Shiraz: czysta poezja
Zanim wyjdę z pokoju w pięknym Hotelu Forough, w samym sercu Starego Miasta, upewniam się, że chustę dobrze owijam. Sziraz: W Iranie kobietom zabrania się pokazywania włosów, w tym kobietom cudzoziemskim, i nie chodzi o łamanie zasad.
Przywiodła mnie tu wąska, słabo oświetlona ulica ostatniej nocy przez czysty przypadek i pobłogosławiłem godzinę, w której odkryłem ten cudowny zakątek miasta.
Po zjedzeniu soczystego śniadania złożonego z naturalnych soków, tostów i jogurtu, wychodzę na zewnątrz, akurat wtedy, gdy muezin z sąsiedniego meczetu zaczyna wzywać do modlitwy. Moja podróż zaczyna się w mieście poetów.
Wejście na bazar to najlepszy sposób na przedstawienie się i poznanie irańskiego świata
Shiraz, w południowo-zachodnim Iranie, znajduje się 500 kilometrów od Isfahanu, jednej z największych pereł Persia.
Używany przez wielu jako baza wypadowa do zwiedzania starożytnego miasta Persepolis, ma po prostu półtora miliona mieszkańców, 2500 lat i niezliczone zakątki do odkrycia.
Aby zacząć zagłębiać się we wszystkie zakamarki, które były… stolica Iranu w okresie 32 lat dynastii Zand (1747-1779), nie ma to jak ciągnąć najstarszy i najtańszy środek transportu: moje nogi będą moimi najlepszymi sprzymierzeńcami.
Idąc więc idę do miejsca, które nigdy nie zawodzi, jeśli chodzi o poznanie kultury ludu: kieruję się w stronę Bazar Vakil, największy i najpopularniejszy targ w całym mieście.
Sklepy z przyprawami przenikają atmosferę Vakil Bazaar
Gdy idę, dostrzegam to: Shiraz to jedno z tych miast, które żyją. Ruch odbywa się nieprzerwanie pomiędzy najwęższymi alejkami i wielkimi alejami.
Mężczyźni przychodzą i odchodzą, zatrzymują się, pozdrawiają, rozmawiają i podążają w kierunku celu, podczas gdy oni, odziani w swoje szaliki – rozmieszczone strategicznie i stylowo, by wyzywająco popisywać się bez przeszkadzania – idą w parach lub grupach, elegancko umalowani, dbając o zakupy i dzieci.
Emocje potrafią mnie na każdym kroku. Kontynuuję moją wyprawę do irańskiego świata, nie tracąc żadnych szczegółów. Wchodzę do labiryntu zaułków Bazaru Vakila i Natychmiast dałem się ogarnąć mnogości zapachów i widoków, które następują po sobie.
egzotyczna nazwa przyprawy sprawiają, że moja wyobraźnia leci w przeszłość. żywe kolory tworzą tkaniny tych straganów prowadzonych przez krawców. Słowa w pięknym języku, jakim jest farsi uzgadniają cenę, jaką trzeba zapłacić za wyszukany perski dywan.
Perskie dywany to jeden z głównych produktów bazaru
Zwraca uwagę, że w Shiraz każdy wita turystę, pokazuje, jak gościnni mogą być jego ludzie. Zapytaj, nawet jeśli to znakami. Interesuje go pochodzenie, powody, dla których Iran został wybrany jako cel podróży lub które miejsca najbardziej zadziwiły.
Dumni, wypinają piersi i pokazują swoje najlepsze uśmiechy. I można go tylko odwzajemnić podekscytowany. między postami relikwie i antyki, czadory i chusty, sympatyczny sklepikarz proponuje mi spróbować niektórych orzechów, które sprzedaje.
Rozwesel mnie pistacje to bezpieczny zakład. Do tego stopnia, że kończę z półkilogramową torbą w plecaku. Również z kilkoma paczkami Szafran. Kto może zawierać te irańskie przysmaki?
Podczas wizyty w meczecie vakil nie będziesz mógł przestać patrzeć w górę
Herbaciarnia Seray-e Mher, małe i urokliwe miejsce na skrzyżowaniu alejek labiryntowego bazaru, to idealny przystanek na odpoczynek i spróbowanie jego wykwintnego Pieczone bakłażany. Jeśli chodzi o Iran, oferta gastronomiczna nie jest zbyt zróżnicowana, ale te serwowane tutaj pozostawiają mowę.
Bazar wychodzę drzwiami prowadzącymi na esplanadę Meczet Vakila, jedna z najpiękniejszych świątyń w Sziraz – i, ośmielę się powiedzieć, w Iranie –. Dzięki temu, że turystyka trwa bez decydowania się na masowe poznawanie tego odległego azjatyckiego kraju, jest to możliwe odwiedzaj takie skarby prawie w pojedynkę.
Imponująca okładka już mnie całkowicie oszołomiła, ale nie ma nic wspólnego z tym, co kryje w środku. Patrzenie w górę stanie się stałym elementem podczas całej podróży: drobiazgowa praca podziemi, złożona z niemożliwych rysunków wykonanych w perfekcyjnie dobranych kolorach, jest po prostu cudowna.
Rozległa sala modlitewna z 48 rzeźbionymi kolumnami To jeden z tych zakątków, które każdy chce fotografować ze wszystkich możliwych perspektyw. I tak robię. Cóż, jeśli to zrobię.
Pieczone bakłażany w Herbaciarni Seray-e Mher to prawdziwa uczta
Niedaleko meczetu Vakila znajduje się jedno z najświętszych miejsc dla irańskich szyitów: mauzoleum Króla Światła, Shah-e Cheragh, do którego pielgrzymują tysiące wiernych.
Tutaj, w małej świątyni, której wnętrze jest całkowicie pokryte milionami kolorowego szkła, spoczywają szczątki Sayyed Mir Ahmad, jednego z 17 braci Imama Rezy.
Kobiety z jednej strony, mężczyźni z drugiej, zarówno wejście, jak i miejsca modlitwy są dobrze zróżnicowane, tak że nie ma skrzyżowania między dwiema płciami.
Cudzoziemcy są zobowiązani do noszenia czador które oferują nam przed przejściem na centralne patia, gdzie oficjalny przewodnik, całkowicie bezpłatnie, wyjaśnia historię i najwybitniejsze dane tego miejsca.
Shah-e Cheragh, znany również jako mauzoleum Króla Światła
A spacer po Shiraz trwa, wciąż jest wiele do zobaczenia. Nadszedł czas, aby oddać hołd jednej z najbardziej reprezentatywnych postaci miasta i jego kultury: Hafez poeta.
Przechodzę na północną część rzeki przyjemnym dwukilometrowym spacerem, który prowadzi mnie przez Melli Park, publiczny ogród pełen bezpańskich kotów –Oczywiście Persowie!–, bardziej niż przyzwyczajeni do kontaktu z ludźmi.
I w tym momencie ważne jest, aby wiedzieć, że jest coś, czego Irańczycy bronią bez wahania: każdy cywil powinien mieć w swoim posiadaniu dwie bardzo ważne rzeczy, Koran i kopię dzieła Hafeza.
Poeta traktowany jak prawdziwy bohater kultury, którego kochają wszyscy w tym kraju, jest pochowany w grobowcu godnym wielkich przywódców. Wchodzę do parku, gdzie spoczywają jego szczątki, posuwam się między dwoma pięknymi stawami i docieram do schodów, które prowadzą mnie do wielkiej marmurowej trumny z kilkoma jego wygrawerowanymi wierszami.
O mnie, ośmioboczny pawilon wsparty na ośmiu kamiennych kolumnach nadając temu miejscu całą powagę świata. Siedzę w kącie i po prostu pozwalam, by czas minął. Zauważony. To najlepszy sposób na zrozumienie znaczenia tego mistycznego miejsca.
Grób poety Hafeza, jednej z najbardziej reprezentatywnych postaci kultury irańskiej
W drodze powrotnej do centrum – ok, tym razem rozważam wzięcie taksówki, ale uważaj, zawsze negocjuj cenę z wyprzedzeniem – wpadam na wysokie mury Twierdza Karima Khana.
Zbudowany na początku dynastii Zand, wraz z nią starali się konkurować z – bez powodzenia – pięknym Isfahanem. Gdy przechadzam się po okolicy – choć można też zwiedzać jej wnętrze – moją uwagę przykuwają cztery ogromne okrągłe wieże ozdobione różnymi motywami.
Twierdza Karima Khana, zbudowana na początku dynastii Zand
Oprócz wielkich poetów i wielkiej tradycji literackiej miasta, był czas, kiedy Shiraz słynął z wina.
Choć dziś może się to wydawać niewiarygodne, jeden z najbardziej radykalnych krajów, jeśli chodzi o interpretację Koranu, a zatem, w którym alkohol jest absolutnie zabroniony, miał winiarską przeszłość, której wielu już chciało: tysiące winorośli zaludniało żyzną dolinę otaczającą miasto. Winorośle, które dziś niestety dla wszystkich zniknęły.
Więc usiąść do jedzenia w eleganckiej restauracji Kateh Mas, najlepszym miejscu do spróbowania tradycyjnego irańskiego jedzenia w Shiraz –tahchin to kwintesencja narodowej receptury, ciasto ryżowo-szafranowe z kawałkami mięsa lub ryb w środku–, Decyduję się dołączyć do posiłku napój bezalkoholowy, podczas gdy fantazjuję o tych niezrównanych bulionach, które odniosły taki sukces na świecie.
Tahchin, jedna z typowych irańskich potraw na bazie mięsa lub ryb, ryżu i szafranu
A kiedy mój żołądek jest już pełny, nadchodzi najbardziej oczekiwany moment: ruszam w ostatni zakręt trasy przez to fascynujące miasto. cieszyć się najczęściej fotografowany znaczek. Z najbardziej szanowanych. Z tego obrazu, który w dużej mierze przedstawia Shiraz: zimowa sala modlitewna Masjed-e Nasir Al Molk , popularnie zwany „Różowy Meczet”.
Zobacz odbicie witraży na pięknym perskim dywanie To bez wątpienia jeden z momentów, o których marzyłem, odkąd postawiłem stopę na irańskiej ziemi.
I tutaj, z jednego z zakamarków tej świątyni zbudowanej w XIX wieku, robię bilans dnia. Meczety, literatura, bazary, wina, parki, historia... Doskonałe połączenie przeszłości i teraźniejszości pokazało mi najbardziej autentyczne miasto.
Shiraz jest bez wątpienia Iran w czystym stanie.
„Różowy Meczet”, jedno z najczęściej fotografowanych obrazów miasta