Sklep najwyższy z San Francisco nie był pierwszym, który miał pół rury deskorolka wewnątrz, nie. Już w latach 90. pojawiły się hiszpańskie sklepy sportowe, które do tej pory sprzedawały rakiety tenisowe i kąpielówki, zaczęli liczyć ślady surfować Tak łyżwa. I nie były tanie.
Jednym z największych był Darmowe Sporty, in Barcelona, którego głównym odbiorcą był chłopcy od 12 do 18 lat , a w którym, jakby tego było mało, była… rampa! Jak to jest logiczne, matki wolały, żeby dzieci były tam, niż na ulicy. W ten sposób, biznes sportowy również stał się hotspoty trendów.
Buffalo Exchange, gwiazda sieci sklepów vintage na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych.
I wiedzieli, jak sprzyjać idei wspólnoty. Odpowiedzialni za Free podpisali tego, który jest dzisiaj popularyzator historii skateboardingu, Sören Manzoni. Najpierw jako urzędnik, potem jako kierownik ds. zakupów.
A Sören wiedział, jak zobaczyć żyłę, przynosząc znaki, które nie były ani znane, ani sprzedawane w Hiszpanii. Do Johann Wald , producent Dźwięk Radia Primavera , który jeździł na łyżwach Plac Colon w Madrycie, jego włączenie do tego trendu nastąpiło „kiedy kupiłem mój pierwszy magazyn Thrasher w 1993. Na jej łamach udało mi się sprawdzić, jak noszono szerokie spodnie i jakie trampki były fajne w USA”.
„Sklepy odegrały fundamentalną rolę, trzeba było wpadać, żeby kupić, uczyć się z ruchu i czuć się jego częścią. To było jak chodzenie do kościoła, sprzedawcy dawali dzieciom błogosławieństwo i naklejka”, Soren śmieje się.
Obsada serialu telewizyjnego „Uratowani przez dzwonek”, estetycznego odniesienia, które pierwotnie wyemitowano w latach 1989-1993.
Tak Barcelona przeżyła kilka igrzysk olimpijskich to otworzyło mu umysł na zagranicę. Tak więc obecna koncepcja produktu jako merchandisingu, te logotypy białe litery na czerwonym tle którzy twierdzą, że są nieświadomi luksusu, urodzili się w naszym kraju w latach 1990-2000 z naklejkami Gwiazda porno, Carhartt czy Dickies, którzy byli zaczepieni na kaskach motocyklowych (Scoopy) przy wyjściach elitarnych szkół.
Większość to marki kalifornijskie. Nie idąc dalej, Triumf Supreme to zasługa, w dużej mierze od jednego z jej partnerów i twórców, Shawn Stussy . On sam wynalazł streetwear kultowa marka surferów, Stüssy.
To było w latach 80 okręg pomarańczowy, Kalifornia. I właśnie tam Manzoni udał się w 1995 roku w poszukiwaniu słońca, fal, imprez, lokalnych marek i dobrego retro. wymiana bawołów był i jest łańcuch sklepy klasyczny gwiazda zachodniego wybrzeża USA i to on wpłynął na trend ubierania się odzież używana do szaleństwa chwili.
Wnętrze sklepu Buffalo Exchange w Tucson, rok 1991.
Zawsze z wykwintnym wyborem odzież z lat 60, 70 i 80 w bardzo przystępnych cenach” – mówi. Uwaga dla podróżnych: Pacific Beach i Mission Boulevard były gorące miejsca chociaż teraz stały się coś podobnego do Marbella. Ocean Side pozostaje autentyczny, podobnie jak Centrum San Diego.
Tak Aleja Granatu Była to bez wątpienia modna ulica chwili. Przygoda posłużyła Sörenowi do odkrycia wszechświata, który wypełnił ubrania fantasy: farbowane włosy, ubrania robocze, szerokie sztruksowe spodnie, koszulki na stacje benzynowe i tatuaże na ramionach, kiedy żaden młody człowiek w Hiszpanii nawet nie pomyślał o takich bzdurach!
W każdym razie inspiracja pochodziła z nastolatki z przedmieść, urodzony w gorączce surfingu i skateboardingu od późne lata siedemdziesiąte . Ze stylem i kreatywnością, ale brakiem zasobów. Manzoni wrócił do domu z mnóstwem płyt, które wkrótce uwiodły młodzież z górnej części Barcelony. I nagle wszyscy chcieli iść do ziemi obiecanej.
Równolegle bar Zrób Się Wyjątkowym To była wyraźna metafora całego ruchu. Za trzy lub cztery lata było to już miejsce odniesienie do szykownego z obawami. było słychać Millencolin, nie ma sensu dla nazwy, Lagwagon. Było to niekwestionowane miejsce pielgrzymek Piątkowe i sobotnie popołudnia dla tych, którzy nie dostosowali się do ustalonych. W tym scenariuszu ktoś bez szacunku zdobył wiarygodność.
Tony (Mad Dog) Alva, zawodowy skateboardzista z Santa Monica, zachwyca dzieci ze szkoły St. Cyril's w Toronto w 1977 roku.
W Madrycie wydaje się, że temat był bardziej nieuczciwy. „Skała trafiła do pokoju Maroko i Bali Hai” John pamięta. „Jeśli chodzi o sklepy, byłem Caribbean Skate Shop, który po raz pierwszy został otwarty w 1975 roku! Przypisuje się mu, że to zrobił lądowanie na łyżwach w Madrycie. Szacunek". Teraz jest ciekawe, że ubrania grupy zainstalowanej na marginesie miejskim zostały założone w Hiszpanii na ogół przez dzieci z zamożnych rodzin.
Pojechali do Kalifornii ubrani w Lacoste i Dockers , a wrócili z rozjaśnionymi włosami i jakiś ukryty piercing. Później, wraz ze wzrostem globalizacji, te hasła estetyczne zostały rozszerzone. „Przechodziłem obok sezony w Zjednoczone Królestwo, który był bardziej dostępny i gdzie był? wybuch odzieży streetwear i muzyka.
Zaczęli pojawiać się ludzie, którzy nie jeździli na łyżwach, ale używali buty skate, takie jak Airwalk One, aby chodzić do klubów głęboki dom”, komentuje Johann Wald. W każdym razie w branży, w której opowiadanie historii jest kluczem do dyskursu, Musisz pojechać do dawnej Kalifornii rozumieć geneza niepodważalna część aktualnej mody.
W 2016 roku w ramach swojego cyklu Opowieści dla kobiet, Miu Miu zaprezentował film krótkometrażowy w reżyserii Kryształowa Mozela, w którym uhonorował kobieca przyjaźń między deskorolkowcami. Z drugiej strony po 25 latach historii Najwyższy uważany jest za wizytówkę streetwearu najbardziej wpływowy na świecie współpraca z Louisem Vuittonem.
Giełda Buffalo, Berkeley
Jako akt antagonistyczny do początków marki, które wywodzą się właśnie z plemion miejskich, przybyli ludzie: kup bilety lotnicze, aby nie przegapić otwarcia firmy a ich ubrania są odsprzedawane znacznie drożej niż oryginalne. Chodzi o to, że bluza Supreme to może kosztować 25 000 euro.
Ten sukces przyczynia się również do tego, że na wyjściach z parad noszą modelki i influencerki T-shirty Supreme i Trasher, trampki Vans (lub Balenciaga i Alexander Wang imitujący bułkę), w estetycznym koktajlu zmieszanym z Dior lub Chanel. Eye, Trasher zaczynał jako magazyn branżowy, a to, co widzimy dzisiaj na tych wieszakach, stało się czystym materiałem promocyjnym.
Kiedy pytasz dyrektor śmietnika Co sądzi o tym zjawisku, odpowiedział bez ogródek: „Nie wysyłamy pudełek tym klaunom. Nie jesteśmy zainteresowani kojarzeniem się z nimi”. Gorączka jest taka Gosha Rubchinskiy wypuścił nawet perfumy który udawał, że pachnie jak łyżwiarz: zapach potu, zużytej gumy i rozżarzonego cementu.
Buffalo Exchange Albuquerque, 1991
Według antropolog Iñaki Dominguez, Ci nowi konsumenci, nieświadomi subkultury, do której należą te marki, korzystają z konstelacje tożsamości , takich jak foldery komputerowe.
Jeśli chcesz skonsumować określoną osobowość poprzez ubranie, powiedzmy „modowo-miejski”, możesz wybrać, w menu, rodzaj jedzenia (pizza wegańska), estetyka (styl) Nowojorski styl uliczny), ideologia polityczna (ekologia i wolność seksualna)...