Ujala Baoli w mieście Mandav.
„Baori”, „baoli”, „bawadi” lub „vav” są różne wyrażenia, których w Indiach używają w odniesieniu do podziemne studnie schodkowe . Powstały te wielkie dzieła architektoniczne, choć trudno dokładnie określić, około 600 AD Tak do XIX wieku na terenie całego kraju.
W naszym stuleciu często myśli się o rurach i tamach wodnych, ale w przeszłości i w Indiach to był sposób na radzenie sobie z niedoborem wody , ponieważ klimat jest dość suchy przez cały rok, pomimo częstych deszczów monsunowych.
Te schodkowe studnie miały niedostrzegalną głębokość do przechowywania dużej ilości wody. Kroki uczyniły je dostępnymi dla wszystkich, Odegrali więc ważną rolę. , dlatego znajdują się w pobliżu obszarów miejskich. Ale nie tylko spełniały funkcję dostarczania wody, ale też były brane pod uwagę świątynie, ośrodki miejskie i schroniska na gorące letnie miesiące to znaczy były oazami w mieście.
Kobiety były dla nich najbardziej wytrwałe W rzeczywistości uważa się, że to oni pomogli im sfinansować uhonorowanie zmarłych mężów; chociaż były to również darowizny od członków rodziny królewskiej dla ludzi.
Chand Baori w Abhaneri w Radżastanie.
Ale wtedy, Co się stało z tymi klejnotami, że dziś są porzucone? The brytyjski radż którzy rządzili Indiami w XIX wieku, uważali je niehigieniczny z tego powodu wielu zostało zniszczonych i porzuconych, tak jak zostały zastąpione przez rury, zbiorniki itd., czyli innymi, bardziej nowoczesnymi sposobami gromadzenia wody.
Kto nam to wszystko mówi? Wiktoria Lautmann , londyńska dziennikarka, która spędziła ponad 30 lat na ich dokumentowaniu podziemne skarby.
„Po raz pierwszy odwiedziłem Indie około trzydziestu lat temu i podczas postoju w Indiach Ahmadabad , Gudżarat, lokalny przewodnik wywiózł mnie z miasta? , zaparkowaliśmy na drodze i skierowaliśmy się do czegoś, co wyglądało jak zwykła ściana. Ale kiedy spojrzałem w jego głębię, byłem zdumiony, to była głęboka otchłań stworzona przez człowieka. Nigdy czegoś takiego nie widziałem. Od tego czasu wielokrotnie wracałem do Indii i choć pamięć o tym spotkaniu była niezatarta, Zacząłem badać studnie ”, mówi Traveller.es.
Ślimakowy vav w Champaner, Gujarat.
Osiem lat temu postanowił zamienić to hobby w coś poważnego i w wyniku tych wyjazdów narodził się pomysł stworzenia książki, aby nie popadły w zapomnienie. Znikające studnie schodkowe Indii (Wyd. Merrell, 2017) zbiera 75 naprzemiennych studni podziemnych na terenie całego kraju.
Ku ich zaskoczeniu wielu turystów odwiedzających Indie nie znają tych sekretnych klejnotów , choć zapewnia, że dzięki deklaracji Rani ki vav w Patanie, jako Światowe Dziedzictwo Unesco w 2014 r. , wiele z nich zaczyna być odwiedzanych.
Pomimo prac badawczych nie było jej łatwo bo nawet Indianie nie wiedzą, że te studnie istnieją. “ Niewiele o nich napisano , biorąc pod uwagę jego długą i znakomitą historię, ale jest kilku uczonych, którzy byli niezbędni. Ponadto dziś istnieją strony internetowe poświęcone studniom schodowym, które obejmują GPS ze współrzędnymi. Umieściłem je również w mojej książce ”.
Rani Ki Vav w mieście Patan.
Choć ostrzega, że ich zlokalizowanie nie jest najtrudniejsze : „W miastach i miasteczkach wiele z nich jest otoczonych nowoczesnymi budynkami, co utrudnia dostęp. W małych miasteczkach znalezienie ich może zająć wiele godzin, a wystarczy zapytać różnych ludzi, takich jak sklepikarze, sprzedawcy herbaty, pasterze, taksówkarze... Konstrukcje są daleko poza zasięgiem radaru. Na szczęście w całym kraju jest coraz więcej dokumentów i przewodników . Na przykład Bundi, Ahmedabad i Delhi mają już dostępne książki o lokalnych studniach. To triumf!”
Jak mówi Victoria, jest coraz więcej odrestaurowanych studni, a niektóre są już włączone jako atrakcje turystyczne. Trudno wybrać między najbardziej ciekawskimi, ponieważ każdy z nich ma niepowtarzalną charakterystykę. “ Ujala Baoli (na zdjęciu tytułowym artykułu) w Fort Mandu w Madhya Pradesh jest to jeden z najbardziej tajemniczych z ekscentrycznymi krokami. Jeszcze nic na ten temat nie znalazłem – wyjaśnia.
Batris Kotha vav w Kapadvanj.
nie mogę pomóc, ale wspomnieć Chand Baori w Abhaneri , Radżastan, z olśniewającą gamą 3500 schodów . „To dosłownie oszałamiające, ale jest to również jedna z najbardziej interesujących historycznie studni schodkowych, architektoniczny tort warstwowy pierwotnie zbudowany przez hinduskiego władcę około 800 roku, ale z XVIII-wieczną islamską estetyką. Połączenie tych dwóch stylów to rzadkość. Był również używany jako więzienie w filmie Batmana „Mroczny rycerz powstaje”.
Wawa śrubowa (XVI w.) położony na obrzeżach miasto-twierdza z szampan , Gujarat, to kolejna wspomniana przez dziennikarza. Jak również podziemna studnia neemrana baori , w małym miasteczku Neemarana , radżastani.
„Jak to możliwe, że ta wspaniała dziewięciopiętrowa konstrukcja nie pojawia się w książkach o historii i architekturze? Nie ma absolutnie nic takiego nigdzie na świecie Możesz go nawet zobaczyć z Google Earth. Jednak dostępnych jest tak mało informacji faktycznych, że uczeni wyznaczyli aż trzy różne daty jego powstania”.
Neemrana Baori we wsi Neemrana.
Dziennikarka nigdy nie wierzyła, że będzie się w czymś takim specjalizować. „Gdybym wiedział, że w przyszłości będę robić książki i wystawy fotograficzne, poszedłbym na zajęcia z fotografii. To wszystko było bardzo intuicyjne, spontaniczne i samotne.”
Oprócz jego książki, więcej o jego pracy można dowiedzieć się na Muzeum Fowlera UCLA , w Los Angeles, gdzie poświęcili się wystawa do 20 października.