Podstawowe artykuły dla smakoszy
Reszta jest turystyczna. Reszta (wakacje, kolejki, ręczniki i klimatyzatory, nie mogę z klimatyzatorami w trybie pingwina) to karma dla kur. Smutne koło szczęśliwego chomika ze swoim iPhonem i gejumbo z Zary. Powiem szczerze: nienawidzę turystów. Szczera, instynktowna i nieugięta nienawiść. Nieskazitelna nienawiść, a nawet z jej czułością, jeśli spojrzysz poza afront i uderzenie rękawicą w twarz letniego turysty (zgadza się, ty). Ty i Twoje albumy ze zdjęciami na Facebooku przed Machu Picchu i Luwrem. No dobrze.
Jeśli jednak Pani Violet Powiedziałem, że „mogę być tak sprzeczny, jak mi się podoba” nie będę mniej. Oto garść wskazówek i zadań dla najbardziej opornej przyjemności. Cel tej mapy drogowej: uciec i jeść i pić i nie oglądać się za siebie.
Dobra torba podróżna. Wydaje się to oczywiste – cóż, nie jest. Rozmawialiśmy o torbach podróżnych tak, jak zamierzył wówczas Bóg Dobry człowiek : Dobra skórzana torba, bez względu na to, czy jest to skórzana torba Vuitton Carryall (911 weekendowych weekendów), czy jakakolwiek inna marka, która dba o skórę, jeśli jest dobra, jest warta swojej ceny i ledwo się amortyzuje z czasem. Nie musisz wydawać trzech tysięcy euro na jeden. Za cenę iPada możesz mieć więcej niż przyzwoitą torbę z napisem „ten facet dba o swoje rzeczy”.
Dobra torba podróżna, ważne
Garść książek. Nie mówię o książkach kucharskich (na miłość boską), ale o literaturze gastronomicznej, która istnieje. Wow, jeśli jest. Trzy podstawowe utwory to Parada y fonda Víctora de la Serna, Pić czy nie pić Manuela Vázqueza Montalbána lub Słownik kulinarny Alexandre'a Dumasa. I aby dać Ci spryt gastronomiczno-hipsterski: Futurystyczna Kuchnia Marinetti.
Czasopisma . Papier. Atrament i czarno na białym. Arkusze można składać, bazgrać, a nawet używać do owijania ryb. Kinfolk to piękno, Fool (szwedzki notatnik gastronomiczny, za którym kryją się Lotta Jörgensen i jej mąż Per-Anders Jörgensen, fotograf Mugaritz lub Noma) doskonałość, a Apicius to awangarda, niezbędny notatnik o wykwintnej kuchni publikowany przez redaktorów Montagud od 2003 roku z ręki Javi Antoja i Guillerminy Bravo. Miłość za grosze na każdej stronie.
Aparat fotograficzny, notatnik i długopis. I nie, nie używamy iPhone'a i Evernote (które kochamy). Notatnik – Smythsonowie są cudowni – do zasadzenia na obrusie i długopis, którym zapiszemy każdy pomysł, każde niezbędne danie i każde podejrzenie . Oprogramowanie nigdy nie może dorównać pięknu (i bezpośredniości) dźwięku kopalni drapiącej pustą stronę.
Przewodnik Michelin. Pomimo 50 Best (mamy swoje ale), pomimo tylu fantastycznych blogów, które stąd oklaskiwamy (takich jak Observación Gastronómica naszego dobrego przyjaciela Philippe’a Regola), pomimo demokratyzacji przewodników i „dyktatury szwagra” strony Tripadvisor. Mimo wszystko: Michelin. Naprawdę biblia smakosza ; najbardziej niezależny, surowy i ponadczasowy z przewodników. Jedyny, który nas przeżyje.
Korkociąg. Bez korkociągu nie wychodzę z domu.
_ Możesz być również zainteresowany..._*
- 51 pragnień, które sprawiają, że chcesz podróżować
- Oda do kawy i najbardziej uzależniających kawiarni w Hiszpanii - Architektura i gastronomia - Nowe pokolenie kulinarnych aktywistów - Wszystkie artykuły Jesúsa Terrésa