Almería dla osób niebędących Almerią
Jeśli przejdziesz do wyszukiwarki Google i wpiszesz „ Almeria es”, jedna z pierwszych pojawiających się opcji uzupełnia zdanie słowem „brzydki”. „Almeria jest brzydka”. Tak przynajmniej niektórzy mówią.
Mieszkańcy Almerii ze wszystkich pokoleń dorastali niosąc irytujące brzemię, że należymy do tego zakątka półwyspu, który ówcześni prezenterzy nazywają „Wschodnia Andaluzja” lub „półwysep południowo-wschodni”, jakby to była bezimienna kraina. Miejsce, którym mało kto się interesuje, a my (źle) przyzwyczailiśmy się do tej sławy. Reputacja, która ma więcej powtarzalnej mantry niż rzeczywistości.
Kilka lat temu wziąłem ekscytującą odpowiedzialność pokazania moimi słowami ciekawostek Almerii. Najpierw jako przewodnik turystyczno-kulturalny, a później z powodów czysto emocjonalno-uczuciowych.
Krótki kurs wprowadzający dla początkujących w mieście
Skończyło się na tym, że stałem się osobą odpowiedzialną za branie kogoś za rękę podczas pierwszych spacerów po mieście, usuwanie uprzedzeń i pomóż mi też zobaczyć Almerię oczami tych, którzy na nią patrzą, prawie po raz pierwszy.
I tak dowiedziałem się, jak to może być krótki kurs wprowadzający dla początkujących w mieście. Almeria dla nie-Almerczyków.
Po pierwsze, jak to często bywa, Porozmawiajmy krótko o historii.
Almerii. Al-Mariyyat Bayyana. Swoją nazwę zawdzięcza andaluzyjskiemu arabskiemu, którego dosłowne tłumaczenie to „wieża strażnicza Pechina”
Został założony w pierwszej połowie X wieku, ale wcześniej przeszedł od Fenicjan do Bizantyjczyków. Muzułmańska Almeria stała się potężnym miastem. Najbardziej wpływowy i zamożny na półwyspie, po Kordobie i jeden z najbogatszych w świecie islamu. Tak kosmopolityczny jak na swój okres, jakim jest dziś Londyn.
Z tego czasu pozostaje, wieńcząc miasto, Alcazaba, będąca największą z cytadeli zbudowanych przez muzułmanów w Hiszpanii. Fani Game of Thrones mogą ją również znać jako stolicę królestwa Dorne.
Tam, gdzie widzisz cytadelę, oni widzą terytorium Dorne
Po podboju kastylijskim i niszczycielskim trzęsieniu ziemi z 1522 r., które prawie całkowicie go zniszczyło, stracił cały ten komercyjny, kulturalny i intelektualny splendor co mu się podobało.
Między XVIII a XIX wiekiem miasto doświadczyło solidne ożywienie gospodarcze dzięki rozwojowi rolnictwa, handlu morskiego i budowie portu.
W czasie wojny secesyjnej był ostatnie andaluzyjskie miasto, które pozostało po stronie republikańskiej a dobre wytłumaczenie tego dają 4,5 kilometra podziemnych galerii, które zostały zbudowane jako schrony antybombowe.
Niezapomnianym momentem dla wielu mieszkańców Almerii było lato 2005 roku, kiedy to stało się Miejsce Igrzysk Śródziemnomorskich a miasto przeszło wielkie zmiany.
Jako klasa praktyczna i z zamiarem przypomnienia w jakiś sposób tamtej epoki andaluzyjskiej, nic lepszego niż spacer po najstarszej dzielnicy Almerii, Almedina.
Mnogość alejek i wielka solera sprawiają, że fasady niektórych domów są skarbem duże kamienne krzyże które w przeszłości służyły do oznaczania stacji drogi krzyżowej.
Idealne miejsce na relaksujący czas
Wizyta w imponującym Alcazaba i kościół San Juan, dawny Wielki Meczet a potem chwila relaksu w Łaźnie Arabskie Hammam Almeraya _(Calle Perea, 9) _, położony przy Plaza Vieja.
Aby przywołać aromaty i smaki muzułmańskiej Almerii, **restauracje-herbacianie Aljaima** _(Calle Jovellanos, 12) _ i almedyna _(Calle Paz, 2) _ sprawi, że zmysłowa podróż w przeszłość będzie nieco łatwiejsza. Najtrudniej będzie wybierać między jednym a drugim.
Jeśli chodzi o język andaluzyjski używany w Almerii, pierwszy raz na tych ziemiach wie, że według Słownik mowy almerskiej , Alfredo Leyva: „Almerczyk używa przyrostka „ico” dla swoich zdrobnień , odziedziczony po osadnikach aragońskich, ze szkodą dla „ito” (piękna, spacerówka, dzieciak)”. /p>
Aby nie wierz podróżnikowi, który jest na ziemi, człowieku! kiedy mówią Ci o tym, jak piękna jest La Rambla z choinką lub proponują wyjście na piwo do Centrum.
Śmiało też, że wchodząc do baru i zamawiając drinka, kelner wypuści to, co czyni nas tak szczęśliwymi tubylcami, z: "Co chcesz na okładkę?"
Istnieją pewne zwyczaje, bez których mieszkańcy Almerii nie wiedzą, jak żyć, ani nie chcą, ani nie akceptują życia. Chociaż z powodów osobistych musi to zrobić daleko, będzie spędzał każdy dzień swojego życia tęskniąc za nimi i kłócąc się z resztą miejsc gdzie rzeczy nie działają w ten sposób.
Pokrywka jest standardem. Tak to jest
Przede wszystkim, że w praktyce wszystkie bary mają w cenie tapas. Zawsze. Co więcej, wybierasz ten, który chcesz, spośród „gazlionów”, które oferuje menu.
Po drugie, ten „deszczowy dzień, dzień okruchów”. Jeśli pada przez trzy dni z rzędu, w domach Almerii będą jedli okruchy przez te trzy dni.
Tradycja „jeśli pada deszcz, okruchy” kończy się opuszczeniem wielu zakładów w Almerii bez mąki pszennej, więc Bądź szybki, jeśli chodzi o zaopatrzenie się w zapasy. Jeśli nie, zawsze istnieje możliwość zejdź do baru na „tapicę” okruchów. Nawiasem mówiąc, ciekawy i głęboko zakorzeniony zwyczaj, który prowincja dzieli z sąsiadami z Murcji.
Ale jeśli istnieje przepis własny i rodzimy, nie tylko z Almerii, ale z konkretnego zakładu w mieście, to jest „amerykański”.
Nie, to nie jest kawa, „Americano” z Almerii to nie kawa. Przynajmniej nie dla tych z nas, którzy znają tę miksturę Amalia Kiosk _(Plaza Manuel Pérez García) _ i uważamy to za istotna część dziedzictwa gastronomicznego popularne w tej krainie.
Gorące mleko, cynamon, cukier, skórka z cytryny i sekretny dotyk likieru z orzechów coli że bez względu na to, jak bardzo starasz się naśladować w domu, nigdy nie dorównasz smakiem i kolorem. Wyjątkowy różowy koktajl, który Można go znaleźć tylko na tym dobrze znanym tarasie Almeria.
„Amerykanin” był tym
Istnieje również wersja granitowa na letnie dni, ale to nie to samo.
Mówi się, że jego pochodzenie sięga lata 70-te, gdy Kino zachodnie zmieniło Almerię w ogromny plan filmowy a przez nią przeszli wspaniali aktorzy, aktorki i reżyserzy.
Historia głosi, że jeden z tych aktorów, przebywając w hotelu La Perla, znajdującym się naprzeciwko, zamówił ten napój i od tego czasu został tam na zawsze, przepis, o który prosił „Amerykanin”.
Wreszcie, gość musi odbyć co najmniej jedną wycieczkę.
Opuszczenie ulic miasta i wykorzystanie wspomnianego świata kina jako metafory, „nadprzyrodzonego” parku” Cabo de Gata -co ma więcej wspólnego z agatami niż z kotami- to ten, który przez długi czas interpretuje, główna rola Ładnej Dziewczyny w spektaklu Almeria, gdzie słońce spędza zimę , z niewyczerpanym sukcesem wśród krytyków i publiczności.
Okazuje się, że w całej Europie nie ma innego miejsca, gdzie gwiezdny król świeci przez większą liczbę godzin w roku. Almería to bez wątpienia jego cenna, rozpieszczona „nenica”.
Po zakończeniu tego krótkiego kursu wprowadzającego podróżnik może samodzielnie kontynuować naukę o Almerii, zanurzając się w temat, który gorąco polecam, jeśli chcesz dowiedzieć się o nim więcej i lepiej, prawie, nieznane miasto i cuda jego prowincji.
Słońce zrobiło to dawno temu i od tego czasu każdy, kto go szuka, znajdzie go ocieplając i rozświetlając nawet najmniejszy zakątek swojego ulubionego miejsca. spędzić wszystkie zimowe dni swojego długiego istnienia.
Cabo de Gata, ładna dziewczyna z Almerii