Szlak Synajski
Kiedy muzułmanie z Afryki przeszli pieszo przez Synaj w pielgrzymce do Mekki, a chrześcijanie w drodze do klasztoru Santa Caterina lub Jerozolimy, Plemiona Beduinów z południowego półwyspu współpracowali w szerokim sojuszu zwanym Towarah, aby pomagać wiernym podczas przemierzania niegościnnego regionu.
Niedaleko stamtąd imponujący górzysty teren, który stoi na obrzeżach miasta nadmorskie miasto Hurghada Wieki temu stało się dynamiczny region w połowie drogi między Morzem Czerwonym a Nilem. Przez to terytorium przeplatały się szlaki handlowe, podróżnicze i łowieckie, tworząc labiryntową mozaikę ścieżek, wzdłuż których zostawiły swój ślad. cywilizacje tak stare jak ptolemejska i rzymska.
Wysiłek będzie tego wart
Aż do lat 80. znaczna część tych tras była nadal podróżowana i opiekowana przez lokalne plemiona Beduinów, które pozostały w tych regionach.
Ale pojawienie się zmotoryzowanego transportu nagle zmieniło sposób, w jaki ludzie się poruszali, czyniąc te stare sposoby przestarzałymi. Z biegiem lat wiele z nich nieuchronnie zaczęło zanikać, a nawet znikać z mapy.
Było tylko jedno miejsce, w którym zapisano przebieg i historię wszystkich tych szlaków: zbiorowa pamięć Beduinów. A teraz, po latach rozwoju, W Egipcie zainaugurowano dwie trasy o długości ponad 1000 kilometrów Razem przywracają dawne ścieżki do życia, aby zachować ich historię i całą wiedzę o florze, faunie, legendach, przysłowiach czy wierszach, które je otaczają.
Pierwszy z nich, Szlak Synajski, Został zaprojektowany przez osiem plemion zamieszkujących Południowy Synaj: Alegat, Awlad Said, Garasha, Hamada, Jebeleya, Muzeina, Sowalha i Tarabin. Po stu latach plemiona te ponownie współpracowały, aby stworzyć tę trasę 550 kilometrów, które można pokonać w około 42 dni.
Widoki ze szczytu trasy nad Morzem Czerwonym
Równoległy, członkowie Kushmaan, klanu plemienia Maaza, jeden z największych w Egipcie, zainaugurował w 2019 roku Szlak górski Morza Czerwonego, ślad 170 kilometrów przez góry poza Hurghadą. droga trwa około dziesięciu dni i z kolei łączy się z drugorzędnymi drogami, które tworzą sieć do 800 km.
Obie drogi, bliźniaczo pomiędzy nimi, dają realną szansę zbliżenia się zarówno do Beduinów Egiptu, społeczności marginalizowanej przez państwo i przywiązanej do orientalnych klisz typowych dla Tysiąca i Jednej Nocy, jak i ich nieznanych terytoriów, które tradycyjnie znalazły się poza marginesem masowej turystyki w kraju.
RÓŻNORODNOŚĆ I PRZYGODA
Jeśli chodzi o Synaj i Hurghadę, gdzie zaczyna się szlak Morza Czerwonego, jest łatwo dostępny z Kairu samolotem lub autobusem, a tam Beduini zapewnią resztę. Nawet jeśli, wskazane jest skonsultowanie trudności każdej wycieczki i materiałów, które należy zabrać, ponieważ są to odległe obszary i trzeba się wcześniej przygotować.
Szlak Morza Czerwonego
Miasta Synaju Południowego, takie jak Sharm el Sheikh, Nuweiba i Dahab, a także sama Hurghada to znane miejsca nurkowe i plażowe, co pozwala na przedłużenie pobytu.
Tradycyjne terytoria plemion Beduinów są ściśle wytyczone i ignorują rozgraniczenia polityczne narzucone z odległej stolicy, które często nazywają – jak wiele innych – „Egiptem”. Z tego powodu, Wycieczki można chodzić tylko w parze z odpowiednimi plemionami, z których każde jest odpowiedzialne za eskortę i opiekę nad wędrowcami na swojej ziemi.
Wiele krzyżujących się tras jest mylących, w niektórych przypadkach całkowicie niemożliwych do rozeznania, więc pomoc miejscowych jest nie tylko zalecana, ale absolutnie niezbędna.
Beduini charakteryzują się niezależnością , więc nie trzeba się obawiać, że są inwazyjne i to właśnie one zachowują wiedzę przekazywaną z pokolenia na pokolenie.
Beduin na szlaku Can n Synaj
Oba szlaki oferują dużą różnorodność historyczną, która w przypadku Synaju obejmuje słynny klasztor Santa Caterina lub kaplica wieńcząca górę Caterina, najwyższy w Egipcie (2 642 metry). Z kolei Morze Czerwone przecina się z prehistoryczna sztuka naskalna, dwie starożytne rzymskie wioski i kaplice Ojców Pustyni Egiptu. Możesz wybrać się na jednodniowe wycieczki lub tyle, ile chcesz, dlatego najlepiej sprawdzić szeroką gamę opcji i wybrać najbardziej atrakcyjną trasę.
Jednocześnie przedłużenie obu szlaków oferuje ogromną różnorodność krajobrazów, które łączą rozległe pustynne esplanady ze stromymi szczytami górskimi, przechodzącymi przez sieci kanionów, źródeł, a nawet naturalnych rozlewisk.
Wśród najbardziej charakterystycznych punktów tego pierwszego jest święta góra Synaj, gdzie chrześcijanie, żydzi i muzułmanie wierzą, że bóg przemówił do Mojżesza, podczas gdy w drugim góra Shayib el Banat, z najwyższym szczytem w Egipcie kontynentalnym (2187 metrów).
Surowe krajobrazy wzdłuż szlaku Synaj
W pogodne dni szlaki można zobaczyć od siebie z wysokich punktów. W tym sensie góry Synaj i Morze Czerwone były kiedyś częścią tego samego lądu i zostały oddzielone jedynie formacją Morza Czerwonego, czyniąc je geologicznie podobnymi miejscami.
Kulturowo oba terytoria od wieków zamieszkiwane są przez plemiona Beduinów, a wszystkie znajdujące się na szlaku mają swoje korzenie na Półwyspie Arabskim, więc mają ze sobą wiele wspólnego. Aby dowiedzieć się więcej o Synaju Południowym, możesz przeczytać Synaj: przewodnik trekkingowy, przez Bena Hofflera, współtwórca obu ścieżek i głęboki koneser obu regionów.
Jeśli chodzi o bezpieczeństwo, podróżnika nie powinny przerażać wieści napływające z Synaju, gdzie armia i grupy terrorystyczne kontynuują walkę.
Surowe krajobrazy wzdłuż szlaku Synaj
Zdecydowana większość tych incydentów ma miejsce na północno-wschodnim krańcu półwyspu, daleko od południa, bo gdzie biegnie szlak, który dzięki skrupulatnej kontroli samych Beduinów jest jednym z najbezpieczniejszych miejsc w kraju. Ale prawdą jest, że tak jak w pozostałej części Egiptu, przed podróżą warto zwrócić uwagę na wydarzenia.
Zdecydowanie, Egipt jest znacznie bardziej w liczbie mnogiej, niż chciałby Kair, a zarówno szlak Synaj, jak i szlak Morza Czerwonego są jednym z najlepszych sposobów na zbliżenie się do tej różnorodności.