Podróż do obrazu: „Isabella de Valois trzymająca portret Felipe II”, autorstwa Sofonisby Anguissola
Do niczego, że dobrze na to spojrzysz, klasyczny obraz mówi to, co chce powiedzieć, ale także wiele innych rzeczy, których na pewno nie chciał. Tak jest w przypadku tego portretu Isabel de Valois, trzeciej żony Filipa II z Hiszpanii , wykonany przez malarza Sofonisba Anguissola.
Wiele już zostało powiedziane Anguissola, z rodziny szlachty kremońskiej , chodziła na zajęcia z malarstwa, jak kilka jej sióstr, ale zdecydowanie była tą, która wykazała się największymi zdolnościami, do tego stopnia, że prawie stała się profesjonalny malarz . A mówimy prawie dlatego, że bez względu na to, jak bogaty był jego talent i bez względu na to, jak bardzo podziwiał jego owoce, nie wymyślono wtedy, że kobieta ze szlachty miała jakąkolwiek działalność zawodową . Artysta też nie. Więc jeśli przeprowadziłeś się do Hiszpanii, aby dołączyć do dwór Filipa II , oficjalnie było jak Najpierw dama królowej Elżbiety Valois, a później jako nauczycielka jej córek.
Co nie przeszkadza w Madrycie udzielił królowej lekcji malarstwa . I że w międzyczasie namalował jedne ze swoich najlepszych obrazów, kilka wykwintnych portretów dworskich, z których wiele do niedawna przypisywano innym malarzom z tego samego środowiska, co Sanchez Coello lub Pantoja de la Cruz . Z „Dama z gronostajem” El Greco Porozmawiamy następnego dnia.
Obraz, który nas dotyczy, nie wchodząc dalej, został: Sanchez Coello jeszcze kilka lat temu. I, jak wskazaliśmy na początku, współistnieją w nim dwie płaszczyzny narracyjne: pierwsza koresponduje do tego, co chcesz powiedzieć , i drugi do czego nie chcesz, ale i tak licz.
Podróż do obrazu: „Isabel de Valois trzymająca portret Filipa II”, autorstwa Sofonisba Anguissola Podróż do obrazu: „Isabel de Valois trzymająca portret Filipa II”, autorstwa Sofonisby Anguissola
Pierwszy: za jego postawę, ubranie i ubiór” , królowa pokazuje cały majestat czego się od niej oczekuje. Jednak ich gest jest zrelaksowany i prawie bliski , dobrze uśmiechnij się lekko widz i malarz, z czego można wywnioskować pewne trusty . Albo coś innego. Anguissola była jedyną, która to osiągnęła niemożliwa równowaga między człowieczeństwem a majestatyczną powagą : do tego potrzeba dużo wglądu i dużo psychologii (nie mówimy już nawet o technice). Ponadto Isabel trzyma w dłoni maleńki portret jej męża Felipe II . Tego typu miniatury były bardzo popularne w tamtych czasach wizerunków, kiedy osobom z pewnego rodu towarzyszyły w podróżach i wycieczkach wizerunki ich małżonków.
Uważa się, że może to nawiązywać do udziału Isabel w Konferencja w Bayonne 1565 , spotkanie rządów Hiszpanii i Francji w celu rozwiązania problemów chrześcijaństwa, które dotknęły oba narody. Katarzyna Medycejska, Regentka Francji , była jego matka, mimo że spotkanie zakończyło się bez porozumienia. Zasadniczo Isabel zastosowała się do instrukcji otrzymanych w jej adoptowanym kraju, domagając się silnej ręki przeciwko heretykom, podczas gdy Katarzyna nie wyrzekła się względnej tolerancji francuskiej wobec protestantyzmu (Masakra hugenotów w noc św. Bartłomieja wywołała ją dopiero siedem lat później).
Maleńki portret jej męża Felipe II
A teraz druga: jak mi kiedyś zwrócił uwagę architekt Andres Sprawdź Sugeruje to sposób, w jaki królowa trzyma portret męża trzyma plasterek cytryny i to w każdej chwili zamierza wycisnąć to na popołudniową herbatę . Jest coś nieodwracalnego śmieszny w tym Filip, maleńki, maleńki , wsparty na wysadzanej klejnotami dłoni, która z kolei spoczywa na podium kolumny. Jeszcze bardziej śmieszne jest to, że ten drugi Felipe – ten sam w rzeczywistości – który malował tycjanowski ofiarowanie niemowlaka Don Fernando do nieba w obecności anioła stojącego na rękach w powietrzu i Turka z krzaczastymi wąsami i skąpym ubraniu. Co oznacza, szczerze mówiąc.
Proponujemy ćwiczenie do wykonania przed reprodukcją obrazu Anguissoli. Skieruj wzrok na portret Felipe. Teraz na twarzy Isabel. Wróćmy teraz do Felipe. I z powrotem do Elizabeth. Philip. Brunatnożółty. Philip. Brunatnożółty. Philip!
Nie mów nam, że się nie śmiałeś.
„Isabel de Valois trzymająca portret Filipa II” (1561-1565), autorstwa Sofonisby Anguissola, znajduje się w Muzeum Prado w Madrycie.
„Filip II ofiarowuje niebu niemowlę Don Fernando”, Tycjan