Gestalt i ich mapy świata
niemiecki wydawca Gestalt dobrze o tym wie i zebrał prace tego nowego pokolenia kartografów w Mapie świata, rozkosznej księdze, która sama w sobie jest rodzajem spisku przeciwko dzisiejszej nudnej i ołowianej kartografii. „W obecnym kontekście globalizacji mapy stają się jednorodne, ofiary ogólnej jednolitości. Im bardziej jest „zmapowana”, tym mniej czasu spędzamy z mapami”, ostrzega nas Antonis Antoniu w prologu książki.
Antidotum? Mapy z głęboko osobistym nadrukiem: halucynacyjne interpretacje literackiego Londynu czy buta Włoch. Mapy świata, które mówią o miłości, dzikich stereotypach czy letnich imprezach i plażach. Mapy geograficzne, które zapominają o głównej ulicy miasta, ale wskazują, gdzie pachnie czekoladą lub gdzie najlepiej pocałować dziewczynę.
Wydobyć Ptolemeusza, którego wszyscy mamy w środku , na swoich łamach wykorzystuje atawistyczne fascynacje ludzi mapami poprzez naiwne ilustracje głównych miast świata. Jak w przypadku wszystkich cudów, jest pewien trik (oczywiście). Ostrzeżenie znajduje się na pierwszej stronie: „Nie powinieneś ufać tym mapom, ale też nie możesz się w nich zakochać. Są jak „femmes fatales” kartografii”.
** Tutaj możesz zobaczyć kilka map książki. **
Obserwuj @mimapamundi
Londyn to wycięta kartka papieru
tematyczna francja