasu do czasu wychodzą. A gdyby czegoś brakowało, to jest jeszcze największa z przyjemności, czyli kontemplacja, jak po drugiej stronie okna kabiny ospałe krajobrazy i codzienne sceny z życia kraju, z którego niemożliwe, aby się nie zakochać.
Podróż właściwie się zaczyna Yangon , tętniącej życiem stolicy zamieszkanej przez nieco ponad pięć milionów dusz, której historia sięga ponad 2500 lat, kiedy to Pagoda Schwedagon , przytłaczająca świątynia zwieńczona olbrzymią złotą stupą, która każdego popołudnia mieni się ostatnimi promieniami słońca, jakby chciała podkreślić, że jest najświętsze miejsce w kraju który emanuje duchowością ze wszystkich swoich porów.
Ofiary w pagodzie Shwedagon o zachodzie słońca.
Jak inaczej można pojąć, że istnieje ta tajemnicza i sucha esplanada, która jest? Bagan gdzie pomimo skutków różnych trzęsień ziemi, więcej niż 2500 świątyń rozrzucone tu i tam? cokolwiek było pierwsza stolica birmańskiego imperium oraz punkt wejścia na pokład dla tego rejsu, do którego dociera lot wewnętrzny z Yangon , cierpiał rodzaj gorączki budowlanej przez dwa i pół wieku, gdy król Anawrahta przyjął buddyzm i uczynił go oficjalną religią. W ten sposób w ciągu XI wieku tak wielu stupy i pagody tworząc niezwykły zestaw, który nawet dzisiaj jest nerwowe centrum duchowości dla wszystkich krajów w okolicy i zdecydowanie jednej z najbardziej magicznych enklaw, nie tylko w Azji Południowo-Wschodniej, ale na całej planecie.
Nie wszystkie świątynie osiągnęły nasze dni lub są tak stare; jest wiele innych niedawno wybudowanych, ale i tak warto wstać wcześnie i udać się tam z pierwszymi promieniami słońca. Jeszcze lepiej, jeśli zatrudnisz przejażdżka balonem, aby podziwiać je z góry, kieliszek szampana w ręku.
W Budanie wysublimowane doświadczenie
Następnie należy poświęcić dzień na zwiedzanie zagrody wozem ciągniętym przez konia, rowerem lub pieszo, wchodzenie i wychodzenie z jednej świątyni do drugiej, aż nadejdzie czas na zajęcie pozycji do oglądania zachodu słońca wspinającego się na najwyższą tarasów świątyni Thatbyinnyu Pahto , najwyższy ze wszystkich na 63 metry i ten, który zapewnia najpiękniejsze widoki niezapomnianej chwili ze świątynią Ananda z przodu i słońce zachodzące z pełną prędkością. Nie zaszkodzi zebrać doznania doświadczane w ciągu dnia, takie jak stąpanie boso po kamiennych wnętrzach, wiedząc, że jesteś sam w miejscu, które wkrótce będzie znacznie bardziej zatłoczone.
I to jest to, że będąc praktycznie zamkniętym na resztę świata przez ponad 20 długich lat, aby wjechać do Myanmaru nawet dzisiaj, trzeba być przygotowanym (jeśli ktoś może się na coś takiego przygotować) przed podaniem ten niesamowity skok w czasie.
To jak cofnięcie umysłu w przeszłość
Z wyjątkiem międzynarodowego lotniska w Rangunie, będącego bramą dla prawie wszystkich podróżnych, miast, wiosek, rynków, świątyń, krajobrazów, plaż i sposób życia ogromnej większości populacji destyluje autentyczność tak czystą, że robi wrażenie spójrz gdzie patrzysz. W końcu nie pozostało już tak wiele miejsc, w których na każdym kroku spotyka się… inny prezent w postaci pocztówki o wyjątkowej urodzie lub naprawdę niezapomniane przeżycie, tym bardziej, gdy jesteś częścią tej otwartej tajemnicy, która biegnie wszędzie: że prędzej niż później wszystko się tutaj zmieni.
Jeśli mielibyśmy szukać punktu zwrotnego, to musielibyśmy przyjrzeć się ostatnim wyborom w kwietniu 2012 roku, które stanowiły pierwszy krok, choć niepewny, w kierunku demokracja, która jeszcze nie jest taka. Patrząc z pewnym sceptycyzmem Zachodu, fakt, że kraj jest obecnie pogrążony w rozpoczynającym się procesie otwarcia, którego konsekwencje już zaczynają być odczuwalne, ma wiele odczytań.
U Bein to najdłuższy most z drewna tekowego na świecie.
Z jednej strony przewidywalny rozwój gospodarczy i jego wpływ na jakość życia obywateli, którzy do tej pory nadal cierpią z powodu największego ubóstwa w Azji Południowo-Wschodniej, nie tracąc wiecznego uśmiechu. Ale z drugiej strony żniwo są bardzo wysokie, jeśli spojrzeć na to z perspektywy podróżnika, który marzy o zagubieniu się w niezbadanych terytoriach i zanurzeniu się w nietkniętych kulturach.
Turystyka rozwija się w zawrotnym tempie: w 2012 roku wszystkie rekordy odwiedzających zostały pobite do tego stopnia, że popyt w szczycie sezonu, czyli między październikiem a lutym, przewyższa obecną pojemność hoteli, przy czym ceny hoteli Wiele razy hotele nie odpowiadają jakości standard, który powinni reprezentować. Mimo to w zeszłym roku Birma otrzymała tylko 400 000 turystów w porównaniu do ponad 20 milionów osób, które odwiedziły Tajlandię . Wciąż jesteśmy na czas, aby to zachować.
* Ten raport został opublikowany w monografii Condé Nast Traveler numer 66, Romantic Travel.
*** Możesz być zainteresowanym także tym...**
- Miejsca, które w 2015 roku wysadzą w powietrze: ostateczny #quinielatraveler
- 10 planów do śledzenia
- Krajobrazy z lotu ptaka
- Najlepsze widoki na świecie (nieodpowiednie dla osób cierpiących na zawroty głowy)
Turystyka rozwija się skokowo